Tweet
Tłumaczenie:
中文 / Zhōngwén
Deutsch
English
Español
Filipino/Tagalog
Français
Ελληνικά / Elliniká
हिन्दी / Hindī
Italiano
Polszczyzna
Português
Română
Српски / Srpski
Inne strony:
Moduły
Mapa
Słowa Kluczowe
Kontakt
Dokumenty do użycia
Pożyteczne Linki
Spis treści:
Spis treści:
Spis treści:
Spis treści:
Spis treści:
ZARZĄDZANIE PROGRAMEM MOBILIZACJI
Prowadzenie programu mobilizacji
napisał Phil Bartle, PhD
tłumaczenie Katarzyna Matiasczyk
Z dedykacją dla Gert Lüdeking
Zarys modułu
Co jest potrzebne, aby zarządzać programem umacniania?
Wstęp:
Być może jesteś koordynatorem okręgu i pracuje u ciebie dwóch lub trzech mobilizatorów. Może pracujesz dla ministerstwa lub organizacji pozarządowej (międzynarodowej lub narodowej). Możesz być również jedynym mobilizatorem w okręgu, samozarządzającym i podlegającym administratorowi, który nie wie nic na temat umacniania społeczności. Być może współpracujesz przy multilateralnym lub bilateralnym projekcie pomocy międzynarodowej i jesteś odpowiedzialny za aspekty uczestnictwa społeczności w projekcie.
Ogólnie rzecz biorąc, znajdujesz się pośrodku, z przełożonymi nad sobą, którzy prawdopodobnie niewiele wiedzą o umacnianiu społeczności (z wyjątkiem kilku raczej mętnych ideałów, a nie zbiorem konkretnych działań).
Jeśli posiadasz pracownika terenowego, istnieje możliwość, że nie odbył on szkolenia i będzie potrzebował twojego wsparcia i wskazówek. Jeśli tak się stanie, prawie wszystkie moduły z tej strony internetowej będą dla ciebie w różny sposób pomocne.
Ten moduł skupia się na niektórych kwestiach zarządzania, które są typowe dla prowadzenia programu umacniania społeczności. Nie dotyczy on ogólnego pojęcia o zarządzaniu, ponieważ ta kwestia została zawarta w dwóch innych modułach. Zarządzanie Aktywne, Szkolenie w Zarządzaniu.
Musisz zaangażować swoich pracowników terenowych w podejmowanie decyzji w zarządzaniu, a można to uczynić poprzez specyfikację obowiązków, spotkania, coroczne zebrania oraz podejście współuczestnictwa w zarządzaniu Muszisz zorganizować swój dział odpowiedzialny za podejmowanie działań a Cztery Pytania Kluczowe mogą pomóc tobie i twoim pracownikom w waszych zamiarach.
Poznać Mobilizację:
Każdy menadżer powinien znać wykształcenie pracowników, którzy jej lub jemu podlegają. Zwłaszcza jeśli jest to wykształcenie związane z umacnianiem społeczności.
Jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś, powinieneś nauczyć się metod i zasad mobilizacji. Myśl jak mobilizator a będziesz w stanie lepiej zarządzać programami mobilizacji. Zastosuj te dokumenty, aby stworzyć swój własny program nauczania.
- wybierz rozwój ponad dobroczynność,
- walka (wysiłek) umacnia,
- poprawiaj mocne strony i nie skupiaj się na słabościach,
- zrozum perspektywę społeczną,
- zachęcaj i stymuluj, a nie kontroluj,
- praktykuj i zachęcaj do przejrzystości, odwagi, tolerancji, szacunku i altruizmu oraz
- promuj współuczestnictwo (zwłaszcza w procesie podejmowania decyzji) na każdym poziomie rozwoju i szkolenia.
Program szkolenia zawarty na tej stronie internetowej może udzielić ci wsparcia w zrozumieniu procesu umacniania społeczności oraz rozwoju możliwości. Jeśli już posiadasz tą wiedzę, przeanalizuj ją. Jeśli jesteś nowy w tym zawodzie, naucz się wszystkiego od podstaw.
Wsparcie i zachęcanie:
Pamiętaj, że menadżer ma tylko jedno narzędzie są nim ludzie.
Maszynistka jest uzależniona od maszyny, kierowca od samochodu, kopacz od szpadla, lecz menadżer jest w pełni uzależniony od ludzi. Jeśli wykonujesz prace tych ludzi, nie jesteś menadżerem. Dokładnie tak jak kierowca musi utrzymać samochód, a maszynistka maszynę w dobrym stanie, ty musisz służyć i wspierać swoich ludzi, bez których nie możesz odnieść sukcesu w pracy.
Problem "Wypalenia Zawodowego" jest częstym schorzeniem dotykającym animatorów społecznych. Dochodzi do niego kiedy mobilizator jest sam i próbuje wykonywać zbyt wiele czynności, a początkowy entuzjazm zostaje zastąpiony zniechęceniem. Komplikacje są częste w pracy mobilizatora a pracownika terenowego należy zachęcać i ustalać tempo jego pracy. Twój nadzór i pomoc mogą zapobiec wypaleniu zawodowemu, a tym możesz temu zapobiec wykrywając i korygując we wczesnym stadium.
Możesz wspierać swoich mobilizatorów na wiele sposobów.
Odwiedzaj mobilizatorów w społecznościach najczęściej jak możesz. Jeśli często pracujesz w terenie, zyskujesz lepszy obraz całego procesu. Informacje o wielu sytuacjach i wydarzeniach nie dotrą do ciebie, jeśli będziesz siedział wyłącznie za biurkiem, lecz staną się widoczne jeśli będziesz się przemieszczał. Wykorzystaj swoje wycieczki do wspierania pracowników terenowych, udzielania im rad, wsparcia i zachęcenia, opartych na tym, co obserwujesz, gdy jesteście razem w terenie.
Bądź również widocznym dla członków społeczności. Będzie to dowodem dla społeczności, że ich dyskusje z mobilizatorem nie kończą się na mobilizatorze, lecz że dochodzą także do ciebie. Ich zwiększone zaufanie dla mobilizatora i procesu stanowi dla ciebie dalszą drogę do wspomagania mobilizatora.
Szkolenie w tym zawodzie nie może być nigdy ostateczne. Upewnij się, że twoi mobilizatorzy regularnie otrzymują szkolenie. Połącz szkolenie z ochroną, zachęcaniem, nadzorem i wsparciem. Organizuj warsztaty, konferencje, seminaria i wycieczki.
Powinieneś postarać się zebrać mobilizatorów razem, raz w miesiącu, lub przynajmniej raz na dwa miesiące na dwudniowej konferencji. Podczas tych spotkań, zaplanuj dla nich czas, aby mogli wymienić się informacjami i przedyskutować sprawy, które są dla nich trudne. Zezwól na reakcje ze strony mobilizatorów oraz, jeśli ma to sens, przyprowadź ekspertów lub przygotuj własne prezentacje dotyczące tych trudnych sytuacji, aby można było z nich korzystać podczas następnych regularnych spotkań.
Obrona metody:
Metodologia umacniania nie jest dobrze rozumiana poza zawodem.
Większość ludzi nie rozumie zagrożenia płynącego z podejścia dobroczynnego oraz nie uważa wzmacniania społeczności za ważniejsze, niż szybkie budowanie szkoły lub przydatności wody do spożycia. Jeśli pracownicy wyższego szczebla w twojej organizacji to politycy lub dziennikarze, mogą zapytać mobilizatora dlaczego szkoła jeszcze nie została zbudowana, odwraca to uwagę mobilizatora od jej lub jego pracy. Może ich kusić, aby niepotrzebnie tracili czas broniąc metody (a nie umacniając); na tym powinna polegać twoja praca.
Korzystaj z każdej sposobności, aby wyjaśniać i bronić metody: pisząc krótkie streszczenia dla ważnych gości, komunikaty prasowe, krótkie sprawozdania z działania oraz realizacji projektu, występując w lokalnych radiostacjach oraz dyskutując z osobami wpływowymi. Zapłać niewielkie honorarium lokalnemu lub krajowemu dziennikarzowi oraz zapewnij pokrycie wydatków podróżnych, aby napisał artykuł o metodzie, wyjaśniający, że umacnianie społeczności jest ważniejsze, od czasu jaki społeczność potrzebuje, aby zbudować własną szkołę.
Informuj swojego przełożonego na bieżąco. Wykorzystaj możliwość przygotowania streszczeń i sprawozdań, aby uczyć swojego przełożonego, oraz tych na jeszcze wyższych stanowiskach, zasad i metod.
Uważaj na "turystów". Są to ważni goście, dziennikarze, przedstawiciele agencji pomocowych. Poinformuj ich o swoich dążeniach (umacnianiu społeczności, a nie budowie latryny).
Pamiętaj o celach tworzenia możliwości (ich i twoich); nie zbaczaj z kierunku. Zaangażuj się w "nieustanną ingerencję" w sprawy mobilizatorów, chroń swoich pracowników terenowych przed pytaniami opartymi na ignorancji i fałszywych założeniach.
Planowanie:
Dobre zarządzanie wymaga dobrego planowania. Sprawdza się to w większości sytuacji związanych z zarządzaniem, twoja praca jako menadżera lub mobilizatora posiada specjalną charakterystykę planowania.
Masz dwa różne źródła wizji planowania i nie ma gwarancji, że będą się pokrywać. Twoim zadaniem w zarządzaniu programem mobilizacji jest doprowadzenie do tego, aby pokrywały się jak najbardziej to tylko możliwe.
Z jednej strony, jest okręgowy, regionalny lub narodowy proces planowania. Tradycyjnie, ten rodzaj planowania został zcentralizowany lub jak często się to nazywa "zarządzany odgórnie". Plany przychodzą do ciebie z góry, poprzez twoich przełożonych lub urzędników okręgowych.
Z drugiej strony, znajdują się wizje i pragnienia członków społeczności. Podejście od podstaw. Zostaje wydobyte przez mobilizatorów podczas sesji burzy mózgów i zebrań społeczności poszukującej głównych zagadnień, problemów i ich rozwiązań.
Na szczęście, różnice pomiędzy powyższymi nie są aż tak problematyczne jak by się mogło na pierwszy rzut oka wydawać. Coraz częściej planerzy rządowi z biur krajowych i regionalnych są zainteresowani wkładem populacji, tzn społeczności. Tak długo jak będziesz im znany jako dobre i wiarygodne źródło podstawowego procesu podejmowania decyzji, będą próbowali wykorzystać twoje informacje w ich planach krajowych i regionalnych.
Ponadto, pragnienia członków społeczności w społecznościach, w których pracują twoi mobilizatorzy są często zgodne z priorytetami krajowymi. Jest to zwłaszcza widoczne dla celów takich jak budynki (zapasy wody, szpitale, szkoły, szersze drogi). Istnieje mniejsza zgodność dla zaangażowania obywatelskiego lub celów zyskania poparcia, dotyczą one często konfliktów z urzędnikami rządowymi, zarządcami ziemi lub z innymi posiadającymi władzę oraz własny interes.
Przyjmij odpowiedzialność integrowania planowania regionalnego i okręgowego w twoim programie mobilizacji. Oznacza to zachowanie dobrego porozumienia z władzami regionalnymi lub okręgowymi (w zależności od tego za co jesteś odpowiedzialny).
Prawdopodobnie władze te będą otwarte, aby wysłuchać jakie są priorytety członków społeczności, czego możesz się dowiedzieć od swoich mobilizatorów. Oznacza to oczywiście, że musisz pozostawać w dobrym porozumieniu ze swoimi mobilizatorami oraz musisz upewnić się, że ich sprawozdania dają efekty.
W między czasie, musisz upewnić się, że podczas waszych regularnych (miesięcznych lub dwumiesięcznych) zebrań z mobilizatorami będziesz ich na bieżąco informować o wizji procesu podejmowania decyzji, priorytetach i pragnieniach na poziomie okręgowym lub lokalnym.
Patrz: Wskazówki przygotowania Planu Pracy
Ślad w archiwum:
Nie mam żadnego naukowego dowodum ani nie opieram się na statystyce, lecz z mojego doświadczenia wynika, iż pracownicy terenowi niechętnie piszą sprawozdania.
Wydaje się, że mobilizatorzy czują pozytywną antypatię do tworzenia archiwum i pisania sprawozdań. Organizowanie społeczności do stworzenia projektu samopomocowego nie wymaga pisania sprawozdań. Mobilizator angażuje się w pracę i często zapomina o potrzebie archiwizowania i pisania sprawozdań. Problem polega na tym, że mobilizatorzy biorą udział w projekcie i nie są w stanie stanąć z boku i przyjrzeć się całości. Zapominają lub nie chcą przyznać, że wkrótce odejdą i być może zostaną zastąpieni.
Aby zapewnić kontynuację i spójność działania, nowy mobilizator musi wiedzieć co się działo wcześniej, co działało, a co nie, jakie lekcje się odbyły. Nie należy powtarzać badania.
Upewnij się, że mobilizatorzy archiwizują i piszą raporty. Jeśli stosujesz materiały szkoleniowe z tej strony, co szczególnie polecam, materiały wstępne zalecają mobilizatorowi, aby zaczął prowadzić dziennik. Przechowywanie danych jest ważne dla późniejszego przygotowania sprawozdań, wszystkich działań i wyników oraz przeprowadzonych lekcji. Nalegaj na to, aby przechowywali dane i pisali sprawozdania.
Zorganizuj później warsztaty pisania sprawozdań dla mobilizatorów oraz skorzystaj z materiałów dostępnych na tej stronie. Cały moduł poświęcony został Pisaniu Sprawozdań. Kiedy mobilizator odchodzi, poproś, aby zostawił te dane w archiwum.
Jako menadżer programu, musisz wyjść daleko poza przygotowanie sprawozdań przez mobilizatorów. Musisz stworzyć system MIS (system informacji zarządczej). Musisz wyjaśnić jak on działa oraz jak twoi mobilizatorzy mogą przyczynić się do jego działania. Musisz przedstawić im jego przeznaczenie, oraz to do czego powinien się przydać. Patrz: Informacje Zarządcze. Informacje muszą być przechowywane w taki sposób, żeby można je było łatwo zidentyfikować i wyszukać, w razie potrzeby.
Wnioski:
Inne moduły dają ci ogólne wskazówki dotyczące zarządzania ( Szkolenie z Zarządzania, Zarządzanie Aktywne). Wykorzystaj te moduły zarządzania w połączeniu z tym, który dotyczy kilku osobliwych tematów związanych z zarządzaniem programem mobilizacji.
Znaj zasady i metody mobilizacji; wykorzystaj materiały szkoleniowe z ninieszej strony internetowej, aby nauczyć się ich lub odświeżyć wiadomości. Łatwiej znajdziesz wspólny język z mobilizatorami oraz zyskasz dużo z ich działalności w tworzeniu programu.
Wspieraj swoich mobilizatorów zachęcając, udzielając wskazówek, rad oraz swoimi własnymi działaniami w terenie oraz z przełożonymi, politykami i dziennikarzami.
Broń metodologii, ponieważ nie jest ona należycie rozumiana oraz jest krytykowana przez osoby mające interes w tym, aby wszystko zostało po staremu.
Zaplanuj swój program oraz wykorzystaj swoją pozycję wśród regionalnych i krajowych władz zajmujących się planowaniem oraz członków społeczności, aby zintegrować te dwa źródła wizji planowania.
Upewnij się, że istnieje ślad w archiwum ,ponieważ dane i sprawozdania są bardzo ważne dla prowadzenia pomyślnego, długotrwałego, nieprzerwalnego i spójnego programu umacniania społeczności.
Pamiętaj, że zarządzanie jest zbyt ważne, aby zostawić je wyłącznie menadżerom.
––»«––
Warsztaty:
 |