Pangunahing Pahina
 Pagsasanay sa Pamamahala




Mga Pagsasalin

'العربية / Al-ʿarabīyah
Català
中文 / Zhōngwén
English
Español
Filipino/Tagalog
Français
Ελληνικά / Elliniká
Italiano
日本語 / Nihongo
بهاس ملايو / Bahasa Melayu
Polszczyzna
Português
Română
Русский
Türkçe

                                        

Ibang mga Pahina:

Mga Modyul

Mapa ng Site

Susing Pananalita

Ipagbigay-alam

Mga Dokumento

Mga Magagamit na Link

GABAY SA PAGSASANAY SA PAMAMAHALA

ni Phil Bartle, Doktor ng Pilosopiya

isinalin ni Gerasmo G. Pono


Para kay Gert Lüdeking

Babasahin sa Pagsasanay

Isang maikling talaan nang mga gabay sa pagpapaunlad nang pamayanan

  1. Tayong lahat ay nangangailangan nang pananaw. Ang buong pamayanan ay dapat magpasiya kung ano ang gusto natinggawin. May maraming maaring gawing mga pakay, ngunit ang pamayanan ay dapat magka-isa at dapat pumili nang gustong gagawin nito. Ang tagasanay ay maaring gumamit sa kasabihan ni Alice nang Wonderland upang ipaliwanag ito, "Kung hindi natin alam ang ating patutunguhan, kahit anong daan ay maaring gamitin." (Lewis Caroll). Kung ang pamayanan ay walang pananaw kung saan ito patungo, ito ay maaring manatili sa kanyang kasalukuyang anyo (walang pakialam, kahirapan, sakit at walang kapayapaan).

  2. Sa sandaling ang isang pakay at patutunguhan ay napili na, ito ay kailangan na gumawa nang pagpasiya sa pagplano kung paano maabot ang ating gusto. Ito ay maaring maipakita sa oras nang pagsasanay sa paggamit nang kasabihan: "Kung tayo ay hindi gumawa nang pagplano, tayo ay nagplano upang mabigo". (Tingnan din Ang Mga Kasabihan"). Kung ang tagumpay o pagwagi ay nangangahulugang pagkamit nang mga pakay, ito ay kailangan na gumawa nang pagplano upang makamit ang ating mga layunin.(At siyempre, ang pakay, ay maaring magbago sa habang ang mga gawain ay ipinapatupad, at kung ito ay nakamit na).

  3. Maaring ipaliwanag nang tagasanay doon sa grupo na ang pagplano ay nangangahulugang sunod sunod na mga gawain na magdala nang grupo sa kasalukuyang anyo, hanggang sa katayuan na nais maabot nito. Ang mga gawain na ito ay dapat may kaugnayan at maasahan, na magdala sa kasalukuyang katayuan patungo sa nais nating mangyayari sa hinaharap. Maari itong banggitin sa tagasanay sa pamamagitan nang pagsabi na:" Tayo ay nagplano pabalik sa taon (Mag umpisa sa huli, at magtapos sa unahan)." Mag umpisa sa pagplano sa pamamagitan nang pag-iisip sa anyo na nais nating mangayari sa hinaharap, at kilalanin kung ano ang mga hakbang na kailangan upang maabot natin ito. Ang bawat hakbang na ating gagawin ay dapat magkaugnay sa sunod na mga hakbang hanggang ating maabot ang ninanais natin.

  4. Sa mga sandaling pagkilala at pagpili nang mga pamamaraan, ang grupo ay inanyayahang gumamit nang pinakamabisang paraan sa paggamit nang kanilang mga kakayahan upang makuha ang kanilang gusto. Hindi sinasabi dito na ang pagiging mabisa ay isantabi, kahit ito ay maaring intindihin sa maraming paraan. Ang pagiging mabisa ay maaring sabihing "Pagkaroon nang maraming bunga sa kunting paggawa" Ang isa pang kasabihan ukol dito ay "Huwag kang mag-aksaya nang oras sa pagtrabaho, ang mas kailangan ay ang resulta". Dito ang minimithi nating"pagtrabaho nang husto" (ang ating ginagawa) ay ipinakita na hindi masyadong mahalaga kung ihambing sa resulta (bunga). Ngunit ito ay hindi ibig sabihin na kinonsenti natin ang pagiging tamad, ngunit ang pagpapakita sa tamang paggamit nang mga kakayahan (kalakip ang ating oras), at sa salaysay dito ang pagiging mabisa.

  5. Ang partisipatori at ang paggawa nang pagpasiya na kasali ang lahat sa pamamaraan ay maaring makakuha nang mga kakayahan na nakatago, na maaring mawala kung ang gagamitin na pamamaraan ay ang pag-uutos. Laging ituro nang tagasanay "ang pagsali nang lahat sa pamamaraan nang pagpasiya'. Ang isang tao ay hindi buo, kahit siya ang pangulo o namamahala, siay ay may maliit na kaalaman, karanasan, pananaw, kung ihambing sa buong pamayanan - kalakip na ang mga mahiyain ngunit maraming kaalaman. Sa pagiging demokrasya, ito ay karapatan nang bawat miyembro nang pamayanan sa pagsali nang pagpasiya; sa pamamagitan nang paggamit nang lakas nang mga tao, pagkilala nang mga kakayahan, at pagkilala nang mga malikhaing paraan na kadalasan di pinagbigyang halaga, ang pagsali sa lahat ay bumuo nang isang magaling na pamamahala.

  6. Ang tagasanay ay dapat paalahanan ang pamayanan na sila ay dapat "Marunong tumayo nang kanilang sariling mga paa". Ang pagiging maasahin, at pagtanggap nang mga tulong sa labas, at kahit paghingi nang payo, ay di maasahan (sapagkat sila aalis pagkatapos nang iilang taon), at isang kahinaan. Itulak ang pagiging matatag; ito ay isang gawain at karapatan bilang kasapi nang pamayanan.Ang isa pang mahalagang kasabihan ay: "Kung sisihin mo ang iba, isinuko mo ang iyong kakayahan sa pagbabago", (Ray Anthony). Ang tagasanay ay dapat hindi maniwala sa mga nakakaawang mga salita tulad nang, " Kami ay masyadong mahirap at nangangailangan nang tulong galing sa labas". Ang bawat samahan o pamayanan, gaano man ito kahirap ay may mga tao, at may mga kakayahan na maaring magamit, at kadalasan mga nakatago. Ang totoong paghihirap ay ang kawalang alam na ito ay nasa kanila, at hindi na wala silang magagawa.

  7. Walang libring pananghalian (ang wala ay para sa wala). Ang pagtulong na walang bayad at bigay nang mga tao, kahit hindi sa pamamagitan nang pera, ay dapat bayaran. Ang pamamaraan sa pagbayad ay sa pamamagitan nang pagkilala, pagtutulak, papuri at pasasalamat doon sa maramong mga tao sa mga pagtitipon. Ang mga tagasanay sa mga malalaking korporasyon ay nagsasabi na kahit ang gawain na may bayad ay hindi magbubunga nang marami sa pamamagitan lang nang pagtanggap nang sahod; ang pagkilala, pagpuri at ang pagsuporta ay kasali sa pagkamit nang magandang kinalabasan nang mga gawain, may bayad man o wala. Kilalanin ang mga tulong, taos pusong pagpapasalamat, banggitin ang ma magandang bagay at kalimutan ang mga mali, huwag kang maghukom.

  8. Tayo ay hinid manatiling nakatayo. Kung tayo ay hindi pupunta sa harapan, tayo ay babalik sa likuran. Ang mga tao ay palaging kumikilos, palaging nagbabago. Napakahirap lutasin ang mga problema, kahit paano (ngunit yan ay hindi totoo). Sa ngayon, ang maaring nakikita nating lunas nang mga problema, at wala tayong ginagawa, bukas ito ay maging suliranin.

Siyempre marami tayong mga nakukuha at mga prinsipyo sa pagsasanay sa pamamahala. Ang dakong ito ay hindi makapagsasabi sa lahat. Ikaw ay inanyayahan na maghanap pa nang iba.

Sa paggawa nito, idagdag ito sa inyong mga natutunan sa pagpapakilos nang pamayanan, at ipamamahagi sa inyong mga kasamahan.

––»«––

Pagpapakilos nang Pamayanan; Paggawa nang Hukay


Pagpapakilos nang Pamayanan; Paggawa nang Hukay


© Copyright 1967, 1987, 2007 Phil Bartle
Web Design: Lourdes Sada
––»«––
Huling Ulat: 10.05.2011


 Pangunahing pahina

 Pagsasanay sa Pamamahala