การจัดการเพื่อความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
การนำเอาชุมชนทั้งหมดมารวมกัน
โดย ดร. ฟิล บาร์เทิล
แปลโดย วัชรวีร์ Pakij Saengsawang
คู่ มือการฝึก
สภาวะ"ปกติ"ของแต่ละชุมชนจะมีความแตกแยกกันทางสังคมหลายๆ อย่าง
ท่าน เห็นมาก่อนหน้านี้แล้วว่าท่านต้องให้แนใจว่าผู้หญิงจะมาเข้าร่วมประชุมชุมชน ที่ท่านได้จัด (ยกเว้น ชุมชนมุสลิมดั่งเดิม)
รวม ทั้งผู้พิการ, วัยรุ่น, ผู้สูงอายุ, คนยากจน, ผู้ไม่มีสิทธิเลือกตั้ง, พวกคนชายขอบ, คนที่ไม่กล้าแสดงออก และคนเกษียณอายุ นี่เป็นส่วนหนึ่งของกลยุทธ์ของท่านในการจัดการให้มีความเป็นอันหนึ่งอัน เดียวกันในชุมชน
ดู การจัดการให้มีความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน. ทุกๆ
ชุมชนมีแรงดึงที่จะทำให้เกิดการแตกแยกกัน
แรงนั้นอาจเป็นความแตกต่างระหว่างกลุ่ม, กลุ่มเชื้อชาติ, ศาสนา, ชนชั้น, เพศ, อายุ, การศึกษา, สภาพร่างกาย และสภาพจิตใจ, อาชีพ, รายได้, ความร่ำรวย, การเข้าถึงการใช้ที่ดิน (เจ้าของ, ผู้เช่า, ผู้ที่เข้ามาจับจองที่ดิน, อื่นๆ) และคุณลักษณะอื่นๆ ที่ทำให้เกิดการแบ่งแยกประชาชนออก ดู สังคม การแตกแยก.
ใน ฐานะผู้นำการเปลี่ยนแปลง มันมีความสำคัญที่จะต้องทำตัวเป็นกลาง (เหมือนกรรมการ) ไม่ฝักใฝ่หรือเข้าข้างฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง
นี่หมายถึงท่านต้อง
รู้จักชุมชน
เป็นอย่างดี ถ้าท่านใช้เวลากับคนบางกลุ่มมากไป
คนอื่นๆจะรู้สึกว่าท่านมีความลำเอียง
อย่า กลัวที่จะกล่าวถึงความแตกต่างและส่วนต่างๆ ในชุมชนในที่สาธารณะ แต่ชี้ให้เห็นโดยเร็วว่าท่านไม่สนับสนุนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง
จำ ไว้อีกอย่างว่า ท่านต้องไม่มุ่งทำให้ชุมชนกลายเป็นเนื้อเดียวกัน (เหมือนกันทุกอย่าง) แต่ความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของชุมชนหมายถึงแต่ละส่วนย่อยต้องมีความ ภักดีต่อชุมชนเหมือนกันทั้งหมด และในสภาวะของความอดทน คนทุกคนต้องเข้าใจ และนับถือคนอื่นๆ โดยไม่คำนึงถึง ศาสนา, ชนชั้น, กลุ่ม, ความสามารถ, ความร่ำรวย, เชื้อชาติ, ภาษา หรืออายุ
ชุมชนที่มีความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันเป็นสิ่งที่ต้องทำก่อนที่ จะชี้ความเร่งด่วนของปัญหาและจุดมุ่งหมายของชุมชนหนึ่งๆ
––»«––
หากคุณคัดลอกข้อความจากเว็บไซต์นี้
กรุณาระบุชื่อผู้เขียน
และลิงค์กลับมาที่ cec.vcn.bc.ca/cmp/
©สงวนลิขสิทธิ์ 1967, 1987, 2007: ฟิล บาร์เทิล
ดีไซน์เวบโดย ลอร์ดซ ซาดา
––»«––อัพเดทครั้งล่าสุด: 2012.01.09
|