Tweet
pagsalin nang mga salita
Català
English
Español
Filipino/Tagalog
Français
Ελληνικά / Elliniká
Italiano
Português
Română
اردو / Urdu
Ibang mga Pahina:
Mga Modyul
Mapa ng Site
Mga Keyword
Ipagbigay-alam
Ginagamit na mga Dokumento
Mga Magagamit na Link
mga laman
mga laman
mga laman
mga laman
mga laman
mga laman
mga laman
mga laman
PAGPAPAKILOS AT PAGBIBIGAY KAKAYAHAN LABAN SA
HIV/AIDS
Ang papel nang tagapagpakilos laban sa sakit na ito
ni Phil Bartle, Doktor ng Pilosopiya
isinalin ni Gerasmo G. Pono
Para kay Stephen Lewis
Mga Babasahin
panimula
Maaring ang pinakamalubhang sakit na kumakalat, umpisa nang ika dalawapung siglo doon sa mga mahihirap na bansa lalo na sa Afrika ay ang paglaganap nang sakit na AIDS.
Ang pamamaraan sa pagsugpo nang AIDS ay dapat gagawin sa lahat nang hanay. Maaring ang pinakalaking problema ay kawalan nang tulong galing sa mga mayayamang bansa sa pagbigay nang lunas upang madagdagan ang mga taon nang buhay nang tao at matigil ang pagkalat nang sakit galing sa ina patungo sa anak. Maaring sa pagtingin natin ang problema ay hindi kaya nang isang tagapagpakilos, ngunit may mga mahalahang hanay, na ikaw bilang tagapagpakilos ay may mahalagang papael na gagawin.
Tandaan (1): Ito ay napakahirap intindihin na sa loob nang iilang buwan iilang libung mga tao ang mamatay tulad nang pagkamatay nang mga tao dahil sa pag atake nang mga terorista sa World Trade Center sa New York, ang daming pera ang ginugugol para sa mga nasawi, ngunit sa kabilang dako, sa pagkamatay nang tatlong milyon ka tao bawat taon na maaring maiwasan, ay walang nagawa ang mga pamahalaan sa pagpapalabas nang pitong libung dolyar upang maiwasan ang paglaganap nang sakit nan AIDS.
Ang mga pamamaraan na maaring gawin nang tagapagpakilos na gumagawa upang magbibigay kakayahan sa mahirap na pamayanan ay marami. Ang ilan ay para sa pag iwas at ang iba ay sa pagpahina nito.
- Pag-iwas: ang pagbibigay aral ay nakatuon sa pagbago nang mga ginagawa;
- Pag-iwas: pagbigay nang mga bagay;
- Pag-iwas: Pagbibigay nang ibang paraan upang mayrong pagkikitaan (tulad nang nagbebenta nang laman)
- Pag-iwas: Pagtigil nang Paggamit nang bawal na gamot at paggamit nang iisang karayum (kalakip ang ang mga nagtratrabaho para sa kalusugan)
- Pagpahina: Pagbibigay nang Pangangailangan nang mga walang mga magulang;
- Pagpahina: Ang mga tumutulong sa kanilang mga lolo at lola (mga hindi nag-aaral, lalo na ang mga babae;
- Pagpahina:Kawalan nang mga guru;
- Pagpahina: Kawalan nang mga nagbibigay nang mga hanapbuhay; at
- Pagpahina: Kawalan nang mga Nangulo.
Tingnan natin lahat ito pagkatapos. Ngunit bago ang simula, ay dapat nating tingnan ang papael nang tagapagpakilos doon sa pamayanan, at ang inyong pamamaraan sa pagbibigay nang kakayahan sa pamayanan.
Ang pasiya nang Pamayanan; Ito ay dapat ang kanilang problema at sila ang gagawa upang malutas ito:
Kung ikaw ay gumagawa nang partisipatori na pagsusuri nang isang pamayanan. Maaring makikita nila ang daming namamatay dahil sa AIDS, at ito ay maaring pagbigyan nila nang malaking pansin. Ngayon ano ang maari nilang magagawa upang ang kanilang pamayanan ay mapanatiling malusog?
Huwag kang magbigay nang mga sagot sa kanila. Kunin mo ang sagot galing sa kanila mismo.
Hamonin ninyo sila na ipaliwanag ang mga kilos na kanilang gagawin sa paglutas nang problema. Tingnan muli ang mga maaring mangyayari kung ito ay kanilang gagawin. Kung pagsabihan ninyo sila sa mga dapat gawin, sa ganun iintindihin nila na iyon ang inyong sagot. At ito ay magbigay sa kanila nang dahilan, na hindi na mag isip para sa kanilang sarili at sa ganun sila ay mabigo. Pag sila ang gumawa nang mga sagot, pagsabihan ninyo sila na ikaw ay nandoon lang para magsa-ayos, ngunit nasa kanila ang pagpasiya kung ano ang dapat gawin.
Siguraduhing ang lahat nang kanilang mga gagawin ay nakasulat sa pisara, upang silang lahat ay makakita nito, at ito ay isulat nang talaan upang magamit sa mga dumating na panahon.
May dalawang uri nang mga paraan ang maaring magamit; (1) ang pag iwas sa pagkalat nang sakit at (2) pagpahina sa resulta nang sakit at ang paglaki nito. Hanggang ngayon, ay walang nakitang lunas ang mga nananaliksik laban sa sakit na ito, at ang mga gamot na nakapagbigay dagdag nang buhay sa mga maysakit ay di madaling makuha doon sa mga mahirap na mga bansa.
Pag -iwas: Pagbibigay aral para sa pagbago nang mga ginagawa:
Ang AIDS ay nakakamangha sapagkat ito ay mahirap makuha. At ang HIV ay hindi madaling kumalat di tulad nang ibang mga sakit.
Ang pag-alam kung paano maiwasan ang AIDS, ay kalahati na sa paglunas nito. Ang pagpayag sa pagbago nang iyong mga ginagawa ay ang ibang kalahating lunas. Tulad nang sinasabi ni Mao Tse Tung, "ang isang kadena ay kasing tatag nang kanyang pinakamahinang dugtong". Kung ang isa ay nandiyan ngunit ang isang pares ay wala, ay di mo maiwasan ang pagkalat nang sakit. Ang kaalaman at ang pagpayag.
.Sa pag-alam na ang HIV ay makuha, ang unang kalahating parte nang lunas, ay mahalaga. Ito ay naglakip nang mga kaalaman paano ang HIV ay hindi makuha; maraming mga haka haka ang dapat di pagtuonan nang pansin. Ang microbyo ay dapat nasa tubig nang katawan at temperatura nang tao. Ang mikrobyo ay namamatay sa labas nang katwan sa loob nang dalawampung segundo. Ito ay di makuha sa paliguan (swimming pool) at sa paggamit nang inuduro (matapos gumamit ang isang may AIDS pagkatapos nang dalawampung segundo).
Ang pagyakap nang isang tao na may AIDS, ay hindi magbigay sa inyo nang HIV, o ang pagtulog sa parehong higaan (ngunit hindi magtatalik). Ang pag upo sa magkaparehong silid aralan kahit sa upuan, ang pagkain sa magkaparehong mesa o mantel, ang pag-inum sa magkaparehong tasa, ang paghawak nang kamay sa pagbati, o sa pagsasayaw ay hindi nakakahawa nang sakit.
Ang dalawang pinakadahilan na ikaw ay makakuha nang HIV virus ay ang sa pamamagitan nang pakikipagtalik o ang paggamit nang iisang karayum. Ang pakikipagtalik ay maaring sa pamagitan nang bibig, puwit at sa ari. Ang karayum na ginagamit ay maaring sa paggamit nang bawal na gamot, o sa pagbigay nang gamot sa mga klinika. Ang pagtatalik ay hindi nakakahawa nang AIDS ngunit ito ang maging dahilan pag ang isa sa mga pares ay may AIDS. Ang karayum mismo ay hindi makakalat nang sakit, ngunit pag ang unang gumamit nito ay may AIDS, ikaw ay mahawa dahil sa virus na naiwan sa karayum.
Siguraduhing alam nang inyong sinasanay na ang pagtatalik at ang karayum (sa ganung bagay) ay hindi ang dahilan nang AIDS, ngunit sila ay maaring magamit sa pagkalat nang HIV.
Sa unang pangyayari, may maraming haka haka ukol sa AIDS. Sapagkat ang unang biktima nang AIDS doon sa Tinipong Bansa nang Amerika ay nanggaling sa Haiti at isang bakla, maraming mga tao ang nag aakala na ang pagiging bakla ay isang dahilan nang AIDS, ngunit ito ay hindi totoo at hindi nagmula sa Haiti. Sa maraming bahagi nang Afrika, ito ay pinaniniwalaan na ang pagtatalik sa pamamagitan nang puwit, ay ang dahilan nang AIDS; ngunit ito ay hindi totoo.
Ang ibang pamamaraan sa pagtatalik ay nagpapalakas sa pagkalat nang AIDS. Tulad nang pakikipagtalik sa pamamagitan nang puwit, ay magresulta nang mga munting galos doon sa mga balat, at hayaan nitong magkahalo ang mga dugo. Ang ginagawa naman nang ibang lugar, ay babae ay magkaroon nang konting pagdudugo nang kanilang ari dahil sa inpeksiyon dulot nang paglagay nang dumi nang hayop nito, at sa ganun ang mga lalake ay magkaroon nang matinding karanasan sa pagtatalik, at ang gawaing ito ang sanhi nang pagkahalo nang mga dugo.
Ang isang mahalagang bagay, na nangangailangan nang malalim na pagpapaliwanag sa inyong mga sinasanay. Dapat sila ay pagsabihan nasa pagtatalakay nito, ang pagtatalik ay kalakip at may maraming malakas na pananaw tungkol nito, at ang pagtalakay tungkol nito.May maraming mga bawal tungkol sa pagtatalakay ukol sa pagtatalik, konsensiya, pagiging hindi mapalagay, takot na malaman nang ibang tao, at ang pag iisip na ito ay di dapat pag-usapan sa harap nang maraming tao. Nais nating ipakita na ito ay hindi totoo.
Ang pagnanasa sa pakikipagtalik ay isang karaniwang pangangailangan nang isang tao, tulad nang pagkakagutom, pag-inum at pagtulog. Maaring dahil sa maraming ipinagbawal sa atin, at pinagtibay nang mga relihiyon, ngunit kadalasan hindi natin nakita ang katotohanan na ito ay handog nang Maykapal, at tayo ay nagpapanggap na wala ito. Pinagbawalan natin ang mga kabataan at mga tumatanda na malaman ito. Sila ang mga taong dapat maka alam nito ngunit, ang nangyayari ay napakaliit nang kanilang nalalaman tungkol dito. Ang mga bagay na ito ay dapat ituro sa kanila sa pamamagitan nang pagiging bukas, makatotohanan at detalyado. Dapat mong hamonin ang inyong sinasanay. Ikaw ay hindi nandoon upang pagsabihan sila kung ano ang kanilang talakayin. Pag hindi nila pag uusapan ang tungkol sa pagtatalik at ang pagkalat nang sakit, malamang maraming buhay ang masawi. Ito ay mahalaga sapagkat ito ay nangangahulugan nang buhay at kamatayan, at dapat nilang talunin ang kanilang mga takot na pag-usapan ito.
Ang pag alam kung paano ang HIV nakakahawa, ay kalahati lang sa lunas; at hindi nakapigil sa pagkalat nito. Ang kalahati nang lunas, ay ang pag iwas nito, na nangangailangan nang pag intindi nang mga tao at ang pagbago nang kanilang mga ginagawa upang ang sakit ay hindi kakalat.
Maraming pagsusuri ang ginagawa ang nagpapakita na ang mga nagkaroon nang HIV ay nalulungkot at nawalan nang pag asa para mabuhay pa, pag nalaman nila na sila ay may sakit, at ang pagkalat ay dahil sa pagtatalik na hindi ligtas at paggamit nang iisang karayum. Iniisip nila na sila ay masyadong mahirap at wala nang magagawa, at nang malaman nila na sila hindi na magtagal sa mundo, ay gusto nalang nilang paliligayahin ang kanilang sarili habang buhay pa. Ito ay kadalasang nangyayari sa mga batang lansangan sa mga naglalakihang mga lunsod sa mga naghihirap na mga bansa. Ilan sa mga taong maysakit nito ay magalit, at ang kanilang kadalasang gawin ay pagdamay nang ibang mga tao sa pamamagitan nang pagkahawa nito.
Sa ibang mga pamayanan, ang mga babae ay inaasahang sunuod sunuran sa gusto nang mga lalaki. Karamihan sa mga lalaki, ang paggamit nang kondom sa pagtatalik ay hindi nakakaligaya di tulad nang wala. Pag ang mga lalaking yon ay ay gusto sa mga pamamaraan na nakakahawa nang HIV, sa ganun ang mga babae na may alam paano ito nakakahawa, ay maari ding mapilit sa pagkalat nito. Pag ang pagtatalakay ukol sa pamamaraan sa pagtatalik ay hindi pinag uusapan sa harap nang maraming tao, simbahan, mosque, paaralan, radyo, telebisyon, pagtitipon sa mga bayan, pagtitipon nang mga kagawad, at kahit saan na ang mga tao ay tumatalakay sa mga isyu tungkol sa mga tao. Ang mga lalaki na hindi gumagamit nang kondom ay hindi makakita nang katotohanan. At sila ay magpapatuloy sa pakikipagtalik na hindi ligtas at hindi inintindi ang masamang dulot nito
Ang isang sagot ay suportahan sila nang positibong pag-iisip. Pag ang mga tao ay hindi mag-iisip na sila niloloko, at tanggap at mapapasalamatin nang mga bagay na nasa kanila at umaasa na mayron pang magagawa upang mabago ang kanilang hinaharap, sa ganun ang kanilang masamang pag iisip ay mawala. Di mo matanggal ang masamang bagay sa pamamagitan nang isa pang masamang bagay, dapat lagyan mo nang magandang bagay ang mga puwang, at ang mga masamang pag-iisip ay biglang mawala
Pag ang mga tao ay payag sa paggawa nang lahat nang bagay upang malaman nang lahat, at pagbigyan nang pansin ang mga tao upang mabago ang kanilang mga ginagawa, sa ganun ang pagsuporta ukol sa pagbibigay aral ay kailangan. Marami ukol sa pagpapakilos nang pamayanan na pamamaraan sa pagbibigay aral ang nakalarawan sa dokumentong ito. Pagpapakilos para sa Sambayanan."
Tulad nang gawain nang pamayanan, ang isang halimbawa nang tagumpay na masundan nang mga malaking tagumpay. Kung mahikayat mo ang mga tao na magkaisa at pumili nang isang mahalagang proyekto at pag ito ay mabuhay at lumaki, ikaw din ay nakabuo nang isang magandang asal. Maaring ikaw ay mag umpisa sa mga bagay na kaya at madaling gawin. Pababain mo at nang pamayanan ang inyong mga layunin at magkaroon kayo nang ilang tagumpay sa umpisa' at pagkatapos ay subukan ang mga mahihirap na mga bagay.
Tandaan na ang pag iwas at ang pagbago nang mga ginagawa ay nangangailangan nang dalawang mahalagang parte: (1) Pag intindi kung paano ang HIV kumakalat at (2) Pagsang ayon sa pagbago nang mga ginagawa upang maiwasan ang pagkalat ito. Ang pag unawa at pagsang ayon ay maaring magagawa sa pamamagitan nang mga pamamaraan sa pagbibigay kakayahan nang pamayanan.
Pag-iwas: Pagbibigay nang mga bagay:
Maaring ang pinakaligtas pamamaraan upang maiwasan ang pagkalat nang HIV ay ang lubosang hindi magtatalik. Pag ang mga tao ay mag umpisang mag iisip nang totoo, at mawalan nang takot sa pagtalakay nito, makikita nila na ang pag iwas nang pagtatalik ay kakaunti lang, ngunit hindi masabing hindi totoo. Kahit ang mga respetadong tao na sumumpa sa maraming tao na sila ay hindi kasali sa mga nakikipagtalik, ang kadalasan malaman nalang natin sa huli na sila ay nakikipagtalik din sa lihim na paraan.
Pagkatapos nang pag-iwas, ano ang pangalawang paraan? ang paggamit nang kondom.
Pag ang kondom ay madaling makuha at mura, ito ay madali para sa mga taong gustong makikipagtalik at matigil ang pagkalat nang HIV, sa pagkuha at paggamit nito. Ito ay madali sa mga siyudad na may maraming tindahan at pamilihan na nagtitinda nito at madaling mabili na walang hadlang. Sa ibang mga lugar tulad nang bayan, ang pagkuha nang kondom ay maaring mahirap at magkaroon nang problema. Dito, kailangan mong pagsabihan ang mga tao na huwag matakot at maging bukas sa sarili. Sa sandaling ito tingnan ang Sambayanan.
Pag ang pamayanan ay seryoso sa pagtigil nang AIDS, ipa-alam mo sa kanila, na sila ay maaring makabuo nang isang pribadong grupo na magbibigay nang kondom para sa mga tao, at ipaalam ito sa pamamagitan nang pagtuturo doon sa mga simbahan, mosque at templo, paaralan at mga pagtitipon nang mga tao. Kung ang paglagay nang mga kahon para pagkunan nang kondom doon sa mga pampublikong palikuran ay hindi maari, kung ganun ay dapat humanap tayo nang ibang pamamaraan. Ang mga lalake at babae ay maaring magamit para maglako nito (sa pamamagitan nang maingat na paraan), sa mga kapwa lalaki at babae.
Ang isang maliit na grupo nang mga lokal na volunteer(mga gumagawa kahit walang sahod) ay maaring sanayin upang bumisita nang mga paaralan, simbahan, mosque at templo at mga pagtitipon para ipakita ang wastong paggamit nang kondom bilang isang mabisang paraan sa pagtigil nang pagkalat nang HIV. Pag ang isang mahiyaing tao ay magsabi na ang paglako nang kondom ay isang nakakahiyang bagay, pagsabihan ninyo sila na ito ay isyu tungkol sa buhay o kamatayan.
Sa ibaba, sinasabi dito na ang pinakadaling pamamaraan sa pagkalat nang HIV (na hindi dahil sa pagtatalik) ay pamamagitan sa paggamit nang iisang karayum sa pagamot o sa paggamit nang bawal na gamot. Tulad nang ginagawa sa pagbibigay nang murang kondom, ang pamayanan ay maaring magbuo nang pribadong grupo upang magbigay nang malinis na karayum. Sa lahat nang mga gawaing ito, huwag kang gagawa nito para sa kanila, sapagkat sila ay maging mahina, dapat pagisahin ninyo sila at hikayatin sila na gawin ito nang kanilang sarili sa pamamagitan nang kanilang grupo at ito ay magpapatatag sa kanila.
Pag-iwas: Pagbibigay nang ibang Pagkakakitaan:
Ang isang mahalagang pamamaraan pagkalat nang AIDS ay ang pagbebenta nang laman. Maraming mga tao, kadalasan mga babae, ang napilit sa ganung kalakal dahil sa kahirapan at mga pangangailangan tulad nang mga gastosin sa pag-aaral nang mga anak. Sila ay nakikipagtalik nang kani kaninong mga lalaki bawat araw. Marami sa kanila ang ayaw gumamit nang kondom. Ito ang pinakadaling pamamaraan sa pagkalat nang HIV.
Ang mga nagbebenta nang laman, at mga nagmamaneho nang mga sasakyan, ay ang kadalasan naging biktima nang pagkahawa nang HIV. Sapagkat ang kahirapan ang pinakadahilan sa pagbebenta nang laman, madaling sabihin nating na ang pinaka mabisang lunas ay ang pag ahon nila sa kahirapan at sa ganyang kalakal, ay sa pamamagitan nang paghahanap nang ibang mapagkakakitaan.
Tatlong mga paksa sa dakong ito ay iginugol para sa ibang pagkikitaan, at ang pamamaraan paaon ito gagawin. Ito ay naglakip nang: (1) Mga pamamaraan sa pagkakaroon nang pagkikitaan, (2) Ang pagbuo nang isang grupo na nagpapautang, (3) Mga kakayahan na kailangan sa pagpapatakbo nang isang pautang.
Kung ang inyong pakay ay ang paggamit nang pagpapautang bilang pamamaraan sa pagpapatigil nang mga tao sa pagbebenta nang laman, dapat mong gagawin ay pagbuohin muna sila nang isang grupo at bigyan nang mga pagsasanay. Di lang na ikaw ay dapat matino ang pagkatao, ikaw ay nangangailangan ring makikipag usap sa mga ibang miyembro nang pamayanan upang sila ay maka intindi sa sa iyong mga pakay at gustong mangyayari. Sila ay dapat makiramay sa kalagayan nang mga taong ito, at sila ay tingnan na biktima nang pagkakataon, at hindi na pumasok lang sa kalakal na ito upang bigyan nang kahihiyan ang ibang mga tao nang pamayanan.
Ang pagbibigay aral ay mabisa pag ginagawa nang pamayanan kaysa ito ay gagawin para sa kanila.
Pag-iwas: Pagtigil nang paggamit nang iisang karayum:
Di lang dahil sa pagtatalik, ang pangalawang pinakadaling paraan sa pagkalat nang HIV ay ang paggamit nang iisang karayum.
Kung ang hiringilya na may karayum ay ginagamit sa pagpasok nang gamot o lunas para sa katawan nang isang taong may HIV, ang virus ay maiwan (sa kahit maliit na laman) doon sa loob nang karayum. Pag ang karayum na iyon ay gagamitin ulit sa isang madaling saglit sa iba, sa ganun ang ang virus ay naipasok din sa katawan nang pangalawang pasyente. Kahit ang karayum na ginagamit sa pagpasok nang bawal na gamot sa katawan, o ginagamit nang mga mangagamot sa pagbigay nang lunas nang mga maysakit. Ang pamamaraang yon ay nagpakalat nang HIV virus. Sa dalawang kasong iyon, ang dahilan sa paggamit nang iisang karayum ay upang makatipid, sa pagtitipid nang pera sa ganitong paraan, maraming buhay ang nasawi.
Sapagkat ang taong nahawa nang sakit ay hindi nagpapakita nang simtoma nang AIDS nang ilang mga taon, ito ay mahirap kilalanin kung sinong mga tao ang maydala nito.
Ano ang iyong magagawa bilang isang tagapagpakilos, sa paggamit nang iisang karayum?
Sa maraming beses nating sinasabi dito, huwag kang magbigay nang mga pangaral; huwag kang mainis; at huwag kang mangumbinsi. Pag ang pagkamatay nang maraming tao dahil sa AIDS, ay makikilala nila bilang isang problema, ikaw ay nagkaroon nang pagkakataon sa pagpasok. Pag -usapan ninyo ang maaring gagawin, pag-iwas at ang pagpahina.
Kung sila ay makakita na ang ginagamit na paraan ay ang paggamit nang iisang karayum, at ginagamit parin ito. Sa ganitong pagkakataon ay tanungin ninyo sila kung ano ang dapat gawin, kung nakita nila na ang dapat gawin ay ang pagbabago nang mga ginagawa, pagpayohan niniyo sila na ang gawaing ito ay nangangailangan nang pag-unawa at pagsuporta. Di nila ito madaling pagsang-ayonan sa isang pagtitipon nang mga kagawad nang pamayanan, na ang kanilang ginagawa ay agad agad babaguhin, at magpasa nang mga panukala na tahimik lang na nakalagay sa mga talaan.
Ang mga kaalamang ito ay dapat pag-usapan sa harap nang maraming tao, at dapat nilang talunin ang kanilang mga takot.
Ang mga lokal na mga pangulo na kilala nang mga tao nang pamayanan, ay kailangang magpakita nang kanilang lantarang pagsuporta sa pagbago nang mga ginagawa. Sila ay dapat magsalita sa mga pagtitipon,doon sa mga paaralan, sinbahan ,mosque, radyo at telebisyon.
Ang mga adik at mga pasyente ay dapat humingi nang malinis na karayum bilang panghadlang laban sa pagkalat nang HIV.
Ang pamayanan at hindi ikaw ang maaring maghanda nang isang pangsuportang pribadong grupo upang itaas ang kaalaman nang mga tao tungkol nito at igiit ang paggmit nang malinis na karayum. Ikaw ay maaring makapagbigay nang gabay at tulong sa kanila.
Pagpahina: Pagbibigay nang pangangailangan nang mga batang nawalan nang mga magulang:
Ang sakit na AIDS ay hindi umatake nang kahit kanino. Ito ay sinasabi sa itaas, na tulad nang nagbebenta nang laman at mga drayber nang sasakyan, ay sila ang mga kadalasang nabibiktima. Ito ay nakakapagbigay pansin na pangyayari, at nakakamangha, sa sandaling may maraming mga namamatay na nagbebenta nang laman marami ang pumalit sa kanila, at ito ay dahil sa kahirapan, at maraming mga tao ang pumasok sa kalakal na ito. Ang mga bagong nagbebenta nang laman dahil sa kawalan nang karanasan sa paggamit nang ligtas na pagtatalik, ay siya rin ang sanhi sa maraming masawi.
Ang mga drayber na may maraming karanasan sa pagmamaneho ay mamatay din, na magbunga sa kawalan nang mga magaling mag mamaneho. Ang mga baguhang drayber na walang karanasan ang pumalit sa kanila, na magresulta sa kadalasang aksidente sa mga lansangan at magresulta nang kamatayan at pagdami nang masasaktan.
Sa buong sambayanan, may mga ibang grupo nang mga tao na mas madaling makakuha nang sakit na ito. Ang pag aaral ukol sa mga biktima nang AIDS ay nagpapakita na ang mga taong nagpapakilos at gumigising sa mga pagiisip nang mga tao ay madaling mahawa sa sakit na ito. Ang mga taong gumagawa nang mga bagay, mga nagplaplano at nagpapatupad nang mga gawain, ay ang kadalasan nagkaroon nang malakas na pagnanasa at karaniwang nakikipagtalik sa ibat ibang mga kapares. Ito ay may malaking epekto na makapagpahina sa takbo nang ekonomiya, politika at sosyal na pag unlad, dilang makapagpahina minsan ito ang dahilan sa pagbalik sa dating ginagawa. Mag ingat kayo, ang grupong ito ay naglakip nang mga nagpapakilos nang pamayanan. Sa huli tingnan ang mga sinasabing gawain sa pagpahina, dahil sa pagbawas nang dami nang mga guro, mga nagbibigay nang hanapbuhay at mga pangulo.
Sa simula tingnan natin ang ibang mangyayari sa mga tao. Hindi nakakamangha, ang AIDS ay naka apekto kadalasan sa mga babaeng nagkaroon nang mga sanggol.Sapagkat sila ay sa umpisa nagbubuntis, at pagkatapos manganak ay namatay sa AIDS, at nagresulta nang maraming mga batang nawalan nang mga magulang. Ano ang mangyayari pag ang AIDS ay ang dahilan sa pagkamatay nang mga maraming nagbubuntis na mga ina? Ang demograpiya ay nakaka agaw pansin; ang resulta ukol sa mga ito ay nakakagulat. ang piramide nang mga gulang ay pantay (ang daming mga batang nawalan nang mga magulang kung ihambing sa talaan nang mundo) at naging manipis sa gitna. Ang mga lolo at lola ang silang nag aalaga nang mga bata. Kung tingnana natin ang agwat nang kanilang mga gulang, sila ay nakarating na sana sa gulang na dapat nang magpahinga, ngunit ngayon ay nag aalaga parin sila nang mga bata. Ayon sa kasaysayan ang mga magulang ay pumunta sa mga siyudad upang kumita, ngunit sa kasamaang palad sila ay namatay dahil sa AIDS, Sa pangyayaring ito sino ngayon ang magbibigay nang pera sa mga naiwan upang alagaan ang mga bata?
Ang karamuhan doon sa mga naiwan ay mga babae at walang mga pahinga.
Sa inyong talakayan nang pamayanan, ay malaman ang kanilang pinakamahalagang problema. Kung sabihin nila na ang kanilang mga anak ay di masyadong naaalagaan, tanungin ninyo sila kung ano ang dapat nilang gawin para dito. Kung sabihin nilang tagalabas na ahensiya ang dapat pumasok upang mag aalaga sa mga bata, yan ay hindi pag-umpisa at hindi mangyayari. Ngunit sa kabilang dako, kung pagpasiyahan nilang ang problemang ito ay mahalaga at sila ay magbuo nang grupo na nakabasi nang pamayanan o isang pribadong grupo upang mag-aalaga sa mga bata, sa ganyang pagkakataon sila ay mapapansin. Sa pinaka totoo ang kaya lang talaga nang pamayanan ay bumuo nang inatasang grupo na magbigay nang pananghalian para sa karamihan isang araw bawat linggo, at lahat nang walang mga magulang ay makadalo. Ang makatotohanang paraan na iyan ay maaring maging umpisa para sa isang malaking grupo, na humahanap at humawak nang pundo, sa huli.
Pag ang pamayanan ay gustong magbigay nang pagkain doon sa mga inatasang grupo isang bese bawat linggo, iyon ay isa sa mahalagang hakbang. Muli, tandaan ang aral sa estorya tungkol sa dalawang batang lalaki; kung ang pamayanan ay mag umpisang tulungan ang kanyang sarilimaaring may darating na tulong galing sa labas, ngunit paghindi niya tulungan ang kanyang sarili, ay wala talagang tulong na mangyayari. Tingnan ang dokumento nang Pagpapakilos para sa paglikom nang Pundo. Ang mga tao ay payag na magbigay kung mayron silang makitang pagbabago. Hindi lahat ay makapagbigay nang pagkain. Ang ilang ay kayang magbigay sa ibang pamamaraan nang pagtulong tulad nang pamamahala, pagluluto, paglikum nang pera, paghanda nang mga talaan nang mga gastos, pangungulikta nang mga lumang damit at marami pa, pag ang grupo ay magkaroon nang ilang mga tagumpay kahit maliit lang.
Pag ang pamayanan walang gagawin, ito ay nangangahulugan na sila ay nangangailangan nang tulong galing salabas, dahil wala silang ginawa kahit mliit man lang. Paaalahanan ninyo sila tungkol dito.
Pagpahina: Mga batng tumutulong sa mga lola:
Ang dami nang tao na nasawi nang AIDS ay nakakaapekto sa kalagayan nang mga tao.
Kung marami sa mga magulang ang namatay, at ang kanilang mga bata ay aalagaan nang mgalolo at lola, sa kalagayang ito ang mga nakatatandang kapatid ay gamitin para tumulong. Ang kadalasang pinapatulong ay ang mga batang babae, na nagpapatuloy pa hanggang ngayon. Ang mga batang babae ay pinahinto sa pag-aaral dahil sa dalawang dahilan. Ito ay: (1) sila ang kadalasan kinuha upang tumulong sa pag aalaga nang mga bat, at (2) walang pambayad at sila ay dapat ang unang huminto sa pag aaral.
Ano ang magagawa nang pamayanan tungkol dito, at ano ang inyong papel tagapagpakilos upang sila ay tulungan?
Kung ito ay makita nang pamayanan bilang isang mahalagang bagay, sila ay may magaw upang mapahina ang sitwasyong iyon. Sila ay maaring makabuo nang inatasang grupo upang magbigay nang pag-aalaga sa mga bata, maaring sa pamamagitan nang lingguhang beses, para sa mga batang nag-aalaga. Sila rin ay makabuo nang inatasang grupo sa pagbigay nang tulong sa araw nang sabado at linggo, upng tumulong doon sa mga lolo at lola sa paglilinis nang mga tinitirhan, paglalaba, pag iigib nang tubig at ibang mga gawaing bahay na mahirap gawin nang mga matatanda. Sila rin ay maaring makapagturo sa mga batang nawalan nang mga magulang. Ang mga batang babae ay tutulong parin sa mga gawaing bahay at pag-aalaga nang mga bata, ngunit sila ay may pagkakataon parin upang makag-aral.
Bilang pag uulit, ang pamamaraan ay ang pag umpisa sa maliliit na bagay, ginamit ang kaunting kakayahan nang pamayanan, at huwag muna ang karamihan. Ang paglikun nang pundo ay maari nang mag umpisa. Ang pagpapakilos ay isang paraan upang makakuha nang panglabas na tulong.
Ang pagwawalang kibo at di pagkilos nang pamayanan ay lalong magpapalubha sa kalagayang iyon.
Pagpahina: Kakulangan nang mga guro:
Sa mga biktima nang AIDS, ang mga nagpapakilos nang pamayanan, ang mga nagulo nang mga tao ay ang kadalasan ang unang masawi. Karamihan sa lugar nang Afrika, ang buong paaralan at monsan karamihan sa ibang paaralan ay nawalan nang mga guro. Magkaparehong kalagayan ang makikita sa ibang parte nang mundo na napinsala nang AIDS.
Sa unang parte sa paksang ito , kayo ay binigyan nang gabay tungkol sa Nakatagong mga kayamanan. Kadalasan tinatago nang pamayanan ang kanilang mga angkin na kakayahan sa pag asa na magbigay nang tulong ang mga tagalabas. Sa pamamagitan nang pagbibigay nang halaga sa pagiging matatag na pamayanan, ang tagapagpakilos ay magsasa ayos nang pagbibigayan nang mga kaalaman sa mga kasapi nang pamayanan upang tingnan ang mga nakatagong kakayahan. Ito ay maaring mga taong may kaalaman (ngunit nag reretiro na sa pagtratrabaho)na hindi makapagbigay nang kanilang oras sa buong linggo, ngunit maaring makalaan nang iilang oras bawat linggo sa pagtuturo nang mga kabataan (sa halip na magbibigay nang pagkain).
Kahit ang buong mga topiko ay hindi maaring maibigay, ay maari parin na magbuo nang gumaganang kaalaman at pagtuturo ukol sa numero at pagbibilang. Tingnan ang paksa ukol sa Pagbibigay nang Kaalaman. Ito ay nangangailangan nang pagpayag, pagsuporta, pagsaayos, pagplano at pamamahala. Ito ay maaring gawin bilang isang pproyekto nang pamayanan. Mag umpisa sa maliit. Ang isang tagumpay ay aani nang marami pang tagumpay.
Sa sandaling ang grupo ay nabuo na at kumikilos, ang iba ay sasali, at ang iba ay gustong magbigay, kahit ang mga tagalabas ay magbibigay na rin nang tulong.
Pagpahina: Kakulangan nang nagbibigay nang hanapbuhay (Mga Amo):
Ang pinakamahalagang hanay nang pamayanan na may kinalaman sa ekonomiya na nasawi nang AIDS ay ang mga nagbibigay nang trabaho o hanapbuhay sa mga tao. Sila din ay ang mga nagpapakilos nang mga tao.
Pag ang mga amo ay namatay, ang mga trabaho ay nawala din. Ang pagdami nang mga taong walang hanapbuhay ay isa sa pinakamasamang dulot nang AIDS sa mahihirap na bansa.
Kung ito ay makita bilang isang mahalagang problema sa pamayanan, ang pinaka mabisang gawin ay ang paggawa nang trabaho. para sa kanila. Ito ay hindi mangyayari kaagad. Kung ang pamayanan ay gustong gumawa nang mga bagong trabaho, ito ay maaring gawin nang kanilang mga sarili sa pamamagitan nang pagsali sa mga gawain na makapagbigay nang pagkikitaan na binigay sa dakong ito. May tatlong paksa sa pagsasanay; umpisahan sa Pamamaraan.
Pagpahina: Kakulangan nang mga pangulo:
Sa panghuli, sa lahat nang nagpapakilos na nasawi nang AIDS, ay kasali ang mga pangulo. Ang mga pangulo ay naglakip nang iba ibang mga klase tulad nang mga politiko, kawani nang pamahalaan, pangulo nang paaralan, at ahensiya nang pamahalaan, nangulo nang mga korporasyon nang kalakal na nagbibigay tulong doon sa pamayanan sa pamamagitan nang kanilang kakayahan sa pamamahala.
Sa pagkawala nang mga pangulo, ans sagot para sa inyo bilang tagapagpakilos ang pagtulong sa paghubog nang mga bagong pangulo, at panatilihin ang pagiging malinaw, pananagutan, para sa lahat at iba pang elemento sa mabuting pamamahala, sa pamamagitan nang pagpapakilos nang pamayanan patungo sa kaunlaran.
Gawin mo ang grupo at turuan nang wastong pamamahala sa pamamagitan nang paggawa nang tamang mga bagay at paano ang isang bagay gagawin sa tamang pamamaraan. Tulungan sila sa pagkilala, pagsuporta at paghubog nang bago at mabisang mga pangulo. Samanatalang ang kanilang grupo at pamayanan ay nagkaroon nang pagbabawas nang mga pangulo, ang isang magaling na grupo doon sa pamayanan ay makahubog nang bagong mga pangulo at mabuting pamamahala, bilang isang pagpahina sa masamang dulot nang AIDS.
Panghuli:
Ang paglaban nang AIDS ay maraing mukha. Di mo kayang mag-isang talunin ito. Gamitin mo ang iyong pamamaraan sa pagpakilos nang pamayanan sa paglaban nito na kung saan ikaw ay magaling.
Ang AIDS ay malaking problema. Kahit sa tingin palang napakahirap lutasin, ngunit huwag mo itong gawing dahilan na mawalan ka nang pag asa at magwawalang kibo nalang. Samantalang wala itong lunas at nakamamatay, may dalawang pamamaraan na maaring gamitin nang pamayanan sa ilalim nang inyong pagsuporta at gabay. Sila ay (1) pag-was at (2) pagpahina. Samantalang ang tulong nang tagalabas ay nandiyan ngunit hindi ito darating kaagad. Huwag mong aasahan ang mga ito ,at huwag mong hayaan ang pamayanan na aasa dito, kahit gaano pa ka tama ang dahilan sa paghingi nito.
Tandaan ang mahalagang aral na ipinakita sa estorya dalawang batang lalaki, Pag ang pamayanan ay magkaisa at umpisahang tulungan ang kanilang mga saril, ang tagalabas ay mas lalong makakita nang maganda ukol dito at magbibigay nang tulong. At ang mga tao ay payag na magbigay pag ang pamayanan ay mayrong inumpisahan. Kung inyong pakilosin ang grupo doon sa pamayanan, ang mga tagalabas ay magbibigay nang kanilang mga tulong sa pamamagitan nang grupong ito.
Ang dokumentong ito makapagbihay sa inyo nang lahat nang tulong sa pagbabalangkas nang pamamaraan sa pag iwas at pagpahina nang AIDS. Ito ay kailangang idugtong at nangangailangan nang ibat ibang pamamaraan na makikita at ipinapaliwanag nang sunod sunod na paksa sa dakong ito.
Gamitin ninyo ang mga ito.
––»«––
Para
sa mga kaalaman ukol sa HIV AIDS ni Dr. Edward Anafi, tingnan dito.
Tingnan
din ang: http://www.youandaids.org/
Pag aaral ukol sa Kalusugan:
 |