Μεταφράσεις:

Άλλες σελίδες:

Ενότητες

Χάρτης Σελίδας

Λέξεις Κλειδιά

Επικοινωνία

Βοηθητικά Έγγραφα

Χρήσιμοι Σύνδεσμοι

Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΧΗ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΗΣ

από τον Ben Fleming

από τον Δρ. Φιλ Μπαρτλ

μετάφραση από την Καλομοίρα Μπιμπέζα

Η συμμετοχή δεν οδηγεί πάντα στην παροχή εξουσιοδότησης. Χρειάζεται ένα υποστηρικτικό περιβάλλον στο οποίο οι φυσικές προσδοκίες των ανθρώπων και οι ικανότητες θα αναδειχθούν ώστε κάποια στιγμή να γίνει η παροχή εξουσιοδότησης. Μερικοί τρόποι για να το πετύχετε είναι οι ακόλουθοι:

• Μην υποτιμάτε τους ανθρώπους. Δώστε τους εργαλεία που θα οδηγήσουν στην πολυπλοκότητα: μην τους προφυλάσε τε απο αυτή.
• Χωρίστε τα θέματα σε μικρότερα κομμάτια.
• Ξεκινήστε απο τα προβλήματα και τις ανησυχίες των ανθρώπων που είναι σχετικά με αυτούς.
• Μην υπερθέτετε τις ιδέες σας και τις λύσεις σας στο ξεκίνημα.
• Βοήθησε τους ανθρώπους να διευρύνουν την προοπτική των επιλογών που είναι διαθέσιμες και διευκρινησέ τους τις συνέπειες της κάθε επιλογής.
• Χτίστε πάνω στην πρώιμη επιτυχία για να αναπτύξετε την εμπιστοσύνη με τους συμμετέχοντες.
• Ικανότητες "Κλιμακοστασίου", εμπιστοσύνη και δέσμευση προς τη διαδιακασία: πρέπει να παρέχεις μια βαθμιαία γκάμα επιπέδων συμμετοχής και να βοηθήσεις τους ανθρώπους να ανέβουν τη σκάλα.
• Η άμμεση εκπαίδευση για παροχή εξουσιοδότησης για τους συμμετέχοντες μπορεί να μην έχει καλή αποδοχή - ίσως είναι καλύτερα να αναπτύξουν τις ικανότητες πιο οργανικά σαν μέρος της διαδικασίας.
• Εάν είναι δυνατόν, απέφυγε μια αναλυτική μη αναστρέψιμη λύση. Δημιούργησε μια επαναλληπτική διαδικασία εκμάθησης με μικρούς, γρήγορους και αναστέψιμους οδηγούς και πειράματα.
• Συνεχώς να επιθεωρείς και να ανοίγεις την λίστα μελών. Καθώς ανακαλύπτεις νέες ενδιαφέροντες ομάδες πώς θα τις ενσωματώσεις στην διαδικασία;
• Βοήθησε τους ανθρώπους να αναπτύξουν την κατανοησή τους για πολύπλοκες και απότερες διαδικασίες λήψης αποφάσεων που βρίσκονται έξω απο τις εντεταλμένες δυνάμεις της διαδικασίας της συμμετοχής αλλά επιρρεάζουν το αποτέλεσμα.
• Βοήθησε την ανάπτυξη δικτύων και συμμαχιών.
• Τα σχέδια πρέπει να έχουν νόημα και να οδηγούν στη δράση.
• Κατόρθωσε να δημιουργήσεις δεσμούς μεταξύ των διαφόρων ομάδων με ιδιαίτερες ικανότητες στο θέμα της δέσμευσης και της κοινονικής ευθύνης και του ελένχου της εφαρμογής.
• Δημιούργησε ευκαιρίες για συλλογισμό και αποτίμηση.
• Διασφάλισε ότι ο κόσμος περνάει καλά! (απο το κείμενο "Ο Οδηγός για Αποτελεσματική Συμμετοχή" από τον David Wilcox)

Δέκα Ιδέες Κλειδιά για τη Συμμετοχή

1. Επίπεδο συμμετοχής

Η Sherry Arnstein (1969) περιέγραψε μια κλίμακα συμμετοχής που έχει 8 βήματα. Εν συντομία αυτά είναι: 1 Χειραγώγηση και 2 Θεραπεία. Μη συμμετοχικά. Ο στόχος είναι η θεραπεία ή η εκπαίδευση των συμμετεχόντων. Το προτεινόμενο σχέδιο είναι καλύτερο και η δουλειά της συμμετοχής είναι να επιτύχει την κοινωνική υποστήριξη μέσα απο τις κοινωνικές σχέσεις. 3 Πληροφόρηση. Το πιο σημαντικό πρώτο βήμα για τη νόμιμη συμμετοχή. Αλλά πολύ συχνά η έμφαση δίνεται προς την πληροφόρηση απο τη μία πλευρά. Δεν υπάρχει δίαυλος επικοινωνίας. 4 Συμβούλιο. Έρευνες συμπεριφοράς, συναντήσεις της γειτονιάς και ερωτήσεις στο κοινό. Αλλά είναι ένα παραπλανητικό τελετουργικό. 5 Κατευνασμός. Ψήφιση για την εισδοχή επίλεκτων "αξιών" στις επιτροπές. 6 Συνεργασία. Η δύναμη ξαναδιατίθεται μέσω των διαπραγματεύσεων μεταξύ των πολιτών και των ανθρώπων που κατέχουν δύναμη. Οι ευθύνες για το σχεδιασμό και τη λήψη αποφάσεων μοιράζονται. 7 Η Δύναμη του Αντιπροσώπου. Οι πολίτες κατέχουν το μεγαλύτερο ποσοστό θέσεων στις επιτροπές με τη δύναμη του αντιπροσώπου για τη λήψη αποφάσεων. Το κοινό τώρα έχει τη δύναμη να διασφαλίσει την υποχρέωση λογοδοσίας απο το πρόγραμμα σε αυτούς. 8 Ο Ελενχος απο τους Πολίτες. Οι μη έχοντες χειρίζονται την όλη εργασία του σχεδιασμου, τη δημιουργία πολιτικής και την διοίκηση ενός προγράμματος.

2. Ξεκίνημα και Διαδικασία

Η συμμετοχή δεν συμβαίνει απλα, απο κάπου ξεκινάει. Κάποιος τότε διοικεί την διαδικασία, και επιτρέπει στους άλλους να συμμετέχουν έχοντας κάποιον έλενχο στο τι συμβαίνει. Η διαδικασία περιγράφεται σε τέσσερις φάσεις: Ξεκίνημα-Προετοιμασία-Συμμετοχή-Εξακολούθηση

3. Έλεγχος

Αυτός που ξεκινάει τη διαδικασία είναι σε ισχυρή θέση ώστε να αποφασίζει για τον έλεχνο. Αυτή η απόφαση είναι ισάξια με το να κάνεις ένα βήμα στη σκάλα - ή να παίρνεις θέση για το επίπεδο της συμμετοχής.

4. Δύναμη και Σκοπός

Το να καταλαβαίνεις τη συμμετοχή περιλαμβάνει την αντίληψη της δύναμης : την ικανότητα των διαφορετικών ενδιαφερόντων να πετύχουν αυτό που θέλουν. Η δύναμη θα εξαρτηθεί απο το ποιος έχει πληροφορίες και χρήματα. Επίσης θα εξαρτηθεί απο την εμπιστοσύνη των ανθρώπων και των ικανοτήτων τους. Πολλές οργανώσεις δεν θέλουν να επιτρέπουν στους ανθρώπους να συμμετέχουν επειδή φοβούνται πως θα χάσουν τον έλενχο. Εντούτοις υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που όταν δουλεύουν μαζί επιτρέπουν στον καθένα να πετύχει περισσότερα απο αυτά που θα μπορούσε να κάνει μόνος του. Αυτά αντιπροσωπεύουν τα ωφέλη της συμμετοχής.

5. Ο ρόλος των διαμεσολαβητών

Οι διαμεσολαβητές ελέγχουν τα περισσότερα απο αυτά που γίνονται. Είναι σημαντικό να σκέφτονται συνέχεια τον ρόλο που έχουν.

6. Τα ενδιαφερόμενα μέρη και η κοινότητα

Το ενδιαφερόμενο μέλος είναι οποισδήποτε έχει ενδιαφέρον για αυτό που συμβαίνει. Ποιός θα επιρρεαστεί απο το έργο, ποιός ελέγχει τις πληροφορίες, τις ικανότητες και τα χρήματα που χρειάζονται, ποιός θα βοηθήσει και ποιός θα παρακολύσει το πρόγραμμα; Ο καθένας που επιρρεάζεται στον ίδιο βαθμό. Χρησιμοποίησε την κλιμακα για να σκεφτείς ποιος έχει την μεγαλύτερη επιρροή.

Η κοινότητα που συμμετέχει εξαρτάται απο το πρόγραμμα καθώς διάφοροι άνθρωποι έχουν ενδιαφέρον για διάφορα θέματα.

7. Συνεργασία

Είναι χρήσιμη όταν ένας αριθμός διαφορετικών ενδιαφερομένων έρχεται τυπικά ή άτυπα για να πετύχει κάποιον κοινό σκοπό. Οι συνεργάτες δεν χρειάζεται να είναι ίσοι στις ικανότητες, τους πόρους ή ακόμη και στην εμπιστοσύνη, αλλά θα πρέπει να εμπιστεύονται ο ένας τον άλλο και να μοιράζονται τα καθήκοντα. Χρειάζεται χρόνος για να δημιουργηθεί η εμπιστοσύνη και η αφοσίωση.

8. Αφοσίωση

Η αφοσίωση είναι το αντίθετο της απάθειας: οι αφοσιωμένοι άνθρωποι θέλουν να πετύχουν κάτι, οι απαθείς όχι. Αλλά τι οδηγεί στην αφοσίωση; Μην πείτε στους ανθρώπους "Πρέπει να νοιάζεσαι", καλέστε τους σε δημόσιες συναντήσεις ή βομβαρδίστε τους με φυλλάδια. Οι άνθρωποι νοιάζονται για αυτό που τους ενδιαφέρει, και αφοσιώνονται όταν νοιώθουν ότι μπορούν να πετύχουν κάτι. Η επιθετική πώληση δεν θα το πετύχει αυτό. Έαν οι άνθρωποι είναι απαθείς για τις προτάσεις σου, μπορεί να είναι απλά γιατί δεν μοιράζονται τα ίδια ενδιαφέροντα με εσένα.

9. Ιδιοκτησία των Ιδεών

Οι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να αφοσιωθούν σε κάτι εάν έχουν κάποιο κομμάτι της ιδέας, ή επέτρεψε τους να πουν "Εμείς το σκεφτήκαμε αυτό". Στην πράξη αυτό σημαίνει να κάνεις εργαστήρια προβληματισμού, να βοηθάς τους ανθρώπους να σκέφτονται μέσω της πρακτικότητας των ιδεών, και να διαπραγματεύεσαι μαζί τους το αποτέλεσμα που είναι αποδεκτό απο τους περισσότερους. Η απάθεια είναι άμμεσα συνδεδεμένη με το κομμάτι που τους αναλογεί στην ιδέα και το αποτέλεσμα.

10. Αυτοπεποίθηση και ικανότητα

Το να κάνεις τις ιδέες πράξη εξαρτάται απο την αυτοπεποίθηση των ανθρώπων και τις ικανοτητές τους. Πολλές διαδικασίες συμμετοχής περιλαμβάνουν την καινοτομία. Είναι μη ρεαλιστικό να περιμένεις απο μεμονωμένα άτομα ή μικρές ομάδες ξαφνικά να αναπτύξουν την ικανότητα να πέρνουν πολύπλοκες αποφάσεις και να συμμετέχουν σε μεγάλα έργα. Χρειάζονται εκπαίδευση ή την ευκαιρία να μάθουν επίσημα και ανεπίσημα, να αναπτύξουν την αυτοπεποίθηση τους, και να εμπιστευτούν ο ένας τον άλλο.

Απόσπασμα απο Τον Οδηγό για Αποτελεσματική Συμεμτοχή του David Wilcox: http://www.partnerships.org.uk/guide/index.htm

Επιστροφή στο κείμενο της εκπαίδευσης του παρακινητή Συμμετοχική Αποτίμηση και Έρευνα .Δες επίσης Κερδίζοντας την Ιδιοκτησία της Κοινότητας

© Πνευματικά δικαιώματα 1967, 1987, 2007 Φιλ Μπαρτλ
Σχεδιασμός Ιστοσελίδας: Lourdes Sada

––»«––

Τελευταία ενημέρωση: 30.01.2012