ΔΕΚΑΕΞΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ
Συνιστώσες που Αλλάζουν όσο αυτή Αυξάνεται
μετάφραση Ηλίας Παπαδόπουλος
Υλικό ομάδας εργασίας προς διανομή
Η
αύξηση της ικανότητας περιλαμβάνει ενίσχυση
και ενδυνάμωση σε διάφορες κατευθύνσεις.
Παρακάτω
θα βρείτε δεκαέξι στοιχεία μιας οργάνωσης που
αλλάζουν καθώς γίνεται πιο δυνατή
Αλτρουισμός:
Η
αναλογία σε, κι ο βαθμός στον οποίο, άτομα είναι
διατεθειμένα να θυσιάσουν προσωπικά οφέλη προς
όφελος της οργάνωσης σαν σύνολο (αντανακλάται
σε βαθμούς γενναιοδωρίας, ατομικής ταπεινοφροσύνης,
κοινοτικής περηφάνιας, αμοιβαίας υποστήριξης,
αφοσίωσης, έγνοιας, συντροφικότητας, αδελφικότητας).
Όσο
μια οργάνωση αναπτύσσει περισσότερο αλτρουισμό,
αναπτύσσει περισσότερη ικανότητα. (Όταν άτομα,
οικογένειες ή φατρίες μπορούν να είναι άπληστα
και εγωιστικά εις βάρος της οργάνωσης, αυτό εξασθενίζει
την οργάνωση).
Κοινές Αξίες:
Ο
βαθμός στον οποίο μέλη μιας οργάνωσης μοιράζονται
αξίες, ειδικά την ιδέα ότι ανήκουν σε μια κοινή
οντότητα που ξεπερνά τα συμφέροντα των μελών
της.
Όσα
περισσότερα μοιράζονται τα μέλη μιας οργάνωσης,
ή τουλάχιστον καταλαβαίνουν και δέχονται, ο
καθένας τις αξίες και τις συμπεριφορές του άλλου,
τόσο πιο δυνατή θα είναι η οργάνωση. (Ρατσισμός,
προκατάληψη και αδιαλλαξία εξασθενίζουν την
κοινότητα ή την οργάνωση).
Κοινοτικές Υπηρεσίες:
Εγκαταστάσεις
και υπηρεσίες μιας οργάνωσης (όπως χώροι γραφείων,
εξοπλισμός, χώροι προσωπικής υγιεινής, εργαλεία,
προμήθειες, πρόσβαση σε τουαλέτες και άλλες
εγκαταστάσεις προσωπικού, εγκαταστάσεις εργασίας,
φυσική μονάδα, πόσιμο νερό), η καλή τους κατάσταση
(αξιόπιστη συντήρηση και επισκευή), η συνεχής
διατήρησή τους, κι ο βαθμός στον οποίο όλα τα
μέλη της οργάνωσης έχουν πρόσβαση σ'αυτές.
Όσο
περισσότερο έχουν πρόσβαση τα μέλη στις αναγκαίες
κοινοτικές (ομαδικές) εγκαταστάσεις, τόση μεγαλύτερη
η ικανότητά τους, τόσο μεγαλύτερη η ικανότητα
της οργάνωσης.
Επικοινωνίες:
Μέσα
σε μια οργάνωση, και μεταξύ της ιδίας και του
έξω κόσμου, η επικοινωνία περιλαμβάνει προφορικό
λόγο, ηλεκτρονικές μεθόδους (π.χ. τηλέφωνο, ραδιόφωνο,
τηλεόραση, διαδίκτυο), έντυπα μέσα (εφημερίδες,
περιοδικά, βιβλία), δίκτυα, αμοιβαία κατανοπητές
γλώσσες, γνώση γραφής και ανάγνωσης και γενικά
θέληση και ικανότητα επικονωνίας (το οποίο προϋποθέτει,
τακτ, διπλωματία, θέληση να ακούσεις καθώς και
να μιλήσεις).
Όσο
η οργάνωση αποκτά καλύτερη επικοινωνία, γίνεται
πιο δυνατή (εξοπλισμός επικοινωνίας, μέθοδοι
και πρακτικές διαθέσιμες στο προσωπικό). Φτωχή
επικοινωνία σημαίνει αδύναμη οργάνωση.
Αυτοπεποίθηση:
Όταν
εκφράζεται σε άτομα, πόση αυτοπεποίθηση διαθέτει
η οργάνωση σαν σύνολο; π.χ. επίγνωση ότι η οργάνωση
μπορεί να πετύχει ό,τι θελήσει να κάνει.
Θετική
στάση, προθυμία, κίνητρα, ενθουσιασμός, αισιοδοξία,
αυτοδυναμία αντί για εξάρτηση, θέληση να παλέψει
για τα δικαιώματά της, αποφυγή απάθειας και μοιρολατρίας,
όραμα για το τι είναι εφικτό. Αυξημένη δύναμη
περιλαμβάνει αυξημένη αυτοπεποίηθηση.
Πλαίσιο (Πολιτικό και Διοικητικό):
Μια
οργάνωση θα είναι πιο δυνατή, σε θέση να γίνει
πιο δυνατή και να διατηρήσει τη δύναμή της περισσότερο,
όσο περισσότερο υπάρχει σ'ένα περιβάλλον που
υποστηρίζει την ενδυνάμωση αυτή. Το περιβάλλον
αυτό περιλαμβάνει (1) πολιτικά (συμπεριλαμβανομένων
των αξιών και της στάσης των ηγετών, των νόμων
και της νομοθεσίας) και (2) διοικητικά (συμπεριφορά
δημοσίων υπαλλήλων και τεχνικών, καθώς και Κυβερνητικών
κανονισμών και διαδικασιών) στοιχεία. Το νομικό
περιβάλλον.
Όταν
πολιτικοί, ηγέτες, τεχνοκράτες και δημόσιοι
υπάλληλοι, καθώς και οι νόμοι και οι κανονισμοί
τους, διαθέτουν μια πατροναριστική προσέγγιση,
η οργάνωση είναι αδύναμη, ενώ αν έχουν μια ανοικτή
προσέγγιση στο να βασίζεται η οργάνωση στην
αυτοδιαχείριση, η οργάνωση θα είναι πιο δυνατή.
Πληροφορία:
Περισσότερο
από το να διαθέτει ή να λαμβάνει ανεπεξέργαστες
πληοροφορίες, η δύναμη της οργάνωσης εξαρτάται
από την ικανότητα να επεξεργαστεί και να αναλύσει
τις πληροφορίες αυτές, το επίπεδο της επίγνωσης,
γνώσης και σύνεσης που διαθέτουν τα στελέχη
καθώς και η ομάδα σαν σύνολο.
Όταν
οι πληροφορίες είναι πιο αποτελεσματικές και
πιο χρήσιμες, όχι απλά περισσότερες σε όγκο,
η οργάνωση θα έχει πιο πολύ δύναμη. (Σημειώστε
ότι αυτό σχετίζεται μεν αλλά διαφέρει από το
στοιχείο επικοινωνίας που παρατίθεται παραπάνω).
Παρέμβαση:
Ποιό
είναι το μέτρο και η αποτελεσματικότητα της
ζωοδότησης (εκπαίδευση διαχείρισης, αύξηση επίγνωσης,
παρακίνηση) που στοχεύει στην ενδυνάμωση της
οργάνωσης; Μήπως εξωτερικές ή εσωτερικές δυνάμεις
αυξάνουν το επίπεδο της εξάρτησης και εξασθενίζουν
την οργάνωση, ή μήπως προκαλούν τα μέλη της οργάνωσης
σε δράση και άρα γίνεται έτσι πιο δυνατή?
Είναι
η παρέμβαση συνεχής ή εξαρτάται από αποφάσεις
εξωτερικών δωρητών που έχουν άλλους σκοπούς
και στόχους από την ίδια την οργάνωση; Όταν μια
οργάνωση έχει να αναπτύξει περισσότερες πηγές
παρακίνησης, έχει πιο πολύ δύναμη.
Ηγεσία:
Οι
ηγέτες έχουν δύναμη, επιρροή, κι είναι σε θέση
να κινήσουν την οργάνωση. Όσο πιο αποτελεσματική
είναι η ηγεσία, τόσο πιο δυνατή είναι η οργάνωση.
Η πιο αποτελσματική και αειφόρος ηγεσία (για
την ενδυνάμωση της οργάνωσης κι όχι των ίδιων
των ηγετών) είναι αυτή που λειτουργεί έτσι ώστε
να ακολουθεί τις αποφάσεις και τις επιθυμίες
της οργάνωσης σαν σύνολο, να έχει ένα διαμεσολαβητικό
ρόλο.
Οι
ηγέτες πρέπει να διαθέτουν επιδεξιότητες, προθυμία
και λίγο χάρισμα. Όσο πιο αποτελεσματική η ηγεσία,
τόσο πιο πολύ ικανότητα διαθέτει η οργάνωση
(έλλειψη καλής ηγεσίας την αποδυναμώνει).
Δικτύωση:
Δεν
είναι μόνο "τι ξέρεις" αλλά και "ποιόν ξέρεις"
το οποίο μπορεί να είναι μια πηγή δύναμης. (Συχνά
αστειευόμενος λέει κανείς, όχι μόνο η "τεχνογνωσία"
αλλά και η "ανθρωπογνωσία" τελειώνει δουλειές).
Ποιό είναι το μέτρο στο οποίο τα μέλη της οργάνωσης,
ιδιαίτερα οι ηγέτες, γνωρίζουν ανθρώπους (και
τις υπηρεσίες ή οργανώσεις τους) που μπορούν
να παρέχουν χρήσιμους πόρους οι οποίοι θα ενδυναμώσουν
την οργάνωση σαν σύνολο;
Οι
χρήσιμες διασυνδέσεις, υπαρκτές και εν δυνάμει,
που υπάρχουν μέσα στην οργάνωση και με άλλους
έξω απ'αυτήν. Όσο πιο αποτελεσματικό το δίκτυο,
τόσο πιο δυνατή η κοινότητα (η απομόνωση δημιουργεί
αδυναμία).
Οργάνωση:
Ο
βαθμός στον οποίο διάφορα μέλη της οργάνωσης
βλέπουν τον εαυτό τους να παίζει ρόλο στην υποστήριξη
του συνόλου (σε αντίθεση με το να είναι απλά σύνολο
μεμονωμένων ατόμων), συμπεριλαμβανομένων (με
την κοινωνιολογική έννοια) της οργανωτικής ακεραιότητας,
δομής, πρωτοκόλλων, διαδικασιών λήψης αποφάσεων,
κατανομής εργασιών και συμπληρωματικότητας
ρόλων και λειτουργιών.
Όσο
πιο οργανωμένη, ή πιο αποτελεσματικά οργανωμένη,
είναι μια οργάνωση, τόσο περισσότερη ικανότητα
ή δύναμη έχει.
Πολιτική Δύναμη:
Ο
βαθμός στον οποίο η οργάνωση μπορεί να συμμετέχει
σε λήψεις αποφάσεων εθνικής ή τοπικής εμβέλειας.
Όπως διαφέρει ο βαθμός δύναμης που έχουν άτομα
μέσα στην οργάνωση, έτσι διαφέρει κι ο βαθμός
δύναμης και επιρροής των οργανώσεων μέσα στο
κράτος ή την περιοχή.
Όσο
πιο μεγάλη πολιτική δύναμη και επιρροή μπορεί
να ασκήσει μια οργάνωση, τόσο υψηλότερο επίπεδο
ικανότητας διαθέτει.
Επιδεξιότητες:
Η
ικανότητα, όπως διαφαίνεται από τα άτομα, να
συνεισφέρουν στην οργάνωση και η δυνατότητα
της οργάνωσης να πετύχει εκεί που θέλει να πετύχει,
τεχνικές επιδεξιότητες, ικανότητα διαχείρισης,
οργάνωσης, κινητοποίησης.
Όσες
πιο πολλές επιδεξιότητες (ομαδικές ή ατομικές)
μπορεί να διαθέτει μια οργάνωση και να αξιοποιεί,
τόσο πιο ενδυναμωμένη είναι η οργάνωση.
Εμπιστοσύνη:
Ο
βαθμός στον οποίο τα μέλη της οργάνωσης εμπιστεύονται
το ένα το άλλο, ειδικά τους επικεφαλείς, το οποίο
με τη σειρά του αποτελεί μια αντανάκλαση του
βαθμού ακεραιότητας (εντιμότητα, αξιοπιστία,
διαλλακτικότητα, διαφάνεια) μέσα στην οργάνωση.
Περισσότερη
εμπιστοσύνη και αξιοπιστία μέσα σε μια οργάνωση,
αντανακλούν την αυξημένη ικανότητά της. (ανεντιμότητα,
διαφθορά, κατάχρηση και κακοδιαχείριση οργανωτικών
πόρων συνεισφέρουν στην εξασθένιση της οργάνωσης).
Ενότητα:
Ενότητα
σημαίνει μια κοινή αίσθηση του να ανήκεις σε
μια οντότητα (δηλ. την ομάδα που συνθέτει την
οργάνωση). Παρ'όλο που κάθε οργάνωση διαθέτει
διαχωρισμούς ή σχίσματα (θρησκευτικά, ταξικά,
κοινωνικά, εισοδηματικά, ηλικιακά, φυλετικά,
εθνοτικά), ο βαθμός στον οποίο τα μέλη της είναι
διατεθειμένα να δεχθούν τις διαφορές και διαφοροποιήσεις
μεταξύ τους και να συνεργαστούν και να δουλέψουν
μαζί, μια αίσθηση κοινού σκοπού ή οράματος και
κοινών αξιών.
Όταν
μια οργάνωση είναι πιο ενωμένη, είναι πιο δυνατή.
(ενότητα δε σημαίνει ότι ο καθένας είναι το ίδιο,
αλλά ότι ο καθένας αποδέχεται κι ακόμα ίσως χαίρεται
τις διαφορές του καθενός κι εργάζεται για τον
κοινό σκοπό).
Πλούτος:
Ο
βαθμός στον οποίο μια οργάνωση σαν σύνολο (σε
αντίθεση με τα άτομα μέσα σ'αυτή) ελέγχει υπαρκτούς
και εν δυνάμει πόρους, καθώς και την παραγωγή
και διανομή αγαθών σε ανεπάρκεια και χρήσιμων
αγαθών και υπηρεσιών, χρηματικών και μη (συμπεριλ.
της εργασίας, γης, εξοπλισμού, προμηθειών, γνώσης,
επιδεξιοτήτων).
Όσο
πιο πλούσια έιναι μια οργάνωση, τόσο πιο δυνατή
είναι. (Όταν άπληστα άτομα, οικογένεις ή φατρίες
συσσωρεύουν πλούτο εις βάρος της οργάνωσης σαν
σύνολο, αυτό εξασθενίζει την οργάνωση).
Συμπέρασμα:
Όσο
πιο πολύ από καθένα από τα παραπάνω στοιχεία
διαθέτει μια οργάνωση, τόσο πιο δυνατή είναι,
τόσο μεγαλύτερη ικανότητα έχει, και τόσο πιο
ενδυναμωμένη είναι.
Μια
οργάνωση δεν γίνεται πιο δυνατή, προθέτοντας
απλά μερικές παραπάνω εγκαταστάσεις. Η ενδυνάμωση
και η αύξηση ικανότητας εμπεριέχει κοινωνική
αλλαγή - ανάπτυξη - και αυτό με τη σειρά του, εμπεριέχει
και τα δεκαέξι παραπάνω στοιχεία δύναμης.
Μετρώντας τα Στοιχεία Αυτά:
Συμμετοχικές
μέθοδοι για τη μέτρηση των αλλαγών στα στοιχεία
αυτά, δηλ. αλλαγών στην δύναμη της οργάνωσης,
βρίσκονται στην εκαπιδευτική ενότητα: Μέτρηση Δύναμης.
––»«––
© Πνευματικά δικαιώματα 1967, 1987, 2007 Φιλ Μπαρτλ
Σχεδιασμός Ιστοσελίδας: Lourdes Sada
––»«–– Τελευταία ενημέρωση: 26.01.2012
|