Μεταφράσεις:
Άλλες Σελίδες:
|
ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΒΟΗΘΕΙΑΠροβλήματα και Λύσειςυπό την εποπτεία του Δρ. Phil Bartleμετάφραση από το Χρήστο ΣκούραΔιαδικτυακές συζητήσειςΒλέπε: ΒοήθειαΟποιαδήποτε συμβολή θα προστίθεται στο άνω μέρος της παρούσας συλλογής με τον τρόπο που τη λαμβάνωΗμερομηνία: 2 Ιουλίου Από: "το Larry & τη Mary Bomford" Γεια Phil, Φαίνεται ότι πολλοί φίλοι έχουν την ίδια γνώμη με εσένα. Larry Bomford ----- Αυθεντικό Μήνυμα ----- Εστάλη: 02 Ιουλίου Θέμα: Ο Bono Δε Θα Βρει Αυτό Που Ψάχνει Σημείωση του Εκδότη: Ο Bono και οι συνάδελφοι ροκάδες του κάνουν έκκληση στις χώρες του G8 (που ετοιμάζονται να συναντηθούν την επόμενη εβδομάδα στη Σκωτία) να ακυρώσουν το αφρικανικό χρέος, να αυξήσουν τη βοήθεια και να ανοίξουν την αγορά με στόχο τη μείωση της φτώχειας. Αλλά η αντζέντα που υποστηρίζεται από τους σταρ πιθανότερα θα διαιώνιζε την αφρικανική φτώχεια καθώς η διεθνής εξάρτηση της αγοράς κρατά το γεωργικό εισόδημα χαμηλό και η παραγωγή προσανατολίζεται σε μονοκαλλιέργειες για εξαγωγή, αντί για εγχώρια κατανάλωση. Η έγερση εμπορικών αποκλεισμών μπορεί να προσφέρει μεγαλύτερες προοπτικές για την αρχή αντιμετώπισης της φτώχειας στην Αφρική. Ο Bono ακούει κάποιες αποδοκιμασίες εκεί. Το σχέδιο του ροκά για πιο δίκαιο εμπόριο θα μπορούσε να δυσχεράνει τη φτώχεια στην Αφρική. Από τον WAYNE ROBERTS Δουβλίνο, Ιρλανδία - Ο Bono κι εγώ ήμαστε πολύ απασχολημένοι αυτή τη βδομάδα στο Δουβλίνο. Οι U2 κι αυτός είχαν επιστρέψει στην παλιά γειτονιά τους στο βόρειο άκρο για μια σειρά από τρεις συναυλίες ενώ εγώ ήμουν σε τριήμερο συνέδριο για 150 πολιτικά κόλπα για να βρεθούν τρόποι να τα Ο ροκάς και ο βοηθός ιμπρεσάριός του Bob Geldof ελπίζουν να "κάνουν τη φτώχεια παρελθόν" όταν αντιμετωπίσουν τους G-8 την επόμενη εβδομάδα στο Εδιμβούργο. Αλλά ακόμη και αν οι ηγέτες των πιο πλούσιων χωρών του κόσμου αποδεχτούν τις προτάσεις του τραγουδοποιού, ο Bono μπορεί να βρει νέα σημασία στο "ακόμα δεν έχω βρει αυτό που ψάχνω" Αυτό συμβαίνει γιατί μεταξύ των ανώτερων αναλυτών ενέργειας, τροφίμων και περιβάλλοντος στη συνεδρίαση που παρευρίσκονται εδώ στο University College, η κοινή γνώμη είναι ότι ο Bono και ο Geldof θα μπορούσαν να γίνουν συνένοχοι στο να διατηρηθεί η φτώχεια. Το ντουέτο προωθεί τρεις πολιτικές που θα μπορούσαν, λέει ο Geldof, να διορθώσουν τα προβλήματα της Αφρικής "σε 10 δευτερόλεπτα." Ακύρωση των υπερτοκισμένων χρεών στους διεθνείς τραπεζίτες που γονατίζουν τα οικονομικά των αφρικανικών κυβερνήσεων. Αύξηση των ξένων επιπέδων ενίσχυσης στο .7 τοις εκατό του ΑΕΠ των πλούσιων χωρών. Τέλος στις επιδοτήσεις και την προστασία, ειδικά στην Ευρώπη, που δημιουργούν διακρίσεις εις βάρος των αφρικανικών εξαγωγών που θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξη μέσω του εμπορίου όχι της βοήθειας. Αλλά, λέει η αγγλίδα Ελένη Norberg-Hodge , νικήτρια του Βραβείου Δίκαιης Ζωής , κοινώς αναγνωρισμένο ως η εναλλακτική του κινήματος του Βραβείου Νόμπελ. "Στην καλύτερη περίπτωση, αυτές οι προτάσεις είναι πιθανό να οδηγήσουν σε αύξηση της φτώχειας στην Αφρική." Παρόλο που δεν είναι ο σκοπός τους, ο Bono και ο Geldof "ουσιαστικά υπηρετούν τα συμφέροντα που είναι κλειδί για το σχέδιο παγκοσμιοποίησης που θα κρατήσει την Αφρική στην παγίδα του χρέους της," λέει. Φαίνεται να έχει νόημα ότι περισσότερες εξαγωγές προϊόντων που επωφελούνται του αφρικανικού κλίματος - καφές, βαμβάκι, ζάχαρη και άνθη, για παράδειγμα - θα μπορούσαν να προσφέρουν βοήθεια απολύτως απαραίτητη σε μια οικονομία που χρειάζεται επειγόντως κεφάλαιο. Αλλά ξανασκεφτείτε το, λέει ο Darrin Qualman, διευθυντής ερευνών του Εθνικού Σωματείου Γεωργίας του Καναδά, επικεφαλής σε ομάδα εργασίας στο συνέδριο του Δουβλίνου. "Είμαστε η αφίσα των παιδιών για την εξαγωγή γεωργείας. Ο Καναδάς τα έχει καταφέρει εξαιρετικά," είπε. Οι εξαγωγές αγροτικών προϊόντων έχουν εκτοξευθεί από τα μόλις $ 10.9 δις. το 1988, τη χρονιά πριν ξεκινήσει η πρώτη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου, στο υπερβολικό ποσό των $ 28.2 δις. μόλις 14 χρόνια αργότερα. Αλλά "το αποτέλεσμα ήταν η χειρότερη κρίση γεωργικού εισοδήματος στην καναδική ιστορία από το Κραχ του 1930." Οι τιμές των τροφίμων παρέμειναν επίπεδες παρόλο τον πληθωρισμό, συντελώντας σε κατακόρυφη πτώση της τάξης του 24 τοις εκατό στο καθαρό εισόδημα των γεωργών. Την ίδια περίοδο, το αγροτικό χρέος εκτινάχθηκε από τα $22.5 στα $44.2 δις. Και το καλύτερο: όλα τα αυξημένα έσοδα από τις αυξημένες εξαγωγές πήγαν σε εταιρίες προμήθειας αγροτικών προϊόντων και τραπεζίτες που κάλυψαν αγοραπωλησίες τρακτέρ, καυσίμων, λιπασμάτων, φυτοφαρμάκων και σπόρων - ακριβώς το αντίθετο από αυτό που χρειάζονται οι αναπτυσσόμενες χώρες για να βγουν από το χρέος. Οι γεωργοί πάντα αντιλαμβάνονται λανθασμένα τα πράγματα στην οικονομία του ελεύθερου εμπορίου και των υψηλών εξαγωγών, λέει ο Qualman. Και αυτό γιατί όλα όσα πωλούν οι γεωργοί είναι σε ανταγωνισμό με με τα προϊόντα που καλλιεργούνται από μέχρι 2 δισ.γεωργών στον κόσμο, αλλά όλα όσα χρειάζονται οι γεωργοί προέρχονται από τομείς στους οποίους κυριαρχούν τρία ή τέσσερα μονοπώλια. "Η γεωργική εισοδηματική κρίση προκαλείται από την ανισορροπία της αγοραστικής δύναμης στην παγκόσμια τροφική αλυσίδα," λέει ο Qualman, και θα προκαλέσει τις ίδιες συνέπειες στους παραγωγούς σοκολάτας, βαμβακιού και καφέ της Αφρικής όσες προκάλεσε στους παραγωγούς σιτηρών, σπορέλαιου και κρέατος του Καναδά.
Όχι ότι θα το παραδεχτεί κανείς στα μέσα ή την κυβέρνηση, είπε. "Δεν μπορούν να πουν ότι οι σχέσεις εξουσίας καθορίζουν τα γεωργικά εισοδήματα, οπότε εφευρίσκουν ψέματα περί ανεπάρκειας, υπερπροσφοράς και επιχορηγήσεων. Δεν μπορούν να παραδεχτούν ότι το σύστημα είναι από μόνο του προβληματικό." Αν οι υποστηρικτές της Αφρικής αντιλαμβάνονταν αυτή την τροχιά, λέει ο Qualman, "το θέμα τους θα γινόταν το δικαίωμα να χτίσουν φράγματα, όχι να τα γκρεμίσουν." Η Annie Sugrue μίλησε στο συνέδριο για την εμπειρία της ως επικεφαλής μιας ομάδας οικονομικής ανάπτυξης πολλών εκατομμυρίων δολαρίων στη Νότια Αφρική, της EcoCity. Χλευάζει κάθε πρόταση ότι το εμπόριο θα βοηθήσει τους φτωχούς της υποσαχάριας Αφρικής, όπου το 46 τοις εκατό του πληθυσμού επιβιώνει με λιγότερα από $1 την ημέρα. "Είναι εντελώς περιθωριοποιημένοι, εκτός της οικονομίας. Είναι εντελώς ανόητο να λέμε ότι θα εμπλακούν στο εμπόριο," λέει. Όλοι οι εργάτες κλωστουφαντουργίων της Αφρικής έχασαν τη δουλειά τους λόγω εισαγωγών από την Κίνα, λέει η Sugrue. "Αν κάποιος επιθυμεί να βοηθήσει την Αφρική, πρέπει να καταργήσει το εμπόριο, όχι μόνο το χρέος." Οι ευρωπαϊκοί εμπορικοί φραγμοί στις εξαγωγές αφρικανικών τροφίμων ουσιαστικά βοηθούν τους φτωχούς στην Αφρική, λέει, επειδή αναγκάζουν τους ντόπιους παραγωγούς να καλλιεργήσουν για την τοπική αγορά. Όταν αυτό δε συμβαίνει, όπως στην περίπτωση της Κένυας, το καλύτερο κομμάτι γης θα καταλήξει να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή φτηνών λουλουδιών για την Ευρώπη αντί για τροφή για την τοπική αγορά. Μια οικονομία σχεδιασμένη να αντιμετωπίσει τη μαζική φτώχεια και την πείνα πρέπει να θέσει σε προτεραιότητα τη γεωργία για τους ντόπιους καταναλωτές, συμφωνεί η Norberg-Hodge, που είναι διευθυντής της Διεθνούς Κοινωνίας για την Οικολογία και τον Πολιτισμό και εκδότης του αναγνωρισμένου περιοδικού The Ecologist. "Κάθε λύση που δημιουργεί εξάρτηση από την παγκόσμια αγορά δεν είναι βιώσιμη," λέει ΤΩΡΑ. Η εξαγώγιμη γεωργία οδηγεί αναπόφευκτα σε μηχανοποιημένη μαζική παραγωγή της σοδειάς, το μόνο τρόπο που διασφαλίζει την ομοιογένεια και τις χαμηλές τιμές που απαιτούν οι πρώτης τάξης παγκόσμιες αγορές. Είναι ο σίγουρος τρόπος για να εκτοπιστούν οι μικροί παραγωγοί, που θα παραγάγουν μια ποικιλία παραδοσιακών τροφών με χαμηλού κόστους εργατικά χέρια. Το πακέτο συμφωνιών για την κατάργηση του χρέους, της αυξημένη βοήθειας και του ελεύθερου εμπορίου προς την Αφρική προωθείται επίσης από το Βρετανό πρωθυπουργό Tony Blair, τον πρόεδρο των Η.Π.Α. George Bush και τα αγγλοαμερικανικά μέσα ενημέρωσης. Είναι ώρα να παραδεχτούμε δυστυχώς ότι δεν είναι η εταιρεία ή η στρατηγική που καθένας που θέλει να κάνει τη φτώχεια της Αφρικής ντροπή του παρελθόντος πρέπει να διατηρήσει ή να υποστηρίξει. http://www,[email protected] ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ: Αυτή η υπηρεσία e-mail μοιράζεται πληροφορίες για να βοηθήσει τους ανθρώπους στη συζήτηση πολιτικής σε κρίσιμα θέματα που επηρεάζουν την παγκόσμια διατροφική ασφάλεια. Η υπηρεσία διοικείται από την Amber McNair του Παν/μίου του Τορόντο σε συνεργασία με τον Munk Centre των Διεθνών Σχέσεων και τον Wayne Roberts του Συμβουλίου Διατροφικής Πολιτικής του Τορόντο, σε συνεργασία με τη Σύμπραξη της Κοινοτικής Ασφάλειας Τροφίμων, την Παγκόσμια Ημέρα για την Πείνα, και τους Διεθνείς Συνεργάτες για τη Βιώσιμη Γεωργία. Παρακαλώ βοηθείστε αποστέλλοντας πληροφορίες ή ονόματα και διευθύνσεις e-mail συνεργατών που θα ήθελαν να λαμβάνουν αυτή την υπηρεσία στο [email protected]
Εστάλη: 02 Ιουλίου Προς: touqeer abbas Θέμα: Προώθηση: τι είναι αυτό Αγαπητέ Touqeer, Σε ευχαριστώ για το email και τις ερωτήσεις που θέτεις. Η βοήθεια για την αντιμετώπιση της φτώχειας δεν είναι ποτέ απλή ή εύκολη, είτε είναι διεθνής είτε μέσα από τις ίδιες μας τις χώρες. Το πρόβλημα υπάρχει εδώ στον Καναδά όσο και με εσάς στο Πακιστάν. Αυτή η τελευταία υπερβολή της ροκ διασκέδασης από τον Bob Geldorf και Σια, για παράδειγμα, είναι τόσο υπεραπλουστευμένη, είναι εγκληματική. Το να δίνουμε χρήματα ή τροφή στους φτωχούς δεν τους κάνει αυτάρκεις. Το να χαρίσουμε το χρέος θα αποδεσμεύσει χρήματα για μερικές χώρες, όπως το Σουδάν, ώστε να μπορέσουν να αγοράσουν περισσότερα όπλα για σφαγές και για να καταδυναστεύσουν τους νότιους κατοίκους τους. Η βοήθεια προς πιο εξελιγμένες φτωχές χώρες θα πάει στις τσέπες πολιτικών και κρατικών υπαλλήλων για δική τους χρήση και δε θα φτάσουν στους φτωχούς. Σχέδια με σκοπό να αποφύγουν ή να προσπεράσουν αυτή τη διαδικασία παρεμποδίζονται με το να μην εγκρίνονται ή να μη λαμβάνουν τη βοήθεια συνεργασίας που απαιτείται για να ολοκληρωθούν. Νομίζω ότι πρέπει να αποφεύγουμε να αποκαλούμε τεμπέληδες ή μη συνεργάσιμους τους ντόπιους κατά μήκος μικρών δρόμων στις φτωχογειτονιές όταν δεν παρέχουν τοπική κοινοτική βοήθεια για να χτιστούν δημόσιες τουαλέτες. Ποιος αποφάσισε ότι χρειάζονται δημόσιες τουαλέτες; Αν η Unicef και η UNDP είχαν σα στόχο το χτίσιμο τόσων δημόσιων τουαλετών στην Gujranwala ή στο Silkot, τότε δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν γιατί πρέπει να παράσχουν βοήθεια ως κοινότητα. Αν είναι φτωχοί, πιθανώς εργάζονται περισσότερες ώρες τη βδομάδα από αυτούς που έχουν ήδη καλές συνθήκες υγιεινής. Είναι πολύ απασχολημένοι με το να προσπαθούν να επιβιώσουν. Όταν τα παιδιά από φτωχές οικογένειες γίνονται αντικείμενα εκμετάλλευσης σε οτιδήποτε, στο να φτιάχνουν χαλιά, τούβλα, μπάλες, αθλητικά είδη για τις πλούσιες χώρες, συχνά τα χαμηλά τους ημερομίσθια είναι το μόνο εισόδημα για τις οικογένειές τους. Δεν πρέπει να μας εκπλήσσει που αυτές οι οικογένειες φέρνουν αντίρρηση στο να σταματήσουν τα παιδιά τους τη δουλειά και να πάνε σχολείο. Ίσως μέρος της εκπαίδευσης μπορεί να μεταφερθεί στις οικογένειες (το είδα αυτό να δουλεύει αποτελεσματικά από τον Rädda Barnen στο Bangladesh) ως δεύτερη καλύτερη εναλλακτική. Όταν δούλεψα για τα Ηνωμένα Έθνη, το αφεντικό μου έπερεπε να αγωνιστεί ενάντια στους γραφειοκράτες προκειμένου να σχεδιαστεί ένα πρόγραμμα βασισμένο στους παραλήπτες που αποφασίζουν οι ίδιοι για τις δικές τους προτεραιότητες. Οι σχεδιαστές ήθελαν να γνωρίζουν αν επρόκειτο για πρόγραμμα για νερό ή κλινική, και αυτός τους είπε ότι δεν μπορούσε να τους πει έως ότου τα μέλη της κοινότητας αποφασίσουν. Προκάλεσε πονοκέφαλο στους σχεδιαστές αλλά ήταν αδύνατο. Οι περισσότεροι επικεφαλής προγραμμάτων των Ηνωμένων Εθνών δεν επιθυμούν έναν τέτοιο μπελά. Αν οι κάτοικοι της Gujranwala χρειάζονται δημόσιες τουαλέτες, το γνωρίζουν αυτό; Αν θέλεις να βοηθήσουν στο χτίσιμό τους δωρεάν, τότε πρέπει να καταβάλεις πολλή προσπάθεια και πόρους για να τους πείσεις. Οι επικεφαλής στα μεγάλα γραφεία των κριτίων δεν αντιλαμβάνονται αυτή την αναγκαιότητα. Αν δουλεύεις σε μια κοινότητα και προσπαθείς να εφαρμόσεις τις προτεραιότητες της πηγής χρηματοδότησης, τότε στην πργματικότητα δεν κινητοποιείς αλλά προσπαθείς να φέρεις εις πέρας το συμβόλαιο με τις προτεραιότητες της εταιρείας που είναι ο χορηγός. Όσο επαγγελματίας κι αν είσαι, με δεξιότητες, προσηλωμένος στη γνήσια κινητοποίηση, δεν κινητοποιείς; δε φταις εσύ; πρέπει και να επιβιώσεις. Η απαραίτητη εκαπίδευση θα έπρεπε να κατευθυνθεί προς την εταιρεία που κάνει τη δωρεά. Αλλά σε βλέπω σαν καλή μορφή κινητοποίησης. Χρησιμοποιείς το εκπαιδευτικό μου υλικό, το μεταφράζεις στα Urdu, αναβαθμίζεις τις δεξιότητες του προσωπικού σου, αμφισβητώντας σοβαρά τις αλήθειες της βοήθειας. Δυστυχώς, δεν είσαι μόνος σε αυτό το δίλημμα; υπάρχουν πολλοί άλλοι που αντιμετωπίζουν το ίδιο. Υπάρχουν άλλες εταιρείες δωρεάς, μερικές στα Ηνωμένα Έθνη, πολύ περισσότερες στις ΜΚΟ, που αντιλαμβάνονται το πρόβλημα, και είναι πρόθυμες να χρηματοδοτήσουν ανάλογα με (1) τις προτεραιότητες των κοινοτήτων παραληπτών, και (2) την προθυμία να βάλουν ένα μεγάλο κεφάλαιο για την ευασθητοποίηση, το PRA, το διάλογο με τις κοινότητες και την τοπική αυτοδιοίκηση και άλλα εκπαιδευτικά στοιχεία στη διοίκηση των κοινοτήτων. Αυστηρά μιλώντας, αν μια κοινότητα δεν επιθυμεί αυτό που έχεις να της προσφέρεις, πρέπει να αποχωρήσεις και να βρεις άλλη κοινότητα. Στην πραγματικότητα αυτό δεν είναι πάντα πιθανό. Οι περισσότεροι άνθρωποι στις φτωχές κοινότητες, και οι κυβερνητικοί τους υπάλληλοι, βλέπουν την ανάγκη για νερό, αλλά δεν τη βλέπουν τόσο ως θέμα υγείας, και δεν αντιλαμβάνονται ότι θα έπρεπε να συνδέεται με την εκπαίδευση στην υγιεινή και τις υγειονομικές παροχές. Το να μιλάμε για το νερό είναι ευκολότερο από το να αερολογούμε εξαιτίας των αξιών και των ενδιαφερόντων της κοινότητας. Δεν έχω κάποια απλή λύση για σένα. Οι απλές λύσεις σύμφωνα με την εμπειρία μου προκαλούν περαιτέρω προβλήματα. Αλλά χρειάζεται να συνηγορήσουμε για πιο αναπτυξιακές τακτικές, και να επιδείξουμε τις αποτυχίες της φιλανθρωπικής τακτικής. Αντιμετωπίζουμε αντιπαραθέσεις σε πολλά επίπεδα, στηριγμένα σε κεκτημένα δικαιώματα. Το θέμα είναι μεγαλύτερο από όσο αρχικά αντιλαμβανόμαστε. Χαιρετισμούς, Phil Ημερομηνία: 2 Ιουλίου Από: touqeer abbas Θέμα: τι είναι αυτό Αγαπητέ sahib Θέλω να μοιραστώ την εμπειρία μου να δουλεύω με κοινότητα, για μερικές συμβουλές Αυτό την εποχή νομίζω ότι ο χρόνος παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της κοινότητας, εννοώ ότι όταν φτιάχνεται ένας καταυλισμός, αυτό δημιουργεί μερικές ανάγκες που ανήκουν στους κατοίκους της κοινότητας και αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή για κινητοποίηση σε αυτές τις κοινότητες. Κινητοποιείς αυτές τις κοινότητες με βάση τα δικά σου σχέδια. Αν ο καταυλισμός δε χρειάζεται τα σχέδιά σας, η κοινότητα δεν είναι έτοιμη να συνεργαστεί μαζί σας οπότε το έργο σας είναι όπως εργάζονται οι κυβερνητικές υπηρεσίες. Σε αυτή την περίπτωση η δουλειά σας δεν ανήκει στην κοινότητα, δεν ενδιαφέρονται για κατασκευές ή κάτι άλλο. Είναι αλήθεια; Όταν εργάζομαι με τη UNDP, στο σχέδιο που λέγεται PLUS στην Gujranwala. Τελειώνουμε 58 δρομάκια (χαμηλού κόστους πρόγραμμα υγιεινής) κοινότητα πλήρωσε εύκολα γι΄αυτό. Όταν εργάζομαι σε ένα χωριό, δεν μπορώ να κινητοποιήσω αυτούς τους χωρικούς. Νομίζω ότι η Gujranwala είναι μεγάλη πόλη και οι άνθρωποι που ζουν στις φτωχογειτονιές έχουν ανάγκη (αποχετευτικό σύστημα), αναμένεται λοιπόν να προσφέρουν βοήθεια στη δουλειά. Όταν εργάζομαι στο σχέδιο Sialkot της UNICEF για την εξάλειψη της "Παιδικής εργασίας στη βιομηχανία της ποδοσφαιρικής μπάλας". Εγγράφουμε παιδιά στο σχολείο. Η κοινότητα δεν είναι έτοιμη να εγγράψει τα παιδιά της στο σχολείο. Όταν επιβάλλονται αποτελεσματικές κυρώσεις εναντίον των βιομηχάνων τότε η κοινότητα εγγράφει τα παιδιά στα σχολεία. Τι σημαίνει αυτό; Αυτό είναι επιτυχία μας ή..; Όταν έχουμε τη δική μας ατζέντα και οι προτεραιότητες των κοινοτήτων είναι διαφορετικές τότε τι κάνουμε; Αυτές τις ημέρες ευαισθητοποιούμε σχετικά με τον ιό HIV/AIDS αλλά αισθάνθηκα ότι η δουλειά μας δεν είναι αποτελεσματική σε σχέση με την προσπάθειά μας. Δεν κινητοποιούμε την κοινότητα στο σύνολό της στο χώρο της εργασίας μας. Ακόμα δεν κινητοποιούμε το MSM (ζουν κάτω από ευάλωτες συνθήκες). Δεν τους ενδιαφέρει, (αντί για αυτό, έχουμε πλήρη πράγματα για χορηγό, αλλά η πραγματικότητα είναι διαφορετική). Είμαι αποτυχία ως παράγων κινητοποίησης; Θα ήθελα να συζητήσω την εμπειρία μου μαζί σας αν έχετε χρόνο να με πληροφορήσετε. Καθοδηγείστε με στη δουλειά μου. Ευχαριστώ touqeer, Ιούνιος 25 Αγαπητέ Touqeer, Πρόκειται για σοβαρό πρόβλημα στη βιομηχανία μας. Γνωρίζω πολλά σχέδια για την αύξηση εισοδήματος ή για επιχειρήσεις μικρής κλίμακας, και τα περισσότερα ήταν καταστροφή. Αυτή την εβδομάδα εργάζομαι με δύο κυρίους, ένα γεωλόγο επιστήμονα ο οποίος έχει εργαστεί με άστεγους ανθρώπους εδώ στον Καναδά και γυναικείες ομάδες στην Γκάνα, και ένα οικονομολόγο σε θέματα γεωργίας που έχει εργαστεί στην κοινότητα σε θέματα επίλυσης των προβλημάτων από φυτοφάρμακα σε κοινότητες της Χιλής. Αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι να χρησιμοποιήσουμε τη μεθοδολογία της Κοινοτικής Ενδυνάμωσης σε κάποια εκπαιδευτικά που προωθούν και καθοδηγούν προς την αστική κηπουρική. Από μια άποψη αυτό είναι πηγή εσόδων, αλλά πολύ λιγότερο επικίνδυνη από ό,τι τα συνήθη σχέδια πολύ μικρών επιχειρήσεων. Τα σχέδια με επιχειρήσεις μικρής κλίμακας εργασίας που δουλεύουν έχουν διάφορα χαρακτηριστικα. Έχουν πολύ χαμηλά δάνεια, επιβαρύνουν τα επιτόκια των αγορών, και απευθύνονται κυρίως στις γυναίκες. Αν και μπορεί να ηχήσει κάπως σεξιστικό ή ρατσιστικό ως προς το φύλο, οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να χρησιμοποιήσουν τα δάνεια σύμφωνα με το πρόγραμμα, να αναπτύξουν μια μικρή επιχείρηση για την οικογένειά τους και το προσωπικό τους όφελος, και δε χάνουν τα χρήματα σε διασκέδαση, γυναίκες (πόρνες) και το ποτό. Το δάνειο συνοδεύουν πολλή εκπαίδευση, πώς θα πρέπει να χειριστούν τις πιστώσεις, την τήρηση αρχείων, το σχεδιασμό, το μάρκετινγκ, τα λογιστικά, και τις τεχνικές συμβουλές για την παραγωγή. Τα συστήματα αυτά που είναι παρόμοια με την περίφημη ίδρυση της Grameen Bank στο Μπαγκλαντές, είναι πιο πιθανό να επιτύχουν. Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές και με επίγνωση των συνθηκών. Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι υποαμειβόμενοι, και αναμένεται να βρίσκουν πηγές εσόδων με βάση την εκτροπή ή την υπεξαίρεση δημοσίου χρήματος για τις δικές τους τσέπες. Δεν αντιμετωπίζουν συνήθως οποιεσδήποτε αρνητικές κυρώσεις γι΄ αυτό που κάνουν αλλά συνήθως επαινούνται επειδή βοηθούν την κοινότητά τους και τις οικογένειές τους με τα παράνομά τους κέρδη. Τα κυβερνητικά σχέδια πίστωσης είναι μεταξύ των πιο ευάλωτων για εκμετάλλευση από διεφθαρμένους δημοσίους υπαλλήλους και πολιτικούς. Δεν εκπλήσσομαι καθόλου που παραθέτετε τόσο πολλά χρήματα από πελάτες σας που δεν εξοφλούν τα δάνειά τους. Πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι συμπεριφέρονται λες και ένα μικρο πιστωτικό σύστημα είναι εύκολο, και μπορούν να το εφαρμόσουν. Χωρίς την απαιτούμενη εκπαίδευση θα αποτύχει. Χρειάζεται επίσης πολύ παρακολούθηση, καθώς και αξιοπρεπή δάνεια και γυναίκες πελάτες. Κατηγορήθηκα ως ρατσιστής λόγω αντίστασης προς τέτοιου είδους προσεγγίσεις, μεγάλα δάνεια, άντρες πελάτες, μισοτελειωμένα εταιρικά σχέδια, λέγοντάς μου πως είμαι ένας ξένος και δεν θα πρέπει να επιβάλλω την κουλτούρα μου στη δική τους. Κενυάτης μέλος υπουργικού συμβουλίου δήλωσε σε διάσκεψη ότι η Αφρική δεν έχει διαφθορά, και ότι η ιδέα εφευρέθηκε από τους Ευρωπαίους για να εξοντώσουν τη μαύρη φυλή. Δυο εβδομάδες αργότερα συνελήφθη με κατηγορίες για διαφθορά. Εάν κάποιος έρθει και πει ότι έχει ένα φανταστικό σχέδιο για μια επιχείρηση, αλλά πως δε χρειάζονται εκπαίδευση ή μια ομάδα υποστήριξης αντί εγγύησης, πείτε του να πάρει το δάνειό του από τράπεζα. Καθώς μεταφράζετε το εγχειρίδιο παραγωγής εισοδήματος στα Urdu, κρατείστε αυτές τις σημειώσεις μου στο μυαλό σας. Θα σας κρατώ ενήμερους για την αστική κηπουρική, και θα σας έλεγα ότι η ΜΚΟ σας θα είναι πιο επιτυχής με αυτό παρά με την επιχείρηση άλλου σχεδίου για την παραγωγή εσόδων. Όταν για πρώτη φορά άρχισα να εργάζομαι στην Peshawar, το 1988, ήταν αυτή η εποχή του έτους, που η θερμοκρασία έφτανε τους 49 βαθμούς. Το να περπατάς έξω ήταν σα να κολυμπάς σε μελάσσα. Στις 09:38 πμ ο Touqeer Abbas έγραψε: Αγαπητέ Κύριε αυτές τις ημέρες εδώ έχει πολλή ζέστη είναι 47 βαθμοί Κελσίου στο Χαράτσι και κάθομαι κάτω από σκιά και μεταφράζω το εγχειρίδιό σας για την παραγωγή εισοδήματος. Δρ. ξαναμεταφράζω την κινητοποίηση για την κοινωνία. Σήμερα έχω μια ερώτηση. Η κυβέρνηση του Πακιστάν ξεκινά ένα πρόγραμμα παραγωγής με το όνομα PRSP, και παρέχουν υποστηρικτικά δάνεια για το ξεκίνημα επιχειρήσεων. Ξέρω πως σε 5 χωριά του sialkot έχασαν 12 εκατομμύρια rupees και ακόμα συνεχίζουν να τρέχουν αυτό το πρόγραμμα. ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ; Το αποτέλεσμα αυτού του προγράμματος είναι τελικά Η ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΤΑΙ. Το πιστωτικό πρόγραμμα της OPP (μιας πολύ μεγάλης ΜΚΟ που δρα στο Πακιστάν) είναι περίπου 200 εκατομμύρια στο Πακιστάν και οι μεγάλοι συνέταιροι αποτυγχάνουν να αντιγράψουν το πρόγραμμα στις περιοχές τους. Σε μερικές πόλεις αυτό το πρόγραμμα τρέχει σε μορφή τοπικού χρήματος κρατιδίων. Κερδίζουν πολλά μέσω αυτού του προγράμματος. Αντιγράφουν αυτό το πρόγραμμα σαν τοπικό σώμα, διαλέγουν εκπρόσωπο και παρέχουν χρήματα 0.50 Rupees τη μέρα ανά χιλιάδα λαι η τοπική οργάνωση παρέχει αυτό το δάνειο σε Rupees 0.60 /μέρα/000 και η δόση είναι για πληρωμή μετά από 30 μέρες.
Και το δάνειο είναι σε καθημερινή παραγωγική βάση. ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΤΙ Ο ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΗΣ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ; Είναι πρόγραμμα φιλικό προς τους ανθρώπους; Αν πράγματι χρειάζεται να αναπτύξουμε την κοινότητα, τότε ποιον τρόπο πρέπει να υιοθετήσουμε; (ναι, διάβασα προσεκτικά το εγχειρίδιό σας αλλά θα ήθελα την προσωπική σας άποψη). Ημερομηνία: 10 Ιουνίου Από: "NewsBlaze Editor" <[email protected]> Σε ευχαριστώ Phil. Αυτό επρόκειτο να ανεβάσω στο διαδίκτυο: Σε αυτή την ιστορία, Τα Χρήματα Δεν Μπορούν Να Σώσουν Δισεκατομμύρια Από Τη Φτώχεια http://newsblaze.com/"
Ο συγγραφέας θεωρεί ότι η υπερβολική εξωτερική βοήθεια χάνεται και στο τέλος δεν θα καταφέρει ό,τι είχε ως σκοπό. Τα Ηνωμένα Έθνη πρόσφατα ανακοίνωσαν ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός θα αυξηθεί κατά 40 τοις εκατό στην επόμενη πεντηκονταετία. Τα Ηνωμένα Έθνη πιστεύουν ότι οι πλούσιες χώρες πρέπει να αυξήσουν δραματικά την εξωτερική βοήθεια προς τις υπανάπτυκτες χώρες προκειμένου να αποτρέψουν μια ανθρωπιστική καταστροφή που θα μπορούσε να προέλθει από την πληθυσμιακή έκρηξη του τρίτου κόσμου. Η εξωτερική ενίσχυση φέρνει κυρίως διαφθορά, ενώ οξύνει τα υφιστάμενα προβλήματα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι άλλες πλούσιες χώρες θα πρέπει να αποφεύγουν τις ακροβασίες δημοσιότητας δισεκατομμυρίων δολαρίων και αντ' αυτού να αφοσιωθούν στην ανάπτυξη δημοκρατικών οργανισμών που υιοθετούν την ελεύθερη αγορά. Alan. Από: Jessica Εστάλη: 6 Απριλίου Γεια Δρ. Phil, μόλις κατάφερα να ωρω πώς δουλεύει το blog (ξέρω είναι αξιολύπητο) βλέποντας ότι αύριο είναι η τελευταία ημέρα της τάξης. Αλλά μόλις διάβασα το κομμάτι του Duncan (δηλαδή, τη σελίδα) σχετικά με το θέμα της εξωτερικής βοήθειας και θα ήθελα να προσθέσω κι εγώ με τη σειρά μου κάτι. Οφείλω να ομολογήσω ότι δε γνωρίζω πάρα πολλά σχετικά με αυτό το θέμα, αλλά θα ήθελα να πιστεύω ότι υπάρχει μια κάπως πιο θετική πλευρά σε αυτό από πισεύει ο Duncan ότι υπάρχει. Θα ήθελα να πιστεύω ότι ο λόγος, για παράδειγμα, που η καναδική κυβέρνηση εστιάζει πρώτα και κύρια στις τοπικές βιομηχανίες, όπως τα χαλυβουργεία, είναι για καλό σκοπό. Προσπαθούν να δημιουργήσουν απασχόληση εντός των τοπικών κοινοτήτων, που έχει πολύ νόημα, γιατί χρειάζεται να ενισχύσουμε την τοπική/ομοσπονδιακή μας οικονομία πριν προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε άλλες χώρες. Μη με παρεξηγείτε πάντως, είμαι υπέρ της εξωτερικής βοήθειας. Αν χρησιμοποιείται για το σωστό σκοπό. Θέλω φυσικά οι άλλες χώρες να γίνουν αυτάρκεις και ελεύθερες (στην ιδανική περίπτωση) από τη φτώχεια, αλλά πώς μπορούν πραγματικά να ωφεληθούν από οποιαδήποτε ξένη βοήθεια αν η ενίσχυση που δίνουμε συνήθως καταλήγει στα λάθος χέρια και είναι αντικείμενο κατάχρησης από τις κυβερνήσεις τους; Δεν ξέρω πώς μπορούμε να το κάνουμε να δουλέψει αν οι κυβερνήσεις και οι πολίτες της "αναπτυσσόμενης" χώρας δε διατίθενται να βοηθήσουν τους εαυτούς τους καθώς επίσης και να βοηθηθούν. Αυτά για την ώρα Jessica Από: Duncan W Εστάλη: 18 Μαρτίου Θέμα: Soc 100 -Συζήτηση στο Blog - Ξένη Βοήθεια Γεια! Γράφω σε σχέση με ένα θέμα που αποτέλεσε μικρό τμήμα σε σε μια διάλεξη του Δρ. Phil την προηγούμενη εβδομάδα αλλά που με έβαλε σε σκέψη. Το θέμα είναι η ξένη βοήθεια και το τι προκαλεί. Ο Δρ. Phil μιλούσε για το πώς η καναδική κυβέρνηση επιχορηγεί πολύ τους Καναδούς αγρότες, μειώνοντας από τους ξένους αγρότες τους οποίους υποτίθεται βοηθάμε με ξένη βοήθεια. Σε ό,τι αφορά αυτό, η βοήθεια είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με όρους υπέρ του Καναδά, οπότε δεν είναι τόσο ότι δρούμε και με το πιο αγνό πνεύμα αλτρουισμού. Στην πραγματικότητα, είναι εξόφθαλμη βρώμικη πολιτική. Η όλη διαδικασία είναι απλά ένας τρόπος να δώσουμε μια εικόνα αλτρουισμού χωρίς να κάνουμε απολύτως τίποτα χρήσιμο. Η ιδέα θα έπρεπε να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου. Οι ετικέτες των 'ανεπτυγμένων' ή 'αναπτυσσόμενων' χωρών μπορεί να είναι αποπροσανατολιστικές. Αν εμείς, ο δυτικός κόσμος, ενεργά (έστω και χωρίς να το επιδιώκουμε) σαμποτάρουμε τις οικονομίες των 'αναπτυσσόμενων' χωρών για το δικό μας οικονομικό κέρδος, τότε δεν υπάρχει καθόλου αλήθεια στην ιδέα ότι κάποια μέρα, με τη βοήθειά μας, όλες οι χώρες του κόσμου θα σταθούν σταθερά στα δικά τους πόδια. Πέστε με κυνικό, αλλά νομίζω ότι αυτού του είδους η δήθεν ξένη ενίσχυση συνεχίζεται, και υπάρχουν δυο λόγοι γι΄αυτό. Ο πρώτος είναι η λίγο περίπλοκη πολιτική και ο δεύτερος έχει να κάνει με κάποιες βασικές παραδοχές σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ο κόσμος και που θέλω να θέσω σε αμφισβήτηση εδώ. Ο πρώτος λόγος (με το πολιτικό περιεχόμενο) είναι βασικά οικονομικός, και στη συζήτηση για οικονομικά θέματα δε γνωρίζω ΚΑΘΟΛΟΥ κάτι, οπότε, αν κάποιος από εσάς μπορεί να με διορθώσει σε κάτι, ελεύθερα. Αλλά να τι πστεύω. Η ιδέα των κρατικών επιχορηγήσεων στις επχειρήσεις για να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας δε μου έχει φανεί ποτέ λογική. Ή για τον ίδιο λόγο, η δαπάνη τεράστιων ποσών δημοσίου χρήματος γενικά σε ένα συγκεκριμένο πεδίο για να 'ενισχύσουν την οικονομία' ή για κάποιον άλλο λόγο που ακούγεται επιδερμικά λογικός σε κάποιον σαν εμένα που δε γνωρίζει καλά τα οικονομικά φαίνεται ακόμα λιγότερο λογικός αν το εξετάσουμε. Προέρχομαι από τη Nova Scotia, όπου η κυβέρνηση συνήθιζε να μοιράζει τεράστια χρηματικά ποσά στα χαλυβουργεία του Cape Breton για κανένα άλλο λόγο πέραν του να προσλάβουν ντόπιους. Δεν έβγαζε κανένα νόημα στον όλο σχεδιασμό του πράγματος, αλλά κατόπιν η διαμάχη που το περιέβαλλε δεν είχε να κάνει ΠΟΤΕ με τη μεγάλη εικόνα- πάντα εστίαζε αποκλειστικά στο Cape Breton, με κάθε σχόλιο για χαμένα χρήματα να αντιμετωπίζεται εχθρικά ως επίθεση στο Cape Breton σα σύνολο. Αλλά έτσι είναι οι επιχορηγήσεις- είναι αρκετά εύκολο να δοθούν αλλά αλλίμονο στον πολιτικό που θα προσπαθήσει να τις αποσύρει. Ίσως το πιο ακραίο τέτοιο παράδειγμα είναι ο αμερικάνικος στρατός. Το πόσοι στρατιώτες είναι περιττοί είναι εκπληκτικό- για ποιον ακριβώς λόγο διατηρούν το αμερικανικό Σώμα Πεζοναυτών (το οποίο έχει ακριβώς τα ίδια στρατεύματα με ολόκληρο το βρετανικό Στρατό και περισσότερα πολεμικά αεροσκάφη από το RAF) για να κάνει ακριβώς το ίδιο με τον αμερικανικό Στρατό; Μαντεύω ότι αυτό είναι υπόλειμμα του WW2, όταν ο Στρατός πήγε στην Ευρώπη και το USMC πολέμησε στον Ειρηνικό. Ήταν τρόπος να πολεμήσουν έναν πόλεμο σε δυο μέτωπα και επέτρεψε στον καθένα να εξειδικευτεί στην εκπαίδευσή του. Αλλά αυτό δεν πλέον απαραίτητο και ο Στρατός και το MC είναι συνεχώς ο ένας στα πόδια του άλλου. Οι Πεζοναύτες ήταν στο Αφγανιστάν που είναι μεσόγεια χώρα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί δεν υπάρχει Αμερικανός πολιτικός που θα τολμήσει ούτε καν να αναφέρει την ιδέα περικοπών στο στρατό. Είναι μια πολιτική Ζώνη στην οποία δεν πάει κανείς. Επειδή ο στρατός σημαίνει Πολλά Λεφτά και το αμερικανικό σύστημα δεν επιτρέπει την άμεση αντιστάθμιση πληρωμών μεταξύ των πολιτειών, είναι αδύνατον να απαλλαγούμε από κάθε στρατιωτικό σώμα άπαξ και δημιουργηθεί. Ο καναδικός στρατός δεν είναι το ίδιο γιατί δεν επιτρέπουμε την απευθείας εξίσωση πληρωμών. Αλλά αυτό συμβαίνει με άλλους τρόπους. Τα περίφημα τζιπ Iltis αγοράστηκαν σε εξωφρενικές τιμές από την Bombardier απλώς για να κρατήσει τα χρήματα που δαπανώνται εδώ- ο στρατός ούρλιαζε ζητώντας τα καλύτερα (και φθηνότερα- φανταστείτε) οχήματα που προσφέρονταν από μία από αυτές τις μεγάλες γερμανικές εταιρείες (δεν μπορώ να θυμηθώ αυτή τη στιγμή). Και έχω ακούσει από δεύτερο χέρι ότι το επαναλαμβάνουμε με τα οχήματα Stryker. Δεν είναι μόνο πρόβλημα στρατιωτικό, απλά τυχαίνει συχνά στο στρατιωτικό τομέα διότι υπάρχουν πολλά χρήματα εκεί. Αλλά πολλή από την ίδια σκέψη ήταν πίσω από το διαστημικό πρόγραμμα, για παράδειγμα. Δεν θα με εξέπλητε καθόλου αν κάτι παρόμοιο συνέβαινε στον γεωργικό τομέα, αν και δεν μπορώ να το αποδείξω. Θα φανταζόμουν ότι θα περίμενε κόλαση κάθε πολιτικό, ο οποίος θα εισηγούνταν την ιδέα περικοπής αυτών των επιδοτήσεων, όποια και αν ήταν η επιχειρηματολογία του. Ο δεύτερος λόγος νομίζω που συμβαίνει η δήθεν εξωτερική βοήθεια είναι, όπως είπα, κάποιες βασικές παραδοχές των ανθρώπων σχετικά με τον τρόπο που ο κόσμος λειτουργεί. Η ιδέα είναι ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν το ίδιο δικαίωμα να επιδιώξουν τον πλούτο, και όλοι θα είναι πολύ πρόθυμοι να στερήσουν από τους άλλους για να βελτιώσουν τη δική τους κατάσταση. Μέχρι στιγμής συμφωνώ απόλυτα, αλλά σταματώ να συμφωνώ με αυτή τη γραμμή σκέψης στην υπόθεση ότι πρόκειται αυτόματα για ένα παιχνίδι με μηδενικό κέρδος. Ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης σημαίνει ότι όσο περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο παράγουν, τόσο μεγαλύτερη μείωση του κόστους γίνεται. Υποστηρίζοντας τους αγρότες του τρίτου κόσμου, ώστε να μπορούν να παραγάγουν επί ίσοις όροις με αγρότες της δύσης, θα έριχνε το συνολικό κόστος των τροφίμων, και θα παρείχε τροφή σε περισσότερο κόσμο. Το σχετικά χαμηλό κόστος των δυτικών μας τροφών είναι μια αυταπάτη: το πληρώνουμε μέσω της καταβολής των φόρων μας ούτως ή άλλως. Έτσι νομίζω ότι γενικά, οι Καναδοί θα κατέληγαν πλουσιότεροι. Επιπλέον θα μπορούσαμε όλοι μας να κοιμόμαστε λίγο καλύτερα γνωρίζοντας ότι παίζουμε επί ίσοις όροις και δε στέλνουμε ψεύτικες ενισχύσεις. Νομίζω ότι η μόνη ομάδα που θα ήταν σε χειρότερη κατάσταση από την παράνομη εξωτερική βοήθεια θα ήταν οι Καναδοί αγρότες, οι οποίοι θα ήταν χωρίς αμφιβολία έτοιμοι για εξέγερση για αυτό το λόγο. Αλλά ίσως τα χρήματα των φορολογουμένων δαπανούνταν καλύτερα στην επιμόρφωσή τους σε άλλα πεδία. Ήδη στέλνουμε χρήματα με τους δικούς τους κανόνες ούτως ή άλλως. Εν πάση περιπτώσει, είναι απλά οι σκέψεις μου επί του θέματος. Δεν κάνω οικονομικά μαθήματα, γι' αυτό θα μπορούσα απλώς να λέω ανοησίες εδώ. Ευχαριστώ, Duncan
See: http://www.markfiore.com/animation/aid.html |
Κεντρική σελίδα |