Κεντρική Σελίδα
 Αποδοτικότητα


:Μεταφράσεις

Bahasa Indonesia
Català
中文 / Zhōngwén
English
Español
Filipino/Tagalog
Français
Ελληνικά / Elliniká
Italiano
Português
Română
Српски / Srpski

                                        

Άλλες σελίδες:

Ενότητες

Χάρτης Σελίδας

Λέξεις Κλειδιά

Επικοινωνία

Βοηθητικά Έγγραφα

Χρήσιμοι Σύνδεσμοι

Περιεχόμενα:

Περιεχόμενα:

Περιεχόμενα:

Περιεχόμενα:

Περιεχόμενα:

Περιεχόμενα:


ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ

Ενισχύοντας την ανάπτυξη της οργανωτικής δύναμης

από τον Δρ. Φιλ Μπαρτλ

μετάφραση Ηλίας Παπαδόπουλος


Οδηγίες διαμεσολαβητή

Οδηγίες ανάπτυξης της οργανωτικής δύναμης μιας οργάνωσης

Απόσπασμα:

Το έγγραφο αυτό περιγράφει μια μέθοδο ανάπτυξης της οργανωτικής ικανότητας για το διαμεσολαβητή

Χρησιμοποιώντας πολλές από τις μεθόδους και τις τεχνικές του κινητοποιητή κοινότητας (για την ενδυνάμωση κοινοτήτων χαμηλού εισοδήματος), η μεθοδολογία αυτή είναι ένας οδηγός για ένα διαμεσολαβητή που του ανατέθηκε να ενισχύσει την ανάπτυξη της ικανότητας μιας συγκεκριμένης οργάνωσης

Το πιο σημαντικό στοιχείο είναι η συμμετοχή (στη λήψη αποφάσεων), και τονίζει το ρόλο του διαμεσολαβητή ως οδηγό και παρακινητή (κι όχι ως ελεγκτή ή εφαρμοστή) της διαδικασίας ανάπτυξης ικανότητας.

Εισαγωγή:

Δόμηση ικανότητας, ανάπτυξη ικανότητας, ενίσχυση και ενδυνάμωση –– όλα τα παραπάνω περιγράφουν μια αύξηση στην δυνατότητα μιας κοινωνικής οργάνωσης να πετύχει στόχους που έχουν τεθεί από την οργάνωση.

Μια καλή αρχή είναι (1) να δεις την ικανότητα να συντίθεται από δεκαέξι θεμελιώδη στοιχεία (βλ. Στοιχεία Ενδυνάμωσης) να δεις ότι η οργάνωση (όχι εσύ ο διαμεσολαβητής) μόνη της μπορεί να εξελίξει τη δική της (2), ικανότητα, (3) να δεις ότι η πιο αποτελεσματική προσέγγιση είναι να προωθήσεις τη συμμετοχή όλων των μελών της οργάνωσης, και (4) ότι ο ρόλος σου είναι να κατευθύνεις και να παρακινείς, όχι να ελέγχεις

Η οργάνωση που περιγράφουμε εδώ μπορεί να είναι μια ΜΚΟ (Μη Κυβερνητική Οργάνωση) με βάση μια κοινότητα, ιδιωτική εταιρία (π.χ. επιχείρηση), ή ένα κυβερνητικό τμήμα ή τμήμα του ΟΗΕ, υπηρεσία ή υπουργείο. Οι τεχνικές προκύπτουν από μια μεθοδολογία ενδυνάμωσης κοινοτήτων χαμηλού εισοδήματος η οποία περιλαμβάνει εκπαίδευση διαχείρισης.

Για να ξεκινήσεις τη δουλειά σου, χρειάζεται πρώτα να συναντήσεις τους επικεφαλείς ή τη διεύθυνση της οργάνωσης. Εξήγησέ τους ότι χρειάζεσαι την ενεργή υποστήριξή τους και την έγκρισή τους για τις μεθόδους σου. Πιθανόν να θέλεις να τους δώσεις μια λίστα με τα δεκαέξι στοιχεία δύναμης. Το πιο σημαντικό είναι να τους εξηγήσεις ότι η ανάπτυξη της ικανότητας απαιτεί τη συμμετοχή όλων των μελών της οργάνωσης (προσωπικό και/ή εθελοντές), συμπεριλαμβανομένων αυτών στο υψηλότερο και χαμηλότερο κοινωνικό επίπεδο.

Αν οι επικεφαλείς ή η διεύθυνση δεν συμφωνούν με την συμμετοχική σου προσέγγιση (βεβαιώσου ότι καταλαβαίνουν ότι πρόθεσή σου είναι η συμμετοχή όλων των μελών στη λήψη αποφάσεων για οποιεσδήποτε αλλαγές κάνει η οργάνωση), τότε θα ήταν φρόνιμο να αποσυρθείς, εξηγώντας ότι χωρίς λήψη αποφάσεων απ'όλα τα μέλη, δεν μπορείς να εξασφαλίσεις ότι η ικανότητα της οργάνωσης μπορεί να αυξηθεί με τις μεθόδους σου.

Η συναίνεσή τους είναι απαραίτητη για τη νομιμοποίηση των μεθόδων σου, και θα πρέπει να επισημοποιηθεί και να κοινοποιηθεί σε όλους τους ενδιαφερόμενους.

Καθόρισε τις Ανάγκες:

Συγκάλεσε μια συνάντηση όλων των μελών της οργάνωσης. Εξήγησε το σκοπό σου και ότι η πλήρη συμμετοχή τους είναι απαραίτητη αν η διεργασία αυτή είναι να αποβεί χρήσιμη.

Οποιεσδήποτε αλλαγές θα πρέπει να προτείνονται και να συμφωνούνται από τους ίδιους, ο ρόλος σου είναι να μεσολαβείς και να τους καθοδηγείς στη διεργασία αυτή. Πες τους ότι πρέπει πρώτα εσύ και εκείνοι να εντοπίσετε ποιές αλλαγές είναι απαραίτητες, ότι μπορείς να προσφέρεις κάποιες οδηγίες, αλλά ότι εκείνοι πρέπει να αποφασίσουν σαν ομάδα ποιές αλλαγές χρειάζονται. Ενδεχομένως να είναι σκόπιμο να προτείνετε τη μέθοδο brainstorm (κατάθεση σκέψεων) στη φάση αυτή. (βλ. Brainstorm). Αυτές οι αρχικές ανάγκες και η ανάλυση της κατάστασης μαζί με την ομάδα, μπορεί να πάρει μία δυο μέρες. Όσο πιο μεγάλη η ομάδα, τόσο πιο πολύς χρόνος απαιτείται.

Εξήγησέ τους ότι δική σου και δική τους πρόθεση είναι να βελτιώσετε τη δύναμη της οργάνωσης, και ότι απαιτείται δουλειά απ'όλους. Αυτό δε θα γίνει με μια σύσκεψη, αλλά η πρώτη σύσκεψη είναι μόνο για να καθοριστούν τι κινήσεις θα γίνουν, ενώ οι επόμενες συσκέψεις θα είναι για να δοθεί συνέχεια στις κινήσεις που έγιναν και για να τροποποιηθεί και να τελειοποιηθεί η συγκεκριμένη διεργασία.

Στη φάση αυτή είναι φρόνιμο να έχεις ήδη εξοικειωθεί πλήρως και με τα δεκαέξι στοιχεία κλειδιά της ενδυνάμωσης και να κάνεις προτάσεις και εξηγήσεις για κάποια απ'αυτά, οι οποίες ενδεχομένως να έχουν παραλειφθεί. Μπορεί να θέλεις να μοιράσεις και το σχετικό υλικό όπου παρατίθενται και περιγράφονται συνοπτικά καθ'ένα από τα στοιχεία της ενδυνάμωσης. (βλ. Υλικό προς Διανομή περί Στοιχείων).

Ακριβώς όπως και σε μια σύσκεψη κατάθεσης σκέψεων, χρησιμοποιείς έναν πίνακα (π.χ. χαρτί εφημερίδας κολλημένο στον τοίχο) και ζήτάς να ακουστούν προτάσεις για το τι απαιτεί η ανάπτυξη της ικανότητας, ή από τι οφείλει να αποτελείται. Εξηγείς ότι δεν επιτρέπεται κριτική στις προτάσεις των άλλων κατά τη διάρκεια της σύσκεψης αυτής, αλλά ότι όλοι είναι ευπρόσδεκτοι να κάνουν επιπλέον προτάσεις.

Όταν εξαντληθούν πλέον οι προτάσεις, εσύ και οι συμμετέχοντες ομαδοποιείτε πανομοιότυπες ή παρόμοιες προτάσεις και τελειοποιείτε τη λίστα. Θα μοιάζει πολύ με τη λίστα των στοιχείων στο υλικό προς διανομή. (Αν υπάρχουν επιπλέον στοιχεία δύναμης εκτός απ'αυτά της λίστας, παρακαλούμε επικοινώνησέ μαζί μας μέσω του ιστότοπου και περιέγραψέ τα μας. Η συνεισφορά σου θα αναγνωριστεί δημόσια στον ιστότοπο και θα προστεθεί στα δεκαέξι)

Επέλεξε τις Προτεραιότητες:

Ακολούθως αποφασίζετε, σαν ομάδα, για τις προτεραιότητες. Με ποιό από τα στοιχεία δύναμης πρέπει να ασχοληθείτε πρώτα; Μπορείτε να διαλέξετε έναν αριθμό, από ένα μέχρι όλα, αλλά οφείλετε να να παραθέσετε με σειρά προτεραιότητας.

Εξήγησε ότι τα κριτήρια για την επιλογή των προτεραιοτήτων δεν είναι σταθερά. Μπορεί να είναι το πόσο εύκολα μπορούν κάποια πράγματα να διορθωθούν ή πόσο αναγκαία είναι. Μπορεί στο σημείο αυτό να αποφασίσετε να αφήσετε κάποια για αργότερα, ακόμα ίσως και να ορίσετε ποιά στιγμή στο μέλλον θα ασχοληθείτε μ'αυτά. Αυτές πρέπει να είναι ομαδικές αποφάσεις με εσένα απλά να διευκολύνεις τη διεργασία.

Είναι πολύ σημαντικό να καταγράψετε το πρακτικό της σύσκεψης, σημειώνοντας τη λίστα των στοιχείων που απαιτούνται για την ενδυνάμωση, και τις προτεραιότητες της ομάδας σε σχέση με ποιά στοιχεία θα επιλεχθούν για άμεση επεξεργασία, ποιά για αργότερα, και ποιά ενδεχομένως θα αγνοηθούν.

Δημιούργησε Στρατηγικές:

Για κάθε ένα από τα στοιχεία πάνω στα οποία η ομάδα επιλέγει να δουλέψει, χρήζει δημιουργίας μια στρατηγική για το πως τα στοιχεία αυτά θα τροποποιηθούν. Μπορούν να προταθούν περισσότερες από μία στρατηγικές για κάποια στοιχεία.

Κατόπιν η ομάδα χρειάζεται να επιλέξει ποιές στρατηγικές θα εφαρμοστούν σε κάθε στοιχείο, και αν δύο ή περισσότερες είναι κατάλληλες για κάποιο απ'αυτά.

Εξήγησέ τους ότι η πρότασή τους θα πρέπει πάντα να αρχίζει με "Εμείς πρέπει..." και όχι "Αυτοί πρέπει...". Σαν ομάδα δεν μπορούν να ελέγξουν τι θα κάνουν οι άλλοι, παρά μόνο ό,τι εκείνοι, σαν ομάδα, αποφασίσουν να κάνουν.

Μπορεί να θελήσεις να μοιράσεις μια κόλλα χαρτί, όπου θα παραθέτεις οκτώ από τα παρακάτω στοιχεία σε κάθε πλευρά, με διαστήματα ανάμεσά τους για σημειώσεις. Βεβαιώσου ότι οι προτάσεις είναι γραμμένες στον πίνακα, και ότι καταγράφηκαν στα πρακτικά της συνάντησης από έναν εθελοντή ή το βοηθό σου.

Πρόσθεσε την παρακάτω πρόταση σε καθ΄ένα απ΄αυτά: "Αν αυτή είναι μια από τις προτεραιότητες της ομάδας, αναρωτηθείτε πως εκείνοι (όχι εσύ) θα προσέγγίζαν το στοιχείο και την ενδυνάμωση της οργάνωσης." Θύμησέ τους ότι οι προτάσεις τους πρέπει να είναι πρακτικές (κι εφικτές, δηλ. όχι μόνο ευσεβείς πόθοι).

  1. Αλτρουισμός Η αναλογία σε, κι ο βαθμός στον οποίο, άτομα είναι διατεθειμένα να θυσιάσουν προσωπικά οφέλη προς όφελος της οργάνωσης σαν σύνολο (αντανακλάται σε βαθμούς γενναιοδωρίας, ατομικής ταπεινοφροσύνης, κοινοτικής περηφάνιας, αμοιβαίας υποστήριξης, αφοσίωσης, έγνοιας, συντροφικότητας, αδελφικότητας).

  2. Κοινές Αξίες: Ο βαθμός στον οποίο μέλη μιας οργάνωσης μοιράζονται αξίες, ειδικά την ιδέα ότι ανήκουν σε μια κοινή οντότητα που ξεπερνά τα συμφέροντα των μελών της.

  3. Κοινοτικές Υπηρεσίες: Εγκαταστάσεις και υπηρεσίες μιας οργάνωσης (όπως χώροι γραφείων, εξοπλισμός, χώροι προσωπικής υγιεινής, εργαλεία, προμήθειες, πρόσβαση σε τουαλέτες και άλλες εγκαταστάσεις προσωπικού, εγκαταστάσεις εργασίας, φυσική μονάδα, πόσιμο νερό), η καλή τους κατάσταση (αξιόπιστη συντήρηση και επισκευή), η συνεχής διατήρησή τους, κι ο βαθμός στον οποίο όλα τα μέλη της οργάνωσης έχουν πρόσβαση σ'αυτές.

  4. Επικοινωνίες: Μέσα σε μια οργάνωση, και μεταξύ της ιδίας και του έξω κόσμου, η επικοινωνία περιλαμβάνει προφορικό λόγο, ηλεκτρονικές μεθόδους (π.χ. τηλέφωνο, ραδιόφωνο, τηλεόραση, διαδίκτυο), έντυπα μέσα (εφημερίδες, περιοδικά, βιβλία), δίκτυα, αμοιβαία κατανοπητές γλώσσες, γνώση γραφής και ανάγνωσης και γενικά θέληση και ικανότητα επικονωνίας (το οποίο προϋποθέτει, τακτ, διπλωματία, θέληση να ακούσεις καθώς και να μιλήσεις).

  5. Αυτοπεποίθηση: Όταν εκφράζεται σε άτομα, πόση αυτοπεποίθηση διαθέτει η οργάνωση σαν σύνολο; π.χ. επίγνωση ότι η οργάνωση μπορεί να πετύχει ό,τι θελήσει να κάνει. Θετική στάση, προθυμία, κίνητρα, ενθουσιασμός, αισιοδοξία, αυτοδυναμία αντί για εξάρτηση, θέληση να παλέψει για τα δικαιώματά της, αποφυγή απάθειας και μοιρολατρίας, όραμα για το τι είναι εφικτό.

  6. Πλαίσιο (Πολιτικό και Διοικητικό): Μια οργάνωση θα είναι πιο δυνατή, σε θέση να γίνει πιο δυνατή και να διατηρήσει τη δύναμή της περισσότερο, όσο περισσότερο υπάρχει σ'ένα περιβάλλον που υποστηρίζει την ενδυνάμωση αυτή. Το περιβάλλον αυτό περιλαμβάνει (1) πολιτικά (συμπεριλαμβανομένων των αξιών και της στάσης των ηγετών, των νόμων και της νομοθεσίας) και (2) διοικητικά (συμπεριφορά δημοσίων υπαλλήλων και τεχνικών, καθώς και Κυβερνητικών κανονισμών και διαδικασιών) στοιχεία.

  7. Πληροφορίες: Περισσότερο από το να διαθέτει ή να λαμβάνει ανεπεξέργαστες πληοροφορίες, η δύναμη της οργάνωσης εξαρτάται από την ικανότητα να επεξεργαστεί και να αναλύσει τις πληροφορίες αυτές, το επίπεδο της επίγνωσης, γνώσης και σύνεσης που διαθέτουν τα στελέχη καθώς και η ομάδα σαν σύνολο.

  8. Παρέμβαση: Ποιό είναι το μέτρο και η αποτελεσματικότητα της ζωοδότησης (εκπαίδευση διαχείρισης, αύξηση επίγνωσης, παρακίνηση) που στοχεύει στην ενδυνάμωση της οργάνωσης; Μήπως εξωτερικές ή εσωτερικές δυνάμεις αυξάνουν το επίπεδο της εξάρτησης και εξασθενίζουν την οργάνωση, ή μήπως προκαλούν τα μέλη της οργάνωσης σε δράση και άρα γίνεται έτσι πιο δυνατή?

  9. Ηγεσία: Οι ηγέτες έχουν δύναμη, επιρροή, κι είναι σε θέση να κινήσουν την οργάνωση. Όσο πιο αποτελεσματική είναι η ηγεσία, τόσο πιο δυνατή είναι η οργάνωση. Η πιο αποτελσματική και αειφόρος ηγεσία (για την ενδυνάμωση της οργάνωσης κι όχι των ίδιων των ηγετών) είναι αυτή που λειτουργεί έτσι ώστε να ακολουθεί τις αποφάσεις και τις επιθυμίες της οργάνωσης σαν σύνολο, να έχει ένα διαμεσολαβητικό ρόλο. Οι ηγέτες πρέπει να διαθέτουν επιδεξιότητες, προθυμία και λίγο χάρισμα.

  10. Δικτύωση Δεν είναι μόνο "τι ξέρεις" αλλά και "ποιόν ξέρεις" το οποίο μπορεί να είναι μια πηγή δύναμης. (Συχνά αστειευόμενος λέει κανείς, όχι μόνο η "τεχνογνωσία" αλλά και η "ανθρωπογνωσία" τελειώνει δουλειές). Ποιό είναι το μέτρο στο οποίο τα μέλη της οργάνωσης, ιδιαίτερα οι ηγέτες, γνωρίζουν ανθρώπους (και τις υπηρεσίες ή οργανώσεις τους) που μπορούν να παρέχουν χρήσιμους πόρους οι οποίοι θα ενδυναμώσουν την οργάνωση σαν σύνολο; Οι χρήσιμες διασυνδέσεις, υπαρκτές και εν δυνάμει, που υπάρχουν μέσα στην οργάνωση και με άλλους έξω απ'αυτήν.

  11. Οργάνωση Ο βαθμός στον οποίο διάφορα μέλη της οργάνωσης βλέπουν τον εαυτό τους να παίζει ρόλο στην υποστήριξη του συνόλου (σε αντίθεση με το να είναι απλά σύνολο μεμονωμένων ατόμων), συμπεριλαμβανομένων (με την κοινωνιολογική έννοια) της οργανωτικής ακεραιότητας, δομής, πρωτοκόλλων, διαδικασιών λήψης αποφάσεων, κατανομής εργασιών και συμπληρωματικότητας ρόλων και λειτουργιών.

  12. Πολιτική Δύναμη: Ο βαθμός στον οποίο η οργάνωση μπορεί να συμμετέχει σε λήψεις αποφάσεων εθνικής ή τοπικής εμβέλειας. Όπως διαφέρει ο βαθμός δύναμης που έχουν άτομα μέσα στην οργάνωση, έτσι διαφέρει κι ο βαθμός δύναμης και επιρροής των οργανώσεων μέσα στο κράτος ή την περιοχή.

  13. Επιδεξιότητες Η ικανότητα, όπως διαφαίνεται από τα άτομα, να συνεισφέρουν στην οργάνωση και η δυνατότητα της οργάνωσης να πετύχει εκεί που θέλει να πετύχει, τεχνικές επιδεξιότητες, ικανότητα διαχείρισης, οργάνωσης, κινητοποίησης.

  14. Εμπιστοσύνη: Ο βαθμός στον οποίο τα μέλη της οργάνωσης εμπιστεύονται το ένα το άλλο, ειδικά τους επικεφαλείς, το οποίο με τη σειρά του αποτελεί μια αντανάκλαση του βαθμού ακεραιότητας (εντιμότητα, αξιοπιστία, διαλλακτικότητα, διαφάνεια) μέσα στην οργάνωση.

  15. Ενότητα Μια κοινή αίσθηση του να ανήκεις σε μια οντότητα (δηλ. την ομάδα που συνθέτει την οργάνωση). Παρ'όλο που κάθε οργάνωση διαθέτει διαχωρισμούς ή σχίσματα (θρησκευτικά, ταξικά, κοινωνικά, εισοδηματικά, ηλικιακά, φυλετικά, εθνοτικά), ο βαθμός στον οποίο τα μέλη της είναι διατεθειμένα να δεχθούν τις διαφορές και διαφοροποιήσεις μεταξύ τους και να συνεργαστούν και να δουλέψουν μαζί, μια αίσθηση κοινού σκοπού ή οράματος και κοινών αξιών.

  16. Πλούτος Ο βαθμός στον οποίο μια οργάνωση σαν σύνολο (σε αντίθεση με τα άτομα μέσα σ'αυτή) ελέγχει υπαρκτούς και εν δυνάμει πόρους, καθώς και την παραγωγή και διανομή αγαθών σε ανεπάρκεια και χρήσιμων αγαθών και υπηρεσιών, χρηματικών και μη (συμπεριλ. της εργασίας, γης, εξοπλισμού, προμηθειών, γνώσης, επιδεξιοτήτων).

Οι συμμετέχοντες ενδεχομένως να πιστεύουν στην αρχή ότι κάποια από τα στοιχεία αυτά είναι πέρα από τον έλεγχό τους. Για παράδειγμα, το πολιτικό και διοικητικό πλαίσιο γύρω από την οργάνωσή τους εξαρτάται από αποφάσεις άλλων κι όχι από τους ίδιους.

Εξήγησέ τους ότι μπορούν να επινοήσουν στρατηγικές οι οποίες περιλαμβάνουν συνηγορία, δηλ. δράσεις που μπορούν να επηρεάσουν το πλαίσιο αυτό. Εφ΄όσον έχουν περιορισμένους πόρους στη διάθεσή τους, οφείλουν να αποφασίσουν αν δράσεις σαν κι αυτές θα πετύχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα εγκαίρως ή όχι, και ως εκ τούτου να επαναποφασίσουν αν θα πρέπει να μπουν κι αυτές στις προτεραιότητες δράσεων.

Πρέπει να χαραχθέι μια γενική στρατηγική, αποτελούμενη από όλες τις επιμέρους στρατηγικές για κάθ' ένα από τα στοιχεία που έχουν προτεραιότητα, και να σημειωθεί ποιά άλλα στοιχεία θα προστεθούν αργότερα.

Εκτίμησε την Υπάρχουσα και την Προϋπάρχουσα Ικανότητα

Αυτή θα ήταν μια καλή στιγμή, αφού οι συμμετέχοντες εξοικειωθούν με τα στοιχεία της ικανότητας και εμπεδώσουν το πως αυτά μπορούν να εφαρμοστούν στην οργάνωσή τους, να κάνουν μια μέτρηση της δύναμης της οργάνωσης. Εξήγησέ τους ότι θα χρησιμοποιήσεις τα δεκαέξι στοιχεία με τρόπο τέτοιο που θα τους επιτρέψει, σαν ομάδα, να εκτιμήσουν τη σχετική τους δύναμη.

Βλ. το έγγραφο και την ενότητα για τη μέτρηση της ικανότητας. Χρησιμοποιήσε αυτή τη φορά τη μέθοδο με την ομάδα. (Βλ. Μέτρηση Δύναμης). Σημείωσε εδώ (και εξήγησε στους συμμετέχοντες) ότι παρ΄όλο που οι εκτιμήσεις τους μπορεί να είναι υποκειμενικές, οι αριθμοί που θα δώσουν θα συνυπολογιστούν για την ομάδα ως σύνολο.

Κατάγραψε τις τιμές για καθ΄ένα από τα στοιχεία. Συζήτησε τα σύνολα και τους μέσους όρους με την ομάδα. Εξήγησέ τους ότι και κατά τη διάρκεια της προσπάθειας ενδυνάμωσης, θα επιστρέψουν σ΄αυτή την μέθοδο εκτίμησης για να κάνουν επιπλέον μετρήσεις, ώστε να παρακολουθούν ενδεχόμενη πρόοδο.

Αυτή η χρονολογική σειρά δεν είναι απόλυτη. Μπορεί να επιλέξεις να προχωρήσεις με την εκτίμηση πριν την επιλογή των προτεραιότητων των στοιχείων.

Στρατηγική εν δράσει:

Υπενθύμισε στους συμμετέχοντες ότι η εκτίμηση κι ο καθορισμός των απαιτούμενων δράσεων δεν είναι απλά μια ακαδημαϊκή άσκηση.

Δεν αρκεί να πει κανέις "Κάτι πρέπει να γίνει." Εδώ η ομάδα, καθοδηγούμενη από σένα, πρέπει να καθορίσει ποιός θα κάνει τι συγκεκριμένα, μέχρι πότε, με συνεργασία ποιών, που, σε ποιό πλαίσιο, και με ποιά αναμενόμενα αποτελέσματα.

Πες στην ομάδα πότε θα επιστρέψεις και καθόρισε ποιά μέλη θα αναφέρουν για ποιές δράσεις οι οποίες έγιναν ανάμεσα στις δυο συναντήσεις. Βεβαιώσου ότι όλοι καταλαβαίνουν ότι οι κινήσεις πρέπει να γίνουν από τα άτομα που καθορίστηκαν να τις κάνουν, κι ότι οφείλουν να κάνουν απολογισμό για τα αποτελέσματα των κινήσεών τους στην επόμενη συνάντηση.

Θα πρέπει να οριστεί η ημερομηνία της επόμενης συνάντησής σας. Αυτή εξαρτάται από το δικό σου πρόγραμμα και από την εκτελεστική επιτροπή της οργάνωσης. Διάστημα δύο έως πέντε εβδομάδων μεταξύ των συναντήσεων θα ήταν ιδανικό.

Από το σημείο αυτό και πέρα η μέθοδος δεν είναι αυστηρά καθορισμένη. Ο αριθμός των επόμενων συναντήσεων εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, τους δικούς σου πόρους, τη φύση της δουλειάς σου, τους διαθέσιμους χρόνους μέσα στην ίδια την οργάνωση, καθώς και άλλους εξωτερικούς παράγοντες.

Επαφιέται σε σένα να κρατάς λεπτομερή πρακτικά όλων των συναντήσεων. Χρησιμοποιήσε ένα βοηθό (ή στη χειρότερη περίπτωση έναν εθελοντή) για να κάνει τις αρχικές σημειώσεις των αποφάσεων των συναντήσεων (όπου εσύ διαμεσολαβείς), και μετά κράτα τις επεξεργασμένες αυτές σημειώσεις σου ως αρχείο της δουλειάς σου, δίνοντας έμφαση στις προτάσεις και αποφάσεις των συμμετεχόντων, όχι δηλαδή όπως θα έκανες μ΄ένα κλασικό μίτινγκ (με "λεπτά", "προκύπτοντα θέματα", κ.ο.κ). Ξαναδιάβασε και ανάλυσε τις σημειώσεις σου προκειμένου να καθορίσεις τι κινήσεις θα κάνεις σε επόμενες συναντήσεις και πότε θα είναι η στιγμή να εισάγεις νέα στοιχεία.

Όπως και με άλλες μεθόδους ζωόδοτησης και εκπαίδευσης διαχείρισης στον ιστότοπο αυτό, οφείλεις να δώσεις έμφαση στο να μπουν πραγματικά οι συμμετέχοντες στη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει πάντα να δέχεσαι τις αρχικές τους προτάσεις όπως τις διατυπώνουν. Προκάλεσέ τους. Θυμήσου τις μεθόδους του Σωκράτη. Βοήθησέ τους να συγκεκριμενοποιήσουν και να τελειοποιήσουν τις αποφάσεις τους ζητώντας τους να δικαιολογήσουν τις επιλογές τους και να προβλέψουν τα αποτελέσματα των πράξεών τους. (αυτή η πρόκληση είναι απαράιτητη, αλλά δεν θα πρέπει να γίνεται κατά τις συνεδρίες brainstorming).

Μια καλή στιγμή να αναθεωρήσετε πολλές απόψεις είναι όταν επανεξετάζετε μια στρατηγική που προέκυψε από κάποια προηγούμενη συνάντηση, εφ΄όσον βέβαια είχατε αρκετό χρόνο να την αναλύσετε, βεβαιώνοντας ότι οι επιλογές τους θα οδηγήσουν πραγματικά σε ενδυνάμωση της οργάνωσης. (βλ.Εξάρτηση" και "Κρυφοί Πόροι").

Κάποια στιγμή, ίσως μερικούς μήνες ή ένα χρόνο αργότερα, θα είναι φρόνιμο να σταματήσεις την παρέμβασή σου, να κάνεις μια συμμετοχική εκτίμηση με την ομάδα για να δείτε τι αποτελέσματα επιτεύχθηκαν, να αποφασίσετε αν πραγματικά χρειάζονται περαιτέρω παρεμβάσεις, να οριστικοποιήσετε τη δική σου συμβολή, και να αναφέρεις στην υπηρεσία σου και στους επικεφαλείς της συγκεκριμένης οργάνωσης.

Συμπέρασμα

Η ανάπτυξη ικανότητας μιας οργάνωσης, όπως και αντίστοιχα μιας κοινότητας, δεν είναι ένα πεπερασμένο γεγονός ή διαδικάσια. Είναι μια διεργασία που συνεχίζεται επ΄αόριστον.

Η παρέμβασή σου θα πρέπει όχι απλά και μόνο να εισάγει κάποιες καινούριες δραστηριότητες που θα οδηγήσουν στην αύξηση της ικανότητας της οργάνωσης , θα πρέπει επίσης να παρακινήσει μια διεργασία η οποία θα επιτρέψει στα μέλη αυτής της οργάνωσης, με την εμπλοκή φυσικά και τις ευλογίες της διεύθυνσης της οργάνωσης αυτής, να συνεχίσουν την προσπάθεια ενδυνάμωσης κι αφ΄ότου έχεις φύγει.

––»«––

Μια Ομάδα Εργασίας


Μια Ομάδα Εργασίας

© Πνευματικά δικαιώματα 1967, 1987, 2007 Φιλ Μπαρτλ
Σχεδιασμός Ιστοσελίδας: Lourdes Sada
––»«––
Τελευταία ενημέρωση: 26.01.2012

 Κεντρική Σελίδα

 Βασική Εκπαίδευση