|
Tweet Tłumaczenie:
'العربية / Al-ʿarabīyah |
ORGANIZACJA SPOŁECZNOŚCI POPRZEZ SZKOLENIEnapisał Phil Bartle, PhDtłumaczenie Katarzyna MatiasczykZ dedykacją dla Gert LüdekingUwagi dla MobilizatoraStosowanie szkolenia w organizacji społecznościStreszczenie: Jest to moduł pomagający pracownikom środowiskowym w pracy. Wyjaśnia znaczenie i cel organizowania społeczności jako części procesu szkoleniowego (wychodzącego poza tradycyjne cele szkolenia, takich jak przekazywanie umiejętności) oraz dostarcza metod i technik potrzebnych do jego wykonania. Odróżnia organizowanie procesu podejmowania decyzji od organizowania efektywnych działań (oba są niezbędnym elementem umacniania) oraz przedstawia niektóre metody mobilizatorów dla każdego z nich. Wstęp: Szkolenie z zarządzania dla społeczności, jak podkreślono w innych częściach tej serii, wychodzi poza cele tradycyjnego lub konwencjonalnego szkolenia, takiego jak przekazanie umiejętności, udzielając informacji, zwiększanie świadomości i zachęcanie. Ważnym aspektem tworzenia możliwości poprzez szkolenie jest organizowanie. Dla mobilizatora społeczności, oznacza to tworzenie nowych organizacji, gdzie żadna nigdy wcześniej nie istniała, oraz reorganizowanie istniejących, powodując iż staną się bardziej efektywne. Ten moduł przedstawia jak organizować jako część procesu szkolenia w zarządzaniu, aby umocnić społeczności o niskich dochodach. Opisuje cele organizacji i pomaga mobilizatorowi w zorganizowaniu organizacji społecznych, aby mogły podejmować decyzje i działania. Część A: Cel, Zasady i Pojęcia Zanim zajmiemy się konkretnymi technikami i metodami organizowania, jako części szkolenia w zarządzaniu, przyjrzyjmy się najpierw celowi organizowania, jakie są nasze cele i znaczenie niektórych słów, których używamy. W tym miejscu, istotne będzie sprawdzenie znaczenia niektórych słów, których używamy w tej metodzie. Szukaj w module "Słownik terminów" słowa kluczowe. Umieszczono tutaj listę znaczących terminów dla tego modułu. Pamiętaj o zasadach, które stanowią kryterium twojego organizowania: są to demokracja, współuczestnictwo, umacnianie, równowaga płci, zaangażowanie osób stojących z boku, przejrzystość, uczciwość, zapobieganie chorobom, długotrwały, samowystarczalność, partnerstwo, sprawiedliwość, eliminacja biedy, większe dobro dla wszystkich, rozwój. Są to nie koniecznie te same zasady wyznawane przez osoby, z którymi pracujesz. Znaczenie terminu "Zorganizowany": W socjologii, uczymy się, że społeczeństwo i instytucje społeczne to coś więcej, niż tylko zbiór jednostek. Dotyczą również tego jak te jednostki są ze sobą połączone. Są one zbiorem systemów takich jak ekonomia, organizacja polityczna, wartości, idee, technologia i wzory zachowań (interakcja społeczna). Jednostki przychodzą i odchodzą (narodziny, śmierć, migracja), lecz te instytucje (takie jak społeczności) trwają; wykraczają poza swoich członków. Całość jest potężniejsza niż suma jej części. (Patrz "Czym jest Społeczność?") Tak więc, tylko dla tego, że w pokoju znajduje się zbiór jednostek (np uczestników), nie znaczy to, że są oni zorganizowani. Twoja praca polega na zorganizowaniu ich. Oznacza to wpojenie im zbioru pomysłów i oczekiwań, co da im strukturę społeczną i cele społeczne, które uczynią z organizacji coś (społecznego), co przewyższa te same jednostki, które ją tworzą. Znaczenie "Mobilizacji": Niektórzy myślą, że jeśli zorganizują społeczność w grupę, tak że posiada jakąś strukturę lub formę (np przewodniczącego, skarbnika, sekretarza i wice-przewodniczącego) oraz twierdzi, iż jest gotowa do działania, to "zmobilizowali" tą grupę. Nie koniecznie. Słowo "mobilizować" zawiera w sobie słowo "mobilny". Oznacza ono ruch lub działanie. Mobilizator nie zmobilizuje grupy organizując ją wyłącznie w strukturę jakiegoś rodzaju. Grupa musi być zaangażowana w jakieś działania, zanim może powiedzieć, że została zmobilizowana. Szkolenie, które wykonujesz, w celu zwiększenia możliwości społeczności o niskich dochodach, powinno skutkować nie tylko tworzeniem grup, lecz także tworzeniem organizacji, które są zaangażowane w efektywnych akcjach społecznych. Dwa Główne Rodzaje Organizowania: Kiedy organizujesz organizację społeczną, najpierw musisz mieć wyznaczony jasny cel dla tej organizacji; jakie są oczekiwania w stosunku do jej działań.
Istnieją dwa główne cele organizowania:
Pomimo, iż każda organizacja może robić obie rzeczy, podejmować decyzje i działać, ty jako mobilizator musisz zawsze pamiętać, jaki jest twój cel, kiedy organizujesz organizację społeczną. Czy organizujesz proces podejmowania decyzji, lub czy organizujesz efektywne działania? Jeśli potrzebne są poważne, ogólne decyzje społeczne, takie jak te czy społeczność powinna wykorzystać swoje zasoby do zbudowania kliniki lub naprawy źródła zapasów wody, musisz wtedy zorganizować proces podejmowania decyzji. Ponieważ ta decyzja jest bardzo ważna dla całej społeczności, optymalny poziom organizacji to taki, który dotyczy prawdziwego wkładu wszystkich członków społeczności. Publiczne zebranie całej społeczności może być tutaj właściwe (ta wskazówka nie może tego nakazywać lub determinować; ty jako mobilizator, najbardziej orientujący się w sprawach społeczności musisz wykorzystać informacje z pierwszej ręki). Jeśli zorganizujesz zebranie społeczności, osoby wybrane na jego przewodniczących oraz ty jako facylitator musicie upewnić się, że nie tylko mężczyźni podejmują decyzje oraz że osoby często stojące z boku również są zaangażowane, umysłowo i fizycznie upośledzeni, mniejszości etniczne i religijne, ubodzy, niepiśmienni, młodzież, seniorzy, mniejszości językowe, osoby pozbawione praw obywatelskich oraz wszyscy inni, którzy mogą zostać nieświadomie pominięci lub zignorowani. Twoim celem jest założenie organizacji, która zapewnia, że ważne decyzje społeczności są podejmowane przy współudziale innych oraz demokratycznie. Dla kontrastu, jeśli potrzebujesz zbudować klinikę lub ustanowić prawo ochraniające prawa dzierżawców potrzebna jest wtedy organizacja do działania. Organizacja, którą tworzysz lub umacniasz musi być wrażliwa na życzenia całej społeczności i odpowiadać przed całą społecznością, lecz musi być również zorganizowana efektywnie. Tradycyjna struktura organizacyjna (tzn przewodniczący, wice-przewodniczący, sekretarz i skarbnik) może być bardziej efektywna w procesie podejmowania decyzji, lecz może nie być najbardziej odpowiednia w procesie efektywnego działania. Poprawne Definicje są Ważne: Przypomnij sobie tutaj, że wiele terminów, których używamy w pracy i z rozwagą, zostało powierzchownie zaczerpniętych przez tych, którzy nie są zaznajomieni z umacnianiem społeczności i stało się popularnych (jako modne powiedzonka) w wielu międzynarodowych agencjach pomocowych, które skupiają się na współuczestnictwie społeczności jako niezbędnego elementu zrównoważonego rozwoju oraz zostały źle zdefiniowane i niewłaściwie wprowadzone w wielu projektach pomocy rozwojowej. Nie spiesz się w przeglądzie terminów, których używamy w umacnianiu społeczności. Pamiętaj, że na przykład współuczestnictwo społeczności nie oznacza wyłącznie udziału lub prac społecznych (lub konsultacji z członkami społeczności przez agencje zewnętrzne), lecz dotyczy również uczestnictwa całej społeczności w głównych decyzjach wpływających na jej życie. Pamiętaj, że "społecznościowy" nie oznacza umiejscowiony w społeczności, lecz że społeczność sama posiada (odpowiada za) organizację i jej celem działalności jest społeczność. Znajomość właściwych definicji terminów, których używamy jest bardzo ważna w osiągnięciu celu zrównoważonego rozwoju. Zapamiętywanie definicji słownikowych to nie najlepsze podejście; rozważanie pojęć, zapisywanie własnych doświadczeń i dzielenie się doświadczeniem i pomysłami z innymi profesjonalistami są najbardziej przydatne w zrozumieniu tych terminów i pojęć, a co za tym idzie w ulepszeniu twoich umiejętności jako mobilizatora i trenera społeczności w zarządzaniu. Jest to jedynie zarys natury organizowania i organizacji społeczności. Zachęcamy, abyś jeszcze raz to przemyślał, kiedy będziesz mobilizował i szkolił. Podziel się również swoimi doświadczeniami z innymi mobilizatorami, kiedy ich spotkasz. A teraz zajmijmy się niektórymi metodami, które możesz stosować podczas organizowania. Część B: Metody Organizowania: Pozostawione same sobie, społeczności o niskich dochodach nie zorganizują się same. Niektórzy myślą, że współuczestnictwo w społeczności jest automatyczne, jeśli tylko powiesz, że powinno się pojawić. Niestety nie. Potrzebna jest interwencja, nacisk na społeczność i ty jako trener / mobilizator jesteś odpowiedzialny za tą interwencję. Interwencja ta czasem zwana jest animacją lub stymulacją społeczną; obie odnoszą się do zachęcenia i rozpoczęcia działania przez społeczność. Nie myśl, tak jak niektórzy, że wystarczy, że pojawisz się w społeczności i zaczniesz wydawać polecenia, dyktując jak powinno się stworzyć organizację. Pozwolenie na uczestnictwo nie zapewnia współuczestnictwa społeczności. Nawet jeśli dyktowanie jak organizacja powinna zostać zorganizowana może skutkować stworzeniem jakiejś struktury, nie będzie ona długotrwała; nie będzie "własnością" społeczności; szybko rozpadnie się i pozostanie bez pomocy. Jak więc zabrać się za organizowanie i mobilizowanie? Wiele umiejętności, których potrzebujesz omówiono już w innych modułach tej serii (zwłaszcza w burzy mózgów i innych aneksach do podręczników dla mobilizatorów). Jak do tego podejdziesz, różnić się będziew zależności od organizowania procesu podejmowania decyzji i organizowania do działania, jak przedstawiono powyżej. Podstawową zasadą twojego organizowania, jak również szkolenia, jest to, że powinno być wykonywane przy współuczestnictwie. Jako trener zarządzania, jesteś facylitatorem, a nie wykładowcą. Uczestnicy powinni być atkywną częścią procesu organizowania. Pracujesz jako facylitator i osoba pomagająca w rozwijaniu umiejętności, a nie dyktator, propagator czy wykładowca. Pozwól, aby wielki klasyczny wychowawca, Sokrates, był twoim głównym wzorem do naśladowania. On nie mówił ludziom jak jest lub jak było. Mobilizował ich, aby sami myśleli, zadając im pytania. Nie były to pytania przypadkowe i niezwiązane z tematem. Dopingowały i naprowadzały. Prowadziły jego słuchaczy do myślenia, tak bardzo, że ówcześni przywódcy czuli się zagrożeni przez niego i jego pytania. Nie posuwaj się tak daleko jak Sokrates, którego pytania prowadziły do idei, których bali się ówcześni przywódcy, nawoływał on do buntu, a oni skazali go na śmierć. Jednakże, zaczerpnij z Sokratesa, ten wątek, który mówi o tym, że możesz pójść znacznie dalej w otwarciu ludzkich umysłów, zadając im pytania, a nie dyktując im. Zadając pytanie, zapraszaj i zachęcaj uczestników do odpowiedzi. Ta odpowiedź oznacza większy współudział i lepsze zaangażowanie uczestników. Uczenie się poprzez działania jest znacznie bardziej efektywne, niż uczenie się poprzez słuchanie. Im więcej twoi uczestnicy uczestniczą, tym łatwiejsze staje się uczestnictwo. Nie sugeruj rozwiązań swoim uczestnikom, wyciągaj od nich rozwiązania. Organizowanie Procesu Podejmowania Decyzji: Ta część szkolenia społeczności w zarządzaniu odpowiedzialna za podejmowanie decyzji jest podobna do konwencjonalnej animacji społecznej lub organizowania rozwoju społeczności. Twoim zadaniem jest stworzenie organizacji społecznej, która najdokładniej odzwierciedli i zidentyfikuje życzenia i główne decyzje całej społeczności. Jeśli organizacja społeczna już istnieje, twoim zadaniem jest zwiększenie jej efektywności (zwłaszcza w odzwierciedleniu decyzji całej społeczności). Twoim celem jest jej współuczestnictwo, jak najbardziej włączające i demokratyczne jak to tylko możliwe. Powinieneś zacząć od otwartego zebrania publicznego wszystkich członków społeczności. Może istnieć pewna tendencja dla osób wykształconych, mężczyzn, istniejących przywódców do pojawienia się i zdominowania spotkania. Ich priorytety mogą się różnić od tych w innych grupach i kategoriach społeczności, tak więc, ważne jest, aby ci inni byli obecni na spotkaniu, i aby widzieli, że ty zwracasz uwagę na to co mówią ci inni. (Patrz dokument: "Organizowanie Wspólnoty"). Musisz podkreślić, że spodziewasz się, że ci inni będą obecni na wszystkich zebraniach społeczności. Dla wskazówek jak uzyskać decyzje społeczności w sprawie rozwiązania problemów priorytetowych, patrz w module "Burza mózgów". Upewnij się, że dokładnie wyjaśnisz podstawy burzy mózgów wszystkim obecnym i zasady dotyczące nie krytykowania sugestii innych osób. Nie kończ (1) wyborem problemu priorytetowego; kontynuuj sesje burzy mózgów, skupiając się na (2) rozwiązaniach problemów priorytetowych jako celu społeczności, (3) określaniu bardziej konkretnych dążeń na podstawie głównego celu, (4) rozpoznawaniu środków i ograniczeń oraz (5) tworzeniu kilku innych możliwych strategii i wyborze jednej z nich. Te główne decyzje stanowić będą zarys dla innego rodzaju organizowania, jakie będziesz później wykonywać, organizowania do działania, w którym określane będą szczegóły i plany projektu społecznościowego. Unikaj mówienia uczestnikom co należy wybrać, co zrobić lub co mają myśleć. Zadawaj
pytania. Zadanie pytania może być bardzo niewinne, nie zagrażające, zwłaszcza jeśli zadane nie zastraszającym , przyjaznym i delikatnym tonem głosu. Jednakże, ukryte pod przyjazną przykrywką, jest bardzo potężnym, silnym narzędziem zmiany społecznej w organizowaniu społeczności do umacniania i zrównoważonego rozwoju. Promuje myślenie, analizowanie i zaangażowanie zwłaszcza jeśli jest częścią zestawu pytań, które prowadzą grupę do zorganizowania i dokonanie tego zgodnie z przedstawionymi w pierwszej części tego modułu zasadami. "Czego potrzebujemy?" "Dlaczego to robimy?" "Jaki jest nasz cel?" "W jaki sposób to pomoże w osiągnięciu naszego celu?" "Jakie alternatywy istnieją?" Są to niektóre pytania, jakie można zadać, aby uzyskać od uczestników rozwiązania. Każde z osobna nie zagraża niczemu oraz zachęca uczestników do wzięcia udziału w procesie podejmowania decyzji. Musisz być świadom tego jaki jest twój cel oraz słabości wielu tradycyjnych odpowiedzi, tak abyś mógł rozwinąć swoje umiejętności w zadawaniu pytań w logicznej kolejności, doprowadzając uczestników do stawienia czoła rzeczywistości i wypracowaniu rozwiązań problemów społeczności. Wspólnie, twoje pytania mogą mieć większą moc, niż suma tych pytań zadawanych z osobna. Nie akceptuj pasywnie pierwszych odpowiedzi. Kwestionuj każdą odpowiedź: "Czy jest to najlepszy sposób?" "Czy istnieją inne sposoby?" Nigdy nie akceptuj stwierdzeń "To jest sposób, w jaki zawsze wszystko robiliśmy", lub "To jest prawidłowy sposób", czy są to odpowiedzi na pytanie "Czy to jest właściwy sposób, dla tej społeczności, w tym momencie, w tym celu?" Nie krytykując otwarcie tradycji, twoje pytania powinny zmobilizować uczestników do analizy sytuacji i znalezienia najbardziej odpowiedniego rozwiązania, nawet jeśli nie jest to rozwiązanie konwencjonalne. To wzmacnia, umacnia oraz zwiększa możliwości organizacji i społeczności. Musisz pamiętać, że zasady, których uczysz prowadzą do tolerancji dla mniejszości i bezbronnych, szacunku dla słabych członków społeczności, demokracji (władza dla ludu), uczciwości, przejrzystości, współuczestnictwa w procesie podejmowania decyzji. Kolejność pytań powinna doprowadzić grupę do zetknięcia się z tymi zasadami i za każdym razem możesz przypomnieć uczestnikom, że dążą do swojego celu w ramach tych zasad. Przekazywanie informacji z ust do ust może najpierw skupić się na "demokracji", przez co wiele osób będzie automatycznie (podświadomie) zakładało, że "demokracja" koniecznie narzuca zachodnie pojęcie demokracji i jej instytucji takich jak demokracja reprezentacyjna, wybory, głosowanie, partie i parlament. Nie wierz w te założenia organizując społeczność w procesie podejmowania decyzji oraz nie zezwalaj uczestnikom w nie wierzyć. Zachęcaj innowacyjny sposób myślenia oraz chęć tworzenia nowych niekonwencjonalnych struktur i działań. Inną ważną decyzją, którą musi podjąć cała społeczność, jak również wybór priorytetowego problemu społecznego, jest wybór członków komitetu wykonawczego organizacji społecznej. Organizowanie Komitetu Wykonawczego: W pewnym momencie, stanie się potrzebne dla całej społeczności stworzenie jej komitetu wykonawczego, wypełniającego jej życzenia. Należy odpowiedzieć na ważne i skomplikowane pytania podczas dużych zebrań publicznych. Szczegółowe i czasochłonne pytania zabierają zbyt dużo czasu dla całej społeczności a komitet może na nie odpowiedzieć bardziej efektywnie, jeśli tylko cała społeczność sprawuje kontrole nad komitetem, a on komunikuje się oraz pozostaje wrażliwy na życzenia całej społeczności, a jego decyzje są przejrzyste. Rola komitetu wykonawczego leży pomiędzy organizacją procesu podejmowania decyzji a organizacją efektywnych działań, jego funkcje częściowo się pokrywają. Jest to most pomiędzy społecznością (zorganizowaną w podejmowaniu decyzji) a projektem społecznościowym (zorganizowanym do działania). Słowo "wykonawczy" tutaj oznacza zarządzanie. Pochodzi od słowa "wykonywać" w znaczeniu "zrobić coś", a nie "wykonywać karę śmierci". Komitet wykonawczy jest komitetem zarządzającym, który działa w imieniu całej społeczności. Twoje zadanie polega na zachęceniu społeczności do stworzenia komitetu wykonawczego w taki sposób, aby komitet postrzegał siebie samego jako pracującego dla i odpowiedzialnego przed społecznością, a nie jako społeczność pracującą i odpowiadającą przed komitetem. Aby to zrobić, powinieneś zadać pytania podczas sesji szkoleniowej, jak należy tego dokonać. Należy tutaj rozważyć dwie kwestie: (1) jak powinien wyglądać proces selekcji oraz (2) kto zostanie wybrany na członka komitetu wykonawczego. W małych, wiejskich i zubożałych społecznościach oczywistym jest fakt, że formalny proces selekcji taki jak wybory z kartami do głosowania jest zbyt drogi i niepotrzebny. Z kolei, w społecznościach miejskich, które są bardziej heterogeniczne oraz cechują się mniejszą solidarnością i większą alienacją jest bardzo prawdopodobne, że takie podejście stanie się konieczne. Tutaj twoja wiedza o społeczności, twoje umiejętności socjologa stają się ważne. Dążysz do wprowadzenia procesów selekcyjnych, które wszyscy będą w stanie zrozumieć, które będą przejrzyste, które będą akceptowane przez wszystkich uczestników. Praktyki, które przypominają lub wywodzą się z tradycyjnych praktyk, takie jak wybór głowy rodu lub klanu (gdzie można je w jakiś sposób zinterpretować oraz nie dotyczą ścisłych zasad dziedziczenia) mają większe szanse powodzenia. Jeśli, jakiś czas po sformowaniu komitetu wykonawczego, pojawią się skargi na komitet (zazwyczaj dotyczące sprzeniewierzenia funduszy, lub podejmowania działań nie sankcjonowanych przez całą społeczność), niezadowoleni członkowie społeczności przyjdą do ciebie ze skargami na komitet. Musisz być w stanie im powiedzieć, że "Wy i cała społeczność wybraliście swój komitet, jest to więc wasza odpowiedzialność, a nie moja, jako facylitatora". Wybór członków komitetu nie był twoim błędem jako facylitatora, lecz powinieneś uważnie przeanalizować procesy i procedury selekcyjne, aby sprawdzić czy są one przejrzyste, mądre, sprawiedliwe oraz czy obejmują wszystkich członków społeczności. Nie jest to analiza stracona nawet jeśli pojawią się skargi, ponieważ może okazać się koniecznym zwołanie kolejnego zebrania całej społeczności oraz sformowanie nowego komitetu wykonawczego. Drugą ważną rzeczą jest wybór członków komitetu. Tutaj, ponownie nie decydujesz, kto powinien zostać wybrany, tylko stosujesz własne metody zadawania pytań i zachęcasz uczestników do udziału. Twoje pytania powinny, w delikatny sposób, prowokować do założeń, kto powinien zostać wybrany. Na początku, członkowie społeczności być może będą chcieli wybrać wykształconych członków społeczności, głównie dlatego, że są wykształceni. Uświadom im, że takie kryterium jest założeniem bezpodstawnym. Jaki rodzaj osób chcą wybrać? Czy chcą ludzi, którym mogą ufać, którzy są zmotywowani i lojalni wobec społeczności, oraz którzy przekazywać będą dokładne i pełne informacje dotyczące działalności komitetu. Wielu wykształconych członków społeczności to nauczyciele, pochodzący z innych terenów, którzy nie cechują się wysoką lojalnością wobec społeczności, i którzy mogą uciec zabierając ze sobą fundusze społeczności. Społeczność powinna to rozważyć. Starsza, szanowana babcia społeczności, znana wszystkim, która nigdy nie chodziła do szkoły, może okazać się bardziej właściwa. Lecz uczestnicy mogą powiedzieć "Ale ona nie umie pisać ani czytać". A ty odpowiadasz "I co z tego?". Jej wnuki umieją czytać i przeczytają jej niezbędne dokumenty, a działanie takie wieczorem, kiedy wszyscy spotykają się przy obiedzie, zwiększy komunikację dotyczącą spraw członków społeczności (włączając szkolne plotki). Jest to zwłaszcza ważne podczas wyboru skarbnika. Dla niektórych praca w komitecie wykonawczym będzie atrakcyjna, i dążyć będą do uzyskania stanowiska, aby osiągnąć korzyści osobiste, prestiż i popularność, które z nim są związane. Mogą przeprowadzać swoistą kampanię, aby zostać wybranym. Powinieneś postarać się zidentyfikować osoby z tego rodzaju motywacją i poprowadzić członków społeczności w stronę osób, które są zmotywowane altruizmem i lojalnością wobec społeczności. Unikając publicznych oskarżeń, powinieneś podkreślić tą kwestię podczas procesu wyboru członków komitetu. Z drugiej strony. to niektórzy członkowie społeczności mogą chcieć wyboru członków komitetu wykonawczego na podstawie ich statusu, myśląc, że przyniosą komitetowi prestiż i sławę, podczas gdy osoby te mogą nie posiadać odpowiedniej motywacji, aby przyczynić się do działalności komitetu. Mogą być również po prostu zbyt zajęte. Uczul członków społeczności na tego rodzaju sytuację, kiedy będą wybierać członków komitetu. Nie dyktując członkom społeczności, kto powinien zostać wybrany, uświadom ich w wiedzy na te tematy oraz poproś ich o stworzenie ścisłych kryteriów stosowanych podczas wyboru członka komitetu wykonawczego. Zauważ, że komitet wykonawczy nie musi być nazywanym "Komitetem Wykonawczym". Niektórzy nazywają go "Społecznościowym Komitetem Wdrażającym", z kolei inni "Komitetem Rozwojowym". Nie trzeba go nawet nazywać komitetem. Może przybrać każdą nazwę, jaką społeczność wybierze. Jego nazwa może odnosić się do nazwy społeczności, lub zawierać słowa istotne dla społeczności. Zachęć i zmotywuj społeczność do wyboru takiej nazwy, jaką chce mieć; nie decyduj jaka ona powinna być. Organizowanie Efektywnych Działań: Kiedy pracujesz ze społecznością planując i wykonując projekt społecznościowy, będziesz częściej współpracował z komitetem wykonawczym. Ustalasz wtedy sesje szkoleniowe jako szkolenie w zarządzaniu dla komitetu wykonawczego. Będą one mniejsze oraz bardziej skupione na podejmowaniu ważnych decyzji dotyczących priorytetów i wyboru członków komitetu, niż podczas dużych zebrań społecznościowych. Wyjaśnij uczestnikom, że nie ma różnicy pomiędzy organizowaniem procesu podejmowania decyzji a organizowaniem efektywnych działań. Wyjaśnij im, że nie powinni tworzyć przypuszczeń oraz budować własnej organizacji społecznej na podstawie tradycji lub tego jak budowane są one gdzie indziej. Mogą być kreatywni i innowacyjni; lecz powinni skupić się na najbardziej efektywnej organizacji (a nie najbardziej konwencjonalnej). Wyjaśnij również, że pracą komitetu wykonawczego jest podejmowanie decyzji, które odzwierciedlają potrzeby całej społeczności, przyczynianie się do jej przejrzystości oraz zwoływanie zebrań całej społeczności, kiedy trzeba podjąć ważne decyzje. Należy stworzyć komitet ds. projektów, który zajmować się będzie przeprowadzaniem niezbędnych działań. Nie jest to ten sam komitet. co komitet wykonawczy, chociaż mogą pojawiać się pewne zbieżności wśród członków. Komitet ds. projektów musi zostać zorganizowany, aby zwiększyć efektywność w zakończeniu projektu, zgodnie z wyrażonymi przez społeczność życzeniami. Jako komitet podejmujący decyzje, komitet wykonawczy można równie dobrze stworzyć w tradycyjny sposób (tzn przewodniczący, wiceprzewodniczący, sekretarz, skarbnik, członkowie społeczności). Nie trzeba się do tego stosować, zwłaszcza jeśli inna forma struktury jest uważana przez społeczność za bardziej odpowiednią. Ta struktura może nie być odpowiednia dla komitetu ds. projektów. Kiedy organizujesz komitet ds. projektów, organizujesz do działania (Patrz moduł Plan Projektu Społecznościowego). Oparty na wynikach sesji burzy mózgów całej społeczności, komitet ds. projektów stworzy cele, przejrzy potencjalne i aktualne środki, zidentyfikuje ograniczenia, stworzy strategie, wybierze najlepszą strategię oraz opracuje szczegóły organizacji, harmonogramu, etapów oraz budżetu na przetworzenie wkładów (środki) w produkcje (cele). Strukturę organizacji tworzy komitet ds. projektów, który podlega komitetowi wykonawczemu, który z kolei odpowiada przed społecznością. Sposób w jaki komitet ds, projektów powinien być zorganizowany różni się z projektu na projekt oraz w zależności od celu. Sposób w jaki jest organizowany. a także jego struktura nie są takie same jak podczas zakładania zbiornika zapasów wodnych społeczności, czy podczas zmiany prawa chroniącego prawa lokatorów. Pozwól, aby trzecie pytanie z czterech pytań kluczowych w szkoleniu z zarządzania było w tym miejscu głównym przewodnikiem. "Jak wykorzystać to, co mamy, aby osiągnąć to, co chcemy?" (Patrz Szkolenie Społeczności w Zarządzaniu). Jest to ważne pytanie; odpowiedź na nie obejmuję strategię, strukturę organizacji, budżet, etapy, monitoring, wprowadzenie w życie oraz wiele innych szczegółów projektu. Struktura organizacji, skład i struktura komitetu ds. projektów wraz ze specyfikacją zakresu obowiązków i zadań każdego członka należy do zadań komitetu wykonawczego. Twoim obowiązkiem jako facylitatora i trenera jest zachęcenie i pomoc komitetowi wykonawczemu w stworzeniu komitetu ds. projektów. Nie myśl, że twoja praca jako trenera / organizatora dobiega końca jak tylko powołany zostanie komitet wykonawczy, a projekt jest w trakcie realizacji. Jako część twojego zadania, musisz monitorować pracę komitetu wykonawczego, upewniając się, że wkłady ze strony całej społeczności są częste i udzielane kiedy sytuacja tego wymaga. Musisz również monitorować pracę komitetu ds. działania lub projektów, upewniając się, że wykonuje swoją pracę, oraz że robi to w najbardziej efektywny sposób. Prawdopodobnie potrzebne będzie potem dodatkowe szkolenie wyrównawcze. Musisz nauczyć się rozpoznawać, kiedy włączyć się i zarządzić więcej sesji szkoleniowych dla (1) całej społeczności, (2) komitetu wykonawczego organizacji społecznej oraz/lub (3) organizacji działania i projektu. Wnioski: Twoja praca polega na wykorzystaniu szkolenia w zarządzaniu jako środka do organizacji i reorganizacji społeczności, aby podejmowały decyzje i angażowały się w efektywne działania. Robisz to stosując metody szkolenia, które ułatwiają i polegają na współuczestnictwie, a nie dyktując jak należy to wykonać. Zadając pytania i motywując decyzje grupy, oparte na tradycji i podświadomych założeniach, zwiększasz możliwości i efektywność organizacji, którą założyłeś. Umacniasz społeczność wzmacniając ją poprzez zwiększenie możliwości w podejmowaniu decyzji oraz wykonywaniu działań, które chce wykonywać. ––»«––Prawa autorskie ©1967, 1987, 2007 Phil Bartle
––»«–– |
Strona główna |
Szkolenie w Zarządzaniu |