pagsalin nang mga salita

Ibang mga Pahina:

Mga Modyul

Mapa ng Site

Susing Pananalita

Ipagbigay-alam

Mga Dokumento

Mga Magagamit na Link

mga laman

• panimula
• Ang apat na mahalagang tanong
• Ibang mga prinsipyo

mga laman

• panimula
• ang apat na mahalagang tanongang apat na mahalagang tanong
• ibang mga prinsipyo

mga laman

• panimula
• ang apat na mahalagang tanong
• ibang mga prinsipyo

mga laman

• panimula
• ang apat na mahalagang tanong
• ibang mga prinsipyo

Pagsasanay sa Pamamahala

Ang mabisang pamamaraan nang pagbibigay kakayahan nang pamayanan, pamilya at samahan

ni Phil Bartle,Doktor ng Pilosopiya

isinalin ni Gerasmo G. Pono

Para kayo Gert Lüdeking

Ang Gitnang Pahina Nang Paksa

Ang pagsasanay para sa pagbuo nang nang samahan; ay di lang tungkol sa pagbibigay kakayahan

panimula

Ang pagsasanay sa pamamahala bilang isang pamamaraan sa pagpapakilos nang pamayanan ay nakatuon sa pag ahon sa kahirapan, pagbibigay kakayahan sa mga mahihirap na pamayanan upang makasali sa pagplano at pamamahala nang tirahan at ibang pampolitikang serbisyo, ang paggawa nito, pagpapatakbo at pag-aalaga nito.

Ito ay pagsasanay para sa pagkilos,di lang sa pagbibigay kakayahan doon sa mga tao.

Huwag natin masyadong intindihin na ang pagsasanay, bilang isang pamamaraan sa pagbbibigay kakayahan nang mahihirap na pamayanan, para sa pag ahon sa kahirapan, para sa pagtaas nang kaalaman nang pamayanan, para sa pagsuporta sa pagiging demokrasya at paglipat sa lokal na pamamahala, ito ay nangangahulugan lang sa paglipat nang kaalaman at kakayahan sa mga sinasanay.

Ito ay hindi pangkaraniwang pagsasanay. Ang pagpapatupad nang ganitong pagsasanay ay maaring magpapahina nito, pag binigyan nang malaking halaga ang pagbibigay kakayahan sa halip nang pagbibigay nang suporta, pagbuo at pagpapakilos nang grupo.

Ang pagsasanay sa pamamahala ay ginawa upnag patatagin ang galing nang mga matataas at gitnang namamahala sa mga kalakal na korporasyon.

Ito ay binabago dito, at hinaloan nang mga pamamaraan sa pagbuo nang samahan nang mga manggagawa, at ang layunin nito ay patatagin at pakilosin ang isang mahirap na pamayanan, na sila ay magkaisa at tulungan ang kanilang mga sarili, upang makabuo nang isang maunlad na pamayanan.

Ang apat na mahalagang tanong:

Kung tingnan nating mabuti ang paggawa nang pasiya kung ano ang dapat gawin ay magkaiba depende sa katayuan, sa katayuang ito gamitin natin ang apat na tanong. Ang pagsagot sa apat na tanong ay ang pinakamabisang paraan sa pamamahalang pagplano.

Ang apat na tanong ay: "1. Ano ang ating gusto? 2. Ano ang nasa atin? 3. Paano natin gamitin ang nasa atin upang makuha ang ating gusto ? 4. Ano ang mangyayari kung makuha na natin ito? Kung tingnan mong mabuti ang apat na tanong na ito ay laging kalakip sa pagbibigayan nang kaalaman sa pagbuo nang plano nang isang proyekto.

Ang tanong na "ano ang ating gusto" ay naglalarawan sa problema, ang salungat ay ang pagbuo nang pangkalahatang layunin, at ang linaw nito ay ang paggawa sa mga maliit na pakay at kinalabasan. Sa pagsasanay nang pamayanan ukol sa pamamahala, ang tanong na ang tanong na "ano ang ating gusto ? ay dapat sagutin nang buong pamayanan, di lang nang mga lalaki, sa may mga pinag-aralan, sa mga kawani nang pamahalaan, sa mga kaibigsn nng mga ahensiya, ngunit sa lahat nang mga tao upang makuha ang pinagkasunduang pasiya.

Ang tanong na "ano ang nasa atin ay ang pagkilala nang mga kakayahan na maaring magamit para sa ating mga pakay. Sa pagsasanay sa pamamahala nang pamayanan, ang gawaing ito ay tumpak na gawin doon sa mga pagtitipon, yung mga mahiyaing mga tao ay dapat hikayatin na sasali nang usapan, sapagkat may maraming kakayahan ang bawat pamayanan, kahit ang mga mahihirap, ngunit ito ay nakatago lang at hindi masyadong nakilala. Ang magaling na tagapagpakilos, sa pamamagitan nang partisipatori na pamamaraan, ay kayang kilalanin ang mga kakayahang ito kahit nakatago. Ang mga kakayahan ay maaring oras sa paggawa at kaalaman (isang ato ay maaring magtrabaho sa isang gawain), lupa/lugar na maaring pagdaosan nang mga gawain, pera (sa pamamagitan nang mga bayad, benta, bigay at ibang mapagkukunan), gamit (mga gamit o kasangkapan), na maaring magamit sa isang proyekto, at kaalaman nang mga tao (ideya, kaalaman, kakayahan, karanasan, kakayahan sa pagplano at pag-intindi, pagiging malikhain) ay ang kadalasang nakatagong kayamanan na makikita sa mga matatanda at nagreretirong mga tao, at kadalasan ang mga taong may kapansanan at di masyadong tanggap nang karamihan. Marami sa kanila ay madaling makita ngunit di lang binigyan ang pansin o halaga.

Ang tanong na "Paano natin makuha ang ating gusto sa pamamagitan nang mga bagay na nasa atin? ay ang pamamaraan na gagamitin sa pamamahala. Maymaraming pamamaraan sa pagbuo nang mga kakayahan na maaring magamit at ang mga kaalaman nang mga kasapi nang pamayanan ay dapat gamitin sa pagkilala sa mga paraan na maaring gamitin at piliin ang pinaka angkop para nito.

Ang tanong na "ano ang mangyayari kung makuha na natin ito? ay ang mga pangyayari dahil sa mga bagay na pinatupad. Ito ay maaring gawin sa pamamagitan sa pagtanong kung paano ang isang bagay maka apekto sa buong pamayanan at paligid nito, at ito ay nangangahulugan sa paggawa nang pagsusubaybay at pagsusuri.

Ang apat na tanong na ito ay dapat gamitin nang mga tagapagpakilos, bilang isang gabay sa pagbuo at pagsaayos nang isang samahan. Ito ay maaring magamit nang tagasanay nang pamamahala sa pagbuo nang isang lupon na tagapamahala. Ang isang tagapag ayos ay maaring gamitin ito sa pagbuo nang kuponan nang mga tagapagpakilos. Silang lahat, sila ang gabay sa pagbuonang kakayahan sa pamamahala at lakas nang kahit anong grupo nang mga sinasanay.

Sa isang pagsasanay nang pamamahala sa pamayanan, ang mahalagang apat na tanong na ito ay dapat pag usapan pag ang pamayanan ay kailangang magpasiya sa mga dapat gawin. Ito ay dapat gamitin muli kung ang lupon na tagapamahala sa isang grupo nang pamayanan ay magkitaupang pag usapan ang mga bagay na dapat gawin. Kung tingnan mong mabuti, makita mo ang apat na tanong na ito sa ganung pagkasulat, na nakalagay sa huling bahagi nang dokumentong ito, ang pagbibigayan nang mga kaalaman at gabay sa pagbalangkas nang isang proyekto.

Maaring ito ay gamitin sa pagbuo nang samahan ukol sa kalakal, o isang pagtitipon nang mga matataas na pangulo sa mga mayayamang korporasyon (o, sa paksang ito ang pagbibigay kakayahan nang isang mahirap na pamayanan), sila ay kasali sa mahalagang bahagi sa pamamahala.

Ibang mga prinsipyo sa pagsasanay sa pamamahala:

Sa sandaling ang apat na tanong ay makita sa gitna nang pagsasanay nang pamamahala, ang ibang prinsipyo nang pamamahala ay makilala din. Ang pagsali nito sa pagsasanay sa pamamahala doon sa pamayanan ay magkaiba kung paano ito kailangan: magkano at anong klasing pagsasanay ang dapat sa isang sesyon. Ito ang ilan sa mga talaan nang mga prinsipyo.

1. Tayo at ang pamayanan ay nangangailangan nang "Pananaw". Ang lahat ay dapat magpasiya kung ano ang mga bagay na dapat gawin. May mga maraming pakay na maaring gawin, ngunit ang pamayanan ay dapat magkaisa sa pagpili kung ano ang bagay na iyon. Ang nagsanay ay maaring gumamit sa kasabihan doon sa "Alice in Wonderland", na pag hindi natin alam ang patutunguhan, kahit anong landas ay maaring gamitin", (Lewis Caroll).Pagtayo ay walang pananaw sa hinaharap, kung saan ang pamayanan patungo; malamang ito ay manatili sa kanyang kasalukuyang anyo tulad nang mga taong walang pakialam, kahirapan, sakit at walang kapayapaan.


2. Sa sandaling ang patutunguhan ay napili na, ito ay kailangan gumawa nang pagplano kung paano makapunta doon. Ito ay pweding maituro sa paggamit nang kasabihan: "Kung tayo ay hindi gumawa nang pagplano, tayo ay nagplano upang mabigo." Kung ang tagumpay ay ang pagkamit nang ating mga layunin, dapat gumawa tayo nang plano upang makamit ang ating mga hangarin. Maari ding ang mga pakay ay magbago habang ipinapatupad ang mga gawain at pagkatapos ang pakay ay maabot.


3. Dapat paaalahanan nang nagsasanay ang grupo na ang pagplano ay naglakip nang mga sunod sunod na mga gawain na magdala sa grupo galing sa kasalukuyang anyo patungo sa katayuan na nakita nila sa kanilang mga pakay na nais tuparin. Ang pamamaraan na iyon ay dapat maasahan at magdala sa kasalukuyang anyo patungo sa inaasahang pangyayari sa hinaharap. Maaring sabihin nang nagsasanay na: "Tayo ay nagplano pabalik sa taon (tayo ay nag umpisa sa dulo at nagtapos sa unahan). Umpisahang magplano sa pamamagitan nang pagkilala kung saan tayo patungo, at tanungin kung ano ang mga hakbang na kailangan upang makapunta doon. Ang bawat hakbang sa kAasalukuyang anyo ay dapat magkadugtong hanggang sa sunod hanggang ang inaasahang tagumpay ay maabot.


4. Sap agpili nang pamamaraan, ang grupo ay pinayuhang pumili sa kanilang pinakamagaling at mabisang paraan upang makilala ang kanilang gusto. Ang pagiging magaling ay hindi dapat ipagwalang bahala, kahit ito ay maaring intindihin sa maraming paraan. Ang pagiging magaling magaling ay maaring nangangahulugang, "Pagkuha nang maraming bagay sa pamamagitan nang paggamit nang kunting kakayahan." ang isang magandang kasabihan ukol dito ay, "Huwag mong ubusin ang iyong lakas sa trabaho; ang mahalaga ay ang kinalabasan nito."
   Dito ay binigyan nang halaga sa "Pagtrabaho nang mabuti" (nangangahulugang pamamaraan), ay ipinakita na di masyadong mahalaga kung ihambing sa resulta nang trabaho (bunga). Ito ay di nangangahulugang na kinosenti natin ang pagiging tamad, ngunit ang ipinaliwanag dito ay ang paggamit sa mga kakayahan (kalakip ang oras natin) sa tamang paraan, at sa paksang ito ang pagiging mabisa.


5. Ang pagsali sa lahat sa paggawa nang pasiya ay maaring gamitin dito upang magamit ang mga nakatagong yaman, na maaring mawala pag ginamitan nang diktador na pamamaraan sa pamamahala. Ang tagasanay ay dapat magsasabi na, "na ang lahat ay kasali sa paggawa nang pasiya. Sa totoo ang isang tao ay hindi perpekto, kahit siya pa ang pangulo o namamahala, ay may kaunti lang na kaalaman at karanasan, kung ihambing sa buong pamayanan, kasali na ang mga mahiyain ngunit maraming alam.
   Sa pagiging demokrasya, ito ay tama lang na ang lahat nang kasapi nang pamayanan ay makialam at sasali, upang mapatatag ang lakas nang pamayanan sa pagkilala nang mga yaman at paghahanap nang isang malikhaing paraan na hindi binigyan nang halaga noon. Ang pagsali sa lahat ay ang pinakamagandang anyo sa pamamahala.


6. Dapat turuan nang tagasanay ang pamayanan na ang kanilang pakay ay ang "Pagtayo nang kanilang mga sariling mga Paa". Ang pagiging maasahin, at ang paghingi sa panglabas na tulong , kakayahan, at kahit payo ay hindi maasahan (sapagkat sila ay aalis pagkatapos nang ilang taon) at magresulta sa pagiging mahina. Dapat ituro mo sa kanila ang pagiging matatag; ito ay isang isang tungkulin at karapatan.
   Ang isang magandang kasabihan na maaring gamitin dito ay: "Kung sisihin mo ang iba sa nangyayari, isinuko mo ang iyong kakayahan sa pag-unlad". (Ray Anthony). Ang tagasanay ay dapat di maniwala sa mga nakakaawang salita tulad nang, "Kami ay masyadong mahirap, at nangangailangan nang tulong sa labas". Ang bawat pamayanan, kahit mahirap, ay binuo nang mga tao, na may mga yaman o kakayahan na maaring magamit, ngunit karamihan nakatago. Ang totoong kahirapan ay ang pagiging walang alam na mayron sila nito, at hindi na wala sila nito.


7. Walang libreng pananghalian. Ang bigay na oras o paggawa at ang mga tulong ay dapat bayaran, kahit hindi sa pamamagitan nang pera. Ang bayad ay maaring sa pamamagitan nang pasasalamat, pagkilala at papuri doon sa mga pagtitipon nang pamayanan.
   ang mga tagasanay sa pamamahala doon sa mga korporasyon ay nagsabi na kahit may bayad ang paggawa ay hindi pa ito sapat. Ang pagbigay nang pasasalamat/pagkilala, pagsuporta at pagbibigay pugay ay ang pinaka mabisa upang makamit ang pinaka mainam na resulta galing sa kusang loob at may bayad na gawain. Kilalanin ang ang mga tulong galing sa mga tao, gumawa nang taos pusong pasasalamat, banggitin ang mga magandang nagawa at kalimutan ang mga di maganda, huwag gumawa nang pagtuligsa.


8. Tayo ay hindi puweding palaging nakatayo, pag tayo ay di kikilos patungo sa harapan, tayo ay malagay sa hulihan. Ang mga tao ay palaging kumikilos, nagbabago. Sa huli ang problema ay hindi malutas kahit paano (ngunit yan ay hindi totoo). Sa ngayon nakita natin ang lunas nang problema, at pag magpapatuloy ito at wala tayong ginawa, bukas ito ay magiging isang problema.
   Siyempre maraming aral ang makukuha sa pagsasany sa pamamahala. Ang dokumentong ito ay di makapagbigay sa lahat. Ikaw bilang isang tagapagpakilos ay dapat maghanap nang mga prinsipyo, magbibigayan nang mga karanasan sa kapwa tagapagpakilos, tagasanay sa pamamahala, mga mga taga pamahala, at gawin ang inyong nais ilagay sa inyong mga talaan.

© Pagaari 1967, 1987, 2007 Phil Bartle
Web Design: Lourdes Sada

––»«––

Huling Ulat: 2009.08.14