Μεταφράσεις

Άλλες σελίδες:

Ενότητες

Χάρτης Σελίδας

Λέξεις Κλειδιά

Επικοινωνία

Βοηθητικά Έγγραφα

Χρήσιμοι Σύνδεσμοι

Περιεχόμενα:

• Αρχή
• Εισαγωγή
• Διαδικασίες
• Περιεχόμενα
• Χρησιμότητα
• Συμπέρασμα
• Τέλος

Περιεχόμενα:

• Αρχή
• Εισαγωγή
• Διαδικασίες
• Περιεχόμενα
• Χρησιμότητα
• Συμπέρασμα
• Τέλος

Περιεχόμενα

• Αρχή
• Εισαγωγή
• Διαδικασίες
• Περιεχόμενα
• Χρησιμότητα
• Συμπέρασμα
• Τέλος

Περιεχόμενα:

• Αρχή
• Εισαγωγή
• Διαδικασίες
• Περιεχόμενα
• Χρησιμότητα
• Συμπέρασμα
• Τέλος

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Οδηγίες για Ηγέτες

από τον Δρ. Φιλ Μπαρτλ

μεταφρασμένο από τη Γρηγορίου Αθηνά

Reference Document

1. Εισαγωγή (Σκοπός):

Σε πολλά έργα ενδέχεται να υπάρχουν ορισμένοι στόχοι που σχετίζονται με την αλλαγή του περιβάλλοντος (πολιτικό και διοικητικό), μέσα στο οποίο πραγματοποιούνται οι παρεμβάσεις της ανάπτυξης της κοινότητας. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει για παράδειγμα " ηγέτες, έμπειρους τεχνικούς καθώς και δημοσίους υπαλλήλους να αλλάζουν από την προσέγγιση της διατάξεως αυτής στην προσέγγιση της αυτοβοήθειας». Άλλοι στόχοι μπορεί να αναφέρονται στην ανάπτυξη και τη θεσμοθέτηση προγραμμάτων και δράσεων για την ενδυνάμωση κοινοτήτων χαμηλού εισοδήματος από τα αρμόδια υπουργεία και υπηρεσίες, καθώς και στην καθοδήγηση των μη κυβερνητικών οργανώσεων στην εκτέλεση των εργασιών αυτών.

Για να δημιουργήσετε ένα νομικό και θεσμικό πλαίσιο, καθώς και να επιτρέψει η κυβέρνηση να παράσχει έναν ηγετικό ρόλο στην ανάπτυξη της κοινότητας, είναι απαραίτητο να υπάρχει ένα επίσημο έγγραφο πολιτικής, που εγκεκριμένο από την κυβέρνηση, η οποία κωδικοποιεί τις αρχές και τις πολιτικές της όσον αφορά την ανάπτυξη της κοινότητας.

Αυτό το έγγραφο παρέχει ορισμένες κατευθυντήριες γραμμές και προτάσεις σχετικά με την παραγωγή και τη χρήση ενός τέτοιου εγγράφου πολιτικής (δηλαδή τη δημιουργία ενός νέου ή την αναθεώρηση ενός ήδη υπάρχοντος). Όπως με τις περισσότερες κατευθυντήριες γραμμές σε αυτή τη σειρά, αυτό δεν είναι ένα οριστικό έγγραφο. Επιδιώκει τη συμβολή σας, και θα τροποποιηθεί και θα ενημερωθεί με σχόλια από εσάς και τους άλλους. Παρακαλούμε να συμμετάσχετε σε διάλογο.

Η δομή του παρόντος εγγράφου είναι απλή: (1) αρχίζει με τις προτάσεις σχετικά με τις διαδικασίες για τη δημιουργία, την ανάπτυξη, την τροποποίηση, επεξεργασία, στίλβωση και νομιμοποίησης ενός τέτοιου χαρτιού (2) ασχολείται με το θέματα που μπορούν να τροποποιηθούν ή να επεκταθούν, όπως αναπτύσσεται το έγγραφο και τότε (3) τελειώνει με μερικές προτάσεις για το πώς το έγγραφο πολιτικής μπορεί να χρησιμοποιηθεί.

2. Διαδικασίες:

Για να διασφαλιστεί ότι ένα έγγραφο πολιτικής είναι ολοκληρωμένο, χρήσιμο, και αντανάκλαση της «θέλησης του λαού», η παραγωγή του πρέπει να είναι όσο το δυνατό συμμετοχική και συμβουλευτική. Εκείνοι που συμμετέχουν στη δημιουργία και την ανάπτυξη δε θα πρέπει να περιορίζονται μόνο σε δημοσίους υπαλλήλους, ή στους επαγγελματίες της ανάπτυξης της κοινότητας, ή σε οποιαδήποτε συγκεκριμένη επαγγελματική κατηγορία. Η συμμετοχή πρέπει να είναι ευρεία. Θα πρέπει να περιλαμβάνει τους παράγοντες του κλάδου σε όλα τα επίπεδα: ομάδες υπεράσπισης, CBO και επιτροπές, ομάδες πολιτών, αγρότες, επαγγελματίες υγείας, αναλφάβητους, δικηγόρους, τοπικές αρχές, εθνικές και διεθνείς ΜΚΟ, σπουδαστές, καθηγητές. Δηλαδή τους ανθρώπους από όλα τα κοινωνικά στρώματα.

Η πλήρης συμμετοχή από όλους (που αναφέρονται παραπάνω) είναι αδύνατη. Η πρακτική εναλλακτική λύση είναι να δημιουργηθεί μια διαδικασία που επιτρέπει τη μέγιστη παροχή στοιχείων από τους ενδιαφερόμενους. Μια μικρή "ομάδα εργασίας" που αποτελείται από, ας πούμε, τέσσερα άτομα, θα πρέπει να της ανατεθεί το έργο του συντονισμού με τη δημιουργία και την παραγωγή του εγγράφου. Η ομάδα εργασίας θα πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον έναν ακαδημαϊκό (γνώσεις σχετικά με την ανάπτυξη της κοινότητας), έναν επαγγελματία της κοινότητας, και έναν υπάλληλο μιας ΜΚΟ. Η δουλειά της ομάδας εργασίας θα πρέπει να παράγει ένα πρώτο σχέδιο, να το διανείμει σε άλλους για ανατροφοδότηση, και να δημιουργήσει μια σειρά από εργαστήρια για την επεξεργασία και ολοκλήρωση, και να προετοιμάσει ένα τελικό αντίγραφο που θα υποβληθεί στο κοινοβούλιο.

Όταν το έγγραφο οριστικοποιηθεί, θα πρέπει να δοθεί από τους υπαλλήλους του υπουργείου στον αρμόδιο υπουργό, για την παρουσίασή του στο κοινοβούλιο προς έγκριση. Μπορεί να συνοδεύεται από τα δέοντα έγγραφα για να διαβάσουν τα μέλη του κοινοβουλίου (π.χ. περιγραφή και ανάλυση των συνθηκών και των αναγκών: Τα σχετικά πλεονεκτήματα της διευκόλυνσης της συμμετοχής).

3. Περιεχόμενα του Πολιτικού Εγγράφου:

Τα παρακάτω είναι μια συλλογή από τα σχετικά ζητήματα με το τι πρέπει να περιλαμβάνεται ή να μην περιλαμβάνεται σε ένα έγγραφο πολιτικής. Είναι ελλιπής. Η δική σας εμπειρία στην ανάπτυξη της κοινότητας ή στην επεξεργασία ενός εγγράφου πολιτικής αποτελεί σημαντική πηγή για τη μεταβολή ή την επέκταση αυτών των θεμάτων. Παρακαλούμε τη συμβολή σας.

3.1. Η Πολιτική πρέπει να είναι Πολιτική:

Ένα πολιτικό έγγραφο θα πρέπει να είναι μια κωδικοποίηση της πολιτικής μιας χώρας. Ως "δοκιμασία" του περιεχομένου, μπορείτε μέσα από κάθε πρόταση να ρωτήσετε: «Λέει τι πρέπει να γίνει ή τι δεν πρέπει να γίνει (από ποιον, σε ποιον, ποιος ή μέσω ποίου);" Πολλά έγγραφα πολιτικής αραιωμένα ή αποδυναμωμένα από περιγραφικό υλικό σχετικά με την κοινωνιολογία ή την ιστορία των κοινοτήτων ή την ανάπτυξη της κοινότητας. Ένα έγγραφο πολιτικής δεν είναι ένα δοκίμιο πανεπιστημίου: Περιγραφικό και αναλυτικό υλικό που μπορεί να τεθεί σε συνοδευτικό "προφίλ" εγγράφου (ίσως για να πείσει τα μέλη του κοινοβουλίου για την ανάγκη κωδικοποιημένης πολιτικής), αλλά δεν πρέπει να περιλαμβάνονται στο ίδιο έγγραφο πολιτικής.

3.2. Σαφήνεια και Ακριβείς Ορισμοί:

Η κοινοτική ανάπτυξη και η συμμετοχή της κοινότητας ενοχλούνται από τη διαφορετικές και αντικρουόμενες ερμηνείες. Η χρήση των βασικών λέξεων στο κείμενο της πολιτικής πρέπει να είναι ακριβής, συγκεκριμένη και σαφής. Θα πρέπει να υποστηρίζεται από τον κατάλογο των ορισμών που επισυνάπτεται (ως παράρτημα) στο έγγραφο πολιτικής και εγκρίνεται ως αναπόσπαστο τμήμα του εγγράφου. Λέξεις και φράσεις που ορίζονται στο εν λόγω παράρτημα θα πρέπει να περιλαμβάνουν (αλλά και να μην περιορίζονται) τα ακόλουθα:

Υπευθυνότητα, ζωτικότητα, χωρητικότητα, CBO, CBR, μια κοινότητα, την ενδυνάμωση της κοινότητας, τη διαχείριση της κοινότητας, διαβούλευση με βάση την κοινότητα, ανάπτυξη, λειτουργικό αλφαβητισμό, οικισμούς, δημιουργία εισοδήματος, παρέμβαση, τοπική αρχή, κινητοποίηση, ΜΚΟ, συμμετοχή, εταιρική σχέση, PHC , φτώχεια, ικανότητα υποστήριξης, κατάρτιση, διαφάνεια, οργάνωση της ενότητας και προσθήκη αξίας. Μπορείτε να σκεφτείτε άλλες λέξεις κλειδιά και έννοιες.

Όλοι οι ορισμοί καθώς και η χρήση αυτών των λέξεων στο κείμενο, δεν πρέπει να είναι ασαφείς ή να μπορούν να ερμηνεύονται με περισσότερους από έναν τρόπους. Αυτό θα βοηθήσει στην αποφυγή παρερμηνειών και αντικρουόμενων ή αντιφατικών ενεργειών αυτών που ασχολούνται με την κοινοτική εργασία.

3.3. Μη Κυβερνητικοί Οργανισμοί:

Οι ΜΚΟ είναι εδώ για να μείνουν. Αυξάνονται σε αριθμό, μέγεθος, ποικιλία, στον αντίκτυπο και στην επιρροή. Οι κυβερνήσεις δεν διαθέτουν τους πόρους, την ευελιξία ή την εντολή για να κάνουν όλα τα έργα της κοινότητας χωρίς να συμπληρώνονται με τις ΜΚΟ. Εκείνοι που είναι ώριμοι, επαγγελματικοί, ηθικοί και προσανατολισμένοι θα έχουν την επιθυμία να είναι αναπόσπαστο μέρος της πολιτικής μιας χώρας για τη μείωση της φτώχειας, της ενδυνάμωσης της κοινότητας και του εκδημοκρατισμού. Θα δουν ένα καλοδιατυπωμένο πολιτικό έγγραφο ως ένα έγγραφο ηγεσίας και καθοδήγησης για το έργο τους.

Οι εκπρόσωποι των ΜΚΟ όχι μόνο θα κληθούν να συμμετάσχουν στην εκπόνηση της κοινοτικής αναπτυξιακής πολιτικής, αλλά και ένα σημαντικό τμήμα της πολιτικής θα πρέπει να διατεθεί για την καθοδήγηση των εθνικών και διεθνών ΜΚΟ. Κατά το ελάχιστο, η πολιτική θα πρέπει να προσδιορίσει τι πληροφορίες πρέπει να παρέχουν οι ΜΚΟ στο αρμόδιο υπουργείο μεταξύ των οποίων: τους στόχους, τις μεθόδους, τους τομείς της λειτουργίας, τα αποτελέσματα των δραστηριοτήτων, παρακολούθηση και αξιολόγηση με τη μορφή των προϋπολογισμών, σχέδια πρακτικών και εκθέσεων. Συνιστάται τριμηνιαίες εκθέσεις κάθε τρεις μήνες.

Το αρμόδιο υπουργείο σε αντάλλαγμα, έχει ένα ρόλο να διαδραματίσει στην ταξινόμηση και σύνοψη όλων των εκθέσεων των ΜΚΟ, την αξιολόγηση τομέων (επαγγελματική και γεωγραφική) αδυναμιών και αναγκών και να παράσχει κατευθύνσεις και ηγεσία για τις ΜΚΟ.

3.4. Επικοινωνία και Διαδικτύωση:

Το υπουργείο θα πρέπει να διευκολύνει την ανταλλαγή εμπειριών και ικανοτήτων μεταξύ όλων των υπαλλήλων που εργάζονται στην περιοχή της ανάπτυξης της κοινότητας και όλων των ΜΚΟ που κάνουν την εργασία της κοινότητας. Αυτό θα μπορούσε να έχει τη μορφή ενός τακτικού ενημερωτικού δελτίου, συμπληρωμένο με περιστασιακά άρθρα ειδήσεων. Ετήσιες συναντήσεις θα ήταν επωφελείς.

Το υπουργείο θα πρέπει επίσης να είναι στην πρώτη γραμμή της χρήσης ηλεκτρονικών τεχνολογιών της πληροφορίας με τη δημιουργία και διατήρηση ενός ιστοχώρου στον οποίο θα καθιερωθεί η επικοινωνία καθώς και εκπαιδευτικό υλικό και εμπειρίες συμμεριζόμενες από περιφερειακούς αξιωματικούς της ανάπτυξης της κοινότητας καθώς και από ΜΚΟ.

3.4. Επικοινωνία και Διαδικτύωση:

Το υπουργείο θα πρέπει να διευκολύνει την ανταλλαγή εμπειριών και ικανοτήτων μεταξύ όλων των υπαλλήλων που εργάζονται στην περιοχή της ανάπτυξης της κοινότητας και όλων των ΜΚΟ που κάνουν την εργασία της κοινότητας. Αυτό θα μπορούσε να έχει τη μορφή ενός τακτικού ενημερωτικού δελτίου, συμπληρωμένο με περιστασιακά άρθρα ειδήσεων. Ετήσιες συναντήσεις θα ήταν επωφελείς.

Το υπουργείο θα πρέπει επίσης να είναι στην πρώτη γραμμή της χρήσης ηλεκτρονικών τεχνολογιών της πληροφορίας με τη δημιουργία και διατήρηση ενός ιστοχώρου στον οποίο θα καθιερωθεί η επικοινωνία καθώς και εκπαιδευτικό υλικό και εμπειρίες συμμεριζόμενες από περιφερειακούς αξιωματικούς της ανάπτυξης της κοινότητας καθώς και από ΜΚΟ.

3.5. Κατάρτιση και Αναβάθμιση:

Η κυβέρνηση θα πρέπει να είναι το επίκεντρο της συνεχούς επιμόρφωσης και αναβάθμισης των επαγγελματικών δεξιοτήτων των εργαζομένων της κοινότητας εντός και εκτός της κυβέρνησης. (Κοινοτικοί εργαζόμενοι μπορούν εύκολα να θεωρούνται ξεπερασμένοι και η κατάρτιση είναι ένας τρόπος για να επανεκτιμηθούν, να αναζωογονηθούν.) Πολλές από αυτές τις υπηρεσίες είναι διαθέσιμες, συχνά διατίθενται δωρεάν, κυρίως άγνωστες για την εξάσκηση των κοινωνικών λειτουργών.

Η πολιτική της κυβέρνησης θα πρέπει να είναι προς την κατεύθυνση της συνεχούς αναβάθμισης και ανάπτυξης του επαγγελματισμού των εργαζομένων στον τομέα της κοινότητας, στην εκμάθηση νέων μεθόδων και τεχνικών που μπορεί να εμφανίζονται και στην ενσωμάτωση της πρακτικής πείρας από τη θεωρία και τη λογοτεχνία.

3.6. Σκοπός και Εστίαση:

Ο σκοπός του πολιτικού αυτού εγγράφου θα πρέπει να αναφέρεται ξεκάθαρα. Πρόθεσή του είναι να διευκρινίσει και να κωδικοποιήσει τις πολιτικές της χώρας που σχετίζονται με την ανάπτυξη της κοινότητας. Πρέπει να δοθεί έμφαση στη χειραφέτηση πάνω από την εξάρτηση, τη διαφάνεια πάνω από το απόρρητο, τις θετικές δράσεις προς τα ευπαθή άτομα, την ισορροπία των φύλων, χρηστή διαχείριση, τον εκδημοκρατισμό και τον προγραμματισμό.

3.7. Οι ρόλοι των φορέων:

Ένα κεφάλαιο του εγγράφου πολιτικής ή (καλύτερα) ένα παράρτημα θα πρέπει να καθορίσει τους ρόλους των βασικών φορέων και των ενδιαφερόμενων φορέων. Όπως κάθε ρόλος είναι προσδιορίστικός και περιγραφικός, οι σχέσεις μεταξύ των παραγόντων μπορεί επίσης να σκιαγραφηθούν. Ο κατάλογος θα πρέπει να περιλαμβάνει, αλλά δεν πρέπει να περιορίζεται σε: μέλη της Κοινότητας, τους ηγέτες των κοινοτήτων, των συντονιστών, περιφερειακές ή τοπικές αρχές, τους εκπροσώπους των χορηγών, τους εκτελεστικούς οργανισμούς, τους φορείς υλοποίησης, τις τοπικές αρχές, τους υπουργούς, τους κινητοποιητές / εμψυχωτές, ΜΚΟ, συμβούλια ΜΚΟ, ΜΚΟ από αντιπροσώπους χωρών, πολιτικούς, ανώτερους υπαλλήλους υπουργείων, συντονιστικές επιτροπές, ομάδες ή άτομα και άλλους αρμόδιους για τη συμμετοχή αρμόδιοι για ή συμμετοχή στην ανάπτυξη της κοινότητας.

Ο κατάλογος πρέπει να περιλαμβάνει κυβερνητικούς και μη κυβερνητικούς φορείς και ενδιαφερόμενους.

4. Χρησιμότητα:

Ένα έγγραφο πολιτικής ακόμη και αν εγκριθεί από το κοινοβούλιο, δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα εάν είναι συνέχεια στο αρχείο και αγνοείται. Η χρησιμότητά της (κοινής ωφέλειας), κατά κύριο λόγο θα είναι αποτέλεσμα του τι θα συμβεί στη συνέχεια. Η πολιτική αυτή δεν πρέπει να διαβάζεται μόνο, αλλά να συζητείται και να γίνεται κατανοητή, όχι μόνο από τους εργαζομένους της κοινότητας- κοινωνικούς λειτουργούς, αλλά και από τις εποπτικές αρχές τους, από τους διευθυντές, από ηγέτες και υπαλλήλουςσ σε όλα τα επίπεδα που ελέγχουν ή επηρεάζουν το τι συμβαίνει στις κοινότητες.

Η παραγωγή/δημιουργία του εγγράφου πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μια ευκαιρία να υποστηρίξουν τις αρχές που περιλαμβάνονται στο έγγραφο. Πολλά αντίγραφα, το καθένα με μια λαμπερή κάλυψη και μερικές εικόνες, θα πρέπει να τυπώνονται και να διατίθενται σε βιβλιοπωλεία, σε επιδοτούμενες τιμές, σε ολόκληρη τη χώρα. Δωρεάν αντίτυπα πρέπει να σταλούν σε κάθε επαρχιακό γραφείο και σε κάθε ΜΚΟ που εργάζονται στον τομέα της ανάπτυξης της κοινότητας.

Πολλά εργαστήρια, σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο με τη συμμετοχή όλων των επιπέδων των ενδιαφερομένων θα πρέπει να γίνουν δεκτά. Τα εργαστήρια δεν πρέπει να περιορίζονται στην ευαισθητοποίηση και την κατανόηση της πολιτικής, αλλά θα πρέπει να προκαλούν τους συμμετέχοντες να διατυπώσουν προγράμματα (για τις περιοχές τους, καθώς και για το έθνος), για την ενδυνάμωση της κοινότητας, με βάση τις αρχές που περιλαμβάνονται στην πολιτική του εγγράφου.

Το αρμόδιο υπουργείο μπορεί να τα κάνει όλα αυτά, να παράγει, να εγκρίνει και να αξιοποιήσει ένα έγγραφο πολιτικής, χωρίς να αυξηθεί ο προϋπολογισμός του. Πολλοί εξωτερικοί χορηγοί(κυβερνήσεις, ο ΟΗΕ, ΜΚΟ) είναι πρόθυμοι να συμβάλουν σε μια τέτοια εργασία, εφ 'όσον η ηγεσία, τα κίνητρα, η αφοσίωση και η θέληση εμφανίζονται από το υπουργείο για να υλοποιηθούν.

5. Συμπέρασμα:

Ένα πολιτικό έγγραφο για την ανάπτυξη της κοινότητας είναι ένα απαραίτητο εργαλείο για την αποσαφήνιση και υποστήριξη της ενδυνάμωσης των κοινοτήτων χαμηλού εισοδήματος σε μια χώρα. Η δημιουργία και το περιεχόμενό του θα πρέπει να αποτελούν πρόσκληση για την υποβολή ιδεών από μια ευρεία βάση φορέων. Η παραγωγή θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο συμμετοχική.

Θα πρέπει να εγκριθεί από την ανώτατη πολιτική της κυβέρνησης και της νομοθεσίας, στη συνέχεια να διανεμηθεί σε όλες τις επαρχίες και όλες τις ΜΚΟ της χώρας, και να γίνει το θέμα των εργαστηρίων της χώρας. Δουλειά του είναι να διευκρινίσει και να κωδικοποιήσει το όραμα του λαού για τη συμμετοχή τους στη δική τους μοίρα.

© Πνευματικά δικαιώματα 1967, 1987, 2007 Φιλ Μπαρτλ
Σχεδιασμός Ιστοσελίδας: Lourdes Sada

––»«––

Τελευταία ενημέρωση: 27.01.2012