Μεταφράσεις

Άλλες σελίδες:

Μοντέλα

Χάρτης σελίδας

Λέξεις κλειδιά

Επικοινωνία

Βοηθητικά έγγραφα

Χρήσιμοι σύνδεσμοι

ΟΦΕΛΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

από την Doreen Boyd

από τον Δρ. Φιλ Μπαρτλ

μετάφραση από τη Μαρία Νιόβη Αγγελίδη

Μερικά από τα οφέλη

Αυτή η άσκηση είτε επιβεβαιώνει ό,τι ενστικτωδώς γνωρίζουν για την κοινότητα ή αλλάζει τη λανθασμένη πληροφόρηση και τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται τις καταστάσεις όταν εμπειρικές αποδείξεις εφαρμόζονται σε τρέχουσες συνθήκες.

Μια επαγγελματική έρευνα/αξιολόγηση για την κοινότητα που γίνεται από τους ίδιους τους ανθρώπους αποτελεί αφετηρία της διαδικασίας της συμμετοχής και βασικό κίνητρο για τη βιωσιμότητα των δράσεων. Οι άνθρωποι λαμβάνουν πράγματι μέρος και η ενασχόληση με την ανάλυση των δεδομένων ξεκινά μια συνειδητοποίηση των πηγών της κατάστασής τους, κάτι που βοηθά την αναπτυξιακή εκπαίδευση, που με τη σειρά της οδηγεί στην κατανόηση της υπεράσπισης και των ρόλων πίεσης που πρέπει να αναλάβουν για να κάνουν τις απαραίτητες αλλαγές. Βοηθά στο να απομακρύνει τα μέλη της κοινότητας από μια "ατομικιστική" ή υποκειμενική προσέγγιση και να τα φέρει πιο κοντά στην αξιολόγηση των "αναγκαίων" δράσεων, ακολουθώντας μια ευρύτερη προσέγγιση προς έναν "κοινοτικό" στόχο.

Αυτό αποτελούσε πάντα για εμένα τουλάχιστον μία βασική δυσκολία σε άλλες μεθοδολογίες, προκειμένου να καθορίσω τις ανάγκες ή ακόμα και τα προσόντα σε μια κοινότητα. Η φυσική προδιάθεση για τους ανθρώπους είναι να είναι υποκειμενικοί, με την έννοια ότι κρίνουν με βάσης τη δική τους προσωπική σκοπιά. Όχι ότι αυτό είναι απόλθτα κακό, αλλά διαστρεβλώνει τα ευρήματα και επίσης οδηγεί τα άτομα στην απογοήτευση όταν οι "προσωπικές" τους ανάγκες δεν ικανοποιούνται, και επομένως μπορεί να έχει ωσ αποτέλεσμα να "παραιτηθούν" από τη συμμετοχή.

Ο απολογισμός από την άσκηση της έρευνας προσφέρει ένα κείμενο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε όλα τα επίπεδα με, γενικά, τον ίδιο τρόπο που χρησιμοποιούνται οι αξιολογήσεις της φτώχειας σε εθνικό επίπεδο, δηλαδή: για να αναπτύχθεί ένα σχέδιο δράσης και μια στρατηγική εξάλειψης της φτώχειας, εξειδικευμένη στις συνθήκες της συγκεκριμένης κοινότητας και βασισμένη στα αποτελέσματα της έρευνας, προκειμένου να υποστηριχθούν αλλαγές πολιτικής και άλλες επεμβάσεις από τη βάση. Με αυτόν τον τρόπο δίνεται η ευκαιρία σε ομάδες της κοινότητας να συμβάλλουν στη διαμόρφωση της "μακροπρόθεσμης" πολιτικής, που επηρεάζει τη ζωή τους και έτσι επιτέλους να έχουν βάσιμα επιχειρήματα για να ζητήσουν πόρους προκειμένου να πραγματοποιήσουν τις απαραίτητες επεμβάσεις.

Αυτές είναι μερικές σκέψεις βασισμένες στην προσωπική μου εμπειρία σε πολλά διαφορετικά μέρη του κόσμου, όπου χρησιμοποίησα τη συμμετοχική αξιόλογηση ως κομμάτι της διαδικασίας.

Συνήθως ακολουθεί την άσκηση της κοινοτικής χαρτογράφησης (σχεδιάζοντας το χάρτη), η οποία σε πολλές περιπτώσεις ξεκινά τη διαδικασία της αποκάλυψης λανθασμένων πληροφοριών ή της έλλειψης πληροφόρησης σχετικά με θέματα όπως τα όρια, όπου βρίσκεται η στρατηγική υποδομή (π.χ. τουαλέτες και σωλήνες, μαγαζιά). Αυτό οδήγει στο να "το ανακαλύψουμε για τα καλά" και από εκεί στην ιδέα μιας κοινοτικής έρευνας.

Παρεπιπτόντως δεν είχα ποτέ την εμπερία μέλη της κοινότητας να αρνηθούν να κάνουν αυτήν την άσκηση ή να μην μπορούν να την φέρουν σε πέρας αφού είχαν εκπαιδευθεί για αυτόν τον σκοπό.

Κάποιες περαιτέρω σκέψεις:

Το βασικό που πρέπει να τονιστεί στους διευκολυντές/βοηθούς σε αυτού του είδους τη διαδικασία είναι η ανάγκη να αναγνωρισθεί και να εδραιωθεί ότι υπάρχουν εξαιρετικές δυνατότητες σε συνηθισμένους ανθρώπους που ζουν υπό συνθήκες φτώχειας. Με άλλα λόγια, η υλική φτώχεια δεν σημαίνει ότι υπάρχει και φτώχεια ιδεών, ονείρων και φιλοδοξιών ή η δυνατότητα να μεταφράσουν τις ιδέες σε δράση, να κάνουν τα όνειρα και τις φιλοδοξίες πραγματικότητα.

Πρέπει να έχουν "πίστη", αν θέλετε, στην ικανότητα των ανθρώπων, καθώς και στη διαδικασία την οποία διευκολύνουν/υποβοηθούν.

Πολλοί επαγγελματίες ακόμα δεν καταλαβαίνουν την ανάγκη για τα μέλη της κοινότητας να λαμβάνουν αποφάσεις σε θέματα που τους αφορούν, ή ακόμα περισσότερο δεν πιστεύουν ότι έχουν την ικανότητα να το πράξουν, βασιζόμενοι σε πληροφορίες που οι ίδιοι κρίνουν ως χρήσιμες, τις οποίες οι ίδιοι έχουν συλλέξει και αναλύσει.

Όλα τα παραπάνω είναι φυσικά ένα "καπέλο" για όλη τη δουλειά που κάνουν οι διευκολυντές/βοηθοί, αλλά είναι βασικό για τη διαδικασία της συμμετοχικής αξιολόγησης, διότι η "έρευνα" συνύθως αντιμετωπίζεται ως κάτι με το οποίο επιφορτίζονται υψηλά εξειδικευμένοι ειδικοί και όχι "οι αναλφάβητες ή ανεκπαίδευτες μάζες" οι οποίες είναι συνήθως το αντικείμενο της έρευνας και όχι οι ερευνητές.

Doreen Boyd, Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, Barbados

© Πνευματικά δικαιώματα 1967, 1987, 2007 Φιλ Μπαρτλ
Σχεδιασμός Ιστοσελίδας: Lourdes Sada

––»«––

Τελευταία ενημέρωση: 30.01.2012