Μεταφράσεις:

Άλλες σελίδες:

Ενότητες

Χάρτης Σελίδας

Λέξεις Κλειδιά

Επικοινωνία

Βοηθητικά Έγγραφα

Χρήσιμοι Σύνδεσμοι

Περιεχόμενα:

• Πάνω
• Φτώχεια
• Πόροι
• Εξωτερικές Πηγές
• Φιλανθρωπία
• Απελευθέρωση των Πόρων
• Αγώνας για τη Δύναμη
• Ο Κινητοποιητής ως Μεσάζων
• Αειφόρος Ανάπτυξη
• Κάτω

Περιεχόμενα:

• Πάνω
• Φτώχεια
• Πόροι
• Εξωτερικές Πηγές
• Φιλανθρωπία
• Απελευθέρωση των Πόρων
• Αγώνας για τη Δύναμη
• Ο Κινητοποιητής ως Μεσάζων
• Αειφόρος Ανάπτυξη
• Κάτω

Περιεχόμενα:

• Πάνω
• Φτώχεια
• Πόροι
• Εξωτερικές Πηγές
• Φιλανθρωπία
• Απελευθέρωση των Πόρων
• Αγώνας για τη Δύναμη
• Ο Κινητοποιητής ως Μεσάζων
• Αειφόρος Ανάπτυξη
• Κάτω

Περιεχόμενα:

• Πάνω
• Φτώχεια
• Πόροι
• Εξωτερικές Πηγές
• Φιλανθρωπία
• Απελευθέρωση των Πόρων
• Αγώνας για τη Δύναμη
• Ο Κινητοποιητής ως Μεσάζων
• Αειφόρος Ανάπτυξη
• Κάτω

Περιεχόμενα:

• Πάνω
• Φτώχεια
• Πόροι
• Εξωτερικές Πηγές
• Φιλανθρωπία
• Απελευθέρωση των Πόρων
• Αγώνας για τη Δύναμη
• Ο Κινητοποιητής ως Μεσάζων
• Αειφόρος Ανάπτυξη
• Κάτω

Αποκαλύπτοντας κρυφούς πόρους

από τον Δρ. Φιλ Μπαρτλ

μετάφραση Μαρία Μαυροπούλου

Έγγραφο Αναφοράς

Περίληψη:

Παρέχοντας απλώς πόρους σε μια κοινότητα ενθαρρύνουμε την εξάρτηση. Η αειφόρος ανάπτυξη της κοινότητας, η διαγραφή της φτώχειας, η βελτίωση της αυτοπεποίθησης, απαιτούν να χρησιμοποιεί η κοινότητα τους δικούς της πόρους.

Ενώ δεχόμαστε συγκεκριμένο είδος βοήθειας απέξω, δεν μπορεί να γίνει με τέτοιο τρόπο, ώστε να εξαρτόμαστε από αυτό. Ευτυχώς, κάθε κοινότητα έχει πόρους, συχνά κρυφούς και ο προσιτός στόχος είναι να προσδιοριστούν και να χρησιμοποιηθούν.

Εισαγωγή:

Στόχος μας είναι η αειφόρος ανάπτυξη, εξάλειψη φτώχειας, κοινοτική αυτοπεποίθηση στις κοινότητες χαμηλού εισοδήματος. Θέλουμε να βοηθήσουμε. Αλλά η βοήθεια μπορεί να αποβεί επικίνδυνη. Μπορεί να συνεισφέρει στη φτώχεια, στην αποτελμάτωση και στην εξάρτηση.

Τι πρέπει να κάνουμε για να κατανοήσουμε καλύτερα τη φύση της φτώχειας και τη φύση της ανάπτυξης, ώστε να είμαστε ικανοί να παρέχουμε αληθινή βοήθεια, που θα συνεισφέρει στην αποβολή της εξάρτησης από περαιτέρω βοήθεια, και δε θα συμβάλει στη συνέχιση της φτώχειας και της εξάρτησης;

Η Φτώχεια δεν είναι Απόλυτη:

Καμία κοινότητα δεν είναι ολοκληρωτικά και απόλυτα φτωχή. Για όσους ζουν άνθρωποι στην κοινότητα, έχει πόρους αρκετούς, για να επιτρέψουν στους κατοίκους της να επιβιώσουν. Εάν μια κοινότητα είναι μόνο μια αρχαιολογική τοποθεσία, χωρίς ζώντες κατοίκους, τότε δεν είναι πλέον κοινότητα.

Καμία κοινότητα δεν είναι απόλυτα φτωχή. "Όμως οι άνθρωποι δεν έχουν παπούτσια και καθαρό νερό, έχουν φτωχή διατροφή, υψηλή παιδική θνησιμότητα, αναλφαβητισμό, απάθεια, αρρώστιες, άγνοια, αδιαλλαξία, και δεν έχουν εγκαταστάσεις. Χρειάζονται τη βοήθεια μας!" θα πείτε. Ναι, σωστά, αλλά εμείς, που ενδιαφερόμαστε για την αειφόρο ανάπτυξη, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με τη φύση αυτής της βοήθειας.

Κάθε κοινότητα έχει πόρους.

Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι κάθε κοινότητα έχει πόρους. Γιατί; Εάν πρόκειται να ενισχύσουμε τις κοινότητες, πρέπει να απελευθερώσουμε αυτούς τους κρυφούς πόρους. Εάν πρόκειται να βοηθήσουμε, πρέπει να βοηθήσουμε με τρόπους που ενισχύουν και δεν αποδυναμώνουν την κοινότητα. Εάν ρίχνουμε τους πόρους με αλεξίπτωτο στην κοινότητα, χωρίς επίσης να χρησιμοποιήσουμε τους εσωτερικούς πόρους, συμβάλλουμε στην κοινοτική ατροφία. Θα συνέβαλε στην αυξανόμενη εξάρτηση από τους έξω, και επομένως στη συνεχή μακροπρόθεσμη ενδημική φτώχεια.

Τι είναι Πόροι;

Ένας πόρος είναι οποιαδήποτε αγαθό ή υπηρεσία που είναι σχετικά σπάνιο/α και σχετικά χρήσιμο/η. Με λίγα λόγια έχει αξία, είναι πλούτος. Όμως όχι μόνο οποιοσδήποτε πλούτος. Ένας πόρος είναι κάτι που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ή μπορεί ενδεχομένως να χρησιμοποιηθεί, ως εισροή, ως κάτι που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή κάποιου άλλου επιθυμητού παραδοτέου. Είναι η πρώτη ύλη μιας παραγωγικής δραστηριότητας. Στην περίπτωση μιας κοινότητας είναι η εισροή για ένα κοινοτικό πρόγραμμα.

Ο συνηθέστερα εξεταζόμενος πόρος ενός κοινοτικού προγράμματος είναι τα μετρητά. Τα μετρητά είναι η ρευστότερη ή μετατρέψιμη μορφή πόρου, γιατί μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην αγορά ή στην ενοικίαση πραγματικών πόρων (αγαθών και υπηρεσιών). Τα μετρητά είναι συνήθως σπάνια και οι φτωχές κοινότητες θα πρέπει να αναζητήσουν πόρους σε είδος και να προσπαθήσουν να τους μετατρέψουν στα μετρητά ή σε πόρους που θα είναι χρήσιμοι στο επιλεγμένο κοινοτικό πρόγραμμα. Οι κοινοτικοί πόροι περιλαμβάνουν πολλά αγαθά και υπηρεσίες όχι χρηματικά.

Σκεφτείτε τα είδη των πόρων που ίσως χρειάζεται μια κοινότητα για το πρόγραμμα προτεραιότητάς της. Χρειάζεται έδαφος, μια θέση να εδράσει το πρόγραμμα. Χρειάζεται τα εργαλεία για να λειτουργήσει το πρόγραμμα. Χρειάζεται τις πρώτες ύλες που θα μετατρέψει σε παραδοτέα προγραμμάτων, χρειάζεται την εργασία, για να παράσχει ανθρώπινη ενέργεια για τη μετατροπή, καθώς επίσης και τη μηχανική ενέργεια, όπως ηλεκτρική ενέργεια από τον ήλιο, αέρα, υδραυλική ισχύ. Ένα άλλο είδος ανθρώπινου δυναμικού εργάζεται με το μυαλό. Είναι άνθρωποι που θα βοηθήσουν στον προγραμματισμό, τον έλεγχο στη λήψη απόφασης, στη διαχείριση, τη σύνταξη εκθέσεων. Όλοι αυτοί είναι πόροι που απαιτούνται και που μπορούν να παρασχεθούν μέσα από την κοινότητα.

Το σημαντικό πράγμα δεν είναι να υποτιμηθούν οι μη χρηματικοί πόροι και να τεθεί μια δίκαιη οικονομική ή αγοραστική αξία σ' αυτούς (συμπεριλαμβανομένου του χρόνου και της προσπάθειας που ξοδεύονται από την επιτροπή εφαρμογής και την εκτελεστική επιτροπή της κοινότητας). Υπάρχει μια κοινή τάση για τα κοινοτικά μέλη να τα υποτιμούν και να έχουν μια απαίτηση από σας, τον κινητοποιητή, ώστε να εξασφαλίσουν ότι τους δίνεται μια δίκαιη αναγνώριση της αξίας τους.

Εξωτερικές Πηγές:

Υπάρχουν δύο κύρια είδη πηγών εισροών και πηγών που προέρχονται έξω από την κοινότητα: (1) η κυβέρνηση και (2) τα βοηθητικά πρακτορεία.

Οι κυβερνητικές πηγές περιλαμβάνουν τις κανονικές και φορολογικές δημοσιονομικές δαπάνες των κεντρικών, περιφερειακών και επαρχιακών κυβερνήσεων που μπορεί να είναι αρμόδιες για την παροχή των αγαθών και των υπηρεσιών, και των εκχωρημένων κεφαλαίων, στην κοινότητα. Είναι σημαντικό οι αποφάσεις για να γίνουν αυτές οι δαπάνες γίνονται μόνο μετά από την επικοινωνία με την κοινότητα. Οι αποφάσεις που λαμβάνονται από τους γραφειοκράτες σε μακρινές πρωτεύουσες (εθνική πρωτεύουσα, περιφερειακή πρωτεύουσα ή επαρχιακή πρωτεύουσα) χωρίς την ανάμειξη των κοινοτήτων είναι τόσο κακές όσο και μια φιλανθρωπία. Συμβάλλουν στην απάθεια, στην εξάρτηση, και τη διάρκεια της φτώχειας.

Ενώ ως κινητοποιητές δεν έχετε πολύ έλεγχο πάνω στο πώς λαμβάνονται οι αποφάσεις, μπορείτε να συμβάλετε με δύο τρόπους: (1) μέσα από το ρόλο σας ως μεσάζων (που εξηγείται περισσότερο παρακάτω), ενθαρρύνοντας και βοηθώντας τους κυβερνητικούς υπάλληλους να κάνουν διάλογο με την κοινότητα, και, (2) υποστηρίζοντας και προτείνοντας την ανάπτυξη των πολιτικών εγγράφων στην κοινοτική ανάπτυξη, που στηρίζουν έναν κυβερνητικό περιβάλλον "εξουσιοδότησης", στο οποίο τα κεντρικά, περιφερειακά και επαρχιακά σχέδια γίνονται μόνο ως απάντηση στα σχέδια και στις προτεραιότητες των τοπικών κοινοτήτων.

Τα βοηθητικά πρακτορεία βρίσκονται σε μεγάλη ποικιλία. Για καθεμιά κοινότητα, το πιο συνηθισμένο θα είναι μια διεθνής Μη Κυβερνητική Οργάνωση (ΜΚΟ) ή μια εθνική ΜΚΟ, που να χρηματοδοτείται από μια διεθνή ΜΚΟ (ΜΚΟ σημαίνει μη κυβερνητικός οργανισμός. Συνήθως αναφέρεται σε ένα μη κερδοσκοπικό, εθελοντικό πρακτορείο). Άλλα εξωτερικά πρακτορεία μπορούν να είναι οι εκκλησίες ή τα τμήματά τους που σχετίζονται με την κοσμική βοήθεια, διμερή ή πολυμερή έργα. Ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός διατείνεται ότι δεν είναι ΜΚΟ. Είναι μια ΜΚΟ. Όλο και περισσότερο οι διεθνείς πηγές βοήθειας καλούν για κοινοτική συμμετοχή και αειφόρο ανάπτυξη.

Και πάλι ο ρόλος σας μπορεί αυτός του μεσάζοντος, ειδικά εφόσον οι ξένες αντιπροσωπείες σπάνια στοιχίζονται με τις τοπικές συνθήκες και τις ευκαιρίες για την ενδυνάμωση των κοινοτήτων, συμπεριλαμβάνοντας τις κοινότητες στην παραγωγή αποφάσεων και αναπτυξιακών συνεισφορών.

Το Παράδοξο της Φιλανθρωπίας:

Το να βοηθούμε τους φτωχούς είναι μια σχεδόν παγκόσμια αξία. Η προσφορά ελεημοσύνης ή η φιλανθρωπία περιλαμβάνεται στο σετ των αξιών στις μεγαλύτερες θρησκείες του κόσμου. Η κυβερνητική βοήθεια στις οικονομικά καταπιεσμένες περιοχές σε μια χώρα, η διεθνής ενίσχυση από τις πλούσιες χώρες και οι κυβερνητικές επιχορηγήσεις και η υποστήριξη στους μειονεκτούντες, είναι όλες οι εκδηλώσεις σ' αυτή τη σχεδόν παγκόσμια αξία.

Όμως, η βοήθεια προς τους φτωχούς δεν είναι το ίδιο με την επιτυχή αντιμετώπιση της φτώχειας. Αυτό είναι ένα παράδοξο. Δίνοντας βοήθεια σε άτομα μπορεί ίσως να συμβάλει στο κοινωνικό πρόβλημα της φτώχειας απ' ότι να βοηθήσει στην εξάλειψη της φτώχειας. Γιατί; Δίνοντας ελεημοσύνη σε ένα ζητιάνο τον ασκούμε να συνεχίζει να την ζητά και ενισχύουμε την πεποίθησή του/της ότι το να ικετεύσει για βοήθεια είναι η απάντηση στο πρόβλημά του. Το να προσφέρεται εξωτερική ενίσχυση στις χαμηλού εισοδήματος χώρες ενισχύει την αντίληψή τους ότι η ενίσχυση είναι δικαίωμά τους και ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί, για να χρηματοδοτήσει τα δημοσιονομικά σχέδιά τους.

Ας δούμε επίσης στα κίνητρα της παροχής ελεημοσύνης. Πώς ωφελείται ο δότης και έχει κεκτημένο δικαίωμα στην επιβίωση της συνήθειας; Σε πολλές κοινωνίες, οι πλούσιοι άνθρωποι δίνουν τα χρήματα στους επαίτες, για να κατευνάσουν την ενοχή τους, επειδή ξέρουν ότι ο ίδιος ο πλούτος τους λαμβάνεται από τις πλάτες των φτωχών (Tolstoy). Το να δίνουμε ελεημοσύνες ενισχύει τη ζητιανιά και, επομένως, ενισχύει τη δομή της ανισότητας που κρατά τις ελίτ τάξεις πλούσιες και συντηρεί τη φτώχεια.

Μην απελπίζεστε. Το έγγραφο αυτό δε συμφωνεί στο να καταργηθούν η βοήθεια και η εξωτερική παροχή. Ούτε υπερασπίζεται τη βίαιη επανάσταση. Στρέφεται περισσότερο προς την κατεύθυνση ότι ο τρόπος με τον οποίο δίνεται η βοήθεια είναι σημαντικός και πρέπει να γίνει κατανοητό το "πώς". Δεν είναι για να κάνουμε μεγαλύτερη ζημιά απ' ότι καλό. Δεν είναι ο στόχος μας να καλμάρουμε τους φτωχούς (π.χ. με την άμβλυνση της φτώχειας), Το να πολεμήσουμε και να εξαλείψουμε τη φτώχεια, είναι.

Και τι έχει να κάνει όλο αυτό – το παράδοξο της φιλανθρωπίας – με την κινητοποίηση; Το παράδοξο υπάρχει σε πολλά επίπεδα (ατομικό, κοινοτικό, εθνικό, διεθνές). Υπάρχουν πολλές κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές δυνάμεις που συντηρούν τη φτώχεια. Εάν θέλετε να πολεμήσετε τη φτώχεια, κυρίως σε κοινοτικό επίπεδο, πρέπει να κατανοήσετε το παράδοξο της φιλανθρωπίας ανάμεσα σε αυτές τις δυνάμεις.

Ως μεσάζων ανάμεσα στο δημόσιο και στις εξωτερικές πηγές, πρέπει να πληροφορηθείτε για τους κινδύνους της φιλανθρωπίας. Όπως θα σας έλεγε οποιοσδήποτε καλός στρατηγός "Γνώρισε τον εχθρό". Ο εχθρός είναι η φτώχεια.

Απελευθερώστε τους Πόρους:

Η εργασία σας ως κινητοποιητής είναι να ενθαρρύνετε και να βοηθήσετε την κοινότητα να προσδιορίσει και να χρησιμοποιήσει τους τοπικούς πόρους.

Πρέπει να επαναβεβαιώσετε τα κοινοτικά μέλη ότι δεν είναι προς συμφέρον τους να κρύβουν αυτούς τους πόρους (ή να κρύβουν ότι γνωρίζουν γι΄αυτούς τους πόρους) και να υποκρίνονται ότι είναι πιο φτωχοί απ΄ότι πραγματικά είναι. Ίσως να μπουν σε πειρασμό να το κάνουν. Δεν είναι ούτε έντιμο ούτε αξιότιμο το να απευθυνθούν στον οίκτο των χορηγών με τέτοιον τρόπο, ούτε αποτελεσματικό στην ανάπτυξη της αυτοπεποίθησής τους και της ενδυνάμωσης των κοινοτήτων χαμηλού εισοδήματος.

Είναι σημαντικό και απαραίτητο να καθοδηγήσετε τα κοινοτικά μέλη, για να εντοπιστούν οι εσωτερικοί πόροι. Αυτό μπορεί να συναρπαστικό και ευχάριστο. Εδώ επιστρατεύουμε τα συνήθη εργαλεία των κινητοποιητών: μια κοινοτική ή ομαδική συνάντηση, ένα μεγάλο χαρτί στον τοίχο με ένα μαρκαδόρο (ή ένα ραβδί με το οποίο κάποιος να μπορεί να γράψει και να σχεδιάσει στη λάσπη του χώματος).

Προσκαλέστε πιθανούς πόρους από τους συμμετέχοντες (με μια συνάντηση καταιγισμού ιδεών ), όπως για παράδειγμα ένα συνταξιούχο ξυλουργό που ίσως να θέλει να εκπαιδεύσει κάποια νέα μέλη της κοινότητας, κάποιο κομμάτι γης που δε χρησιμοποιείται και μπορεί να χρησιμοποιηθεί, για να γίνει μια κοινοτική εγκατάσταση, όπως π.χ. μια κλινική ή ένα σχολείο, μερικούς άνεργους νέους που μπορούν να παρέχουν ενέργεια και ενθουσιασμό, μερικούς αγρότες ή παραγωγούς τροφίμων και κάποιους ανθρώπους που επιθυμούν να ετοιμάζουν το φαγητό των κοινοτικών εργατών (που δίνουν το χρόνο και την ενέργειά τους), μερικά νομιμόφρονα και κοινοτικά μέλη που επιθυμούν να διαθέσουν χρόνο και σκέψη, για να σχεδιάσουν ένα κοινοτικό έργο.

Μην αναλύστε τις προτάσεις, μόλις έρθουν (θέλετε να ενθαρρύνετε τον καθένα να συμβάλλει με τις ιδέες του - μερικοί ντροπαλοί συμμετέχοντες μπορούν να φοβηθούν την κριτική). Όπως και σε έναν καταιγισμό ιδεών, αφήστε την κριτική και τη διαγώνια συζήτηση. Απλώς απαριθμήστε όλες τις προτάσεις. Εξηγήστε ότι μπορούν να αναλυθούν αργότερα. Θυμηθείτε να επισημάνετε ότι τα μετρητά δεν είναι ο μόνος πόρος και ότι υπάρχουν πολλοί σε είδος πολύτιμοι πόροι. Πόσο πολύτιμοι; Για έναν ακριβή σχεδιασμό προγράμματος θα απαιτηθεί, τελικά, μια νομισματική αξιολόγηση των πόρων που δεν είναι σε μετρητά, αυτό όμως μπορεί να γίνει αργότερα από την κοινοτική εκτελεστική επιτροπή. Τα χρήματα και ο πλούτος, αν και συνδέονται, είναι διαφορετικά πράγματα.

Όταν εντοπίζουμε πόρους κατ' αυτόν τον τρόπο, δεν πρέπει να ξεχνούμε να συμπεριλαμβάνουμε τους πιθανούς χρηματικούς πόρους. Αυτοί μπορούν να περιλαμβάνουν: ένα δρώμενο ανεύρεσης χορηγίας, ένα τοπικό λαχείο ή λοταρία (εάν είναι νόμιμο), πώληση αγαθών που έχουν προσφερθεί (έχω δει έναν πλούσιο επιχειρηματία από την πόλη να πληρώνει χίλια δολάρια για ένα ποτήρι νερό σε μια δημόσια δημοπρασία της επαρχιακής ιδιαίτερης πατρίδας του).

Ενθαρρύνετε την καινοτόμα και ανορθόδοξη σκέψη των συμμετεχόντων, ακόμη και για να προτείνουν πράγματα που ίσως δε γίνουν αργότερα (εδώ απλώς να κάνετε μια λίστα, δεν τα αναλύετε). Εάν κάτι δεν έχει δοκιμαστεί, δεν είναι εύλογο να το αποκλείσουμε από τη λίστα.

Αγώνας για τη Δύναμη:

Είναι γνωστό από τους βιολόγους ότι οι ζωντανοί οργανισμοί γίνονται δυνατότεροι μέσα από τις αντιξοότητες. Όσοι αγαπούν τα αθλήματα γνωρίζουν ότι η φυσική άσκηση δυναμώνει τα κόκαλα και τους μυς τους. Οι εκπαιδευτικοί και οι ψυχολόγοι γνωρίζουν ότι οι πνευματικές ασκήσεις δυναμώνουν την πνευματική ικανότητα. Έτσι, επίσης, στην κοινωνιολογική σφαίρα, μια κοινότητα, μια ομάδα ή μια οργάνωση που αντιμετωπίζει αντιξοότητες, γίνεται ισχυρότερη.

Όχι συνολικές αντιξοότητες που σκοτώνουν τον οργανισμό ή την οργάνωση, αλλά επαυξητική δυσκολία που ενισχύει τη δύναμη.

Τι διδάσκει αυτή η γνώση στον κινητοποιητή; Εάν στις κοινότητες δίνονται όλα ως φιλανθρωπία, τότε γίνονται ατροφικές (ακινητοποιούνται από την αδυναμία τους). Εάν, ως σύμβουλοι και καθοδηγητές για μια κοινότητα, τους ενημερώνετε γι' αυτήν την αρχή, εάν τους καθοδηγείτε προς τη λήψη κοινοτικών αποφάσεων, με το να καταβάλουν τον απαραίτητο χρόνο και προσπάθεια να επιλέξουν τους στόχους τους, εντοπίζοντας τους πόρους και να σχεδιάζοντας τα δικά τους προγράμματα κοινοτικής δράσης, τους βοηθάτε να ενδυναμωθούν τόσο οι ίδιοι, όσο και οι κοινότητές τους.

Εάν μια κοινότητα αγωνίζεται, γίνεται δυνατότερη.

Ο Κινητοποιητής ως Μεσάζων:

Γνωρίζοντας ότι πιθανοί πόροι βρίσκονται και εκτός της κοινότητας, ένας κοινοτικός κινητοποιητής δρα ως "μεσάζων" ανάμεσα στην κοινότητα και σ' αυτούς τους πόρους (συμπεριλαμβανομένων της κυβέρνησης και των πρακτορείων βοήθειας).

Ένας "μεσάζων" είναι κάποιος που ενεργεί ως "μεσολαβητής" που επιλέγει και που συστήνει τα συμβαλλόμενα μέρη, τα οποία ίσως να μη γνωρίζουν το ένα το άλλο, και που βοηθά στις διαπραγματεύσεις και στην επικοινωνία μεταξύ των συμβαλλόμενων μερών (όπως ένας μεσάζοντας γάμου).

Ως μεσάζων, ο κινητοποιητής αυξάνει επίσης τη συνειδητοποίηση και την κατανόηση και από τις δύο πλευρές. Και οι δύο πηγές (χορηγοί και κυβέρνηση), όπως και τα κοινοτικά μέλη πρέπει να μάθουν για τέτοιες αρχές, όπως π.χ. (1) η "Βοήθεια για την Αειφόρο Ανάπτυξη, όχι Φιλανθρωπία" (2) "Προσδιορισμός και Χρήση των Τοπικών Πόρων", (3) "Αγώνας για να γίνουμε ισχυρότεροι", (4) "Τίποτα για το τίποτα", (5) "Η βοήθεια έρχεται σε εκείνους που βοηθούν τους εαυτούς τους", και άλλες αρχές σε αυτήν την σειρά ενοτήτων κατάρτισης.

Αειφόρος Ανάπτυξη:

Είναι μαθηματικά αδύνατο (όπως επίσης και αντι-αναπτυξιακό) να βοηθούμε κάθε φτωχή κοινότητα στον κόσμο χρησιμοποιώντας εξωτερικούς πόρους. Υπάρχουν πάρα πολλές φτωχές κοινότητες, αλλά όχι αρκετοί διαθέσιμοι πόροι.

Το κλειδί για την αειφόρο ανάπτυξη, το ξερίζωμα της φτώχειας, είναι η απελευθέρωση των κρυφών πόρων που ήδη υπάρχουν μέσα σε όλες αυτές τις φτωχές κοινότητες.

Αυτή είναι μια επένδυση. Προκειμένου να απελευθερώσετε αυτούς τους πόρους, πρέπει να εντοπιστούν και να βεβαιωθούν τόσο από τα κοινοτικά μέλη όσο και από τους εξωτερικούς χορηγούς. Η κατάρτιση στη διαχείριση πρέπει να επενδύσει στη διάθεσή τους.

Οι χορηγοί μπορούν να είναι πιο χρήσιμοι κατευθύνοντας τους πόρους που διαθέτουν για βοήθεια προς την κατάρτιση και την ευαισθητοποίηση που απαιτούνται, για να διατεθούν αυτοί οι κρυφοί πόροι, παρά στην αγορά των σωλήνων ή υλικών κατασκευής σκεπής και την προσφορά βοήθειας που περισσότερο ενισχύουν την εξάρτηση παρά την αυτάρκεια.

© Πνευματικά δικαιώματα 1967, 1987, 2007 Φιλ Μπαρτλ
Σχεδιασμός Ιστοσελίδας: Lourdes Sada

––»«––

Τελευταία ενημέρωση: 26.01.2012