Tweet
Tłumaczenia:
Català
English
Español
Filipino/Tagalog
Français
Ελληνικά / Elliniká
Italiano
日本語 / Nihongo
Polszczyzna
Português
Romãnã
Српски / Srpski
Tiếng Việt
Türkçe
اردو / Urdu
Inne strony:
Moduły
Mapa
Słowa Kluczowe
Kontakt
Dokumenty do użycia
Pożyteczne Linki
Spis treści:
Spis treści:
Spis treści:
Spis treści:
Spis treści:
CZYNNIKI UBÓSTWA
Wielka Piątka
napisał Phil Bartle, PhD
Przetłumaczone przez: Ewa Busz
Notatki Szkoleniowe
Jakie są główne czynniki ubóstwa?
Ubóstwo jako Problem Socjalny:
Każdemu z nas zdarzyło się mieć czasem pustkę w portfelu. To jest indywidualne doświadczenie. To nie to samo, co problem socjalny ubóstwa. Podczas gdy pieniądze są wyznacznikiem bogactwa, brak pieniędzy może być wyznacznikiem braku bogactwa, ale nie jest socjalnym problemem ubóstwa. Zobacz "Zasady."
Ubóstwo jako problem socjalny jest głęboką raną, która przenika każdy wymiar kultury i społeczeństwa. Zawiera trwałe, niskie dochody członków społeczności. Zawiera bark dostępu do takich usług jak edukacja, rynek, opieka zdrowotna, brak zdolności do podejmowania decyzji i brak takich usług jak woda, sanitariaty, drogi, transport i komunikacja. Co więcej, jest to "ubóstwo ducha", które pozwala członkom społeczności wierzyć i dzielić rozpacz, bezsens, apatię i bojaźń. Ubóstwo, zwłaszcza czynniki które się do niego przyczyniają, są socjalnym problemem i ich rozwiązanie jest również socjalne.
Uczymy na tej szkoleniowej stronie internetowej, że nie możemy walczyć z ubóstwem poprzez łagodzenie jego symptomów, ale tylko poprzez atakowanie czynniki ubóstwa. Ta broszura opisuje "Wielką Piątkę" i czynniki przyczyniające się do socjalnego problemu ubóstwa.
Prosty transfer środków, nawet jeśli jest on przeznaczony do ofiar biedy, nie usunie i nie zmniejszy ubóstwa. Osłabi on tylko na krótką metę symptomy ubóstwa. Nie jest to trwałe rozwiązanie. Ubóstwo jako problem socjalny wzywa do socjalnego rozwiązania. To rozwiązanie jest to jasne, świadome i rozmyślne usunięcie pięciu wielkich czynników ubóstwa.
Czynniki, Okoliczności i Historia
"Czynnik" i "okoliczność" nie są dokładnie tym samym. "Okoliczność" może być postrzegana jako coś, co przyczynia się do źródeł problemu jakim jest ubóstwo, podczas gdy "czynnik" może być postrzegany jako coś, co przyczynia się do kontynuacji ubóstwa, po jego zaistnieniu.
Ubóstwo na skalę światową ma wiele historycznych okoliczności: kolonializm, niewolnictwo, wojna i podbój. Istnieje ważna różnica poiędzy tymi okolicznościami a tym, co nazywamy czynnikami, które utrzymują stan ubóstwa. Jest nią to, co my dzisiaj możemy z nimi zrobić. Nie możemy cofnąć historii i zmienić przeszłości. Ubóstwo istnieje. Ubóstwo zostało spowodowane. To, z czym możemy walczyć, to czynniki które utrzymują ubóstwo.
Powszechnie wiadomo, że wiele narodów europejskich, musiało się zmierzyć z rujnującymi wojnami takimi jak I i II wojna światowa i zostały zdegradowane do czystej biedy, gdy ludzie zmuszenie zostali do życia z jałmużny i dobroczynności, z trudem przeżywając. Z upływem czasu zdołali jednak wypracować sobie przyzwoity dochód, stali się kwitnącymi i wpływowymi nowoczesnymi narodami dobrze prosperujących ludzi. Wiemy również, że wiele innych narodów pozostało wśród najmniej rozwinięych narodów świata, mimo że biliony dolarów tak zwanej "pomocy" zostało na nie wydane. Dlaczego? Ponieważ atakowano nie czynniki ubóstwa, tylko symptomy. Na poziomie makro lub narodowym, niski PKB (dochód narodowy brutto) nie jest sam w sobie ubóstwem; jest symptomem ubóstwa, jako problem socjalny.
Czynniki ubóstwa (jako problem socjalny), wymienione tutaj to: ignorancja, choroby, apatia, nieuczciwość i zależność, są one postrzegane jako warunki. Nie ma w tym żadnego zamierzonego osądu. Nie są one dobre lub złe, po prostu są. Jeśli decyzją grupy osób, tak jak w społeczeństwie lub w społeczności, jest zredukowanie i usunięcie ubóstwa, to będą oni musieli bez osądzania, obserwować i zidentyfikować te czynniki i podjąć działania, by je usunąć, jako drogę do wykorzenienia biedy.
Wielka piątka z kolei, przyczynia się do drugorzędnch czynników takich jak brak rynków, bieda, infrastruktura, słabe przewodnictwo, zły rząd, niepełne zatrudnienie, brak umiejętności, absencja, brak gotówki i inne. Każdy z nich jest socjalnym problemem, każdy z nich jest spowodowany przez jeden lub więcej czynników z wielkiej piątki i każdy z nich przyczynia się do trwania biedy i ich usunięcie jest konieczne dla jej usunięcia.
Spójrzmy teraz na każdy z czynników wielkiej piątki po kolei:
Ignorancja:
Ignorancja oznacza brak informacji lub brak wiedzy. To nie to samo co głupota, która jest brakiem inteligencji i różna od niemądrości, która jest brakiem mądrości. Wszystkie trzy są często mieszane i wielu uważa, że są one tym samym.
"Wiedza to potęga", tak mówi powiedzenie. Na nieszczęście, niektórzy ludzie, znając je, próbują zatrzymać wiedzę dla siebie (jako strategię utrzymania niesprawiedliwej przewagi) i utrudniają innym zdobycie wiedzy. Nie spodziewaj się, że jeśli wyszkolisz kogoś w jakiejś umiejętności lub dostarczysz jakiejś informacji, że ta informacja lub umiejętność w naturalny sposób przedostanie się do reszty społeczeństwa.
Ważnym jest określenie, jakiej informacji brakuje. Wielu organizatorów i zapaleńców, którzy chcą pomóc społeczności stać się silniejszą myślą, że rozwiązaniem jest edukacja. Ale edukacja oznacza wiele rzeczy. Pewne informacje są nieadekwatne dla sytuacji. Nie pomoże rolnikowi znajomość faktu, że Romeo i Julia zmarli w sztuce Szekspira, bardziej użyteczna dla niego jest wiedza, które nasiona przetrwają w lokalnej glebie, a które nie.
Szkolenie w tej serii dokumentów o umacnianiu społeczności zawiera (oprócz wielu innych rzeczy) wymianę informacji. W odróżnieniu od ogólnej edukacji, która ma swoją własną historię przyczyn, daczego ta, a nie inna wiedza została włączona, informacja zawarta tutaj jest nakierowana na umacnianie możliwości a nie na ogólne oświecenie.
Choroby:
Gdy społeczność ma wysoki współczynnik zachorowalności, wysoki wskaźnik nieobecności, produktywność jest niska, wtedy mniej bogactwa jest tworzone. Poza cierpieniem, dyskomfort i śmierć która jest efetem chorób, jest również ważnym czynnikiem ubóstwa w społeczności. Dobre samopoczucie (powodzenie) nie tylko pomaga bogatym jednostkom, ale również przyczynia się do wykorzenienie ubóstwa ze społeczności.
Także tutaj, jak i gdziekolwiek indziej, zapobieganie jest lepsze niż leczenie. Jest jedną z podstawowych zasad pierwszej pomocy. Ekonomia jest o wiele zdrowsza, jeśli populacja jest zawsze zdrowa; a nie jeśli ludzie chorują i muszą być leczeni. Zdrowie przyczynia się do usunięcia biedy bardziej jako dostęp do czystej wody pitnej, oddzieleniu sanitariatów od ujęć wody, wiedzy o higienie i zapobieganiu chorobom - o wiele bardziej niż kliniki, lekarze i lekarstwa, które są drogimi rozwiązaniami leczącymi, a nie środkami zapobiegającymi chorobom.
Pamiętaj, że liczą się dla nas czynniki, nie okoliczności. Nia ma znaczenia, czy gruźlica została przywieziona przez obcokrajowców, którzy przybyli handlować, czy była też autochtoniczna. Nie ma znaczenia, czy HIV który wywołuje AIDS był spiskiem CIA, by stworzyć broń biologiczną, czy też pochodzi od zielonych małp. To są możliwe przyczyny. Znanie przyczyn nie usunie chorób. Znanie czynników może prowadzić do lepszej higieny i zachowań zapobiegających chorobom i ich ostatecznemu usunięciu.
Wiele osób postrzega dostęp do opieki medycznej jako sprawę praw człowieka, zmniejszenie bólu i cierpienia, zwiększenie jakości życia ludzi. Są to wszystko ważne powody sprawiające, że ludność jest zdrowsza. To, co jest tu ważne to to, że zdrowa ludność przyczynia się do usunięcia biedy, ważne jest również to, że ubóstwo jest mierzone nie tylko poprzez wysoki wskaźnik zachorowalności i śmiertelności, ale również że choroby przyczyniają się do innych form i aspektów ubóstwa.
Apatia:
Apatią nazywamy stan, gdy ludziom nie zależy, albo gdy czują się tak bezsilnie, że nawet nie próbują zmienić czegoś, poprawić tego, co jest złe, naprawić błędów lub poprawić swoich warunków.
Czasem ludzie czują się niezdolni do osiągnięcia czegokolwiek, są zazdrośni o swoją rodzinę lub członków społeczności, którzy próbują coś zdziałać. Więc szukają sposobu, by te próby działania udaremnić, zniżyć innych do swojego poziomu biedy. Apatia rodzi apatię.
Czasem apatia jest usprawiedliwona przez religię, "Zaakceptuj co jest, bo Bóg już zdecydował o twoim losie". Ten fatalizm może być wykorzystany jako wymówka. Jest w porządku wierzyć, że Bóg zadecydował już o naszym losie, jeśli zaakceptujemy to, że Bóg być może chcieć od nas, żebyśmy motywowali siebie do rozwoju. "Módl się do Boga, ale jednocześnie wiosłuj do brzegu", jak mówi rosyjskie przysłowie pokazując, że wszyscy jesteśmy w ręku Boga, ale że również jesteśmy odpowiedzialni za pomoc samym sobie.
Zostaliśmy stworzeni z wieloma umiejętnościami: by wybierać, współpracować, organizować i ulepszać nasze życie; nie powinniśmy używać Boga lub Allaha jako wymówki do nierobienia niczego. Jest to równie złe jak klątwa w imię Boga. Wychwalajmy Boga i używajmy naszych talentów pochodzących od niego.
W walce przeciwko ubóstwu, mobilizator używa zachęty i wychwalania, aby ludzie (1) chcieli i (2) nauczyli się jak - przejąć władzę nad swoim życiem.
Nieuczciwość:
Gdy zasoby, które były przeznaczone do użytku przez społecznościowe usługi i obiekty, popłyną do prywatnych kieszeni ludzi mających władzę, to stawką jest coś więcej niż tylko moralność. W tej serii szkoleniowej, nie wartościujemy i nie osądzamy, czy jest to dobre czy złe. Zaznaczamy jednak, że jest to główna przyczyna ubóstwa. Nieuczciwość wśród ludzi przy władzy. Ilość, jaka została ukradziona społeczności i otrzymana przez jednostki, jest czymś mniejszym niż tylko spadek bogactwa, który był zamierzony dla ludności.
Ilość pieniędzy, która jest sprzeniewierzana lub wymuszania nie jest ilością, która obniża bogactwo społeczności. Ekonomiści mówią o "efekcie mnożnikowym". Gdy inwestuje się nowy majątek, pozytywny efekt w ekonomii jest czymś więcej niż stworzoną ilością. Gdy pieniądze przeznaczone do zainwestowania są wyjęte z obiegu, ilość bogactwa, którego społeczność została pozbawiona jest większa, niż ilość zyskana przez malwersanta. Gdy Rząd oficjalnie bierze 100 dolarową łapówkę, inwestycje socjalne spadają o 400 dolarów w bogactwie społeczności.
Jest ironią, że złościmy się, gdy drobny złodziejaszek kradnie na targu coś o wartości dziesięciu dolarów, a gdy urzędnik kradnie tysiąc dolarów z kasy publicznej, która przekłada się na cztery tysiące dolarów wartości zniszczeń na społeczości jako całości, nie karzemy tego drugiego. Szanujemy drugiego złodzieja za jego lub jej widoczne bogactwo i chwalimy tę osobę za pomoc rodzinie i sąsiadom. Tymczasem potrzeba pomocy policji do ochrony pierwszego złodzieja przed pobiciem przez ludzi na ulicy.
Drugi złodziej jest głównym powodem ubóstwa, podczas gdy pierwszy może być równie dobrze ofiarą ubóstwa, spowodowanego przez tego pierwszego. Nasze nastawienie, jak opisano wyżej, jest bardziej niż ironiczne; jest czynnikiem, który utrwala ubóstwo.Jeśli nagradzamy tego, kto powoduje szkody i karamy tylko tych, którzy są ofiarami, wtedy nasze niewłaściwe nastawienia również przyczynia się do obóstwa. Gdy (sprzeniewierzone pieniądze są wzięte z kraju i umieszczone w obcym (np. szwajcarskim) banku, wtedy nie pomagają w niczym narodowej ekonomii; pomagają tylko innemu krajowi lub bankowi zagranicznemu.
Zależność:
Konsekwencją zależności jest ustawienie się w poczuciu otrzymującego dobroczynności. Na krótką metę, po katastrofie, taka dobroczynność może być potrzebna do przeżycia. Na dłuższą metę, dobroczynność może przyczynić się do bezczynności obdarowywanego i z pewnością do trwałej biedy.
Jest to nastawnienie, przekonanie, że ktoś jest tak biedny, tak bezsilny, że nie może sam sobie pomóc, że grupa sama sobie nie poradzi i musi polegać na pomocy z zewnątrz. Nastawienie i związane z nim przekonania są największym samousprawiedliwiającym czynnikiem w utrzymywaniu warunków, gdzie osoba lub grupa muszą polegać na zewnętrznej pomocy.
Jest kilka innych dokumentów na tej stronie, które odnoszą się do zależności. Zobacz: Zależność i Ujawnienie Ukrytych Zasobów. Gdy pokazujemy, jak używać opowiadań, by przekazać główne zasady rozwoju, opowieść Mohammed i Lina jest używana, jako główna ilustracja zasad które mówią, że pomoc nie powinna być dobroczynnością, któa osłabia poprzez nakłanianie do zależności, powinna umacniać.
Metodologia umacniania społeczności jest alternatywą dawaną charytatywności (która osłabia), zapewnia pomoc, kapitał i szkolenie skierowane do niskodochodowych spoleczności, zidentyfikowanie ich zasobów i przejęcia kontroli nad ich własnym rozwojem- stania się silnym. Zbyt często, gdy projekt jest skierowany do promowania polegania na sobie, odbiorcy, dopóki ich świadomość nie zostanie podniesiona, oczekują, zakładają i mają nadzieję, że projekt pojawił się, by zapewnić społeczności jakąś usługę lub obiekt.
Wśród pięciu głównych czynników ubóstwa, syndrom zależności jest jednym z tych, do którego mobilizator społeczności powinien przywiązywać dużą uwagę.
Zakończenie:
Te pięć czynników nie są niezależne od siebie. Choroby przyczyniają się do ignorancji i apatii. Nieuczciwość przykłada się do chorób i zależności. I tak dalej. Każdy z nich wzmacnia pozostałe.
W każdym procesie zmian socjalnych zachęcamy, by "myśleć globalnie, działać lokalnie". Wielka Piątka czynników ubóstwa wydaje się być głęboko zakorzeniona i rozpowszechniona w wartościach kulturalnych i działaniach. Możemy być w błędzie wierząc, że nikt z nas, na naszym poziomie życia, nie może nic zrobić.
Nie rozpaczaj. Jeśli każdy z nas poczyni osobiste zobowiązanie, by zwalczać z czynnikami ubóstwa wszędzie tam, gdzie jesteśmy, wtedy łączna suma naszych uczynków zostanie wzmocniona i da efekty, przyczyni się do zaniku tych czynników i całkowitego zwycięstwa nad ubóstwem.
Materiały treningowe na tej stronie internetowej, są skierowane przeciw ubóstwu na dwóch frontach (1) redukcji społecznego ubóstwa poprzez mobilizację grup społecznych do zjednoczenia się, zorganizowania i podjęcia działań, oraz (2) redukcji osobistego ubóstwa poprzez tworzenie bogactwa poprzez rozwój mikroprzesiębiorstw.
Ty, jako mobilizator, jesteś w kluczowej pozycji mającej efekt na te pięć czynników ubóstwa. Poprzez twoją mobilizację i szkolenia by zredukować ubóstwo, możesz zapewnić własną spójność, udaremnić działanie tym, którzy korumpują system i zachęcić wszystich uczestników do atakowania czynników ubóstwa poprzez wybór działań, za twoim przewodnictwem i z twoim przeszkoleniem.
Wielka piątka czynników ubóstwa (jako problem socjalny) zawiera: ignorancję, choroby, apatię, nieuczciwość i zależność.
Te następnie, przyczyniają się do drugorzędnych czynników takich jak brak rynku, uboga infrastruktura, złe przywództwo, zły rząd, niepełne zatrudnienie, brak umiejętności, brak kapitału i inne.
Rozwiązaniem dla problemów socjalnych ubóstwa są społecznościowe rozwiązania w kierunku usunięcia czynników ubóstwa.
––»«––
Świadoma Społeczność; Zdrowie i Higiena
 |