Tweet
Μεταφράσεις:
বাংলা / Baṅla
Català
中文 / Zhōngwén
Deutsch
English
Español
Filipino/Tagalog
Français
Ελληνικά / Elliniká
हिन्दी / Hindī
Italiano
Polszczyzna
Português
Română
Tiếng Việt
Türkçe
Άλλες σελίδες:
Ενότητες
Χάρτης Σελίδας
Λέξεις Κλειδιά
Επικοινωνία
Βοηθητικά Έγγραφα
Χρήσιμοι Σύνδεσμοι
ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ
από τον Δρ. Φιλ Μπαρτλ
Μετάφραση: Κύρογλου Γιώργος
Εργαστηριακά Φυλλάδια
Όταν τα μέλη της κοινότητας δεν επιδεικνύουν νοοτροπία αυτοδυναμίας, τι πρέπει να αλλάξει;
Το "Σύνδρομο Εξάρτησης" είναι η στάση και η πεποίθηση ότι μια ομάδα δεν μπορεί να λύσει τα δικά της προβλήματα χωρίς εξωτερική βοήθεια. Είναι μια αδυναμία που έχει επιδεινωθεί από τη φιλανθρωπία.
Γιατί μαχόμαστε εναντίον της εξάρτησης;
Εάν ένας εξωτερικός οργανισμός, είτε αυτός είναι Κεντρική Κυβέρνηση, μια διεθνής ΜΚΟ, μια αποστολή, έρχεται σε μια κοινότητα και κατασκευάζει κάποια εγκατάσταση σε οικισμούς (π.χ. παροχή νερού), είναι φυσικό για τα μέλη της κοινότητας να εκλάβουν πως αυτή η εγκατάσταση ανήκει στον εξωτερικό παράγοντα. Όταν λοιπόν αυτός ο Οργανισμός φεύγει ή μένει από χρήματα, τα μέλη της κοινότητας δεν έχουν κανένα κίνητρο να επισκευάσουν και να συντηρήσουν την εγκατάσταση ή να διατηρήσουν την υπηρεσία, προκειμένου η εγκατάσταση αυτή να χρησιμοποιηθεί, και να χρησιμοποιηθεί αποτελεσματικά, από τα μέλη της κοινότητας.
Προκειμένου οι εγκαταστάσεις να διατηρηθούν και να συντηρηθούν, τα μέλη της κοινότητας πρέπει να έχουν την αίσθηση της "ευθύνης" για την εγκατάσταση. Αυτή η αίσθηση της ευθύνης μερικές φορές περιγράφεται ως αίσθηση "ιδιοκτησίας" από την κοινότητα.
Αν η κοινότητα στο σύνολό της δεν έχει εμπλακεί στην διαδικασία λήψης αποφάσεων σχετικά με την εγκατάσταση (το σχεδιασμό και τη διαχείριση) και δεν έχει συμβάλει με προθυμία στο κόστος της κατασκευής της, είναι αναμενόμενο να λείπει η αίσθηση της ευθύνης ή της ιδιοκτησίας. Επομένως, είτε δεν θα χρησιμοποιείται αποτελεσματικά, είτε δε θα μπορεί να διατηρηθεί. Είναι αδύνατο να οικοδομήσουμε μια εγκατάσταση σε ένα οικισμό ή μία υπηρεσία και να αναμένουμε ότι δε θα πρέπει να επισκευάστεί και να συντηρηθεί. Αυτό θα ήταν σαν να προσπαθούσαμε να φάμε μία φορά και να μείνουμε χορτάτοι για πάντα.
Καθώς οι πληθυσμοί τους αυξάνονται, οι κυβερνήσεις έχουν πρόσβαση σε όλο και λιγότερους κατά κεφαλή πόρους ανά έτος. Έτσι, απλά δεν είναι πλέον εφικτό για τις κοινότητες να εξαρτώνται από τις κεντρικές κυβερνήσεις για τις εγκαταστάσεις στους οικισμούς ή τις υπηρεσίες. Το ίδιο και με τους διεθνείς δωρητές: οι κυβερνήσεις των πλούσιων χωρών , τα Ηνωμένα Έθνη, η Παγκόσμια Τράπεζα, οι διεθνείς ΜΚΟ, απλά δεν έχουν αρκετούς πόρους να δώσουν σε κάθε φτωχή κοινότητα σε ολόκληρο τον κόσμο, ανεξάρτητα του πόσο σημαντικός μπορεί να είναι ο σκοπός.
Παρόλο που πιστεύαμε κάποτε ότι η αυτοδυναμία μίας κοινότητας ήταν αρκετή από μόνη της ώστε να προωθήσει τη λαϊκή βάση της δημοκρατίας, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την αυτοαπασχόληση και την ανάπτυξη της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, τώρα έχουμει πάει πολύ πιο μακρυά από αυτό. Αν οι κοινότητες δεν μπορούν να γίνονται από μόνες τους όλο και πιο ανεξάρτητες και δυνατές, απλά δεν θα αναπτυχθούν και έτσι η φτώχεια και η απάθεια τελικά θα τις καταστρέψει.
Η εξάλειψη της εξάρτησης είναι ο πρωταρχικός σας στόχος. Κάθε δράση που πραγματοποιείτε πρέπει να μειώνει το βαθμό εξάρτησης της κοινότητας. Κατά την εκπαίδευση ενός κοινοτικού οργανισμού στην απόκτηση πόρων, ο εμψυχωτής πρέπει να διατηρεί ως γνώμονα αυτόν ακριβώς τον πρωταρχικό στόχο και να ενεργεί αναλόγως. Ένας δωρητής οργανισμός πρέπει να αποφεύγει να δίνει οτιδήποτε στην κοινότητα τίποτα τελίως ελεύθερα, γιατι αυτό ενθαρρύνει την εξάρτηση. Πρέπει πάντοτε να ενθαρρύνει τα μέλη της κοινότητας, δηλώνοντας ότι μπορεί να φέρουν εις πέρας το έργο από μόνοι τους και πως ο οργανισμός είναι μεν εδώ για να τους προσφέρεί μερικές δεξιότητες και συμβουλές, αλλά οι εργασίες θα πρέπει να γίνουν αποκελιστικά από αυτούς. Εφαρμόζοντας λοιπόν το παραπάνω στην χρηματοδότηση ενός κοινοτικού έργου, δεν πρέπει ποτέ να προσφέρουμε την δυνατότητα απόκτησης εισροών για το έργο τους. Αυτές οι μέθοδοι στην παρούσα ιστοσελίδα αποκαλούνται Μεθοδολογία Κοινοτικής Ενδυνάμωσης και είναι ειδικά σχεδιασμένες για την καταπολέμηση της εξάρτησης.
Εσείς, ως κινητοποιητής, μπορείτε να τους δώσετε τις κατευθυντήριες γραμμές για το πώς να αυξήσουν τις εισροές χρημάτων και άλλων πόρων, πώς να εξασφαλίσουν ότι οι λογαριασμοί αυτοί είναι διαφανείς και απλοί, και το πώς να μεταφράζουν τις μη χρηματικές δωρεές σε χρηματοοικονομικά στοιχεία, αλλά θα πρέπει πάντα να τονίζετε ότι η πραγματική απόκτηση των πόρων πρέπει να γίνεται από την κοινότητα ή κάποια ενδοκοινοτική οργάνωση (π.χ. εκτελεστική επιτροπή) που εργάζεται για λογαριασμό της ίδιας της κοινότητας, και όχι για δικό σας.
––»«––
Κοινοτική Συμμετοχή:
 |