Tweet
Μεταφράσεις:
Άλλες σελίδες:
Ενότητες
Χάρτης Σελίδας
Λέξεις Κλειδιά
Επικοινωνία
Βοηθητικά Έγγραφα
Χρήσιμοι Σύνδεσμοι
Περιεχόμενα:
Περιεχόμενα:
Περιεχόμενα:
Περιεχόμενα:
Περιεχόμενα:
Περιεχόμενα:
Περιεχόμενα:
Περιεχόμενα:
Περιεχόμενα:
ΕΝΑ ΣΚΙΑΓΡΑΦΗΜΑ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ
Του Δρ. Φιλ Μπαρτλ
μετάφραση: Γεωργία Σαμαρά
Από τη Στρατηγική Κοινοτικής Διαχείρισης
Μεγάλο μέρος αυτού του εγγράφου παρουσιάζεται σε μορφή κουκκίδων, ώστε να αποτελεί ένα ακριβές σκιαγράφημα. Βλέπε Επεξήγηση της Στρατηγικής για λεπτομέρειες για κάθε θέμα.
Εισαγωγή:
Η στρατηγική προγράμματος κοινοτικής διαχείρισης αποτελείται από τρία μέρη, όπως η κίνηση του κλοιού σε μια στρατιωτική εκστρατεία, τα οποία αλληλοσυμπληρώνονται. Αυτά τα τρία μέρη είναι (1) Η προώθηση της κοινοτικής συμμετοχής (περιλαμβανομένου του κύκλου κινητοποίησης), (2) Η κοινοτική διαχείριση (περιλαμβανομένης της εκπαίδευσης στη διαχείριση για θεσμική αναδιάρθρωση) και (3) Η προώθηση ενός κατάλληλου περιβάλλοντος (περιλαμβανομένων των κυβερνητικών και μη κυβερνητικών συνθηκών που περιβάλλουν και επηρεάζουν τις κοινότητες).
Το σκιαγράφημα στρατηγικής που περιγράφεται εδώ ξεκινά με μια περιγραφή στοιχείων που είναι γενικά και υπερβαίνουν αυτά τα τρία μέρη. Αυτά περιλαμβάνουν τους παράγοντες που θα απαιτούσαν διαφοροποιήσεις στη στρατηγική ως σύνολο. Στη συνέχεια, περιγράφει την ειδική φύση της εκπαίδευσης στη στρατηγική (που επηρεάζει και τα τρία μέρη).
Ένας σημαντικός γενικός παράγοντας είναι το φύλο (η ευαισθητοποίηση και η βελτίωση της ισορροπίας), που ενσωματώνεται και στα τρία μέρη. Κατόπιν, παραθέτει τα στοιχεία των τριών ενοτήτων. Είναι εσκεμμένα σύντομο και πρόχειρο, για να σας δώσει τη δυνατότητα να αποκτήσετε μια ολοκληρωμένη εικόνα της στρατηγικής ως ενιαίου πακέτου. Αυτό συνοδεύεται από μια πιο λεπτομερή περιγραφή με τίτλο "Η επεξήγηση της στρατηγικής".
Διαφοροποιήσεις στη Στρατηγική:
Η στρατηγική διαφοροποιήθηκε από κατάσταση σε κατάσταση, για να ανταποκριθεί στους διαφορετικούς παράγοντες που επηρεάζουν την κοινοτική ενδυνάμωση και την εξάλειψη της φτώχειας. Αυτοί οι παράγοντες περιλαμβάνουν τα εξής:
- Το βαθμό και τη φύση της παροχής δυνατότητας στο περιβάλλον,
- Το τρέχον επίπεδο και τις ποικιλίες κοινοτικής συμμετοχής,
- Το επίπεδο αστικοποίησης, την εθνική ετερογένεια και τις αστικές υποδομές,
- Τα επίπεδα ομοφωνίας και ενότητας μέσα σε κάθε κοινότητα,
- Τα βασικά χαρακτηριστικά της τεχνολογίας και της οικονομίας,
(π.χ. αλιευτική, αγροτική, κτηνοτροφική, θηρευτική, βιομηχανική, εμπορική), - Το επίπεδο και τη φύση των δεξιοτήτων διαχείρισης και της οργάνωσης και
- Τη φύση, την κατάσταση και την επιρροή των μη κυβερνητικών οργανώσεων.
Εκπαίδευση:
Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό της στρατηγικής που διέπει όλη την εκπαίδευση (την κεντρική είσοδο από το πρόγραμμα κοινοτικής διαχείρισης) ήταν ότι ήταν ανεπίσημη, ανορθόδοξη και καθοδηγούμενη από τη ζήτηση. Έδωσε έμφαση στην πρακτική, διευκολυντική και συμμετοχική εκμάθηση, με προσανατολισμό στο περιβάλλον, χωρίς σχολικές αίθουσες και διαλέξεις.
Περιλαμβάνει τους ορθόδοξους σκοπούς της εκπαίδευσης (π.χ. μεταφορά δεξιοτήτων, ενθάρρυνση, μετάδοση πληροφοριών και ευαισθητοποίηση) με στόχο μεμονωμένους συμμετέχοντες, καθώς και έναν πρόσθετο, ανορθόδοξο σκοπό: οργάνωση ή αναδιοργάνωση της ομάδας και στη συνέχεια κινητοποίηση σε δράση, για ενίσχυση των ικανοτήτων και της αποτελεσματικότητάς της.
Ισορροπία των φύλων:
Και στα τρία κύρια στοιχεία, καθώς και σε όλα τα επίπεδα υλοποίησης, η στρατηγική προώθησε προληπτικά την ισορροπία των φύλων. Αυτό βασίστηκε σε διάφορες αρχές. Η πρώτη αιτιολογούνταν στα ανθρώπινα δικαιώματα των προσώπων να συμμετέχουν ανεξαρτήτως φύλου (και άλλων χαρακτηριστικών).
Υπάρχουν επίσης πολιτικοί και οικονομικοί προβληματισμοί. Η οικονομία δεν πρόκειται να λειτουργήσει με βέλτιστο τρόπο, αν ο μισός πληθυσμός αποκλείεται συστηματικά και η καλή διακυβέρνηση εμποδίζεται από έναν τέτοιο αποκλεισμό.
Τα ακόλουθα τρία μέρη: A, B και Γ προσδιορίζουν με συντομία τα τρία κύρια στοιχεία της συνολικής στρατηγικής.
Μέρος A: Κοινοτική συμμετοχή:
Η στρατηγική βασίστηκε στη γενική αρχή ότι η συμμετοχή όλων των μελών μιας κοινότητας-στόχου είναι ουσιώδης τόσο για τη μείωση της φτώχειας όσο και για την κοινοτική ενδυνάμωση. Παρότι υπάρχουν αρκετές ερμηνείες της "συμμετοχής", εδώ στο πρόγραμμα κοινοτικής ανάπτυξης σημαίνει ειδικά την πλήρη κοινοτική συμμετοχή (όχι μόνο ορισμένων φατριών μιας κοινότητας) στη λήψη αποφάσεων: αξιολόγηση της κατάστασης (ανάγκες και δυναμικό), προσδιορισμός των προβλημάτων και των στόχων που έχουν προτεραιότητα, σχεδιασμός ενεργειών, υλοποίηση και παρακολούθησή τους και αξιολόγηση των αποτελεσμάτων τους.
Αυτό σημαίνει ότι η κοινότητα ως σύνολο αναλαμβάνει την ευθύνη για την ανάπτυξή της (δεν την αφήνει σε ένα εξωτερικό συμβαλλόμενο μέρος).
Παρότι η συνεισφορά των πόρων (π.χ. δωρεών, κοινοτικής εργασίας, εφοδίων) μπορεί να είναι μέρος αυτής της συμμετοχής και ενθαρρύνεται ο διάλογος και η διαβούλευση με εξωτερικούς οργανισμούς, τονίζουμε ότι η "συμμετοχή" είναι πολύ πιο περιεκτική από τη "συνεισφορά" ή τη "διαβούλευση".
Προώθηση κοινοτικής συμμετοχής:
Η παρακίνηση και η ενθάρρυνση μιας κοινότητας να συμμετέχει στη δική της διαδικασία λήψης αναπτυξιακών αποφάσεων είναι μια διαδικασία που αποτελείται από έναν επαναλαμβανόμενο κύκλο. Συχνά αποκαλείται κύκλος κινητοποίησης, κύκλος επίλυσης προβλημάτων ή κύκλος κοινοτικής ανάπτυξης.
Η ακόλουθη λίστα υποδεικνύει τα κύρια βήματα του κύκλου:
- Ευαισθητοποίηση των αρχών και λήψη αδειών,
- Ευαισθητοποίηση μεταξύ των μελών της κοινότητας,
- Ανάλυση της κατάστασης και συμμετοχική αξιολόγηση, *
- Οργάνωση ενότητας, καλλιέργεια ομοφωνίας *
- Ορισμός προτεραιοτήτων, προβλημάτων και στόχων, *
- Κατάρτιση ενός κοινοτικού σχεδίου δράσης, *
- Οργάνωση μιας CIC, εκτελεστικής επιτροπής, *
- Υλοποίηση και παρακολούθηση, *
- Αξιολόγηση (αντίκτυπος) * και
- Επανάληψη
[* επίσης μέρος της εκπαίδευσης στη διαχείριση, που περιγράφεται παρακάτω.]
Το παραπάνω δεν είναι μια εκλεκτική λίστα δραστηριοτήτων. Κάθε βήμα σχετίζεται με εκείνα που προηγούνται και ακολουθούν, καθώς και με τον κύκλο ως σύνολο. Υπάρχει μια λογική και λειτουργική σειρά στα βήματα. Κάθε φορά που ο κύκλος επαναλαμβάνεται, αυτό γίνεται βάσει των αξιολογήσεων που πραγματοποιούνται στη διάρκεια του προηγούμενου κύκλου και οικοδομεί επάνω στα αποτελέσματα της ενδυνάμωσης που έχει ήδη πραγματοποιηθεί.
Κοινωνική αλλαγή προς ενδυναμωμένες κοινότητες:
Όπως ο κύκλος παρέμβασης που περιγράφεται παραπάνω, διάφορα άλλα στοιχεία της στρατηγικής στοχεύουν στην κοινοτική ενδυνάμωση και τη μείωση της φτώχειας, αλλά μπορεί να ξεκινήσουν σε διάφορες χρονικές στιγμές σύμφωνα με τις μεταβαλλόμενες καταστάσεις.
Αυτά περιλαμβάνουν:
- Αξιολόγηση και ανάλυση των υπαρχουσών τοπικών οργανώσεων,
- Εμπλουτισμός των τοπικών οργανώσεων,
- Καλλιέργεια σχέσεων μεταξύ διάφορων οργανώσεων,
- Δημιουργία εισοδήματος και απασχόλησης,
- Αναβάθμιση οικισμών, καταφυγίων και υποδομών,
- Περιβαλλοντικές δραστηριότητες και
- Συμμετοχικός μετριασμός και διαχείριση καταστροφών.
Οι στόχοι της κινητοποίησης για την ανάπτυξη μιας κοινότητας μπορεί να ποικίλλουν από κοινότητα σε κοινότητα. Ωστόσο, τα κοινά στοιχεία περιλαμβάνουν: εξάλειψη της φτώχειας, καλή διακυβέρνηση, αλλαγή στην κοινωνική οργάνωση (ανάπτυξη), ανάπτυξη κοινοτικών ικανοτήτων, ενδυνάμωση χαμηλοεισοδηματιών και περιθωριοποιημένων ατόμων και ισορροπία των φύλων.
Μέρος B: Κοινοτική διαχείριση:
Βάσει της ορθόδοξης προώθησης κοινοτικής συμμετοχής και των παρεμβάσεων κοινοτικής ανάπτυξης, η στρατηγική προεκτείνει αυτά τα στοιχεία με την εισαγωγή της "κοινοτικής διαχείρισης".
Ενώ το κύριο χαρακτηριστικό αυτού του στοιχείου είναι η εκπαίδευση, η εκπαίδευση υπερβαίνει τον ορθόδοξο σκοπό της, δηλ. τη μεταφορά δεξιοτήτων προς τους εκπαιδευόμενους. Η εκπαίδευση στη διαχείριση περιλαμβάνει επίσης ευαισθητοποίηση, μεταφορά πληροφοριών και ενθάρρυνση.
Αυτό που είναι το πιο σημαντικό είναι ότι περιλαμβάνει οργανωτική ενδυνάμωση. Εκεί όπου δεν υπήρχε οργάνωση, δημιουργεί νέες δομές σχεδιασμένες να επιτυγχάνουν τα αποτελέσματα που επιθυμεί η κοινότητα. Εκεί όπου υπάρχει ήδη κάποια οργάνωση, την αναδιαρθρώνει για αυξημένη αποτελεσματικότητα στην επίτευξη των στόχων που τίθενται και επιλέγονται από την κοινότητα.
Η οργάνωση (ή αναδιοργάνωση) είναι ένα προϊόν της ίδιας της εκπαίδευσης στη διαχείριση (παρόμοιο με την οργάνωση σε εργατικά σωματεία) και θεμελιώνεται στις τέσσερις κεντρικές ερωτήσεις διαχείρισης (Τι θέλουμε; Τι έχουμε; Πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτό που έχουμε για να πάρουμε αυτό που θέλουμε; και Τι θα συμβεί όταν το αποκτήσουμε;)
Εκπαίδευση στην κοινοτική διαχείριση:
Η εκπαίδευση στη διαχείριση για την ενδυνάμωση κοινοτήτων πρέπει να είναι ενσωματωμένη με την προώθηση της κοινοτικής συμμετοχής και τον κύκλο κινητοποίησης. Η εκπαίδευση είναι σχεδιασμένη για οργάνωση και μεταφορά δεξιοτήτων.
Περιλαμβάνει τα ακόλουθα στοιχεία:
- Οργάνωση της κοινότητας και των αξιωματούχων της για τη λήψη αποφάσεων,
- Εκπαίδευση στη διαχείριση: οι τέσσερις ερωτήσεις,
- Σχεδίαση έργου,
- Οργάνωση για δράση,
- Εκπαίδευση σε δεξιότητες (π.χ. διαχείριση, οικονομικά, τεχνικές δεξιότητες),
- Παρακολούθηση και αναφορά:
- Πληροφορίες διαχείρισης και διαχείριση πληροφοριών
- Εκπαίδευση στην ισορροπία των φύλων
- Επίλυση διενέξεων και δημιουργία ομάδας,
- Δικτύωση, δημιουργία δεσμών (κατακόρυφα και οριζόντια),
- Ανάπτυξη συνεργασιών μεταξύ του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, μη κυβερνητικών οργανώσεων, κοινοτήτων και οργανώσεων που βασίζονται στην κοινότητα ,
- Απόκτηση πόρων, ανεύρεση χρηματοδότησης και
- Εκπαίδευση στην ηγεσία, δημιουργία ομάδων.
Ενώ τα παραπάνω στοιχεία εκπαίδευσης στη διαχείριση στοχεύουν κυρίως στην κοινοτική ενδυνάμωση και τη μείωση της φτώχειας στο κοινοτικό ή κοινωνικό επίπεδο, επιπλέον στοιχεία στοχεύουν σε μείωση της φτώχειας με ιδιωτική, ατομική επιχειρηματικότητα μέσω της σύστασης και της ενδυνάμωσης πολύ μικρών επιχειρήσεων.
Αυτά περιλαμβάνουν:
- Υποστήριξη για επιχειρήσεις πολύ μικρής και μικρής κλίμακας, ενθάρρυνση της σύστασης νέων επιχειρήσεων και ενίσχυση αυτών που ήδη υπάρχουν,
- Προώθηση της αποταμίευσης, της εκ περιτροπής πίστωσης και της ίδρυσης και ενδυνάμωσης εργατικών σωματείων, ιδίως για ομάδες γυναικών,
- Κατασκευή και ανάπτυξη καταφυγίων και κοινοτικών υποδομών, εκπαίδευση, αναβάθμιση και ενίσχυση ιδιωτικών συμβαλλόμενων, ιδίως γυναικών και ευάλωτων ομάδων,
- Τεχνική και επαγγελματική αναβάθμιση (Βλέπε τις σημειώσεις για την εκπαίδευση στην εισαγωγή) και
- Ανάπτυξη και ενίσχυση ομάδων (π.χ. βάσει της παραδοσιακής πίστωσης εκ περιτροπής) για την εκπαίδευση σε δεξιότητες για τη λήψη πίστωσης, τη διαχείριση πίστωσης, την αποταμίευση και την εκπαίδευση στη διαχείριση και στα οικονομικά για την ίδρυση και λειτουργία βιώσιμων επικερδών επιχειρήσεων.
Αντίθετα με τον κύκλο κινητοποίησης που περιγράφεται παραπάνω, δεν απαιτείται η έναρξη όλων των στοιχείων σε αυτές τις δύο λίστες σε σχέση με τα προηγούμενα ή τα επόμενα στοιχεία. Η σειρά με την οποία αναγράφονται είναι μόνο κατά προσέγγιση σε μια σειρά δράσης και πρέπει να ποικίλλει ανάλογα με τις συνεχιζόμενες αξιολογήσεις των δυνατών και των αδύνατων σημείων, καθώς και των αναγκών.
Οδηγίες εκπαίδευσης στη διαχείριση:
Οι ομάδες-στόχοι για την εκπαίδευση στη διαχείριση που αναγράφονται παραπάνω περιλαμβάνουν διάφορες κοινοτικές ομάδες και κατηγορίες ατόμων. Η στρατηγική περιλαμβάνει την ανάπτυξη, τοπική προσαρμογή και αναπαραγωγή διάφορων εργαλείων που είναι κατάλληλα για τους διαφορετικούς στόχους.
Αυτά περιλαμβάνουν:
- Ευαισθητοποίηση, καθώς και σεμινάρια και συνέδρια μερισμού πληροφοριών,
- Εργαστήρια εκπαίδευσης στη μεταφορά δεξιοτήτων,
- Εκπαιδευτικές συσκέψεις και συνεδρίες για την οργάνωση (και την αναδιοργάνωση),
- Φόρουμ για τη δικτύωση, διαπεριφερειακά, εθνικά και διεθνή,
- Δημόσια πληροφόρηση από τα μέσα ενημέρωσης (ραδιόφωνο, τηλεόραση, εφημερίδες),
- Δημιουργία και ανάπτυξη οδηγιών εκπαίδευσης, στρατηγικής και σχεδιασμού,
- Ανάπτυξη γενικού και τοπικού εκπαιδευτικού υλικού (εγχειρίδια, ενημερωτικά φυλλάδια, διαφάνειες),
- Μετάφραση και εκτύπωση εκπαιδευτικού υλικού σε τοπικές γλώσσες,
- Αφίσες, πινακίδες, γκράφιτι με δυνατότητα αναπαραγωγής και
- Εκστρατείες, διαγωνισμούς, δημόσια συμβάντα.
Αυτά τα μέσα σχεδιάζονται εν όψει της ειδικής φύσης της εκπαίδευσης στην κοινοτική διαχείριση, δηλαδή για κάτι περισσότερο από την εκπαίδευση σε δεξιότητες, μερισμό πληροφοριών, ευαισθητοποίηση και ενθάρρυνση. Επίσης, η εκπαίδευση στη διαχείριση χρησιμοποιείται σε αυτήν τη στρατηγική ως μέσο οργάνωσης, αναδιοργάνωσης ή εμπλουτισμού και βελτίωσης νέων ή υπαρχουσών δομών.
Μέρος Γ: Κατάλληλο περιβάλλον:
Η ενδυνάμωση των κοινοτήτων και η εξάλειψη της φτώχειας δεν συμβαίνουν στο κενό. Το περιβάλλον γύρω από κάθε κοινότητα, όχι μόνο το οικολογικό της περιβάλλον αλλά και το κοινωνικο-οικονομικο-πολιτικό της περιβάλλον, επηρεάζει το επίπεδο της κοινοτικής ενδυνάμωσης και επίσης τις στρατηγικές για την επίτευξη αυτής της ενδυνάμωσης.
Εν όψει αυτού, η στρατηγική κοινοτικής διαχείρισης έχει ένα τρίτο κύριο στοιχείο, αυτό της εργασίας προς ένα περιβάλλον που επιτρέπει τη βελτίωση της αυτοβοήθειας, ενέργειες με στόχο την αυτάρκεια, την κοινοτική ενδυνάμωση και την εξάλειψη της φτώχειας από μια κοινοτική προσέγγιση.
Τα στοιχεία της υποστήριξης ενός κατάλληλου περιβάλλοντος περιλαμβάνουν τα εξής:
- Οδηγίες για την εισήγηση και την τροποποίηση νομοθετικής πολιτικής,
- Υποστήριξη σε νομοθετικές επιτροπές υπεύθυνες για τη νομοθετική μεταρρύθμιση (σε αυτό τον τομέα),
- Οδηγίες για την τροποποίηση υπουργικών κανονισμών και διαδικασιών,
- Οδηγίες προς και για μη κυβερνητικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται σε τομείς που σχετίζονται με την κοινότητα,
- Συμβάντα ευαισθητοποίησης (συνέδρια, εργαστήρια, διαγωνισμοί, θεατρικά έργα, σκετς, μουσική) και
- Ενέργειες δημόσιας πληροφόρησης (αφίσες, διαφημίσεις στο ραδιόφωνο, την τηλεόραση και τις εφημερίδες).
Οι ακόλουθες υποενότητες μιας στρατηγικής για τη βελτίωση του περιβάλλοντος προκειμένου να καταστεί δυνατή η κοινοτική ενδυνάμωση και η μείωση της φτώχειας ομαδοποιούνται σε τρεις: (1) κεντρική κυβέρνηση, (2) διάφορα επίπεδα τοπικών και περιφερειακών κυβερνήσεων και (3) το μη κυβερνητικό περιβάλλον.
Κεντρική κυβέρνηση και Παροχή δυνατότητας:
Η στρατηγική της παροχής δυνατότητας δίνει έμφαση στη βοήθεια για τη μεταρρύθμιση και τη βελτίωση. Όπου μια κυβέρνηση έχει έντονα κεντρικό χαρακτήρα, για παράδειγμα, και έχει τη βούληση να αποκεντρωθεί, η βοήθεια κατευθύνεται προς την έναρξη της αποκέντρωσης.
Εάν η διοίκηση έχει ξεκινήσει ήδη την αποκέντρωση, τότε η βοήθεια είναι πιο πρακτική και εξειδικευμένη για τη χώρα. Αυτό ισχύει για τον εκδημοκρατισμό, τη μεταβίβαση της οικονομικής αρχής, την αποκέντρωση των αναπτυξιακών υπουργείων και άλλες σχετικές μεταρρυθμίσεις, τον εκσυγχρονισμό και τη δημιουργία των κατάλληλων τροποποιήσεων κεντρικής κυβέρνησης.
Τα ακόλουθα στοιχεία και μέσα περιλαμβάνονται στη στρατηγική:
- Οδηγίες για τη σύνταξη εγγράφων πολιτικής και σχετικών μέσων (που διευκολύνουν την κοινοτική ενδυνάμωση) για δημοσιοποίηση από το κοινοβούλιο,
- Ανάλυση και παροχή συμβουλών για τις κατάλληλες απαιτήσεις για την αποκέντρωση της αρχής και χρηματοδότηση για την υποστήριξη της κοινοτικής διαχείρισης,
- Βοήθεια στη μεταρρύθμιση νόμων που σχετίζονται με τη γη, την ιδιοκτησία, τις πρακτικές που αφορούν τη γη, οι οποίοι θα διευκολύνουν την αύξηση στην κοινοτική διαχείριση εγκαταστάσεων και υπηρεσιών, θα εξασφαλίσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα όσον αφορά το φύλο και τις μειονότητες και θα βελτιώσουν την επιβολή δίκαιων νόμων που σχετίζονται με την ιδιοκτησία και την πρόσβαση στη γη,
- Βοήθεια στη διαδικασία των υπουργείων που εστιάζουν στην πολιτική, στα πρότυπα, στις διαδικασίες και τις οδηγίες, ενώ η υλοποίηση, η επιχειρησιακή επάνδρωση, ο σχεδιασμός, η λήψη αποφάσεων και η διαχείριση μεταβιβάζονται στις περιφέρειες,
- Βοήθεια στον προσδιορισμό και την επίτευξη νομικού καθεστώτος και εξουσίας οργανώσεων που βασίζονται στην κοινότητα,
- Εδραίωση νομικών και διαδικαστικών μηχανισμών για τις ροές πληροφοριών από τις γειτονιές στο δήμο και από τις κοινοτικές οργανώσεις στις τοπικές αρχές,
- Συνηγορία για ευαισθητοποίηση και δημόσιο προβληματισμό για αυτά τα θέματα πολιτικής και νομικής φύσης,
- Βοήθεια προς τα δημόσια ιδρύματα, περιλαμβανομένων των πανεπιστημίων και των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, για εκ νέου σύνταξη και τροποποίηση της διδακτέας ύλης, ώστε να ενσωματώνει συμμετοχικές μεθόδους και τα παραπάνω ζητήματα.
Η συνηγορία και η βοήθεια προς μια τοπική διοίκηση, που οδηγεί σε αλλαγές σε νόμους, κανονισμούς και διαδικασίες, είναι μόνο μέρος της στρατηγικής για την προώθηση ενός συντελεστικού περιβάλλοντος για την κοινοτική ενδυνάμωση και την εξάλειψη της φτώχειας.
Πρέπει να συνοδεύεται από συμπληρωματική βοήθεια προς περιφερειακές και τοπικές αρχές που βρίσκονται εγγύτερα στις κοινότητες-στόχους και μη κυβερνητικές οργανώσεις, αμφότερες εκ των οποίων αποτελούν επίσης μέρος του κοινωνικο-οικονομικο-πολιτικού περιβάλλοντος των κοινοτήτων-στόχων.
Ρόλοι των περιφερειακών και τοπικών κυβερνήσεων:
Όταν η κεντρική κυβέρνηση μεταβιβάζει εξουσία, λήψη αποφάσεων και οικονομικό έλεγχο προς τις περιφέρειες, οι ικανότητες αυτών των περιφερειακών διοικήσεων και κυβερνήσεων πρέπει να ενδυναμώνονται παράλληλα. Αν πρόκειται να υπάρξει αποκέντρωση, δεν πρέπει να είναι αποκέντρωση της τυραννίας.
Παράλληλα με την απόκτηση αυξημένων δεξιοτήτων (και εξειδικευμένων ανθρώπινων πόρων), οι περιφερειακές αρχές πρέπει να διδαχθούν τη συμμετοχική σχεδίαση και διαχείριση, δεξιότητες διαλόγου και διευκόλυνσης με τις κοινότητες, καθώς και άλλα στοιχεία που συμβάλλουν σε ένα κατάλληλο περιβάλλον.
Η στρατηγική περιλαμβάνει:
- Συνηγορία για συμμετοχική σχεδίαση και διαχείριση σε περιφερειακά και τοπικά επίπεδα,
- Εκπαίδευση σε δεξιότητες συμμετοχικής σχεδίασης και διαχείρισης,
- Οδηγίες για την ανάπτυξη τοπικής νομοθεσίας, κανονισμών και διαδικασιών,
- Πλαίσια για δικτύωση και μερισμό εμπειριών με άλλες περιφέρειες και χώρες.
Στο περιφερειακό (ή ισοδύναμο) επίπεδο, υπάρχουν τρεις κύριοι τύποι ατόμων που έχουν επιρροή στις κοινότητες και αποτελούν στόχους ενθάρρυνσης και εκπαίδευσης στις συμμετοχικές μεθόδους: (1) οι περιφερειακοί δημόσιοι υπάλληλοι, (2) οι περιφερειακοί ηγέτες και πολιτικοί και (3) οι τεχνικοί ειδήμονες (συχνά αποκαλούνται "τεχνοκράτες", επειδή η πηγή της εξουσίας και της επιρροής τους βρίσκεται στην τεχνική εξειδίκευσή τους).
Η φύση της αλλαγής τους από "παροχέα" σε "διευκολυντή" ποικίλλει ανάλογα με την πηγή της εξουσίας τους.
Το μη κυβερνητικό περιβάλλον:
Ενώ οι ίδιες οι μη κυβερνητικές οργανώσεις πρέπει να λειτουργούν σε ένα πλαίσιο που έχει σχεδιαστεί κυρίως από την κυβέρνηση, μπορούν επίσης να είναι μέρος του συνολικού περιβάλλοντος κοινοτήτων, ανάλογα με τη νομοθεσία και τις πρακτικές που τους επιτρέπουν να λειτουργούν. Αν μπορούν να λειτουργούν σε μια ατμόσφαιρα καλόβουλης ανοχής, μπορούν να αποτελέσουν μεγάλη δύναμη για τη συμμετοχική ανάπτυξη.
Ωστόσο, χρειάζονται κάποια καθοδήγηση, προκειμένου να μην λειτουργούν σε αντίθετους σκοπούς και να εμποδίζουν μια ενιαία προσέγγιση στην ανάπτυξη της χώρας. Οι διεθνείς μη κυβερνητικές οργανώσεις έχουν, ως κύρια συνεισφορά τους, πόρους (κυρίως οικονομικούς και δεξιότητες), ενώ οι τοπικές και εθνικές μη κυβερνητικές οργανώσεις συνεισφέρουν στη δημοκρατική διαδικασία ενασχόλησης με τα κοινά, ιδίως στη συνηγορία και στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η στρατηγική περιλαμβάνει:
- Φόρουμ για τη συμμετοχική δημιουργία και αναθεώρηση των οδηγιών για λειτουργίες μη κυβερνητικών οργανώσεων και οργανώσεων που βασίζονται στην κοινότητα,
- Φόρουμ για τη δικτύωση και το διάλογο μεταξύ μη κυβερνητικών οργανώσεων, οργανώσεων που βασίζονται στην κοινότητα, καθώς και κεντρικών και τοπικών κυβερνήσεων,
- Συμφωνίες για τις μεθόδους ενδυνάμωσης και εξάλειψης της φτώχειας που είναι βιώσιμες και συνεπείς,
- Συμφωνίες οικονομικής και ειδικής βοήθειας μεταξύ διεθνών και τοπικών μη κυβερνητικών οργανώσεων και
- Βοήθεια στην ενθάρρυνση και την εκπαίδευση στην κοινοτική ενδυνάμωση και την εξάλειψη της φτώχειας μέσω συμμετοχικών μεθόδων.
Ο συνολικός στόχος είναι ένα περιβάλλον που θα φέρει τις μη κυβερνητικές οργανώσεις σε μια μορφή συνεργασίας με όλα τα επίπεδα της κυβέρνησης, τις κοινότητες και τον ιδιωτικό τομέα, δίνοντας έμφαση στα διαφορετικά δυνατά τους σημεία, συνεισφέροντας παράλληλα σε μια βιώσιμη κοινωνική ανάπτυξη της κοινοτικής ενδυνάμωσης χαμηλού εισοδήματος και εξάλειψης της φτώχειας.
Σύνοψη:
Η στρατηγική προγράμματος κοινοτικής διαχείρισης για την ενδυνάμωση κοινοτήτων χαμηλού εισοδήματος και εξάλειψης της φτώχειας είχε τρία κύρια μέρη: κοινοτική ενδυνάμωση, εκπαίδευση στη διαχείριση και ένα κατάλληλο περιβάλλον. Υλοποιούνται ως πακέτο, ενσωματωμένα μεταξύ τους και είναι ευέλικτα ανάλογα με τις συνθήκες.
––»«––
Εργαστήριο εκπαίδευσης στη διαχείριση:
 |