Tweet
Μεταφράσεις:
Άλλες σελίδες:
Ενότητες
Χάρτης Σελίδας
Λέξεις Κλειδιά
Επικοινωνία
Βοηθητικά Έγγραφα
Χρήσιμοι Σύνδεσμοι
 |
Φτώχεια, Συμμετοχή και Ενεργοποίηση ΚυβέρνησηςΠΑΡΑΡΤΗΜΑΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΟΥ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ από τους
|
 |
ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ: ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΟΥ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ- Οι Κατευθυντήριες Ερευνητικές Ερωτήσεις
- Ένα Πλαίσιο για την Έρευνα
- Μετρώντας Πως οι Εξελίχθηκαν οι Έννοιες με το Πέρασμα του Χρόνου
- Εξετάζοντας την Εγκυρότητα, την Σχετικότητα και την Συνεισφορά του CDP
- Αναλύοντας Πως το Πρόγραμμα ΚΑΙ οι Χρησιμοποιούμενες Έννοιες Μειώνουν την Φτώχεια
––»«––
Σύνδεσμος Σε :
- ΤΙΤΛΟΣ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΩΓΗ:
- Εκτενής Περίληψη
- 17 Ερευνητικά Ευρήματα
- Εισαγωγή
- Ευχαριστίες
- ΜΕΡΟΣ Ι ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΕΡΕΥΝΑΣ, ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ, ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ :
- Αποτελεσματικότητα και Σχετικότητα των Χρησιμοποιούμενων Στρατηγικών για την Μείωση της Φτώχειας
- Κοινοτική Συμμετοχή και Κοινοτική Διαχείριση
- Ευρήματα για την Κυβερνητική Ενεργοποίηση της Κοινοτικής Δράσης
- Αποκέντρωση, Ενεργοποίηση και Κοινοτική Οργάνωση
Παραλλαγές στην Αφρική και την Λατινική Αμερική
- ΜΕΡΟΣ ΙΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ UNCHS (HABITAT):
- Μια Ολοκληρωμένη Στρατηγική για την Αστική Ανάπτυξη
- Συντονισμός και Συνεργασία Μεταξύ των Επιχειρησιακών Πρωτοβουλιών του UNCHS (Habitat)
- Στρατηγικό Όραμα του Habitat: Σύνδεση Κανονιστικών Θέσεων με Επιχειρησιακές Στρατηγικές
- Μάθηση και Απόκτηση Γνώσης για Διαμόρφωση Πολιτικής και Υπεράσπιση
- Συνεισφορά σε μια Παγκόσμια Εκστρατεία Αστικής Ανάπτυξης
- Εφαρμοσμένη Στρατηγική για την Διάδοση των Ευρημάτων της Έρευνας με τους Εταίρους
- Μελλοντική Έρευνα
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ: ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΟΥ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ
(A) Οι Κατευθυντήριες Ερευνητικές Ερωτήσεις
Το Έργο Έρευνας για την Φτώχεια (1995-1998) του UNCHS (Habitat)/Ινστιτούτο Κοινωνικών Επιστημών(ISS) είναι μια μελέτη που αναλύει τις εμπειρίες του Προγράμματος Κοινοτικής Ανάπτυξης (CDP) σε εφτά χώρες για μια περίοδο δέκα ετών (1986-1996). Η μελέτη εξετάζει πως χρησιμοποιήθηκαν οι έννοιες από το Πρόγραμμα: κοινοτική συμμετοχή, κοινοτική διαχείριση, και κυβερνητική ενεργοποίηση - πως μεταφράστηκαν σε πρακτικά εργαλεία και κατά πόσο αυτά τα εργαλεία ήταν αποτελεσματικά στην μείωση της φτώχειας. Ακόμη η μελέτη εξετάζει πως εξελίχθηκαν οι έννοιες που χρησιμοποιήθηκαν: πως το Πρόγραμμα αναθεώρησε τις έννοιες του και τα ανάλογα εργαλεία στο πέρασμα αυτών των δέκα ετών. Επιπλέον, η μελέτη συγκρίνει πως το CDP χρησιμοποίησε αυτούς τους όρους σε σχέση με τον τρόπο που τους εφάρμοσαν άλλοι οργανισμοί και θεσμοί. Μέσα από μια τέτοια σύγκριση η έρευνα προσπαθεί να κατανοήσει την εγκυρότητα, την σχετικότητα και την συνεισφορά της προσέγγισης του UNCHS (Habitat) στην κοινοτική ανάπτυξη.
Η ανάλυση αυτών και άλλων σχετικών ζητημάτων είναι οργανωμένη σε τέσσερεις κατευθυντήριες ερευνητικές ερωτήσεις:
- Πως εξελίχθηκαν οι έννοιες της κοινοτικής συμμετοχής (CP), της κοινοτικής διαχείρισης (CM), και της κυβερνητικής ενεργοποίησης στο Πρόγραμμα από την δημιουργία του και μετά;
- Ποια είναι η εγκυρότητα αυτής της εννοιολογικής ανάπτυξης, πως συγκρίνεται σε σχέση με τα πρότυπα ανάπτυξης έτσι όπως μετρούνται στην βιβλιογραφία;
- Πόσο αποτελεσματικές είναι οι CP, CM και GE, έτσι όπως υλοποιήθηκαν από το Πρόγραμμα, στην εκπλήρωση των συνολικών στόχων του CDP όπως η μείωση της φτώχειας, οι βελτιώσεις των οικισμών και η ποιότητα του φυσικού περιβάλλοντος;
- Τι σημαίνουν τα αποτελέσματα για την αναπτυξιακή πολιτική γενικότερα, και για το CDP ειδικότερα, αναφορικά με τις περιφερειακές διαφορές και ομοιότητες;
(B) Ένα Πλαίσιο για την Έρευνα
Οι τέσσερεις ερευνητικές ερωτήσεις είναι δύσκολο να απαντηθούν επειδή έννοιες όπως συμμετοχή, διαχείριση και ενεργοποίηση είναι σύνθετες και ασαφείς. Οι έννοιες σημαίνουν διαφορετικά πράγματα για διαφορετικούς ανθρώπους σε διαφορετικές χρονικές στιγμές. Αυτό καθιστά δύσκολο την ανάλυση του πως αυτές οι έννοιες εφαρμόστηκαν στην πράξη και πως εξελίχθηκαν στο πέρασμα του χρόνου. Επίσης, η πολυπλοκότητα των όρων περιπλέκει τις προσπάθειες να καθορίσουμε πως αυτοί έχουν βελτιώσει τους οικισμούς και έχουν συμβάλλει στην ποιοτική αναβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος.
Για τους λόγους αυτούς η έρευνα στηρίζεται σε ένα αναλυτικό πλαίσιο προκειμένου να αντιμετωπίσει την πολυπλοκότητα των εννοιών. Το πλαίσιο είναι ένα είδος οδικού χάρτη που επιτρέπει στους αναλυτές να ορίσουν ποια είναι η σημασία της κοινοτικής συμμετοχής, της κοινοτικής διαχείρισης και της κυβερνητικής ενεργοποίησης. Παρέχει στους ερευνητές ένα εργαλείο για να συγκρίνουν έννοιες σε διαφορετικές χώρες και για συγκρίνουν πως οι κοινότητες, οι τοπικές αρχές και οι διαμορφωτές πολιτικής εφάρμοσαν τις έννοιες σε πολύ διαφορετικά περιβάλλοντα.
Το πλαίσιο ή οδικός χάρτης καθιστά τις έννοιες πολύ περισσότερο διαχειρίσιμες. Δεν κοιτάζει μόνο ποια είναι η γενική ιδέα της συμμετοχής, της διαχείρισης και της ενεργοποίησης, αλλά και ποια στοιχεία αποτελούν αυτές τις έννοιες. Για παράδειγμα, η κοινοτική συμμετοχή περιέχει στοιχεία κοινοτικής ηγεσίας, κοινοτικής οργάνωσης και φύλων. Η κοινοτική διαχείριση έχει στοιχεία σχεδιασμού, παρακολούθησης, κινητοποίησης πόρων. Και η κυβερνητική ενεργοποίηση έχει στοιχεία σχεδιασμού, χρηματοδότησης και διοίκησης.
Το σχέδιο προχωρά ακόμα περισσότερο και διασπά το καθένα από αυτά τα στοιχεία σε ένα αντίστοιχο σύνολο διαστάσεων. Οι διαστάσεις βοηθούν να ορίσουμε την ποιότητα των στοιχείων. Για παράδειγμα, αν ενδιαφερόμαστε για την ανάλυση της κοινοτικής ηγεσίας, θα θέλουμε να γνωρίζουμε τον χαρακτήρα και την ποιότητα αυτής της ηγεσίας. Είναι η ηγεσία δημοκρατική; Είναι το αποτέλεσμα εκλογών που διεξήγαγαν τα μέλη της κοινότητας; Αντικατοπτρίζουν πραγματικά την πλειοψηφία των κατοίκων του οικισμού οι αποφάσεις της ηγεσίας;
Τα στοιχεία και οι διαστάσεις βοηθούν στο να διευκρινίσουμε τι εννοείται με την κάθε μια απο τις τρεις έννοιες, αλλά δεν μετρούν τις έννοιες. Το ερευνητικό πλαίσιο προχωρά ένα βήμα παραπέρα. Περιλαμβάνει ένα σύνολο δεικτών για κάθε διάσταση. Οι δείκτες μετρούν αυτό που στην έρευνα αναφέρεται ως "ποιοτικές καταστάσεις". Πίσω στο παράδειγμα της κοινοτικής συμμετοχής. Είναι σημαντικό να ρωτήσουμε αν η ηγεσία είναι δημοκρατική. Ωστόσο, θα πρέπει ακόμη να γνωρίζουμε τους βαθμούς της δημοκρατικής λήψης αποφάσεων και των επιπέδων λογοδοσίας της ηγεσίας προκειμένου να μετρήσουμε αν η ηγεσία είναι στην πραγματικότητα δημοκρατική. Συνεπώς, το ερευνητικό πλαίσιο περιλαμβάνει πάνω από 400 δείκτες που μας βοηθούν να μετρήσουμε τις διαστάσεις των αντίστοιχων στοιχείων της συμμετοχής, της διαχείρισης και της ενεργοποίησης.
Οπλισμένοι με ένα συστηματικό πλαίσιο και πλήρεις στοιχείων, διαστάσεων και δεικτών, οι ερευνητές είναι σε θέση να εξετάσουν πως οι έννοιες αυτές: (i) εξελίχθηκαν στο πέρασμα του χρόνου και μεταξύ χωρών, (ii) συγκρίνονται με την βιβλιογραφία, και, (iii) ήταν αποτελεσματικές στην μείωση της φτώχειας.
(C) Μετρώντας Πως οι Εξελίχθηκαν οι Έννοιες με το Πέρασμα του Χρόνου
Το ερευνητικό πλαίσιο προσφέρει ένα εξαιρετικό πλαίσιο αναφορά για να μετρήσουμε πως εφαρμόστηκαν και εξελίχθηκαν οι έννοιες στο πέρασμα του χρόνου. Χρησιμεύει ως ένα είδος "διχτυού" με το οποίο οι ερευνητές μπορούν να συλλάβουν και να οργανώσουν την ευρεία ποικιλία των πρακτικών και των δραστηριοτήτων που αναλήφθηκαν από το CDP και τους εταίρους του στις εφτά χώρες από το 1988. Η μελέτη "ρίχνει" αυτό το "δίχτυ" σε κάθε μια από αυτές τις χώρες, πρώτα στην αρχή της εφαρμογής του έργου, και στην συνέχεια σε διάφορες κομβικές χρονικές συγκυρίες μέχρι το 1996. Η αρχική "ρίψη" στην έναρξη της παρέμβασης του έργου παρέχει μία βάση από την οποία μπορούν να συγκριθούν οι επόμενες περίοδοι.
Η μελέτη, ως μέρος της αρχικής απογραφής των εννοιών και των πρακτικών, τεκμηριώνει επίσης τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες σε κάθε μια από τις αντίστοιχες χώρες. Η έρευνα επιχειρεί να ορίσει σε τι είδους "πεδίο δράσης" ήταν η κάθε χώρα, όταν αυτές μαζί με το UNCHS (Habitat) προσπάθησαν να ελέγξουν, να εφαρμόσουν και να αναπτύξουν τις έννοιες της κοινοτικής συμμετοχής, της κοινοτικής διαχείρισης και της κυβερνητικής ενεργοποίησης. Οι παράγοντες που επέδρασαν στις έννοιες περιλαμβάνουν πολιτικές διαρθρωτικής προσαρμογής, εθνικά προγράμματα αποκέντρωσης, συνταγματικές εντολές για λαϊκή συμμετοχή, μια ιστορική παράδοση κοινωνικών κινημάτων και κοινοτικής οργάνωσης, την εισαγωγή πολυκομματικής πολιτικής, απότομες πτώσεις στις τιμές των πρώτων υλών, αυξανόμενη αστικοποίηση, κτλ.
Το 1996, τοπικές και εθνικές ερευνητικές ομάδες σε κάθε μια από αυτές τις χώρες, χρησιμοποίησαν το ερευνητικό πλαίσιο και την αντίστοιχη ανάλυση των οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών για να τεκμηριώσουν την εξέλιξη και την πρακτική εφαρμογή των εννοιών. Η έρευνα τους συμπυκνώθηκε σε εκθέσεις χώρας και στο σύνολο υπήρχαν εφτά, μία έκθεση για κάθε υπό μελέτη χώρα. Οι ερευνητικές ομάδες στηρίχθηκαν σε δευτερεύουσες πηγές όπως έγγραφα έργων, εκπαιδευτικό υλικό, αναλυτικές εκθέσεις και εκθέσεις σεμιναρίων-εργαστηρίων. Οι ερευνητές συμπλήρωσαν αυτά τα στοιχεία με την διεξαγωγή επιλεγμένων συνεντεύξεων με το προσωπικό του έργου και εταίρους σε μη κυβερνητικούς οργανισμούς, καθώς και με την τοπικές και κεντρικές αρχές.
Στα τέλη του 1996, η ομάδα συντονισμού της έρευνας, που είχε την βάση της στο Ινστιτούτο Κοινωνικών Επιστημών (ISS) ετοίμασε μια συνδυαστική έκθεση, με βάση τις εφτά αναφορές χωρών. Η συνδυαστική έκθεση παρέχει μια ολοκληρωμένη εικόνα του Προγράμματος Κοινοτικής Ανάπτυξης του UNCHS (Habitat) ως σύνολο. Σημειώνει σημαντικές περιφερειακές διαφορές και διαφορές μεταξύ χωρών, και προσδιορίζει σημαντικές τάσεις στο πως οι έννοιες εφαρμόστηκαν από το Πρόγραμμα και εξελίχθηκαν στο πέρασμα του χρόνου.
(D) Εξετάζοντας την Εγκυρότητα, την Σχετικότητα και την Συνεισφορά του CDP
Η κατανόηση της σημασίας των προσπαθειών του UNCHS (Habitat's) για πάνω από δέκα χρόνια να προωθήσει τις έννοιες της κοινοτικής ανάπτυξης απαιτεί να γνωρίζουμε πως άλλοι ακτιβιστές, επαγγελματίες και διαμορφωτές πολιτικής έχουν εφαρμόσει τις έννοιες. Ο πιο άμεσος τρόπος για να αποκτήσουμε αυτή την γνώση είναι να ερευνήσουμε την βιβλιογραφία αναφορικά με την κοινοτική συμμετοχή, την κοινοτική διαχείριση και την κυβερνητική ενεργοποίηση. Μία σύνθεση της βιβλιογραφίας μας δίνει την βάση για μια σύγκριση μεταξύ της βιβλιογραφίας και του CDP. Κατά μια έννοια, αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο το έργο του Κέντρου στην κοινοτική ανάπτυξη είναι ότι πιο σύγχρονο υπάρχει αυτή την στιγμή.
Το 1996, η ομάδα συντονισμού της έρευνας στο Ινστιτούτο Κοινωνικών Επιστημών (ISS) ετοίμασε δυο ξεχωριστές έρευνες της βιβλιογραφίας. Η πρώτη εστίαζε στην κοινοτική συμμετοχή και την κοινοτική διαχείριση. Η αναφορά εντοπίζει τις πρωιμότερες εφαρμογές της ανάπτυξης βασισμένης στην κοινότητα και ανιχνεύει τάσεις και σχέδια στην βιβλιογραφία μέχρι σήμερα. Δεδομένου του μεγέθους των εκδόσεων και του μεγάλου αριθμού των διεθνών οργανισμών αναπτυξιακής συνεργασίας που προωθούν σήμερα την κοινοτική ανάπτυξη, η έρευνα δεν είναι εξαντλητική. Αντίθετα, κάνει μια επιλεκτική επισκόπηση της βιβλιογραφίας, δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στις γενικές εκδόσεις των κύριων οργανισμών και ακαδημαϊκών στο πεδίο.
Η δεύτερη αναφορά είναι μια επισκόπηση της κυβερνητικής ενεργοποίησης. Η επισκόπηση είναι πρωτοποριακή γιατί βασίζεται σε αρκετά διαφορετικές βιβλιογραφίες και επιχειρεί να παγιώσει γνώση σε ένα σχετικά καινούριο όρο. Η αναφορά ενσωματώνει την βιβλιογραφία στην δημόσια διοίκηση, στην αποκέντρωση, στην ιδιωτικοποίηση, στην διαρθρωτική προσαρμογή, στην διακυβέρνηση καθώς και στην κοινοτική ανάπτυξη. Όπως και με την πρώτη έρευνα. η επισκόπηση της ενεργοποίησης είναι επιλεκτική. Χρησιμοποιεί ως κοινό παρονομαστή την βιβλιογραφία που είναι σχετική με τις εξελίξεις στους ανθρώπινους οικισμούς και την αστική διαχείριση.
Το 1997, η ομάδα συντονισμού της έρευνας ετοίμασε μια συμπληρωματική έκθεση που αντιπαραβάλλει το έργο του UNCHS (Habitat) με ότι πιο σύγχρονο υπήρχε εκείνη την στιγμή. Η έκθεση αντιπαραθέτει τις βιβλιογραφικές επισκοπήσεις με την συνδυαστική έκθεση αναφορικά με την εξέλιξη των εννοιών-κλειδιά που εφαρμόστηκαν από το Πρόγραμμα. Η έκθεση δείχνει (βλέπε παραπάνω, Μέρος ΙΙ) ότι το Κέντρο είναι στο ίδιο επίπεδο αναφορικά με την κοινοτική συμμετοχή και κατά πολύ μπροστά σε ότι αφορά την κοινοτική διαχείριση και την κυβερνητική ενεργοποίηση.
(E) Αναλύοντας Πως το Πρόγραμμα ΚΑΙ οι Χρησιμοποιούμενες Έννοιες Μειώνουν την Φτώχεια
Από όλες τις ερευνητικές ερωτήσεις, το ζήτημα της "αποτελεσματικότητας" (ερώτηση "c") είναι το πλέον προκλητικό. Πως καθορίζεις αν και σε ποιο βαθμό βαθμό έχει μειωθεί η φτώχεια, οι οικισμοί έχουν βελτιωθεί και το φυσικό περιβάλλον είναι καλύτερης ποιότητας;
Ξεκίνημα με έναν Ισχυρισμό για την Μείωση της Φτώχειας:
Η μελέτη καταπιάνεται με το ζήτημα θέτοντας ένα ισχυρισμό ή μια υπόθεση εργασίας: Το CDP εφαρμόζει πετυχημένα στην πράξη ένα σύνολο εννοιών, τις εφαρμόζει σε επιλεγμένες γειτονιές και τοπικές αρχές και διευκολύνει την διαδικασία μέσω της οποίας διάφοροι παράγοντες μειώνουν την φτώχεια.
Ο ισχυρισμός αυτός στην ουσία είναι δύο ισχυρισμοί:
- Το CDP εισάγει με επιτυχία κυβερνητικές ενεργοποιητικές στρατηγικές, ενισχύει την κοινοτική συμμετοχή και ενδυναμώνει τις δεξιότητες κοινοτικής διαχείρισης.
- Οι έννοιες, έτσι όπως εφαρμόζονται από το CDP με την μορφή πρακτικών στρατηγικών και εργαλείων, όντως μειώνουν την φτώχεια και βελτιώνουν τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας των ανθρώπινων οικισμών.
Η μελέτη ρωτά όχι μόνο αν το CDP εφαρμόζει τις έννοιες, αλλά και αν οι έννοιες (έτσι όπως εφαρμόζονται) μειώνουν την φτώχεια. Τόσο οι έννοιες όσο και το Πρόγραμμα είναι υπό μελέτη.
Επίδειξη του Ισχυρισμού με ένα Εννοιλογικό Σχήμα:
Το παρακάτω εννοιολογικό σχήμα δείχνει τις σχέσεις ανάμεσα στην παρέμβαση του CDP, των εφαρμοζόμενων εννοιών και της συνδυαστικής τους επίδρασης (αποτελεσματικότητα) στην μείωση της φτώχειας και την βελτίωση των οικισμών.
 |
Το σχήμα παρουσιάζει δύο φαινόμενα: τα επίπεδα της παρέμβασης και την κατευθηντήρια ροή της ανάλυσης. Σε εθνικό επίπεδο, το Πρόγραμμα υλοποίησε μακρο-επεμβάσεις μέσω της εφαρμογής της έννοιας της κυβερνητικής ενεργοποίησης (με έμφαση στις στρατηγικές των προγραμμάτων αποκέντρωσης). Σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης, το CDP ανέλαβε μεσο-επεμβάσης επίσης μέσω της εφαρμογής της κυβερνητικής ενεργοποίησης. Και στο επίπεδο του οικισμού, το CDP πραγματοποίησε μικρο-επεμβάσεις μέσω της εφαρμογής των εννοιών της κοινοτικής συμμετοχής και της κοινοτικής διαχείρισης.
Το σχήμα παρουσιάζει την κατευθυντήρια ροή της ανάλυσης με δύο τρόπους: άμεσο και έμμεσο. Οι διακεκομμένες γραμμές δείχνουν την άμεση ροή της ανάλυσης από την επέμβαση του CDP στις εφαρμοζόμενες έννοιες και στην μείωση της φτώχειας και την βελτίωση των οικισμών. Τα βέλη δείχνουν την έμμεση ροή της ανάλυσης από την παρέμβαση του CDP στην μείωση της φτώχειας. Το σχήμα δείχνει με βέλη ότι η επίδραση του CDP στην μείωση της φτώχειας είναι έμμεση. Το Πρόγραμμα έκανε διαδοχικές παρεμβάσεις σε πολλαπλά επίπεδα (πρώτα στην κυβέρνηση, μετά στις τοπικές αρχές και κατόπιν στους οικισμούς). Το συνδυαστικό αποτέλεσμα μιας τέτοιας πολλαπλής παρέμβασης είχε επίδραση στις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας των νοικοκυριών με χαμηλό εισόδημα σε αυτούς τους οικισμούς.
Έλεγχος του Ισχυρισμού:
Ενώ το εννοιολογικό σχήμα μας βοηθά να τονίσουμε την λογική της μελέτης, είναι απαραίτητες και άλλες μέθοδοι για να ελέγξουμε τον ισχυρισμό ότι το CDP και οι έννοιες (όπως εφαρμόστηκαν) είναι αποτελεσματικές. Η έρευνα το κατορθώνει αυτό παίρνοντας στοιχεία από τους οικισμούς και τις τοπικές αρχές στις οποίες το CDP πραγματοποίησε παρεμβάσεις και συγκρίνοντας τα με στοιχεία από άλλους οικισμούς όπου το Πρόγραμμα δεν έκανε παρεμβάσεις. Με την αντιπαραβολή των οικισμών κατ' αυτόν τον τρόπο, η έρευνα αξιολογεί αν - με όλους τους υπόλοιπους παράγοντες ισοδύναμους (ceteris paribus) η παρέμβαση του CDP είχε μια αξιοσημείωτη (σχετικά μεγαλύτερη) επίδραση στην εισαγωγή αυτών των εννοιών στους οικισμούς και τις δημόσιες αρχές. Επίσης, οι ελεγχόμενες συγκρίσεις επιτρέπουν στους ερευνητές να καθορίσουν αν, ceteris paribus, οι έννοιες όπως εφαρμόστηκαν από το CDP είχαν μια αξιόλογη (και πάλι σχετικά μεγαλύτερη) επίδραση στην βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας στους οικισμούς που εργάστηκαν. Φυσικά, η μέθοδος του ελέγχου των ισχυρισμών μέσω των συγκρίσεων των οικισμών, είναι ατελής. Συχνά, όλοι οι υπόλοιποι παράγοντες δεν είναι ίσοι. Για παράδειγμα, στους οικισμούς όπου δεν εργάστηκε το CDP, μπορεί να παρενέβησαν άλλοι οργανισμοί ή δημόσιες αρχές. Αυτοί μπορεί να επηρέασαν (θετικά ή αρνητικά) τις συνθήκες σε αυτούς τους οικισμούς. Οι υποσχέσεις που δίνονται στις τοπικές προεκλογικές εκστρατείες, το κλείσιμο μιας κοντινής βιομηχανίας, κτλ. επίσης επιδρούν στις συνθήκες του οικισμού.
Προσδιορισμός της Φτώχειας:
Η έρευνα βασίζεται στο ερευνητικό πλαίσιο και σε ορισμούς της φτώχειας προκειμένου να καταστήσει έγκυρους τους ισχυρισμούς ότι οι έννοιες, έτσι όπως εφαρμόστηκαν, μειώνουν την φτώχεια. Όπως επισημάνθηκε παραπάνω (μέρος "Β"), το ερευνητικό πλαίσιο περιλαμβάνει λεπτομερείς ορισμούς των εννοιών, που είναι πλήρεις στοιχείων, διαστάσεων και κυρίως δεικτών. Οι ερευνητές μπορούν να χρησιμοποιήσουν τους δείκτες για να μετρήσουν την ποιότητα της συμμετοχής, της διαχείρισης και της ενεργοποίησης και να καθορίσουν σε ποιους οικισμούς εφαρμόστηκαν αποτελεσματικά αυτές οι έννοιες.
Αναφορικά με την φτώχεια, η έρευνα βασίζεται σε διεθνώς αναγνωρισμένους ορισμούς του Προγράμματος Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών (UNDP). Αυτοί περιλαμβάνουν δείκτες που μετρούν όχι μόνο το εισόδημα, αλλά και πρότυπα κατανάλωσης και δημιουργίας ενεργητικού. Επίσηγς, οι δείκτες της φτώχειας μετρούν την ποιότητα και την πρόσβαση των οικογενειών χαμηλού εισοδήματος σε στέγαση, βασικές υπηρεσίες και υποδομές των οικισμών. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η έρευνα ΔΕΝ περιλαμβάνει στον ορισμό της για την φτώχεια δείκτες όπως η ισότητα των φύλων, η κοινωνική οργάνωση, η δημοκρατική ηγεσία, η εκπαίδευση δεξιοτήτων, η ικανότητα σχεδιασμού, οι σχέσεις ανάμεσα σε λαϊκούς οργανισμούς και τοπικές αρχές, και η ποιότητα και συμπεριφορά της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Εκ πρώτης όψεως μοιάζει να είναι μια παράλειψη. Η φτώχεια θα πρέπει να μετριέται με όρους κοινωνικών δεικτών, όπως και με όρους που συλλαμβάνουν την ικανότητα των οικογενειών με χαμηλό εισόδημα να παράγουν ενεργητικό και να έχουν πρόσβαση σε στέγαση και υπηρεσίες. Στην πραγματικότητα η έρευνα δεν τα παραβλέπει αυτά. Αντίθετα, ενσωματώνει τους κοινωνικούς δείκτες στα στοιχεία και τις διαστάσεις της κοινοτικής συμμετοχής, της κοινοτικής διαχείρισης και της κυβερνητικής ενεργοποίησης. Ο "διαχωρισμός" των κοινωνικών και οικονομικών δεικτών είναι σκόπιμος. Παρέχει την βάση για μια ανάλυση του πως οι κοινωνικές συνθήκες επιδρούν ή όχι στις οικονομικές/καταναλωτικές συνθήκες.
Συλλογή και Επεξεργασία Πληροφοριών:
Η μελέτη βασίζεται σε έρευνες πεδίου ως την πρωταρχική πηγή πληροφοριών. Οι ισχυρισμοί για την αποτελεσματικότητα των εννοιών έτσι όπως εφαρμόζονται από το Πρόγραμμα βασίζονται σε έρευνες 900 νοικοκυριών, 120 κοινοτικών ηγετών και 90 κυβερνητικών αξιωματούχων. Οι ερωτήσεις σε κάθε έρευνα προέρχονται κατευθείαν απο το πλαίσιο της έρευνας. Κάθε ερώτηση και οι πιθανές απαντήσεις αφορούν ουσιαστικά τις διαστάσεις και τους δείκτες αντίστοιχα, αυτών των τριών εννοιών. Η έρευνα των κυβερνητικών αξιωματούχων καλύπτει ζητήματα που σχετίζονται κυρίως με τις διαστάσεις της κυβερνητικής ενεργοποίησης. Οι πληροφορίες για τις διαστάσεις της κοινοτικής συμμετοχής και της κοινοτικής διαχείρισης αντλούνται κυρίως από τις έρευνες των νοικοκυριών και των κοινοτικών ηγετών. Η έρευνα του νοικοκυριού είναι η πηγή όλων των στοιχείων για τους δείκτες της φτώχειας. Είναι σημαντικό ότι ένα σύνολο παρόμοιων ερωτήσεων τίθεται σε όλες τις έρευνες. Αυτές επιτρέπουν στους ερευνητές να αναλύσουν πως οι διαστάσεις της συμμετοχής και της ενεργοποίησης γίνονται αντιληπτές από διαφορετικές οπτικές (π.χ. νοικοκυριά, κοινοτικούς ηγέτες και κυβερνητικούς αξωματούχους).
Η επεξεργασία των στοιχείων που αντλήθηκαν από τις έρευνες είναι ένα δύσκολο εγχείρημα. Απαιτεί την οργάνωση πάνω από 200 ερωτήσεων από 1.100 έρευνες σε δύο γλώσσες και σε επτά χώρες. Αντί να συγκρίνει τις απαντήσεις των ανθρώπων στις 200 ερωτήσεις, η έρευνα συγκρίνει τις απαντήσεις σε ομάδες ερωτήσεων. Θυμηθείτε ότι οι περισσότερες ερωτήσεις βασίζονται στο ερευνητικό πλαίσιο και τις διαστάσεις της συμμετοχής, της διαχείρισης και της ενεργοποίησης έτσι όπως επαναδιαμορφώθηκαν για τις έρευνες. Ουσιαστικά η έρευνα επανέρχεται σε κάθε διάσταση και ομαδοποιεί εκ νέου αντίστοιχα όλες τις ερωτήσεις. Για παράδειγμα, μέσα στην έννοια της κοινοτικής συμμετοχής, υπάρχει ένας αριθμός ερωτήσεων σχετικά με την ηγεσία. Η έρευνα ενοποιεί όλες τις σχετικές ερωτήσεις που αφορούν την κοινοτική ηγεσία και στην συνέχεια καταγράφει πως απάντησε ο συμμετέχων της κάθε έρευνας. Οι ερευνητές κατασκευάζουν δείκτες για την ηγεσία και συστηματικά προσθέτουν πως οι άνθρωποι απάντησαν σε όλες τις σχετικές ερωτήσεις. Οι δείκτες "βαθμολογούνται" με τέτοιον τρόπο ώστε κάθε ερώτηση να προστίθεται στις άλλες δίνοντας ένα έυρος πιθανών, αθροιστικών σημείων για κάθε διάσταση. Πίσω στο παράδειγμα μας. Η ηγεσία αποτελείται από ερωτήσεις για τον δημοκρατικό χαρακτήρα των εκλογών, τον βαθμό αντιπροσώπευσης, κτλ. Ο "βαθμός" για την ηγεσία σε μια συγκεκριμένη έρευνα θα είναι υψηλός όταν οι μεταβλητές για τον δημοκρατικό χαρακτήρα, την αντιπροσώπευση, κτλ. έχει η καθεμιά την υψηλότερη δυνατή τιμή, οδηγώντας στον υψηλότερο δυνατό αθροιστικό βαθμό. Αντίθετα, χαμηλές τιμές σε κάθε μια από αυτές τις ερωτήσεις, θα οδηγήσουν στον χαμηλότερο βαθμό. Κατασκευάζοντας με αυτόν τον τρόπο δείκτες βασισμένους σε ένα σύνολο ταξινομημένων μεταβλητών (ερωτήσεων), οι ερευνητές μπορούν να διαχειριστούν ολο το εύρος της διάστασης της μελέτης. Αυτό με την σειρά του παρέχει την βάση για σύγκριση των διαστάσεων σε οικισμούς και περιοχές όπου το Πρόγραμμα έκανε ή όχι παρεμβάσεις.
Ερμηνεία των Στοιχείων από Εθνικές και Διεθνείς Ερευνητικές Ομάδες:
Το 1997, οι εθνικές ερευνητικές ομάδες σε συνεργασία με το προσωπικό έργου του CDP πραγματοποίησαν έρευνα πεδίου. Οι ερευνητικές ομάδες εντόπισαν οικισμούς και διάλεξαν τυχαία νοικοκυριά σε αυτούς τους οικισμούς. Τα κριτήρια επιλογής των οικισμών βασίστηκαν όχι μόνο στην παρέμβαση του CDP, αλλά και στην εγγύτητα με την έδρα της κυβέρνησης, την πυκνότητα του πληθυσμού, την ικανότητα της τοπικής αυτοδιοίκησης, την παράκτια τοποθεσία και το κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο. Οι εθνικές ερευνητικές ομάδες συγκέντρωσαν τα ευρήματα τους σε εκθέσεις χώρας, μία για καθε μια από τις επτά χώρες. Τα ευρήματα βασίστηκαν σε συγκρίσεις διαφόρων διαστάσεων της συμμετοχής, της διαχείρισης και της ενεργοποίησης σε οικισμούς και περιοχές όπου το CDP παρενέβη με εκείνους που το Πρόγραμμα δεν εργάστηκε με οργανισμούς των οικισμών και τις δημόσιες αρχές.
Επιπλέον της σύνοψης των αποτελεσμάτων των επεξεργασμένων ερευνών, οι εθνικές ερευνητικές ομάδες ακόμη έλαβαν υπόψη τους παράγοντες που επέδρασαν στην αποτελεσματικότητα των εννοιών (έτσι όπως εφαρμόστηκαν από το CDP) στην μείωση της φτώχειας. Οι ομάδες διαμόρφωσαν μια συγκεκριμένη υπόθεση για την χώρα αναφορικά με τους παράγοντες και την επίδραση τους στην αποτελεσματικότητα του CDP. Για παράδειγμα, στην Ζάμπια, οι ερευνητές συνέκριναν τα αποτελέσματα των ερωτήσεων στις έρευνες που διεξήχθησαν σε αγροτικούς και αστικούς οικισμούς για να διαπιστώσουν αν η πυκνότητα του πληθυσμού ήταν ένας παράγοντας που είχε επίδραση στην αποτελεσματικότητα της συμμετοχής, της διαχείρισης και της ενεργοποίησης. Οι ερευνητές σε άλλες χώρες εξέτασαν την επιρροή στην αποτελεσματικότητα που μπορεί να είχε η εγγύτητα του οικισμού με την έδρα της κυβέρνησης, οι μικρές εναντίον των μεγάλων πόλεων, η ικανότητα της τοπικής αυτοδιοίκησης, και το κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο του πληθυσμού, κτλ. Η βάση των ευρημάτων των ερευνητικών ομάδων ήταν οι άμεσες συγκρίσεις ανάμεσα σε οικισμούς που ταιριάζουν με το στερεότυπο (π.χ. αγροτικός/αστικός, εγγύς/μακρινός σε σχέση με την πρωτεύουσα, κτλ).
Στα τέλη του 1997 και το 1998, η ερευνητική ομάδα του Ινστιτούτου Κοινωνικών Επιστημών ανάλυσε τα ευρήματα χρησιμοποιώντας τα επεξεργασμένα σύνολα στοιχείων που ήταν βασισμένα στις έρευνες που πραγματοποιήθηκαν σε επτά χώρες. Το έργο τους έχει συγκεντρωθεί σε δυο εκθέσεις. Η πρώτη είναι μια ανάλυση της αποτελεσματικότητας των εννοιών, όπως εφαρμόστηκαν στην πράξη από το CDP, για την καταπολέμηση της φτώχειας, την βελτίωση των οικισμών και την ποιότητα του φυσικού περιβάλλοντος. Η έκθεση για την αποτελεσματικότητα παρέχει την αναλυτική αιτιολόγηση πίσω από τα κύρια ευρήματα της μελέτης, έτσι όπως τονίστηκαν παραπάνω (Μέρος ΙΙ). Η δεύτερη έκθεση αναλύει τις περιφερειακές παραλλαγές και προτείνει συστάσεις βάσει των ευρημάτων της έρευνας.
Ακόμη, το 1998 η ερευνητική ομάδα του ISS εξέδωσε μια αναλυτική έκθεση για το σχέδιο έρευνας και τις μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν στην μελέτη, και της οποίας το παρόν τμήμα είναι μια σύντομη περίληψη.