Μεταφράσεις:
Άλλες Σελίδες:
|
ΤΟ ΤΑΜΠΟΥ ΤΗΣ ΑΙΜΟΜΙΞΙΑΣΈνα αίσθημα αποστροφήςαπό τον Phil Bartle, PhDΜετάφραση: Δαγδεβερένης ΔημήτρηςΕκπαιδευτικό ΦυλλάδιοΓιατί οι άνθρωποι έχουν ταμπού για την αιμομιξία;Η πλειοψηφία των ανθρώπων στις περισσότερες κοινωνίες έχει μια βαθιά ριζωμένη αποστροφή προς τις αιμομικτικές σεξουαλικές σχέσεις. Εδώ δεν εννοούμε την σεξουαλική παιδική παρενόχληση, αλλά ετεροφυλικές σεξουαλικές σχέσεις, συναινετικές και μη, μεταξύ μητέρας-γιου (όπως στον Οιδίποδα), πατέρα-κόρης (όπως στην Ηλέκτρα ή την Μύρρα) ή αδερφού-αδερφής (όπως στον Δία και την Ήρα), ανεξάρτητα από την ηλικία. Όπως συμβαίνει και με πολλά πράγματα στην σημερινή κοινωνία, που τείνει να δίνει υπερβολική έμφαση στις λεγόμενες επιστημονικές εξηγήσεις, ιδίως τις βιολογικές, πολλοί από εμάς πιστεύουν ότι το αιμομικτικό ταμπού έχει βιολογική προέλευση και υπάρχει ως ένα προστατευτικό χαρακτηριστικό που προκαλείται από την εξέλιξη μας. Όχι. Όταν δύο στενοί συγγενείς έχουν σεξουαλικές σχέσεις που παράγουν απόγονο, δεν υπάρχει αρρώστια ή εκφυλισμός ως άμεσο αποτέλεσμα, όπως φαντάζονται πολλοί άνθρωποι. Υπάρχει μόνο μια εντατικοποίηση των ήδη υπαρχόντων χαρακτηριστικών. Τα υπολειπόμενα γονίδια είναι πιθανότερο να εκδηλωθούν. Το αποτέλεσμα είναι λίγο διαφορετικό από γενιά σε γενιά συγκριτικά με τους γάμους μεταξύ ξαδέρφων, και είχε ασκηθεί και συνεχίζει να ασκείται σε εκατοντάδες πολιτισμούς ανά τον κόσμο. Αν ο παράγοντας ο οποίος τονίζεται είναι αρνητικός ή θανατηφόρος, όπως στην περίπτωση των βασιλικών οικογενειών της Ευρώπης (η αρρώστια, αιμοφιλία), τότε θα παρουσιαστεί εν καιρώ. Τα ισχυρά αρνητικά συναισθήματα που έχουμε για την αιμομιξία δεν οφείλονται σε μια μικρή αποστροφή για το ζευγάρωμα μεταξύ ξαδέρφων και η βιολογία είναι ανεπαρκής για να εξηγήσει τον υψηλό βαθμό αποστροφής. Εάν κοιτάξουμε σε όλα τα πρωτεύοντα θηλαστικά, διαπιστώνουμε ότι η αιμομιξία ασκείται από όλα είτε με τον ένα είτε με το άλλο τρόπο, εκτός από εμάς. Συνεπώς, υποπτευόμαστε ότι το ταμπού ανάγεται κάπου στην ίδια την φύση της ανθρωπότητας, στις αρχές του ανθρώπινου πολιτισμού. Θεωρούμε την προέλευση του πολιτισμού ως κάτι που έχει να κάνει με την χρήση εργαλείων (εξελιγμένα και πολύπλοκα εργαλεία, ενώ τα υπόλοιπα πρωτεύοντα θηλαστικά χρησιμοποιούν απλά εργαλεία) και γλώσσας (εξελιγμένες και πολύπλοκες γλώσσες, ενώ τα υπόλοιπα πρωτεύοντα θηλαστικά χρησιμοποιούν απλές μορφές γλώσσας). Τώρα υποψιαζόμαστε ότι τα τρία χαρακτηριστικά, εργαλεία, γλώσσα και το αιμομικτικό ταμπού, όλα σχετίζονται μεταξύ τους καθώς και με την προέλευση της ανθρωπότητας. Το αιμομικτικό ταμπού προϋποθέτει ότι πρέπει να ανταλλάξουμε συντρόφους μεταξύ ομάδων, και ότι η ανταλλαγή αυτή ήταν απαιτούμενη για να επικοινωνήσουμε και να αναπτύξουμε τα εργαλεία μας (αυξάνοντας τις πιθανότητες μας για επιβίωση, ανάπτυξη και αναπαραγωγή). Οι πρώιμες "οικογένειες", που βασίστηκαν σε αυτό το ταμπού, ήταν μέρος εκείνων που ανέπτυξαν πολιτισμό, τεχνολογία και συνεργασία καθώς και εκείνων που επιβίωσαν, ενώ τα κοντινά μας ξαδέρφια (οι Νεάντερταλ;) δεν τα κατάφεραν. Οι οικογένειες, στις διάφορες μορφές τους, φαίνεται να συγκαταλέγονται στους πιο πρώιμους κοινωνικούς θεσμούς μας - και οι κοινότητες ήταν μεταξύ των διάφορων θεσμών που αναπτύχθηκαν ως προεκτάσεις αυτών των οικογενειών, καθιστούσαν αναγκαίο το αιμομικτικό ταμπού, ενισχύθηκαν από την τεχνολογία και κατέστησαν δυνατές από μια σύνθετη γλώσσα. Ενώ το ταμπού φαίνεται να είναι ότι πιο κοντινό έχουμε σε έναν οικουμενικό κοινωνικό θεσμό, άλλο ένα επιχείρημα για την πρώιμη εμφάνιση του στην ανθρώπινη κοινωνία, υπάρχουν λίγες περιπτώσεις όπου όχι μόνο επιτρέπεται, αλλά προβλέπεται. Η αιμομιξία μεταξύ αδερφού και αδερφής εξασκούταν στις βασιλικές οικογένειες ανθρώπων όπως στην Ταϊτή ή στην πρώιμη δυναστεία της Αιγύπτου. Η τελευταία ήταν αριστοκρατία της Αφρικής, και τμήματα της πρακτικής ίσως να αποτέλεσαν την απαρχή της μητρογραμμικότητας στην Δυτική Αφρική, μέσω των δια-Σαχαρικών μεταναστεύσεων. Στις γνωστές περιπτώσεις γάμων αδερφού-αδερφής μεταξύ βασιλιάδων και βασιλισσών, αυτό (η αιμομιξία) εξηγείται από τον τεράστιο βαθμό ιεραρχίας, καθώς και από την άποψη ότι οι βασιλείς και οι βασίλισσες ήταν σαν θεοί ή πάνω από το φυσιολογικό ανθρώπινο επίπεδο. Μεταξύ των θεών η αιμομιξία ασκούταν χωρίς ηθική κατακραυγή, και συνεπώς για τις βασιλικές οικογένειες αυτών των κοινωνιών αυτός ήταν ένας τρόπος για να θέσουν τους εαυτούς τους πέρα και ξεχωριστά από τους κοινούς ανθρώπους. Δεν είναι απαραίτητο να πιστέψετε αυτόν τον ισχυρισμό. Θα πρέπει να είστε ενήμερος για αυτόν τον ισχυρισμό και να είστε σε θέση να δείξετε ότι έχετε μάθει για αυτόν. ––»«––Εάν αντιγράψετε κείμενο από αυτόν τον ιστότοπο, παρακαλώ αναφέρετε και ευχαριστήστε τον/τους συγγραφείς |
Κεντρική σελίδα |