Αρχική Σελίδα
 Πηγές





Μεταφράσεις:

Bahasa Indonesia
Català
English
Español
Filipino/Tagalog
Français
Ελληνικά / Elliniká
हिन्दी / Hindī
Italiano
Português
Română
Српски / Srpski
Türkçe

                                        

Άλλες σελίδες:

Μοντέλα

Χάρτης σελίδας

Λέξεις κλειδιά

Επικοινωνία

Βοηθητικά έγγραφα

Χρήσιμοι σύνδεσμοι

Περιεχόμενα:

Περιεχόμενα:

Περιεχόμενα:

Περιεχόμενα:

Περιεχόμενα:

Περιεχόμενα:

Περιεχόμενα:

Περιεχόμενα:


ΑΠΌΚΤΗΣΗ ΚΟΙΝΟΤΙΚΏΝ ΠΌΡΩΝ

από τον Δρ. Φιλ Μπαρτλ

και τον Joshua Ogwang

μετάφραση Μαρία Μαυροπούλου


Οδηγίες

Περίληψη:

Το έγγραφο αυτό περιγράφει το ευρύ πεδίο των πιθανών πόρων που διατίθενται σε μια κοινότητα και στους οργανισμούς της. Περιλαμβάνει πολλές ιδέες για το πώς η ίδια η κοινότητα ή οι οργανισμοί της μπορούν να συλλέξουν χρήματα και μη οικονομικές εισφορές για κοινοτικά έργα.

Όλοι οι πόροι (οικονομικοί και σε είδος) πρέπει να καταγράφονται, ώστε να μπορεί να υπολογιστεί ένα ακριβές αρχείο με τα εσωτερικά και εξωτερικά κόστη.

Το έγγραφο αυτό δεν περιγράφει πηγές των πόρων που είναι ελεύθερες και δε συνδέονται με εθελοντικές δωρεές. Για το θέμα αυτό υπάρχουν πληροφορίες στο έγγραφο, Εξεύρεση Πόρων. Εδώ αναφέρονται πηγές, όπως είναι οι τοπικές, περιφερειακές και κεντρικές αρχές και κυβερνήσεις, πρακτορεία δωρητών (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, διμερείς ή πολυπλευρικές) και χορηγίες που εκχωρούνται, όπου οι πόροι προορίζονται για σκοπούς που έχουν σχεδιαστεί.

1. Εισαγωγή στην Απόκτηση Πόρων:

Οι πηγές μπορούν να είναι οικονομικές και μη, αλλά τα δεδομένα των μη οικονομικών πηγών μπορούν να μετρηθούν με οικονομικούς όρους, εάν έχουν τιμολογηθεί με ακρίβεια, ώστε το σύνολο να εκφραστεί σε νομισματικές μονάδες.

Είναι καλό να αντιμετωπίσετε τις πληροφορίες, που δίνονται στο έγγραφο αυτό, ως μια ολοκληρωμένη ενότητα μέσα σε ένα σύνολο κατευθυντήριων γραμμών που θα βοηθήσουν στην ενδυνάμωση των κοινοτήτων με χαμηλό εισόδημα. Οι τεχνικές για την εξεύρεση πόρων μπορούν να χρησιμοποιηθούν, ώστε να αυξήσουν τη γενκή "ικανότητα" των κοινοτικών και των τοπικών μη κυβερνητικών οργανισμών. Μια δυνατή δράση των οργανώσεων αυτών τις ενδυναμώνει, κα - μέσα από την ενεργή εμπλοκή και συμμετοχή - δεσμεύει τις κοινότητες να συμβάλλουν στη διαδικασία εκδημοκρατισμού κάθε κοινωνίας.

Οι κοινωνίες και οι οργανισμοί τους χρειάζονται πόρους (κυρίως οικονομικούς), για να υλοποιήσουν τις δραστηριότητές τους. Γι΄αυτό η απόκτηση πόρων είναι απαραίτητη, ώστε να επιτευχθεί η επιθυμητή ενδυνάμωση της κοινότητας. Εάν μια δραστηριότητα είναι αξιόλογη και γενικώς ο κόσμος επιθυμεί να την υποστηρίξει, μπορεί να βρεθεί οικονομική υποστήριξη γι΄αυτήν.

1.1 Κατάρτιση στην Εμψύχωση και στη Διαχείριση Κοινότητας:

Εμψύχωση σημαίνει να συνενώνεις και να κινητοποιείς τα μέλη της κοινότητας, ώστε να κάνουν ό,τι θέλουν ως ενιαίο σύνολο. Για να ικανοποιήσει τις επιθυμίες της η κοινότητα, πρέπει να χρησιμοποιεί τους πόρους (ή εισφορές).

Η κατάρτιση στη διαχείριση της Κοινότητας χρειάζεται ακόμη μεγαλύτερη προσπάθεια εμψύχωσης ή κινητοποίησης. Επίσης, χρειάζονται επιδέξιοι χειρισμοί των μεθόδων κατάρτισης, ώστε να βελτιωθεί η ικανότητα της κοινότητας ή των κοινοτικών οργανισμών, στην απόφαση εκτέλεσης, στο σχεδιασμό και στη διαχείριση της εξέλιξης της ίδιας της κοινότητας. Η απόκτηση πόρων και η ανάκτηση δαπανών είναι μέρη της κατάρτισης στη διαχείριση.

Αυτοί οι πόροι μπορούν να είναι οικονομικοί ή μη, αλλά ακόμη και οι μη οικονομικές εισροές μπορούν να μετρηθούν με οικονομικούς όρους, εάν έχουν τιμολογηθεί με ακρίβεια, ώστε το σύνολο να εκφραστεί σε νομισματικές μονάδες. Το έγγραφο αυτό διερευνά αρκετές πηγές που μπορούν να αντληθούν, για να χρηματοδοτήσουν έργα που βασίζονται στην κοινότητα.

1.2 Ο σκοπός αυτού του εγγράφου:

Αυτό το έγγραφο είναι και για σας και για μας. Συμβουλές και κατευθυντήριες γραμμές αναφέρονται στο τι πρέπει να κάνετε/κάνουμε, ή στο τι συνιστάται να κάνετε/κάνουμε.

Όλα αυτά δεν είναι αυστηροί κανόνες και κανονισμοί. Πρέπει να εφαρμόζονται με ευαισθησία και ευελιξία σε κάθε πεδίο. Πρέπει, εσείς/εμείς να λαμβάνετε/λαμβάνουμε υπόψη τη συγκεκριμένη κουλτούρα και τα κοινωνικά χαρακτηριστικά της κοινότητας, και πρέπει να είστε/είμαστε ευαίσθητοι στις αξίες και στις στάσεις των κοινοτήτων με τις οποίες δουλεύετε/δουλεύουμε. Συνεπώς οι κατευθυντήριες γραμμές πρέπει να προσαρμόζονται στα δεδομένα κάθε κοινότητας, ώστε να προσαρμοστούν στις διαφορές που χαρακτηρίζουν κάθε κοινότητα.

1.3 Τα οικονομικά είναι πόροι:

Όταν μιλάτε/μιλούμε για χρηματοδότηση κοινοτικών έργων, εννοείτε/εννοούμε τα χρήματα που χρειάζονται για την υλοποίηση του έργου. Εάν συγκεκριμένοι στόχοι ή επιθυμητά αποτελέσματα μπορούν να ονομαστούν "εκροές - παραδοτέα" (για παράδειγμα η οικοδόμηση μιας τάξης, η επιδιόρθωση ενός πηγαδιού), τότε ό,τι εντάσσεται μέσα στο έργο (για παράδειγμα η γη, η εργασία, η χρηματοδότηση, τα υλικά κατασκευής, τα εργαλεία) μπορούμε να τα ονομάσουμε "εισροές - δεδομένα". Η κοινότητα ή οι κοινοτικοί οργανισμοί πρέπει να προσδιορίσουν, να εντοπίσουν και να κινητοποιήσουν τις εισροές αυτές.

Μερικές από τις εισροές αυτές θα είναι στον τύπο των οικονικών δωρεών. Άλλες, μπορούν να έχουν τον τύπο της παροχής εθελοντικής εργασίας, τροφίμων για τους εθελοντές εργάτες, μερικά εργαλεία, συμβουλές και κατάρτιση, κάποιο μέρος γης, και κάποια υλικά, όπως άμμος ή ό,τι άλλο.

Παρά το γεγονός ότι οι μη οικονομικές δωρεές δεν έρχονται στο έργο συνοδεία μετρητών, είναι σημαντικό να ενθαρρύνετε/ουμε την κοινότητα να συνδέσει με ορθή οικονομική αξία τις μη οικονομικές δωρεές.

Στον υπολογισμό του κόστους (εισροές) ενός κοινοτικού προγράμματος, η χρηματική αξία όλων των μη οικονομικών δωρεών (πηγές) πρέπει να προσμετρηθούν, ώστε να καταγραφούν με σωστό τρόπο οι εσωτερικές έναντι των εξωτερικών πηγών.

2. Ο σκοπός της ανάκτησης του κοινοτικού κόστους:

Η απόκτηση πηγών είναι σημαντική δραστηριότητα. Αυτοί που εκτελούν τη δραστηριότητα αυτή είναι σημαντικοί συνεργάτες για την ενδυνάμωση της κοινότητας ή του οργανισμού.

Χωρίς πηγές κεφαλαίων (και μη οικονομικών εισροών) κάθε οργανισμός σύντομα σταματά να λειτουργεί και, τελικά, σταματά να υπάρχει.

2.1 Κράτησε τους Γενικούς Σκοπούς στο μυαλό:

Η αντίδραση στην εξάρτηση της κοινότητας είναι ο πρωταρχικός σας σκοπός. Ο σημαντικότερος στόχος πρέπει πάντα να είναι το να μειώσουμε κατά το δυνατό την εξάρτηση για κάθε πράξη που κάνετε/κάνουμε. Κατά τη διάρκεια κατάρτισης μιας κοινότητας ή ενός κοινοτικού οργανισμού στο πώς θα αποκτήσουν πόρους, ο εμψυχωτής πρέπει να έχει στο μυαλό του τον πρωταρχικό σκοπό και να δρα σχετικά. Ένα πρακτορείο δωρητών πρέπει να αποφύγει να προσφέρει στην κοινότητα τα πάντα, γιατί αυτό ενθαρρύνει την εξάρτηση.

Πρέπει πάντα να ενθαρρύνουμε το μέλη της κοινότητας δηλώνοντάς τους ότι μπορούν να "τρέξουν" τα έργα μόνοι τους και ότι βρίσκεστε/βρισκόμαστε εδώ για να προσφέρετε/προσφέρουμε κάποιες επιπλέον δεξιότητες και συμβουλές, αλλά η εργασία πρέπει να γίνει από τους ίδιους. Εφαρμόζοντας το σύστημα αυτό στην επιχορήγηση ενός κοινοτικού έργου, δεν πρέπει ποτέ να προσφερθείτε/προσφερθούμε να διεκδικήσετε/διεκδικήσουμε εισροές για το έργο για λογαριασμό τους.

Ως εμψυχωτές ή κινητοποιητές, μπορείτε/μπορούμε να τους δώσετε/δώσουμε τις κατευθυντήριες γραμμές στο πώς να αυξήσουν τα χρήματα και τους άλλους πόρους, στο πώς να βεβαιώσουν ότι οι λογαριασμοί θα είναι διαφανείς και απλοί και στο πώς μπορούν να μεταφράζουν τις μη οικονομικές δωρεές σε χρηματοδοτικές εισροές.

Παρ' όλα αυτά, πρέπει πάντα να υπογραμμίζετε/υπογραμμίζουμε ότι η πραγματική απόκτηση πόρων πρέπει να γίνεται από την κοινότητα ή τους οργανισμούς που εργάζονται για λογαριασμό της (π.χ.από την εκτελεστική επιτροπή) και όχι από τον εμψυχωτή ή τον εκπαιδευτή.

Θυμηθείτε ότι καμία κοινότητα δεν είναι μια φυσική ενότητα. Υπάρχουν σχίσματα και διασπάσεις σε κάθε κοινότητα(1). Όλες οι δράσεις που αναλαμβάνετε/αναλαμβάνουμε πρέπει να βοηθούν στην ενδυνάμωση της ενότητας της κοινότητας.

Υποσημείωση (1): Οι διαφορές σε κάθε κοινότητα μπορούν να βασίζονται σε διάφορους παράγοντες: στις οικογένειες, στη θρησκεία, στην κοινωνική τάξη, στο εισόδημα, στο μορφωτικό επίπεδο, στην κατοχή γης, στην εθνική προέλευση, στην ηλικία, στο φύλο, κ.τ.λ. Επίσης, το επίπεδο ανοχής σε αυτούς τους διαχωρισμούς μπορεί να ποικίλει για διάφορες αιτίες. Είναι ευθύνη σας/μας να ελαχιστοποιήσετε/ελαχιστοποιήσουμε - όσο αυτό είναι εφικτό - τις διαφορές αυτές, ώστε να βελτιωθεί η κοινοτική ενότητα και η αφοσίωση, και να ξεπεραστούν τα κοινοτικά σχίσματα.

Όταν προσφέρετε/προσφέρουμε προτάσεις και συμβουλές για το πώς θα αποκτηθούν πόροι για ένα κοινοτικό έργο, δεν πρέπει να επιμένετε/επιμένουμε σε μια συγκεκριμένη στρατηγική, που θα αναλάβει η κοινότητα. Κάποιες στρατηγικές μπορεί να συμβάλλουν στην έλλειψη ενότητας μέσα στην κοινότητα. Πρέπει να προτείνουμε και να συμβουλεύουμε, καθώς και να διασφαλίσουμε ότι ακούμε όσα λένε τα μέλη της κοινότητας (κυρίως τα πιο χαμηλών τόνων) και να αποκαλύπτουμε αρνητικούς υπαινιγμούς για κάθε στρατηγική, που ίσως να προκαλέσει τη διάσπαση της ενότητας.

2.2 Γιατί πολεμούμε την εξάρτηση;

Καθώς οι πληθυσμοί αυξάνονται, οι κυβερνήσεις χρόνο με το χρόνο έχουν πρόσβαση σε ολοένα και λιγότερους πόρους για κάθε κάτοικο. Δεν είναι πλέον εφικτό για τις κοινότητες να εξαρτώνται από τις κεντρικές κυβερνήσεις για διακανονισμούς που αφορούν εγκαταστάσεις και υπηρεσίες προς τους ανθρώπους τους. Το ίδιο συμβαίνει και με τους διεθνείς δωρητές: οι κυβερνήσεις των πλούσιων κρατών, τα Ηνωμένα Έθνη, η Παγκόσμια Τράπεζα, διεθνείς μη κυβερνητικές οργανώσεις, απλώς δεν έχουν επαρκείς πόρους να δώσουν σε κάθε φτωχή κοινότητα, σε όλον τον κόσμο, ανεξάρτητα από το πόσο το αξίζει.

Κάποτε θεωρούσαμε πως η αυτοδυναμία της κοινότητας ήταν κάτι πολύ καλό, αφού προωθούσε τη λαϊκή βάση της δημοκρατίας, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την αυτοαπασχόληση και την ανάπτυξη της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Τώρα η άποψη αυτή έχει εξελιχθεί. Αν οι κοινότητες δεν μπορούν να γίνονται όλο και πιο αυτοδύναμες και αυτόνομες, απλώς δε θα αναπτυχθούν, και τελικά η φτώχεια και η απάθεια θα τις καταστρέψει.

Το παλιό κηδεμονικό σύστημα (ή αλλιώς "το χοιρινό βαρέλι" = υποτιμητικός όρος που αναφέρεται σε πίστωση των δημοσίων δαπανών για τοπικά έργα, που εξασφαλίζει αποκλειστικά, ή κυρίως, την έλευση χρημάτων σε έναν εκπρόσωπο της περιφέρειας), όπου πολιτικοί και υπάλληλοι αναλαμβάνουν συμβάσεις και κοινοτικές υπηρεσίες σε εκείνους που τους υποστηρίζουν, για να μείνουν στην εξουσία, προωθείται από την προσέγγιση "πρόβλεψης" για εγκαταστάσεις και υπηρεσίες. Αυτοί οι ηγέτες πρέπει να αλλάξουν ή να αντικατασταθούν από πραγματικά δημοκρατικούς δημόσιους υπαλλήλους που ασχολούνται να διευκολύνουν τη διαδικασία αυτοδυναμίας της κοινότητας.

Εάν ένα εξωτερικό πρακτορείο, π.χ. μια κεντρική κυβέρνηση, μια διεθνής μη κυβερνητική οργάνωση, μια αποστολή, έρθει σε μια κοινότητα και οικοδομήσει μια εγκατάσταση (π.χ. παροχή νερού), είναι φυσικό για τα μέλη της κοινότητας να θεωρούν ότι ανήκει στο πρακτορείο αυτό. Όταν το πρακτορείο φύγει ή εξαντληθούν οι πόροι του, τα μέλη της κοινότητας δεν έχουν κάποιο κίνητρο να επισκευάσουν και να συντηρούν την εγκατάσταση ή την υπηρεσία. Προκειμένου να χρησιμοποιείται διαρκώς και αποτελεσματικά μια εγκατάσταση, να διατηρείται και να συντηρείται κατάλληλα, τα μέλη της κοινότητας πρέπει να έχουν μια αίσθηση υπευθυνότητας για την εγκατάσταση (μερικές φορές το λέμε ως "ιδιοκτησία").

Αυτή η αίσθηση ευθύνης μερικές φορές περιγράφεται ως "ιδιοκτησία" από την κοινότητα. Εκτός κι αν η κοινότητα ως ένα σύνολο έχει εμπλακεί στη λήψη αποφάσεων σχετικά με την εγκατάσταση (στο σχεδιασμό και στη διαχείριση), και έχει οικειοθελώς συνεισφέρει στο κόστος της κατασκευής, η αίσθηση ιδιοκτησίας θα χαθεί και η εγκατάσταση δε θα χρησιμοποιηθεί αποτελεσματικά, δε θα συντηρηθεί και δε θα επισκευαστεί.

Είναι αδύνατο να δημιουργήσεις μια εγκατάσταση ή μια υπηρεσία, και να μην αναμένεις ότι πρέπει κάποτε να συντηρηθεί και να επισκευαστεί. Είναι σαν να προσπαθείς να φας μια φορά για πάντα.

3. Τύποι Ανάκητησης Κόστους:

Μια κοινότητα, ένα στέλεχος έργου ή οποιοσδήποτε οργανισμός, έχει πολλαπλές επιλογές να αποκτήσεις πόρους για τις δραστηριότητες που θέλει να υλοποιήσει. Συμβουλεύουμε οποιαδήποτε κοινοτική ομάδα να αναζητά όσο το δυνατό περισσότερες και διαφορετικές πηγές, όπως επίσης και να μεγιστοποιούν τη χρήση των εσωτερικών πόρων. Αυτές οι ενέργειες μειώνουν την εξάρτηση από οποιονδήποτε δωρητή.

3.1 Αμοιβή Παροχής Υπηρεσιών έναντι Δωρεών:

Υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε χρηματοδότηση υπηρεσίας ή ατόμων, και στη δωρεά, που δίνεται χωρίς την προσδοκία του άμεσου οφέλους.

Η αμοιβή παροχής υπηρεσιών μπορεί να είναι κατ'αποκοπή στα σπιτικά που εφοδιάζονται με παροχή νερού από την κοινότητα. Εναλλακτικά, μπορεί να έχει τη φόρμα πληρωμής κάθε φορά, καθώς καθένας που προμηθεύεται νερό πρέπει να πληρώνει ένα συγκεκριμένο ποσό χρημάτων για την ποσότητα νερού που του αντιστοιχεί.

Η αμοιβή παροχής υπηρεσιών μπορεί να είναι πιο κατάλληλη, όταν η υπηρεσία είναι έκδηλη και μεθοδική για κάθε χρήστη. Οι αμοιβές αυτές συχνά συγκεντρώνονται, για να γίνουν συντηρήσεις και επισκευές στην εγκατάσταση.

3.2 Δωρητές έναντι Πρακτορείων Χορηγίας:

Χρηματοδοτήσεις χωρίς προσδοκία ενδιάμεσης ή προσωπικής υπηρεσίας, ίσως έχουν γίνει από δημόσιες δωρεές ή από συγκεκριμένες συνεισφορές πρακτορείων χορηγίας. Οι δημόσιες δωρεές συνήθως είναι δώρα που δεν υποχρεώνουν σε συγκεκριμένες δραστηριότητες τον κοινοτικό οργανισμό. Βλέπε Εξεύρεση Πόρων.

Τα πρακτορεία χορηγίας είναι οργανισμοί που, ίσως ανάμεσα στις άλλες δραστηριότητες που έχουν, παρέχουν χορηγίες σε οργανισμούς, για να πραγματοποιήσουν τα σχέδιά τους. Τα πρακτορεία χορηγίας έχουν μεγάλο εύρος: από μεγάλα και γραφειοκρατικά (όπως η Παγκόσμια Τράπεζα, τα Ηνωμένα Έθνη), ως πρακτορεία βοήθειας από μεγάλες, πλούσεις χώρες (ή την Κυβέρνηση) προς μικρούς τοπικούς οργανισμούς, όπως μια ομάδα στην εκκλησία που επιθυμεί να επιχορηγήσει ένα συγκεκριμένο τοπικό έργο.

3.3 Ομοιότητες στις Αρχές:

Ενώ οι αρχές εξεύρεσης χρημάτων από τις διάφορες πηγές μπορεί να είναι περίπου οι ίδιες, οι συγκεκριμένες τεχνικές διαφέρουν. Η απόκτηση αδέσμευτων δωρεών για το κοινό, για παράδειγμα, συνήθως δίνονται μετά από σχετική έκκληση των ενδιαφερομένων.

Αντίθετα, η απόκτηση δωρεών από ένα πρακτορείο, συνήθως περιλαμβάνει ένα λεπτομερειακό σχέδιο του έργου που προτείνεται, και στο σχέδιο αυτό ενσωματώνεται μια τυπική πρόταση (αίτηση χρηματοδότησης) προς το πρακτορείο δωρεών. Παρ' όλα αυτά, είναι σημαντικό να σημειώσουμε στο σημείο αυτό, ότι, παρά το ότι οι επιφανειακές διαδικασίες μπορούν να διαφέρουν, οι βασικές αρχές ή η γενική προσέγγιση παραμένουν ίδιες.

3.4 Δωρεές:

Οποιαδήποτε εισφορά από ένα πρόσωπο ή μία ομάδα είναι μια δωρεά. Η δωρεά μπορεί να είναι οικονομική, γης, συμβουλευτική, κτιριακή, ιδεών, εργασίας, προμηθειών και εξοπλισμού, ομαδική ή από οργανισμούς που θέλουν να υποστηρίξουν την κοινότητά τους.

3.5 Εσωτερικές έναντι Εξωτερικών Πηγών:

Εσωτερικές πηγές είναι αυτές που αποκτώνται μέσα από μια κοινότητα που αναλαμβάνει ένα κοινοτικό έργο. Εξωτερικές πηγές είναι αυτές που προέρχονται εκτός κοινότητας.

Οι εξωτερικές πηγές μπορούν να προέλθουν από διεθνείς δωρητές (κυβερνήσεις, μη κυβερνητικές οργανώσεις ή πολυμερείς / Ηνωμένα Έθνη) ή από εθνικούς δωρητές (κεντρικές και περιφερειακές κυβερνήσεις, εθνικές μη κυβερνητικές οργανώσεις).

Μια κοινότητα είναι περισσότερη ανεξάρτητη, εάν χρησιμοποιεί μεγαλύτερη αναλογία εσωτερικών πόρων για ένα έργο. Ο σκοπός μας δεν είναι να κάνουμε την κοινωνία ολοκληρωτικά ανεξάρτητη (οικονομικά ανέφικτο), αλλά να ελαττώσουμε την εξάρτηση και την απάθεια μέσα στην ίδια την κοινότητα. Εάν μια κοινότητα βρίσκεται σε συνεργασία με την κεντρική ή την περιφερειακή κυβέρνηση (και δεν ακολουθεί απλώς τις προσταγές της), όπως με μη κυβερνητικές οργανώσεις, τότε μπορούμε να την θεωρούμε αλληλοεξαρτώμενη.

Εάν μια κοινότητα έχει πολλές πηγές εισροών, τότε είναι περισσότερο πιθανό να είναι περισσότερο ανεξάρτητη ή, αλλιώς, λιγότερο ελεγχόμενη από ένα δωρητή.

4. Πηγές χρηματοδότησης:

Η κοινότητα έχει πολλούς πιθανούς πόρους χρηματοδότησης. Εσείς, ως κινητοποιητής, δεν πρέπει να επιδιώκετε να λάβετε επιχορηγήσεις για μια κοινοτική ομάδα, αλλά να εναθρρύνετε την ενδυνάμωση της κοινότητας και να την οδηγήσετε στην αξιοποίηση αυτών των πηγών.

4.1. Αμοιβές Χρηστών και Κόστος Συντήρησης:

Σε αντίθεση με την εθελοντική δωρεά, όπου οι χορηγοί δεν αναμένουν άμεσα οφέλη από την παροχή των χρημάτων, η πληρωμή αμοιβής συνεπάγεται την παροχή μιας υπηρεσίας.

Μια κατ' αποκοπήν αμοιβή χρησιμοποιείται όταν ο δικαιούχος της υπηρεσίας αξιολογείται και χρεώνεται μια κανονική (ας πούμε μηνιαία) αμοιβή για την παροχή υπηρεσίας, όπως το νερό.

Το τέλος χρησιμοποιείται, όταν ο δικαιούχος χρεώνεται με ένα σταθερό ποσό για περιορισμένη ποιότητα υπηρεσιών, όπως ένα συγκεκριμένο αριθμό σελινιών για ένα μπιτόνι με νερό ή μια επίσκεψη σε μια κλινική. Είναι σαν την πώληση ενός εμπορεύματος, αν και μπορεί να μη γίνεται κατ 'ανάγκη για το κέρδος, αλλά επιδοτείται από άλλες πηγές χρηματοδότησης που ο παρέχων οργανισμός μπορεί να αποκτήσει.

Όπως και με άλλες πηγές χρηματοδότησης για μια κοινότητα ή έναν οργανισμό της, η χρέωση των αμοιβών πρέπει να γίνεται με έντιμο τρόπο, να είναι μετρήσιμη και διαφανής, δίκαιη και δικαιολογημένη.

4.2. Σχεδιασμός Έργου και Προτάσεων:

Τα πρακτορεία δωρητών συνήθως απαιτούν να κατατεθεί μια τυπική πρόταση χρηματοδότησης, η οποία να περιγράφει ένα καλά οργανωμένο και σχεδιασμένο έργο. Ας δούμε κάποιους τύπους πρακτορείων δωρητών.

4.3 Κυβερνητικές εισροές:

Αυτό περιλαμβάνει μερική χρηματοδότηση από ομοσπονδιακές, περιφερειακές ή τοπικές κυβερνητικές πηγές. Οι πηγές επίσης μπορούν να περιλαμβάνουν τη συμμετοχή της επιτροπής περιφερειακής ανάπτυξης.

Προτάσεις σε αυτήν την πηγή απαιτούν διαδικασίες αρκετών αιτήσεων που έχουν σχεδιαστεί από την κυβέρνηση.

4.4 Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ):

Περιλαμβάνουν τοπικούς κοινοτικούς οργανισμούς, εκκλησίες, διεθνείς ΜΚΟ και άλλα πρακτορεία, ομάδες ή οργανισμούς που δε βασίζονται στην κυβέρνηση.

Συνήθως δεν είναι κερδοσκοπικοί οργανισμοί σε αντίθεση με τους εμπορικούς οργανισμούς. Για την απόκτηση επιχόρηγης από τις ΜΚΟ είναι σημαντικό να υπάρχουν δεξιότητες στη συγγραφή προτάσεων.

4.5 Πρεσβείες και Υψηλές Επιτροπές:

Οι Πρεσβείες συχνά έχουν μικρά σχέδια χρηματοδότησης (π.χ. η Καναδέζικη Χρηματοδότηση στην Καναδέζικη Υψηλή Επιτροπή, το Γραφείο Μικρών Σχεδίων SNV των Κάτω Χωρών), τα οποία είναι διαθέσιμα σε κοινοτικούς οργανισμούς και μικρές τοπικές ΜΚΟ. Εσείς/εμείς, ως κινητοποιητές και εμψυχωτές, πρέπει να θυμάστε/θυμόμαστε να μην προβαίνετε/προβαίνουμε σε απόκτηση τέτοιων χρηματοδοτήσεων για την κοινότητα, αλλά ίσως να παρέχετε/παρέχουμε πληροφόρηση σε κοινοτικούς ηγέτες και εκπαίδευση στη συγγραφή προτάσεων, ώστε να μπορέσουν οι κοινότητες να αναζητήσουν οι ίδιες χρηματοδότηση.

Ολοένα και περισσότερες κυβερνήσεις των πλούσιων χωρών βάζουν στην άκρη κεφάλαια για τα μικρά τοπικά κοινοτικά έργα. Επικοινωνήστε με όλες τις πρεσβείες και τα προξενεία της περιοχής σας ή με την πρωτεύουσα, για να ζητήσετε λεπτομέρειες για το πώς πρέπει να αιτηθείτε για χρηματοδότηση μικρών προγραμμάτων.

5. Τεχνικές Γραψίματος Αποτελεσματικής Πρότασης:

Η σειρά αυτή περιέχει αρκετά έγγραφα και περιλαμβάνει κατευθυντήριες γραμμές που ουσιαστικά καταρτίζουν στο πώς γράφουμε αποτελεσματικές προτάσεις. Η έμφαση βρίσκεται στη λέξη "αποτελεσματικές", γιατί μια χαριτωμένη πρόταση (γυαλισμένη, ελκυστική), που δεν έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα (αύξηση χρημάτων), είναι άχρηστη, όσο χαριτωμένη κι αν είναι.

Μια πρόταση πρέπει να είναι γραμμένη "φρέσκια" και αυθεντική, με δεδομένα απ' όλους τους εμπλεκομένους, κάθε φορά που ένα έργο σχεδιάζεται. Μην αντιγράφετε μια πρόταση ή έναν μοντέλο πρότασης, γιατί η αντιγραφή αυτή δείχνει τεμπέλικη σκέψη και πνευματική εξάρτηση.

Το σχέδιο πρότασης ακολουθεί μια λογική σειρά, όπου κάθε κεφάλαιο σχετίζεται με το προηγούμενο και υπάρχει μια ροή επιχειρήματος από την αρχή ως το τέλος. Λεπτομέρειες που μπορεί να απομακρύνουν από την ομαλή ροή του επιχειρήματος πρέπει να τοποθετούνται σε παραρτήματα. Το σχέδιο πρέπει να ακολουθείται ως εξής:

Το Πρόβλημα (Ιστορικό Υπόβαθρο)
Η Λύση (Στόχος)
Σκοποί (Συγκεκριμένοι, Εξακριβώσιμοι)
Πηγές (Πιθανές, Πραγματικές)
Στρατηγικές (Καταγράψτε πολλές και μετά επιλέξτε μία)
Παρακολούθηση (Αξιολόγηση της Προόδου)
Εκθέσεις (Επικοινωνιακή πρόοδος)
Περίληψη (να μπει πρώτη)
Παραρτήματα (Λεπτομέρειες, Προϋπολογισμοί, Λίστες)


Βλέπε Προτάσεις, και Σχέδιο Πρότασης. Οι λεπτομέρειες της πρότασης μπορεί να διαφέρουν. Τα παραπάνω είναι ένας γενικός οδηγός. Κάποια πρακτορεία δωρητών έχουν συγκεκριμένες απαιτήσεις και μορφοποιήσεις που πρέπει να ακολουθηθούν. Είναι σημαντικό κάθε κεφάλαιο να συνδέεται τόσο με τα άλλα όσο και με το σύνολο.

Συμπέρασμα:

Ανεξάρτητα από τις δράσεις μας στην ενθάρρυνση και βοήθεια προς τις κοινότητες, για να σχεδιάσουν και να εφαρμόσουν το δικό τους κοινοτικό σχέδιο (συμπεριλαμβανομένου του υπολογισμού των οικονομικών πόρων), πρέπει να έχουμε διαρκώς υπόψη μας και να καθοδηγούν όλες τις δράσεις μας τα παρακάτω:

  • Να θυμάστε και να δουλεύετε προς το γενικό σκοπό (μείωση της εξάρτησης)
  • Καθοδηγείστε, προτείνετε, καταρτίστε, ενθαρρύνετε, επαινέστε, πληροφορείστε, και
  • Μην υπόσχεστε, μην παρέχετε και μην υπαγορεύετε.

Ο υπολογισμός των δαπανών χρηματοδότησης κοινοτικών έργων πρέπει να είναι δίκαιος και ακριβής, και οι εκτιμήσεις δεν πρέπει να υποτιμούν τις μη χρηματικές κοινοτικές δωρεές.

Στη διάρκεια κινητοποίησης μιας κοινότητας, ώστε να αναλάβει ένα κοινοτικό έργο, θα πρέπει να τους ενθαρρύνουμε να εντοπίσουν μια ποικιλία εξωτερικών πόρων (μείωση της εξάρτησης από τον κάθε δωρητή), και να προσδιορίσουν και να κινητοποιήσουν πολλούς (συχνά κρυμμένους) εσωτερικούς πόρους.

Η απόκτηση πόρων για ένα κοινοτικό έργο είναι μια έντιμη και πολύτιμη ευθύνη. Κάνετέ το με ενθουσιασμό, ακεραιότητα και εμπιστοσύνη.

––»«––

© Πνευματικά δικαιώματα 1967, 1987, 2007 Φιλ Μπαρτλ
Σχεδιασμός Ιστοσελίδας: Lourdes Sada
––»«––
Τελευταία ενημέρωση: 31.01.2012

 Αρχική σελίδα

 Πηγές Έργου