Tweet
Μεταφράσεις:
Bahasa Indonesia
বাংলা / Baṅla
Català
中文 / Zhōngwén
English
Español
Filipino/Tagalog
Français
Ελληνικά / Elliniká
हिन्दी / Hindī
Italiano
日本語 / Nihongo
한국어 / Hangugeo
Português
Română
Српски / Srpski
Türkçe
Άλλες σελίδες:
Ενότητες
Χάρτης Σελίδας
Λέξεις Κλειδιά
Επικοινωνία
Βοηθητικά Έγγραφα
Χρήσιμοι Σύνδεσμοι
Περιεχόμενα:
Περιεχόμενα:
Περιεχόμενα:
ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ, ΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ
από τον Δρ. Φιλ Μπαρτλ
μετάφραση από την Καλομοίρα Μπιμπέζα
Παρακινητής â Σημειώσεις του Εκπαιδευτή
Αυτό είναι ένα σύντομο φυλλάδιο για τον εργάτη για να καταλάβει τις βασικές αρχές της ενδυνάμωσης που βρίσκονται πίσω απο τις τεχνικές της παροχής εξουσιοδότησης των χαμηλού εισοδήματος κοινωνιών που παρουσιάζονται σε αυτή την ιστιοσελίδα σαν εκπαιδευτικό υλικό.
Εισαγωγή:
Πολλοί άνθρωποι με καλή καρδιά έχουν γνωρίσει τις δυσκολίες της φτώχειας, συχνά κατα τη διάρκεια μεγάλων καταστροφών, μερικές απο τη φύση, και μερικές ανθρώπινες. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν καταβάλει αρκετές προσπάθειες για την δημιουργία εσόδων για τα θύματα. Κάποιοι έχουν προμηθεύσει τα θύματα με ραπτομηχανές, κάποιοι με τρόφιμα. Αυτό που ήταν κοινός παρανομαστής σε όλη αυτή τη μέριμνα ήταν ότι η μείωση της φτώχειας ανάμεσα στα θύματα δεν μπορούσε να σταθεροποιηθεί όταν τελειώνε η αγαθοεργεία.
Το όραμά μας είναι να βοηθήσουμε τους φτωχούς, όχι να τους βοηθήσουμε να εξαρτώνται απο τις συνεχόμενες δωρεές (έτσι να παραμένουν φτωχοί) αλλά να τους βοηθήσουμε να γίνουν δυνατοί και να μπορούν να ζουν και να μεγαλώνουν χωρίς ελεημοσύνες.
Στο εκπαιδευτικό υλικό αυτής της Ιστοσελίδας, το κυρίαρχο θέμα είναι για την "παροχή εξουσιοδότησης", όπου οι ευεργετούντες δεν δέχονται ελεημοσύνη, κάτι που τους εκπαιδεύει να εξαρτώνται ακόμα περισσότερο απο τις δωρεές, αλλά αντίθετα καθοδηγούνται προς το να γίνουν δυνατότεροι (να εξουσιοδοτούνται) έτσι ώστε να γίνονται πιο ανεξάρτητοι, και λιγότερο εξαρτώμενοι απο τις δωρεές.
Υπάρχει προσφορά και προσφορά. Μερικά δώρα, παρόλο που δίνονται με καλές προθέσεις, πείθουν τους αποδέκτες τους να περιμένουν, να ελπίζουν, και να εξαρτώνται απο παραπάνω δώρα. (Δες "Το Σύνδρομο της Εξάρτησης"). Άλλα δώρα προς τους φτωχούς τους βοηθούν να βρούν το δρόμο τους πέρα απο τη φτώχεια. Αυτό το είδος προσφοράς επιθυμούμε και στηρίζουμε.
Δεν είμαστε αντίθετοι στην δωρεά σε περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης. Υπάρχουν στιγμές όπου τα θύματα είναι αβοήθητα απο σεισμούς, φυλετικές διαμάχες, πλημμύρες, πολέμους, καταιγίδες, βόμβες, αεροπορικά δυστηχήματα. Σε τέτοιες περιπτώσεις έχουμε την υποχρέωση να παρέχουμε φαγητό, κατάλλυμα, φάρμακα και βοήθεια γιατι χωρίς αυτά τα θύματα δεν θα επιζήσουν.
Αλλά τότε υπάρχουν οι περιπτώσεις όπου η αγαθοεργεία γίνεται βάρος, διαιωνίζοντας την αδυναμία και τη φτώχεια, παρά βοηθά τα θύματα να γίνουν πιο δυνατά. Δεν είναι εύκολο να θέσεις τα όρια ανάμεσα στις δύο περιπτώσεις, και η αλλαγή απο την ελεημοσύνη στην ανάπτυξη δεν επιτυγχάνεται εύκολα.
Βασισμένη στις αρχές της παροχής εξουσιοδότησης, η μέθοδος της μείωσης της φτώχειας σε αυτή τη σειρά υπερασπίζεται τη πρόσθεση νέας αξίας (πλούτου), την αποφυγή της ελεημοσύνης για την ανακούφιση ή τη μείωση της φτώχειας, και τη χρήση της πίστωσης στο εμπόριο, όχι επιδοτούμενους, τόκους και φόρους.
Αυτό που παρέχεται χωρίς ανταμοιβή, όπου είναι εύκολο, είναι η εκπαίδευση για οργάνωση και διοίκηση απαραίτητα για τους δικαιούχους ώστε να χρησιμοποιήσουν την πίστωση για να δημιουργήσουν πρόσθετη αξία (πλούτος) για έσοδα.
Επιδόματα εναντίον Δανείων:
Μερικοί μπορεί να πουν ότι για τη δημιουργία εσόδων, πρέπει να προσφέρουμε επιδόματα στους φτωχούς. Τα επιδόματα είναι δώρα. Δεν περιμένεις να σου ξεπληρωθούν. Όταν βλέπουμε ανθρώπους με μεγάλου βαθμού ανάγκες, μπαίνουμε στον πειρασμό να τους βοηθήσουμε με το να τους δώσουμε πράγματα. Δίνοντας τους πράγματα, παρολαυτά, τους ενθαρρύνουμε να περιμένουν και να ελπίζουν για παραπάνω δώρα.
Αμέσως μετά από μια καταστροφή, είναι καλό να τους δώσεις πράγματα αναγκαία για την επιβιωσή τους (τρόφιμα, ρουχισμό, κατάλλυμα, φάρμακα): χωρίς αυτά δεν θα επιβιώσουν. Μόλις όμως επιβιώσουν, η συνέχιση της παροχής πραγμάτων τους βοηθά να δημιουργήσουν και να επιτείνουν το Σύνδρομο της Εξάρτησης,και έτσι να παραμένει η φτώχεια.
Η "Στάση Φιλανθρωπίας" μας λέει λανθασμένα ότι θα πρέπει να συνεχίσουμε να τους παρέχουμε πράγματα που χρειάζονται. Η "Ανάλυση Ανάπτυξης," σε αντίθεση, μας λέει ότι η φιλανθρωπία δεν είναι υποστηρικτική, αλλά συνεισφέρει στην μακροπρόθεσμη φτώχεια, και δεν τους βοηθά να γίνουν δυνατότεροι και αυτάρκεις.
Όταν μερικοί άνθρωποι ακούν για τη "δημιουργία εσόδων", νομίζουν ότι η μεταφορά πόρων στους δικαιούχους είναι η δημιουργία εσόδων...Δεν είναι. Ποτέ δεν έχει δημιουργηθεί πλούτος με την απλή μεταφορά χρημάτων απο τον ιδιοκτήτη σε έναν άλλο. Η μεταφορά μειώνει τα συμπτώματα της φτώχειας για τους αποδέκτες, αλλά μόνο βραχυπρόθεσμα. Δεν επιτίθεται στα αίτια της φτώχειας, και δεν μειώνει ή δεν εξαλείφει τη φτώχεια.
Ετσι τα χρήματα που μεταφέρονται σε αυτή τη μεθοδολογία είναι με τη μορφή της πίστωσης, που είναι με τη μορφή του δανείου που πρέπει να ξεπληρωθεί. Εάν αυτό που θα κάνουν οι αποδέκτες με το δάνειο έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση του εισοδήματος, συμπεριλαμβανομένου αρκετού εισοδήματος ώστε να επιστρέψουν το δάνειο όπως και να έχουν ρευστότητα, τότε πραγματικά έχει δημιουργηθεί πλούτος.
Επιτόκιο:
Μόλις γίνει κατανοητό ότι τα δάνεια και όχι οι πιστώσεις θα συνεισφέρουν στην συνεχόμενη μείωση της φτώχειας και τη δημιουργία προστιθέμενης αξίας (πλούτος), τότε η επόμενη ερώτηση είναι, "Θα πρέπει να πληρωθεί τόκος, και με ποιο επιτόκιο;"
Ξανά, οι καλοπροαίρετοι, αλλά φιλάνθρωποι, θα πουν ότι, "Αυτοί είναι φτωχοί άνθρωποι, έτσι δεν θα πρέπει να πληρώσουν επιτόκιο, ή τουλάχιστον ο τόκος θα πρέπει να είναι επιχορηγούμενος". Οπως και παραπάνω, αυτή η "Στάση Φιλανθρωπίας", εάν γίνει πραγματικότητα, συμβάλει στη φτώχεια και όχι στην εξαλειψή της.
Ένα πρόγραμμα που στοχεύει στη βοήθεια των ανθρώπων να γίνουν ανεξάρτητοι και να μπορούν να βοηθήσουν τον ευατό τους, είναι εν τέλει ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Όταν δεις έναν επαίτη στην άκρη του δρόμου, και του δώσεις ένα νόμισμα, εκπαιδεύεις τον επαίτη. Τον εκπαιδεύεις να ζητιανεύει περισσότερο, αφού του επαινείς τη ζητιανιά.
Ανάτρεξε ξανά στην ιστορία του "Μωχάμεντ και το Σκοινί" στο φυλλάδιο των "Ιστορίες" . Όταν ο επαίτης ζήτησε απο τον Αγιο Προφήτη (Με τη βοηθεία Του) να του δώσει φαγητό, ο προφήτης του έδωσε ένα σκοινί και τον συμβούλεψε να χρησιμοποιήσει το σκοινί με το να πάει στο δάσος και να μαζέψει ξύλα, να τα δέσει με το σκοινί και να τα μεταφέρει, ώστε να τα πουλήσει στην πόλη και να κερδίσει τα χρήματα του φαγητού του. Ο επαίτης πήρε συμβουλή και κεφάλαιο αντί για την κατανάλωση φαγητού που είχε ζητήσει. Το δώρο τον βοήθησε να είναι πιο αυτάρκης και λιγότερο επαίτης.
Με αυτή την αρχή στο μυαλό, η μεθοδολογία εδώ συμβουλεύει ότι η παρεχόμενη πίστωση να προσφερθεί σε ότι είναι διαθέσιμο χωρίς το έργο σου (είτε είναι τόκοι της ελεύθερης αγοράς είτε τόκοι της κυβέρνησης).
Εάν δώσεις την πίστωση δωρεάν ή με μειωμένους τόκους, εκπαιδεύεις τους δικαιούχους να λειτουργούν δωρεάν ή με μειωμένους τόκους, και όχι στην αληθινή ζωή: πρέπει να τους εκπαιδεύσεις για την πραγματικότητα.
Εάν κοιτάξεις στις ανεπίσημες και παράνομες αγορές για δάνεια, ("τοκογλύφους") θα ανακαλύψεις ότι ο τόκος είναι σε εξωπραγματικά επίπεδα, π.χ. 200% ή παραπάνω. Στη συνολική μεθοδολογία εδώ, θα βοηθήσεις τους αποδέκτες τελικά να έχουν τις απαιτούμενες προϋποθέσεις για την τράπεζα ή τον πιστωτικό συνεταιρισμό δανείων, και να αποφύγουν να εξαρτηθούν απο τους τοκογλύφους.
Η πίστωση που προσφέρεται με αυτή τη μέθοδο της μείωσης της φτώχειας θα πρέπει να παρέχεται στους διαθέσιμους τόκους: όχι δωρεάν ούτε μειωμένοι.
Μια Σημείωση για τη Θρησκεία:
Πολλές Θρησκειές, ειδικά αυτές με Ιουδαϊκές/Χριστιανικές/Ισλαμικές παραδόσεις, έχουν κανόνες κατά του έντοκου δανεισμού.
Αυτό προέκυψε λόγω των εξωφρενικά υψηλού επιπέδου τόκων που ισοδυναμούν με κλεψιά. Οι τοκογλύψοι ήταν πάντοτε παρόν απο τους βιβλικούς χρόνους. Η χρέωση αφύσικων υψηλών τόκων ονομάζεται "τοκογλυφία". Δεν υποστηρίζουμε την τοκογλυφία εδώ.
Όταν διαχειρίζεσαι ένα σχέδιο δημιουργίας εσόδων, όπως αυτό εδώ, σε μια Ισλαμική κοινωνία, πρέπει να σκεφτείς ότι είσαι στα άκρα ενός διλλήματος: (1) η συνεχιζόμενη μείωση της φτώχειας απαιτεί τη χρέωση του τόκου, και (2) οι θρησκευτικές διδαχές απαγορεύουν τη χρέωση τόκου.
Μη φοβάσαι: υπάρχει λύση. Προτείνουμε να κάνεις ότι ακριβώς κάνουν οι τράπεζες στις Ισλαμικές χώρες.
Η χρέωση του τόκου σε ένα δάνειο είναι στην πραγματικότητα η ενοικιαζόμενη χρέωση των προσορινά δανειζόμενων χρημάτων. Η χρέωση ενοικίου για άλλα πράγματα, όπως η ενοικίαση ενός σπιτιού ή ενός αυτοκινήτου, επιτρέπονται. Οι τράπεζες χρεώνουν μια εισφορά υπηρεσίας ή μια εισφορά ενοικίασης, αντί για τόκο. Μάθε ποια είναι, και χρέωσε το ίδιο στο σχέδιο της δημιουργίας εσόδων.
Πρέπει να αποφύγεις τη "Στάση Φιλανθρωπίας", όπως επίσης και την τοκογλυφία.
Ποιός κάνει τις Τραπεζικές Εργασίες;
Ενώ αυτή η μέθοδος υποστηρίζει η χρήση των χρημάτων απο τους δικαιούχους να γίνεται με τόκους της ελεύθερης αγοράς, υποστηρίζει επίσης ότι η πίστωση που θα ληφθεί απο τους δικαιούχους απο την τράπεζα, το πιστωτικό συνδικάτο, ή παρόμοια νόμιμα ιδρύματα έχουν τη άδεια για τη εξάσκηση των τραπεζικών εργασιών.
Είναι καλύτερα να παρέχεις το δάνειο (υπο την ομπρέλα της ομάδας των δικαιούχων που έχεις δημιουργήσει) μέσω μιας τράπεζας, παρά να τους παρέχεις τα χρήματα απ'ευθείας. Αυτό βελτιώνει τη διαφάνεια και βοηθά επίσης την προστασία σου εναντίον των κατηγοριών (και των πειρασμών) διαφθοράς και παρεμβάσεων.
Εάν εσύ ή ο τομέας ή το πρακτορείο, είστε υπεύθυνοι για την οργάνωση και την ενδυνάμωση των κοινωνιών, τη διαχείρηση δανείων, η ικανότητα για παροχή εξουσιοδότησης και παρακίνησης φθίνει. Ίσως να είσαι πολύ ειλικρινής, αλλά θα σε υποπτευθούν για την κατάχρηση χρημάτων, και δεν θα σε εμπιστεύονται. Η έλλειψη εμπιστοσύνης μειώνει την αποτελεσματικότητά σου.
Απο το να προσφέρεις κάποιο επίδομα στους αποδέκτες, χρησιμοποίησε τα χρήματα για εκπαίδευση που ολοκληρώνεται με την παροχή πίστωσης. Απο το να μειώσεις τον τόκο που πρέπει να πληρωθεί σε ένα δάνειο, χρησιμοποίησε αυτό το ποσό για περισσότερη εκπαίδευση.
Εκπαίδευσε τους δικαιούχους να επιβιώνουν και να δυναμώνουν στον αληθινό κόσμο των τόκων και των πιστώσεων.
Συμπέρασμα:
Αυτό το φυλλάδιο εξηγεί γιατι, όταν θέλεις να ενδυναμώσεις τους δικαιούχους, πρέπει να αποφύγεις να προωθείς την εξάρτηση, αλλά να τους βοηθάς να γίνουν ανεξάρτητοι, αποφεύγοντας την φιλανθρωπία με τη μορφή επιδομάτων αγαθών ή χρημάτων, να δανείζεις χρήματα με πίστωση (μέσω αδειούχων οικονομικών ιδρυμάτων), και να χρεώνεις τους διαθέσιμους τόκους της ελεύθερης αγοράς.
Εάν κάτι πρέπει να παρέχεται δωρεάν, αυτό δεν είναι τα χρήματα, αλλά η οργάνωση και η εκπαίδευση.
––»«––
Εκπαιδευτική Εκδρομή: Μια επίσκεψη στην Τράπεζα.
 |