tłumacznie

Inne strony:

Moduły

Mapa

Słowa Kluczowe

Kontakt

Dokumenty do użycia

Pożyteczne Linki

ZESPÓŁ ZALEŻNOŚCI

autor Phil Bartle, PhD

tłumaczenie: Urszula Bielec

materiał szkoleniowy

Co trzeba zmienić, kiedy członkowie społeczności nie wykazuja samodzielności?

"Syndrom zależności" to postawa, przekonanie, że grupa nie potrafi rozwiązać własnych problemów bez pomocy z zewnątrz. Słabość jest pogłębiana przez dzialalność dobroczynną.

Dlaczego walczymy z zależnością?

Jeśli organizacja, niech to będzie Rząd, międzynarodowa pozarządowa organizacja, misja, pojawia się i dostarcza ludzkiemu osiedlu udogodnień (np dostęp do wody), jest czymś naturalnym, że członkowie społeczności odbierają to jako działalnośc organizacji z zewnątrz. Jesli organizacja zniknie albo skończą się jej fundusze, społeczność nie będzie miała żadnej motywacji, żeby naprawiać i utrzymywać udogodnienia, albo usługi.

Aby utrzymać i podtrzymywać wprowadzone udogodnienia, członkowie społeczności muszą mieć poczucie odpowiedzialności za udogodnienia. Poczucie odpowiedzialności jest czasem opisywane jako "prawo własności" społeczności.

Dopóki społeczność jako zbiorowość nie jest w pełni zaangażowana w podejmowanie decyzji zawiązanych z wprowadzonymi udogodnieniami (planowanie i zarządzanie) i nie chce uczestniczyć finansowo w budowie, będzie brakować poczucia odpowiedzialności i własności. Udogodnienie nie będzie efektywnie użyte, zachowane i utrzymane. Niemożliwym jest po wprowadzeniu udogodnień nie oczekiwać, aby były naprawiane i utrzymane.To tak jakby próbować najeść się raz na zawsze.

W miarę jak populacja wzrasta, państwo umożliwia dostęp do coraz mniej licznych zasobów per capita (na osobę). Jest po prostu niemożliwe dla społeczności, zeby były dłużej zależne od rządu pod względem sanitarnych udogodnień i usług. To samo dotyczy międzynarodowych darczyńców: rządy bogatych panstw, ONZ, Bank Światowy, międzynarodowe organizacje pozarządowe nie mają wystarczająco dużo środków, żeby obdarować wszystkie potrzebujące kraje na świecie, bez względu na wagę i przyczynę.

Podczas gdy kiedyś samodzielność społeczności była uważana za pozytywna cechę promowała powiem demokrację obywatelska, prawa człowieka, samorozwój, godność ludzką, obecnie jej znaczenie jest jeszcze większe. Jeśli społeczność nie staje się coraz bardziej samodzielna i zaktywizowana to po prostu nie rozwija się, a bieda i apatia może ją wówczas zniszczyć.

Przeciwdziałanie zależności jest waszym głównym celem. Zależność musi być redukowana poprzez każde podejmowane przez was działanie. Podczas szkolenia społeczności jak uzyskiwać środki, animator musi pamiętać o owym celu i postępować zgodnie z nim. Darczyńcy muszą wystrzegać się dawania społeczności czegoś za nic wzamian. To właśnie pogłębia zależność. Zawsze dopingujcie członków społeczności twierdzeniami, że potrafią wykonać projekt sami, wy jesteście tam, żeby przekazać im pewne umiejętności i wskazówki, ale sama praca ma być wykonana przez nich. Stosujcie tę zasadę do finansowania projektów - nigdy nie możecie proponować uiszczenia wkładu za nich. Metody pokazane na tej stronie nazywa się Społecznymi Metododami Aktywizacji; wymyslonymi do walki z zależnością;

Ty jako animator, możesz udzielić społeczności instrukcji jak zdobyć pieniądze i inne środki, co zrobić, żeby rachunki były prowadzone w przyjrzysty i prosty sposób, i jak dołączyć niepieniężne darowizny do nakładów finansowych, ale musisz zawsze podkreślać, że wlaściwe utrzymanie udogodnień należy do społeczności lub organizacji (np. komitetu wykonawczego) działającej w jej imieniu, a nie do ciebie.

Wkład Społeczny

Prawa autorskie ©1967, 1987, 2007 Phil Bartle
Projekt stron: Lourdes Sada

––»«––

Ostatnia aktualizacja: 24.11.2011