Páxina principal
 O comezo








Traducións:

'العربية / al-ʿarabīyah
Bahasa Indonesia
Български език
Català
中文 / Zhōngwén
Deutsch
English
Español
Euskara
Ewe
Filipino/Tagalog
Français
Galego
Ελληνικά / Elliniká
हिन्दी / hindī
Italiano
日本語 / Nihongo
Kiswahili
한국어 / Hangugeo
بهاس ملايو / Bahasa Melayu
Português
Română
>తెలుగు /Telugu
ไทย / Thai
Türkçe
اردو / Urdu

                                        

Outras páxinas:

Módulos

Mapa do sitio

Palabras clave

Contacto

Documentos útiles

Ligazóns de interese

DESPEXA-LO CAMIÑO

Consegui-la aprobación das autoridades

polo Doutor Phil Bartle,

traducido por Nahir Seijo


Caderno de formación

Ensinar aos oficiais e autoridades locais cómo os beneficia a potenciación comunitaria

Antes de comezar a traballar na súa comunidade (ou comunidades) de destino, ten que te-los permisos requeridos, e tamén a cooperación activa das autoridades e líderes responsábeis da área.

Algúns activistas consideran ás autoridades coma «inimigos» ou «opositores», e ven o seu labor como o de organiza-las comunidades pobres para facer fronte a eses «opresores». Pode ser un enfoque axeitado nalgúns casos, e considérase a miúdo coma « compromiso cívico» máis que «participación comunitaria».

A metodoloxía destes módulos (desenvolvida sobretodo en África) defende que ter a esas autoridades do noso lado achéganos ao sostemento, e a unha política nacional coherente e un programa de eliminación da pobreza.

Recorde que en realidade ten vostede dous obxectivos (beneficiarios), non só (1) a comunidade senón tamén (2) as autoridades responsábeis do territorio no que se asenta a comunidade.

A súa meta en cada comunidade consiste en fortalecela promovendo accións de auto-axuda. O que pretende das autoridades é que traballen para o sostemento, avanzando cara un contexto ou ambiente (político e administrativo), ao redor e sobre a comunidade, que o favoreza. Aos líderes (oficiais e non oficiais), administradores («burócratas»), e expertos técnicos («tecnócratas»), debe lograr convencelos para que deixen de ser «provedores» e pasen a «facilitar auto-axuda ás comunidades».

Isto non é pouco.

Cando os políticos poden afirmar que «provén» (por exemplo, conseguindo algunha instalación comunitaria), obteñen popularidade e votos. É de supor, polo tanto, que teñan un interés persoal en seguir unha «política de abastecemento».

Do mesmo xeito, cando administradores e tecnócratas poden dicir que «provén», cren (a miúdo con razón) que van mellora-las súas carreiras e obter ascensos. Poden ter un interés persoal en non volverse "facilitadores."

A súa estratexia consiste en demostrar e convencelos de que sairán beneficiados se abandoan a política de «abastecer» e a mudan por unha de «posibilitar».

A verdade é que se o fan, co tempo, sairán beneficiados. Iso acontece porque tódalas comunidades teñen recursos ocultos que non son identificados nen usados mentres se espere que as autoridades externas suministren tódolos recursos. Se a comunidade se responsabiliza de consegui-las súas propias instalacións e servizos, e se lle da a formación que precisan para facelo, sairán á luz e poderanse empregar moitos recursos que estaban agochados.

Se os líderes e as autoridades responsábeis pasan a practicar unha política de posibilitar, o fortalecemento das comunidades resultante pode converterse na base da que poden obter popularidade, votos, promoción profesional e ascensos. É tarefa súa demostrar que poida que a política de «abastecemento» lles beneficie a curto prazo, pero non é sostible, namentres que a de «posibilitar» contribúe ao auténtico desenvolvemento e crecemento, que os vai favorecer a longo prazo.

Na medida en que poida convencer ás autoridades dos beneficios que poden obter do fortalecemento comunitario, seralle máis doado conseguir permisos para traballar, obte-la súa cooperación activa, e neutralizar intereses creados que entorpecen o fortalecemento e a confianza das comunidades en sí mesmas.

Para obter autorización ou permiso das autoridades, resulta útil facilitarlles documentación relativa á política oficial, acordos e memorando de entendemento (MDE), que poida vostede ter (dependendo das súas circunstancias). Cando o faga, explíquelles de qué xeito lles vai beneficiar ter comunidades máis fortes e seguras de sí mesmas nos territorios da súa competencia.

Se o seu presuposto e o seu plan de traballo o permiten, é o momento de organizar un taller para sensibilizar ás autoridades.

––»«––

© Copyright 1967, 1987, 2007: Phil Bartle
Deseño web Lourdes Sada
––»«––
Última actualización: 08.07.2011


 Páxina principal

 O comezo